Boşanın bence de. Bebek doğalı olmuş 18 ay, 18 aydır hala o zamanlardaysanız bu evliliği yürütmek hem size hem eşinize eziyet. Bir de şunu eklemek istiyorum eşinize sizi savunmuyor, susuyor diye kızıyorsunuz ama siz de kendinizi savunmayıp susuyormuşsunuz. Sizin yaptığınızı yapıyor o da. Bundan sonra göze aldınız madem susmayın verin cevabını ne söylerl
Teşekkür ederim. Çok konuştum bunları aynı seyler ama sonuç yine aynı ne olsa onlar hicbir şey yapmamış oluyor ben büyütmüş oluyorum.Şurada tek carlayacağım insan eşim olurdu.
Senşn yüzünden gitmek istemiyorum.
Kendimi güvende hissetmiyorum sürekli sana, bana, yavrumuza laf ediyorlar.
Sen sürekli laf edilen yere gitmek ister miydin diye iki yetişkin olarak konuşurdum.
Babama şikayet etmezdim.
Annesinden, abisinden değil hakaret laf bile duymak istemediğimi eşime söylerdim.
Eğer bu şekilde yapılmaya devam ediyorsa da yalnız gönderirdim.
Paşa gönlü bilir.
Değişmesi, yetişkin olması adına bir şeyler yapması gerektiğini yoksa sizi kaybedeceğini söylerdim.
Bu adam öğretmen okumuş eğitimli eğitim veren bir adam. Fatih reşit civelekoğlunun sayfasını takip etmesini, atölyelere katılmasını tavsiye ederim.
Belki bir değişim/gelişim gösterir.
Yoksa o hep ailesinin ezdiği ama onlardan onay almaya muhtaç çocuk olarak kalacak.
Teşekkür ederim. Çok konuştum bunları aynı seyler ama sonuç yine aynı ne olsa onlar hicbir şey yapmamış oluyor ben büyütmüş oluyorum.
Eşine Tm de kal annenlerle , gerizekalı adam seni çaresiz görmüş, korkma gerekirse boşa, seni ezmelerine izin verme...Merhaba arkadaşlar, çok çıkmazdayım yardım edin 4 yıllık evliyim 18 aylik bebegim var doğumun sırasında olanları unutamıyorum eşimden ayrılmak istiyorum veni çok kırdı söylediklerini unutamıyorum eskisi gibi yanında huzurlu değilim güvenmiyorum sanki ailemin evine gidince huzurlu olacakmışım gibi geliyo artik onun ailesiyle muhattap olmak istemiyorum. Eşim aile icin de çok pasif herkes ona her şeyi söylüyorlar onun sesi çıkmıyor nisanliyken abisi hiç yoktan yere benim önümde kaç kere hakaret etti düşünün nişanlısı var demedi hem de ortada bir şey yokken, ben şunu fark ettim ailede hep ezilmiş laf edilmiş biri, annesi bile ondan bahsederken onun sesi cikmaz o kızmaz o bir şey demez diye bahseder. Onun bu hali evliligimize de yansidi benim her seyime laf edildi oraya her gittiğimde durduk yere laf sokuldu ben hiç sesimi çıkarmazdım ama eşimle aramız bozulurdu benim hiç saygisizligim olmadi niye böyle yaptıklarına anlam veremezdim sonra anladim eşimin pasifliği yüzünden olduğunu sonra ben hamileyken eşim kardeşini kaybettik olanlar o zmna oldu hepsi benim üstüme geldi doğum yaptıktan sonra iyice coştular sanki çocuğu ben doğurmamışım sadece onlara aitmiş gibi davrandılar ailemin evimize gelmesini istemediler benim kendi ailemin evine gitmemi istemediler elimizden arabamızı aldılar ama bizim cok ihtiyacimiz varken sonra geri istedik diye yine o abisi bize demedigini birakmadi etmedigi kufur kalmadi. Esim abisiyle bi sure konusmadi sonra barismislar
Eşim ondan sonra çok değişti bana karşı. 1 sene çok kotu davrandı. Kardeşinin acısı dedim sustum. Ama kardeşinin ölümünü eşim üzerinde sanki kullandılar gibi geliyo günaha girmek istemiyroum ama o kadar üstüme gelindi ki öyle anladim. Şimdi düzeldi ama her memlekete gidişimizde sorun çıkıyor bu yaz gittik ben ailemin yanında kaldim beni yıpratmasınlar diye yine rahat vermediler her gidişimde laf soktular ders calisisyorum diye halbuki ben evlenmeden öncede kpss ye hazırlandığını biliyorlardı o zman hiç demediler çalışmasın diye evlenince bu konuda hep laf soktular aramızı çok bozdular hepsini anlatmaya zamanım yetmez kısaca bizi hep birbirimize düşürdüler ve ben artık eşimin beni eskisi gibi sevmediğini dusunuyorum ben de onu eskisi gibi sevmiyorum bu çok zoruma gidiyor. Bana söylediklerini hakaretlerini unutamıyorum. Eşim öğretmen biz doğudayız şimdi 15 tatil geliyor ve biz memlekete gideceğiz, bugun bilet bakmaya baslayinca benim moralim bozuldu o da fark etti her oraya