• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşime haksızlık mı ediyorum.

Hayatım boyunca hiç kimsenin arkasından konuşmadım birnkez bile .

Birinin arkasından konusuluyorsa ya sustururum ya da orayı terk ederim.

Genel bir yargı olmuş.
İddialı. Sayıp sövmekten çirkin ithamlardan bahsetmiyorum ama eleştirel tarzda konuşmuşsunuzdur bence.
 
Peki, bir sey merak ettim sizin kendi buluştuğunuz arkadas cevreniz var mı?

Var iki üç arkadaşım bana yetiyor. Sakinliği ve biraz mesafeyi seviyorum bu arkadaşlar da benim kafadan. Eşleri de eşimle arkadaş.
 
Herkese Merhaba, tam olarak bir dert sayılmasa da aklıma takılan bazen de beni ikilemde bırakan bir konu.
Eşimin işinden dolayı küçük bir yerde yaşıyoruz. Eşimin tüm arkadaşları iş yerinden. Aralarından en az 5-6 tanesini çok seviyor onlarla vakit geçirmek istiyor. Sorun şu ki; ben eşlerinden o kadar hoşlanmıyorum. Sürekli oturup kalkalım, bi plan yapalım, pikniğe gidelim fikirlerine genelde çekimser davranıyorum. Evet eşim istediği zaman arkadaşlarıyla görüşüyor ama eşli faaliyetlere benim yüzümden pek katılamıyor. Onu sosyal çevresinden uzaklaştıryor gibi mi oluyorum bilmiyorum. Maalesef sevmediğim insanı seviyor gibi yapamıyorum ya da tahammül edemiyorsam kendimi tahammül etmek için zorlamıyorum. Eşim pek duygularını belli etmez, bu durumdan rahatsızsa bile bunu dile getirmez. Ama ben bencil mi davranıyorum acaba diye kendime kızıyorum bir yandan da kendimi istemediğim şeylere zorlamak istemiyorum. bir yandan da evliliğin fedakarlık olduğunu düşünüyorum kafam karışık yani. Umarım sorunu tam olarak anlatabilmişimdir.
Çok dayanamıyorsanıx yapacak bişey yok arada sırada katılın gönlü olsun hepten soyutlanmayın. Sıkıla sıkıla da devamlı görüşülmez.
Bu arada evlilik fedakarlıktır bahsi daha Baska konular için geceli bemce
 
Var iki üç arkadaşım bana yetiyor. Sakinliği ve biraz mesafeyi seviyorum bu arkadaşlar da benim kafadan. Eşleri de eşimle arkadaş.
Anladım su acıdan sormustum. Fedakarlık yapoyorsunuz size de kendi arkadaslarınız ile bulusma da esiniz fedakarlık yapıyır mu diye merak etmistim
 
Bence eşinize haksızlık etmiyorsunuz. Siz sirf arkadaşlarının eşleri diye onlarla arkadaşlık kurmak zorunda degilsiniz heleki uyuşmuyorsanız boyle bir mecburiyetiniz hic olmaz. Bende sizin gibiyim. Bu tarz muhabbetlerin olduğu ortamlarda fenalık basıyor bana hic rahat edemiyorum. Eskiden kaldığımız lojmanın ortamı aynen anlattığınız gibiydi. Komşular toplanırdı o gun onlara katılamayan komşuyu gorurlerdi misal camdan başlarlardı çekiştirmeye. Ertesi günde çekistirdikleri komşuyla başka bir komşuyu görünce onu çekiştirirlerdi ve dedikodunun sonu hic gelmezdi :KK53: bir kaç kez aynı ortamda bulunduktan sonra bana gore bir ortam olmadığını anladim ve mesafemi koydum merhaba nasılsın demeden öteye gitmedim. Kimse için kendinizi zorlamaya ve kasmaya değmez inanın. Eminim eşinizde sizin o ortamlarda kendinizi kasmanizi veya yapmacık davranmanızı istemiyordur.
 
İddialı. Sayıp sövmekten çirkin ithamlardan bahsetmiyorum ama eleştirel tarzda konuşmuşsunuzdur bence.

Yok , inanın konusmadim. Hep içimden yaparım konusmami, bir başkasına anlatmam bunu.

Bir başkası hakkında konuşan kişiden de cekinirim, beni de bir gün elbet bu şekilde çekiştirir.

Çok içimde tutmam rahatsız olduklarimi zaten, muhatabiyla muhakkak konuşurum.

