simdi konusuyoruz canim cok sukur..Ayni dili konusmadiginiz icin yanlis anlamis olmayasiniz? Ayrica cocugunuzun babasi o degil mi?...
He tamam, o zaman zor bi durum... Ama bence konusun böyle susarak kendinizi yersiniz ancak ve dahada cok sogursunuz...
Derdim acik bence. Onun bir konudaki beni sasirtan dusuncesi,yetmezmi?Ayni dili konusmadiginiz icin yanlis anlamis olmayasiniz? Ayrica cocugunuzun babasi o degil mi?...
baştan kabul etti şimdi neden böyle yapıyor ki. Kıyamam ben ona çok üzüldüm
Aynen bak anladin beni,nasil boyle dusunebilir,diyorum. Yani olamaz boyle bir cumle kuramaz. Saka veya baska birsey . Boyle birsek aklina geldi,dusundu ve bos bir anda soyledi
O da cok istemisti,benden cok kosturmustu,ama simdi davranislari degisti. Dusunceleri degistiAh kıyamam ya
O da cok istemisti,benden cok kosturmustu,ama simdi davranislari degisti. Dusunceleri degisti caktirmadigini saniyor ama dili de ele veriyor artik
Anliyabileceginizi sanmiyorum uslubunuzdan. Yigenim desem basit olur,cocugum diyorum ben ona. Ona ben bakiyor,ben besliyor ben seviyorum,o bana anne diyor .
nerelerdesın sen ? topıge gel öptüm.bay.stop.
Ama ne yapabiliriz,o bebek daha ikinci bir terk edisi kaldirabilirmi? Annesi babasi onu terk etti,beni yeniden anne bildi ben onu terk edebilirmiyim. Benim sevdigim adam bu kadar vicdansizmis demekki...
Bence istediği zaman henüz işin ciddiyetini kavrayamamıştı. Babalığın ne kadar büyük bir yük olduğunun farkında değildi, ama şimdi kaldırmakta zorlanır oldu bu sorumluluğu. Benim size tavsiyem önce eşinizle konuşun sonra da, onunla oğlunuz arasında baba-oğul bağı kurmaya çalışın. Birlikte zaman geçirmelerini sağlayın. :)
Asla,onu bosarim cocugumdan vazgecmem
Yok siz tabi ki de doğru olanı yaptınız. Çok iyi yürekli bir insansınız. Benim anlatmaya çalıştığım şu: Eşiniz aslında iyi ve merhametli bir insan. İlk söylediğinizde de o çocuğa gerçekten sahip çıkmak istemiş iyi niyetinden. Ama şimdi sorumluluk ağır geliyor. Evlatlık olmasıyla da bir ilgisi yok, erkekler de kadınlar gibi lohusa depresyonu yaşayabiliyorlar. Eşinizi de şu anda baba olma sorumluluğu ürkütmüş. Üstelik evlatlığa adaptasyon öz evlattan daha zor, çünkü diğerinde 9 aylık bir bekleyiş ve adım adım hazır olma var baba adayı için, ama sizin eşinizin böyle bir şansı olmadı. O yüzden şu an saçmalıyor. Siz onun dediklerine kafa takmayın, zamanla ve sizin desteğinizle üstesinden gelecek. Erkekler her ne kadar güçlü dursalar da duygusal anlamda bizim yarımız kadar bile güçlü değiller.
