sevgili misspare gel konuyu birlikte inceleyelim
10 gün önce gebe olduğunu öğrendim eşimle de bir konu üzerinde tartışmıştık oda gebeliğimi sonlandırmamı evliliği istemediğini söyledi üstüne birde şiddet uyguladı ve bebeğimle beni annemlere gönderdi.
(karısını istemeyen, hamile bir kadına şiddet uygulamaktan kaçınmayan bir adam görüyoruz.) Birkaç gün sonra beni aldı ve hastaneye götürerek kürtaj yaptırdı ona çok yalvardım yaptırmaması için ama dinlemedi
(ben işlemi istemedim demek istiyor burada psikolojik olarak zorlandım demek istiyor hem ailem hep bir ağızdan baskı yaptı hem kocam direttirdi psikolojik olarak arada kaldım boşandığımda döneceğim ailem çocuklu istemiyor. Ekonomik özgürlüğümde yok. O duygusal boşlukta mecburen kabullendim) bebeğim alındı oda bir süre sonra pişman oldu büyükler tekrar barışmamız için konuşmalar yaptılar
(belli ki aile geri kafalı kadını şu durumda dahi göndermek istiyor gelip başlarına kalsın istemiyorlar düşün ki bebekle hiç kabul etmek istemezler.) ama bu bebek alındıktan sonra daha bir evliliğimin olacağını düşünmüyorum
(bebek alındıktan sonra bir şeyler olacağını düşünmüyorum diyor bebekle birlikte içimde bir şeyler de çözümü olmayacak şekilde koptu gitti demek istiyor. aileler böyle diyor ama mümkün değil benim içim alacak gibi değil bu durumu demek istiyor.) çok vicdan azabı çekiyorum
(zaten vicdan azabı çekiyor) kızlar yuvam dağıldı
(ifade hatalı haklısınız hayatım dağıldı demesi gerekir burda paramparça oldum demesi gerekir. Yanlış ifade etmiş) dertleşecek kimsem yok buraya yazdım bende
.
(kadın o kadar yalnız ki yazacak dertleşecek bu kararı verdiğinde de dur bir düşün diyecek kimse yok etrafında) Bu sabah rüyamda bebeğimi gördüm anne anne diyordu ağlanmıyordu 5+6yken aldırdı yavrumu bu durumu nasıl atlatırım kızlar?
Ezcümle kimin hangi psikolojide olduğunu ne kadar arada kaldığını, o bir anlık boşlukları bilemeyiz insanlar bazı arada kalma durumlarında intihar bile ediyor çıkar yol bulamayıp. Kişinin yaşı küçük yol gösteren yok etrafında ailesi bildikleri de hep bir ağızdan aynı şeyi haykırmış. Psikolojik baskı altında kalmış ve pişman. Yapılan işlem yanlış haklısınız ben de çocuk sahibi olmaya uğraşan bir kadınım Allah keşke olmaya çalışıp olamayanlara verse ama çok linçlemek de doğru değil. Ne durumdaydı bilemeyiz. Belki de o ara araları iyiydi bir şeylere inandı evliliğinin yolunda gittiğine vs korunmadı bilemeyiz yanlış mı tabiki yanlış ama pişman.