Hele bir de " sakın şu şahısa söyleme " diye başlayan cümleleri direkt susturuyorum, söylersen söylerim diye...
 
Eşli buluşmalarda niye eşlerden ayri otuyorsunuz, takiliyorsunuz onu anlamadim eşlerle birlikte oturulup sohbet edilse o sacma sapan yatak muhabbetleri olmaz zaten.

Yok kadin ayri, erkek takilinicaksa niye "eşli" goruşme oluyor? Kadinlar kendi arasinda gorusme gunu ayarlasin, erkekler kendi arasinda gorusme gunu ayarlasin boylece gelmemeniz sorun olmazdi.
Ayni gun ayni yerde buluşup ayri takilinca eşli goruşme olmuyor ki zaten, şu durumda yine de sizin gelmemeniz eşinizi etkilemez gerci cunku eşli gorusme sayilmaz zaten yapilan şey.
 
Hayat felsefem ben mutsuz olduktan sonra kimsenin mutluluğu umruma degil
Seninki elalem yine
Ben esimin ailesine bile mesafeli gidiyorum
Ki esim cok üzülüyor biliyorum
Ama yapacak birsey yok
 
nadiren de olsa gönlünü yapardım ben. habire eşli görüşmek zaten gereksiz. erkek olan kısımla takilsin hep.
 
Herkese Merhaba, tam olarak bir dert sayılmasa da aklıma takılan bazen de beni ikilemde bırakan bir konu.
Eşimin işinden dolayı küçük bir yerde yaşıyoruz. Eşimin tüm arkadaşları iş yerinden. Aralarından en az 5-6 tanesini çok seviyor onlarla vakit geçirmek istiyor. Sorun şu ki; ben eşlerinden o kadar hoşlanmıyorum. Sürekli oturup kalkalım, bi plan yapalım, pikniğe gidelim fikirlerine genelde çekimser davranıyorum. Evet eşim istediği zaman arkadaşlarıyla görüşüyor ama eşli faaliyetlere benim yüzümden pek katılamıyor. Onu sosyal çevresinden uzaklaştıryor gibi mi oluyorum bilmiyorum. Maalesef sevmediğim insanı seviyor gibi yapamıyorum ya da tahammül edemiyorsam kendimi tahammül etmek için zorlamıyorum. Eşim pek duygularını belli etmez, bu durumdan rahatsızsa bile bunu dile getirmez. Ama ben bencil mi davranıyorum acaba diye kendime kızıyorum bir yandan da kendimi istemediğim şeylere zorlamak istemiyorum. bir yandan da evliliğin fedakarlık olduğunu düşünüyorum kafam karışık yani. Umarım sorunu tam olarak anlatabilmişimdir.
Sonuçta sadece eşli faaliyetlere katılmıyor.. Arkadaşlarıyla hiç görüşmüyor değil.. İstemediğiniz bir ortamsa girmek zorunda değilsiniz bencillik de değil bence.. Ama ben olsam her zaman olmasa da sırf eşim çok istiyor diye her zaman olmasa da arad bir katılırdım herhalde..
 
Benim de eşimin sevmediğim bir arkadaşı var arada bir çift olarak katılıyoruz. Öyle yüzeysel sohbet edip geçiyorum. Yabani gibi de davranmak istemem sonuçta kendinin de arası bozulur. Bu biraz haksızlık maalesef. 2 3 organizasyonda bir gidin. Ben genelde eşimin yanında duruyorum bu durumlarda ondan da rahatsız olmuyorum. Yatak odası muhabbeti filan nasıl dönüyor anlamadım piknikte.. Garipmiş.
 
Ne kadar dusuncelisiniz, esiniz de ne kadar saygılı. Ikinizi de takdir ettim maşallah eminim huzurlu bir birlikteliğiniz vardır.

Esiniz gel diye zorlamıyorsa gitmeyin, sonuçta adama görüşme demiyorsunuz o gider beylerle görüşür illa eşli olmak zorunda değil.
 
Ben de pek görüşmek istemezdim. Hatta bir gün eşim bununla ilgili bu şekilde burnu havada gibi gorunuyorsun sanki kimseyi beğenmiyor gibisin demisti. Allahtan pandemi sureci girdi de bahanem oldu. Asosyalim ben sevmiyorum muhabbeti deyip gecistiriyordum.
Ben bunu eşime haksızlık yapıyor gibi algılamıyordum sonuçta onun görüşmesine karışmıyorum ama arkadaşlarımı da o mu seçecek? Istedigimle oturur kalkarım frekansımın tutmadığı ile planlar yapamam...
 
