- 30 Ocak 2013
- 9
- 0
-
- Konu Sahibi beyazsayfalar
- #1
orta halli bir ailenin çocuğu olarak büyüdüm saolsun babamlar sıkıntılar içinde okuttular büyüttüler beni,
emekli bir babanın 6 çocuğundan biriyim.
üniversitede okurken,annem ablam el işleri yapıp sattılar bana harçlık gönderdiler,
babam kendi cep telefonunu bana vermişti okulda lazım olur diye
yani o kadar zor şartlarda bile beni okutmaya çalıştılar bende
önlisans okudum bir an önce işe başlamam gerek diye devam edemedim eğitimime
neyse sonra evlendim
eşimin ve ailesinin akrabalarının maddi durumları bizimkilerden çok yüksekte
ama eşim asla bunu sorun etmedi
annesi beni kabul etmemişti önceleri kendilerine denk görmediler
çok zorunlar yaşadım ama hep eşim beni savundu korudu her yerde
ben önce çok zorlandım acaba beni ailemi küçümsermi diye
ama saolsun asla böyle bişey olmadı ve bende eşimi çok seviyordum kabul ettim evlendik
5 yıl oldu evleneli,ikiz çocuklarımız var.çok riskli gebelik geçirdim işimi bıraktım
eşim şimdi çocukları bakıcıya bırakma sen ilgilen dedi,birde özel sektörde çalışmamı istemiyor,saatleri uyumsuz diye ..neyse sonuçta evdeyim
ama gündemi takip eden,herkesle oturup siyaseti ekonomiyi tartışabilen ,bir kitabı iki günde bitirebilen
yani kendi imkanlarım dahilince kendimi geliştiren bir insanım
girdiğim ortama uyum sağlarım kılık kıyafetim asla eşimi rezil edecek bir davranışım olmamıştır bugüne kadar
neyse eşimin bazı akrabaları sanki beni küçük görüyorlar gibi
onlara gittiğimizde hoşgeldiniz diyorlar eşimle konuşmaya başlıyorlar
asla dönüp bana özel sen nasılsın demediler,
zaten bizi ziyarete hiç gelmezler büyükler diye bizde özel günlerde gidiyorduk bugüne kadar
ama dediğim gibi beni hiç önemsemediklerini gördüm,hep takip ettim ama durum böyle
buna benzer çok örnekler var
mesela asgari ücretler çalışılan işleri hep küçümsüyorlar önemsemiyorlar bu insanları
çok tuhaf insanlar açıkçası bende sevemedim onları
birde dediğim gibi akrabaları nedense memurluk gibi bir işin olmayınca değer vermiyorlar bunaldım artık insanların içinde dışlamalarından
bizi hiçbir ortamlarına düğün nikah vs çağırmıyorlar
bize gelmiyorlar tamam önemsemiyorum görüşmüyorum ama bir yerde de zoruma gidiyor
eşimle aramız çok iyi saolsun belki çoğu şeyi bana yansıtmıyordur ben üzülmeyeyim diye.
çoğu zaman bana sorar sen istiyorsan gidelim diye
neyse ama hep akrabayız sonuçta yüzyüze bakıyoruz
bıktım artık bu dışlanmalardan
önlisans mezunuyum,şuan açıköğretim iktisat bölümünde 3.sınıfı okuyorum
onların çok değer verdiği insanlarla kıyaslanamayacak kültüre sahibim belki ama
maalesef bu insanlar karşısında memurluk gibi sabit bir işin mevkin olursa değer gösteriyorlar
30 yaşındayım, özel sektörün çalışma saatlerini eşim sevmiyor o yüzden istemiyo çalışmamı
kpss ye hazırlansam mı diye düşündüm ,30 yaşından sonra atanabilir miyim acaba.
emekli bir babanın 6 çocuğundan biriyim.
üniversitede okurken,annem ablam el işleri yapıp sattılar bana harçlık gönderdiler,
babam kendi cep telefonunu bana vermişti okulda lazım olur diye
yani o kadar zor şartlarda bile beni okutmaya çalıştılar bende
önlisans okudum bir an önce işe başlamam gerek diye devam edemedim eğitimime
neyse sonra evlendim
eşimin ve ailesinin akrabalarının maddi durumları bizimkilerden çok yüksekte
ama eşim asla bunu sorun etmedi
annesi beni kabul etmemişti önceleri kendilerine denk görmediler
çok zorunlar yaşadım ama hep eşim beni savundu korudu her yerde
ben önce çok zorlandım acaba beni ailemi küçümsermi diye
ama saolsun asla böyle bişey olmadı ve bende eşimi çok seviyordum kabul ettim evlendik
5 yıl oldu evleneli,ikiz çocuklarımız var.çok riskli gebelik geçirdim işimi bıraktım
eşim şimdi çocukları bakıcıya bırakma sen ilgilen dedi,birde özel sektörde çalışmamı istemiyor,saatleri uyumsuz diye ..neyse sonuçta evdeyim
ama gündemi takip eden,herkesle oturup siyaseti ekonomiyi tartışabilen ,bir kitabı iki günde bitirebilen
yani kendi imkanlarım dahilince kendimi geliştiren bir insanım
girdiğim ortama uyum sağlarım kılık kıyafetim asla eşimi rezil edecek bir davranışım olmamıştır bugüne kadar
neyse eşimin bazı akrabaları sanki beni küçük görüyorlar gibi
onlara gittiğimizde hoşgeldiniz diyorlar eşimle konuşmaya başlıyorlar
asla dönüp bana özel sen nasılsın demediler,
zaten bizi ziyarete hiç gelmezler büyükler diye bizde özel günlerde gidiyorduk bugüne kadar
ama dediğim gibi beni hiç önemsemediklerini gördüm,hep takip ettim ama durum böyle
buna benzer çok örnekler var
mesela asgari ücretler çalışılan işleri hep küçümsüyorlar önemsemiyorlar bu insanları
çok tuhaf insanlar açıkçası bende sevemedim onları
birde dediğim gibi akrabaları nedense memurluk gibi bir işin olmayınca değer vermiyorlar bunaldım artık insanların içinde dışlamalarından
bizi hiçbir ortamlarına düğün nikah vs çağırmıyorlar
bize gelmiyorlar tamam önemsemiyorum görüşmüyorum ama bir yerde de zoruma gidiyor
eşimle aramız çok iyi saolsun belki çoğu şeyi bana yansıtmıyordur ben üzülmeyeyim diye.
çoğu zaman bana sorar sen istiyorsan gidelim diye
neyse ama hep akrabayız sonuçta yüzyüze bakıyoruz
bıktım artık bu dışlanmalardan
önlisans mezunuyum,şuan açıköğretim iktisat bölümünde 3.sınıfı okuyorum
onların çok değer verdiği insanlarla kıyaslanamayacak kültüre sahibim belki ama
maalesef bu insanlar karşısında memurluk gibi sabit bir işin mevkin olursa değer gösteriyorlar
30 yaşındayım, özel sektörün çalışma saatlerini eşim sevmiyor o yüzden istemiyo çalışmamı
kpss ye hazırlansam mı diye düşündüm ,30 yaşından sonra atanabilir miyim acaba.