merhabalar
11 yıllık evli iki çocuk annesi çalışan bir bayanım,
konumuz kısaca şöyle;
kv çocuklarıma bakıyor.benim evimde ama benim hayatıma hükmetmeye çalışıyor.evime eşyalarıma çocuklarımA,kocama kısacası herşeye...
benim evimde kalıyor.yiyor,içiyor,barınıyor,(helal olsun eşimin annesi ama)
biriktirdikleriylede (eşinden emekli maaşı var)kendi evine eşya alıyor.yeniliyor.kapılarını,pencerelerini yeniliyor.resmen beni kullanıyor.kuruş yardım etmiyor evime (asla istemedim,istememde) sadece çocuk bakıyor biliyorum buda bi nimet diyenleriniz olacaktır.bakıcıdan iyi bla bla.....inanın keşke 7 kat yabancım baksada kv bu kadar beni kukla gibi oynatmasa diyorum çoğu zaman.
yoruldum gerçekten hemde çok işten çıkmayı da düşüyorum.sırf artık ona minnet etmemek için.evim benim değil.hayatım benim değil.bi geliyorum işten görümcelerim bende yemişler içmişler bide bana hoşgeldin diyolar.ya o evde ev sahibi yokken bu ne genişliktir anlamıyorum.
kocam da yoruldu annesinden ama oda çocuklar için sabredelim kafasında.yaşlı idare edelim modunda...
bu ara ev alma planımız var.ev biraz merkeze ve kv ye uzak.evi çok beğendim (kiii her seferinde beğendiğim eve kulp takıp aldırmadılar) sabah bırakır.akşam alırız diyorum.onada yanaşmıyor.evinde masraf yapmak istemiyor. ya sen babannesin inanamıyorum gerçekten.arada kaldım.görümceler desen cidden onlar hakkında yeni bir konu bile açarım.o derece diyim siz anlayın
buraya yazıp rahatlamak amacım canlar