İnsanların çocukken yaşadıkları bu tür olaylar ne yazık ki kolay kolay unutulmuyor, bilinçaltlarına işliyor ve yaşanılanları anımsatan en küçük olayda savunma mekanizması geliştirerek düşüncelerini ele geçiriyor. Burada senin aklından geçenleri hiçbirimiz yargılayamayız . Bunu çevrendekilere özelliklede eşine ve kardeşine yansıtmamaya çalışman çok yerinde olmuş. Onları en ufak bir söz yada hareketle uyarmaya çalışman sonrasında hem seni hem de onları çok ama çok üzer .Üstelik bu durumu arkadaşlarına veya herhangi bir akrabana da anlatmaman taraftarıyım .Bu durumda bana kalırsa yapman gereken en doğru şey psikolojik destek almak .
Çok zor bir durum farkındayım . Ama eşiniz kardeşinizi sevmeseydi, onunla görüşmenizden yada onun size gelmesinden rahatsız olsaydı, kardeşinizi rencide edecek şekilde konuşup öyle davransaydı çok daha büyük bir çıkmaza girerdiniz. Şükredin ki eşiniz ailenizle iyi anlaşıyor, onları seviyor, saygı duyuyor. Bende kardeşiniz yaşındayım ve benimde bir eniştem var. Eşinizin Ayşe ile bir yerlere gitmesinde kafaya takılacak hiç bir şey yok. Bu tür yorumlara aldırmayıp, içinizi ferah tutun .
bi yere gidilecek se beraber de gidebilirler. Böyle olmaları, eşime abilik duygularını tattırmaları çok hoşuma gidiyo. O hiç olmayan abileri, kızlarda eşimin hiç olmayan kardeşleri....