Herkese Merhaba, tam olarak bir dert sayılmasa da aklıma takılan bazen de beni ikilemde bırakan bir konu.
Eşimin işinden dolayı küçük bir yerde yaşıyoruz. Eşimin tüm arkadaşları iş yerinden. Aralarından en az 5-6 tanesini çok seviyor onlarla vakit geçirmek istiyor. Sorun şu ki; ben eşlerinden o kadar hoşlanmıyorum. Sürekli oturup kalkalım, bi plan yapalım, pikniğe gidelim fikirlerine genelde çekimser davranıyorum. Evet eşim istediği zaman arkadaşlarıyla görüşüyor ama eşli faaliyetlere benim yüzümden pek katılamıyor. Onu sosyal çevresinden uzaklaştıryor gibi mi oluyorum bilmiyorum. Maalesef sevmediğim insanı seviyor gibi yapamıyorum ya da tahammül edemiyorsam kendimi tahammül etmek için zorlamıyorum. Eşim pek duygularını belli etmez, bu durumdan rahatsızsa bile bunu dile getirmez. Ama ben bencil mi davranıyorum acaba diye kendime kızıyorum bir yandan da kendimi istemediğim şeylere zorlamak istemiyorum. bir yandan da evliliğin fedakarlık olduğunu düşünüyorum kafam karışık yani. Umarım sorunu tam olarak anlatabilmişimdir.
5-6 arkadaşının eşlerinin hiçbirinden hoşlanmadıysanız sorunun sizde olduğunu düşünüyorum.
 
Herkese Merhaba, tam olarak bir dert sayılmasa da aklıma takılan bazen de beni ikilemde bırakan bir konu.
Eşimin işinden dolayı küçük bir yerde yaşıyoruz. Eşimin tüm arkadaşları iş yerinden. Aralarından en az 5-6 tanesini çok seviyor onlarla vakit geçirmek istiyor. Sorun şu ki; ben eşlerinden o kadar hoşlanmıyorum. Sürekli oturup kalkalım, bi plan yapalım, pikniğe gidelim fikirlerine genelde çekimser davranıyorum. Evet eşim istediği zaman arkadaşlarıyla görüşüyor ama eşli faaliyetlere benim yüzümden pek katılamıyor. Onu sosyal çevresinden uzaklaştıryor gibi mi oluyorum bilmiyorum. Maalesef sevmediğim insanı seviyor gibi yapamıyorum ya da tahammül edemiyorsam kendimi tahammül etmek için zorlamıyorum. Eşim pek duygularını belli etmez, bu durumdan rahatsızsa bile bunu dile getirmez. Ama ben bencil mi davranıyorum acaba diye kendime kızıyorum bir yandan da kendimi istemediğim şeylere zorlamak istemiyorum. bir yandan da evliliğin fedakarlık olduğunu düşünüyorum kafam karışık yani. Umarım sorunu tam olarak anlatabilmişimdir.
Ben eşimin bir şeyi ne kadar isteyip istemediğini anlarım . Eğer bu buluşmaları sık sık yapiyosalar hepsine değil ama arada sırada bir tanesine katılırım. Eğer çok istediği bişey değilse ki eşiniz kendi arkadaşlarıyla vakit geciriyomus zaten ben de sizin gibi hoslanmadifim insanla vakit gecirmem. Eşimin asker komutanı davet etti gittik onlarda emir demiri kesiyo ama eşi evime gelmek istedi kabul etmedim, bebeğim oldu hayırlı olsuna gelmek istedi kabul etmedim. Çünkü sürekli konuşan ve karşısındakini de çok dinlemeyen biri rahatsız oldum ve onunla vakit geçirmek istemedigime karar verdim. Eşimin hiç sevmediği başka bir usunun eşiyle ise çok iyiyim . Bilgi birikimi ahlaki sohbeti tam uyusuyoruz. Ancak ben eşime ısrar etmiyorum birlikte biseyler yapalım diye eşim de bana.
 
benim de kız grubum bu şekilde tahammül kalmıyor bi süre sonra. ben sizi anlıyorum. hep aynı muahbbetler hep aynı konular... ben gitmiyorum çok katılmıyorum zaten pandemi sağolsun iyi geldi bana
 
Back