giderken böyle mi olacaksın diye kavga cikti ayrılalım o zaman dedi orda kalın siz dedi. Benim tek isteğim ona güvenmek ama ona güvenmem icin hicbir şey söylemiyor. Laf açıldığında hicbir şey yokmuş ben çıkarıyormuşum gibi davranıyor. Ailesinin haksizliklarini hiç görmüyor kendini ezmişler şimdi benim de her lafi çekmemi, her küfürü duymamı, elimizden bişey alındığında sesimi çıkarmamami bekliyor böyle alışmış hep. O atanınca ailesi özellikle abisi hiç sevinmedi çünkü benim eşimin iyi bir hayatı olamaz olmamalı düşünün böyle bir abi her gittiğimizde bir konu bulur eşimin üzerine gelir ben tavrımı koymasaydım bana da aynısını yapacaktı
Ama ben yaşananları unutamıyorum memlekete girmek istemiyorum kendi ailem orda ona rağmen bir sıkıntı düşüyor içime o insanları gormek ostemiyorum. Esim hicbir zman beni korumayacak inanmiyorum sadeve bunu diyorum "bana laf ettiklerinde benim esim oyle bir insan degil" demeni bekliyorum diyorum ama hicbir sey demiyor. Hic guven vermiyor cok sikildim artik bana bi akil verin. Ailem ise yrilmmi hiç istemiyor orası ayrı sorun. Babam bu yaz sorun olduğunda eşimle konuşmuş ama nafile eşim değişmez hep bana laf ettirecek beni huzursuz edecekler cocugumla uğraşacaklar bir de o tarafı var. Aramızı bozacaklar eşimin veni sevmesine izin vermeyecekler asla o da dolduruşa gelmeye çok müsait. Bugün dedi ayrılalım siz kalın orsa ben tek döneyim. Eşim bunu dediğinde bir rahatlık çöktü sanki bunu istiyorum çocuğu da kolayca bana bırakacak gibi bir söylemi vardi sanki artik şunu istiyorum cocuguml sadece kendi ailemin evinde olmak. Cocugun doğduğunu çok ugrstilr sanki bana ihtiyacı olmasa elimden alacaklar o durumlarda çok sorun oldu dediğim gibi hangini anlatayım bilemiyorum. Sizce boşanmalı miyim?
Abla sen aileni ve onun ailesini karşına al konuş olmazsa bir yere gelerek problemi çözmeye çalışın , eşine söyle bunların böyle olduğunu nasıl hiss etdiyini , doğru karşı çıkacak ancak sen pes etme ezilme söyle ne varsa en sonda eğer ayrılırken mutlu hiss edicekseniz hiç beklemeyin hayat bu devam ediyor belki üzülüceksiniz belki kötü olucaksınız ancak kendiniz olmakdan vazgeçmeyinMerhaba arkadaşlar, çok çıkmazdayım yardım edin 4 yıllık evliyim 18 aylik bebegim var doğumun sırasında olanları unutamıyorum eşimden ayrılmak istiyorum veni çok kırdı söylediklerini unutamıyorum eskisi gibi yanında huzurlu değilim güvenmiyorum sanki ailemin evine gidince huzurlu olacakmışım gibi geliyo artik onun ailesiyle muhattap olmak istemiyorum. Eşim aile icin de çok pasif herkes ona her şeyi söylüyorlar onun sesi çıkmıyor nisanliyken abisi hiç yoktan yere benim önümde kaç kere hakaret etti düşünün nişanlısı var demedi hem de ortada bir şey yokken, ben şunu fark ettim ailede hep ezilmiş laf edilmiş biri, annesi bile ondan bahsederken onun sesi cikmaz o kızmaz o bir şey demez diye bahseder. Onun bu hali evliligimize de yansidi benim her seyime laf edildi oraya her gittiğimde durduk yere laf sokuldu ben hiç sesimi çıkarmazdım ama eşimle aramız bozulurdu benim hiç saygisizligim olmadi niye böyle yaptıklarına anlam veremezdim sonra anladim eşimin pasifliği yüzünden olduğunu sonra ben hamileyken eşim kardeşini kaybettik olanlar o zmna oldu hepsi benim üstüme geldi doğum yaptıktan sonra iyice coştular sanki çocuğu ben doğurmamışım sadece onlara aitmiş gibi davrandılar ailemin evimize gelmesini istemediler benim kendi ailemin evine gitmemi istemediler elimizden arabamızı aldılar ama bizim cok ihtiyacimiz varken sonra geri istedik diye yine o abisi bize demedigini birakmadi etmedigi kufur kalmadi. Esim abisiyle bi sure konusmadi sonra barismislar
Eşim ondan sonra çok değişti bana karşı. 1 sene çok kotu davrandı. Kardeşinin acısı dedim sustum. Ama kardeşinin ölümünü eşim üzerinde sanki kullandılar gibi geliyo günaha girmek istemiyroum ama o kadar üstüme gelindi ki öyle anladim. Şimdi düzeldi ama her memlekete gidişimizde sorun çıkıyor bu yaz gittik ben ailemin yanında kaldim beni yıpratmasınlar diye yine rahat vermediler her gidişimde laf soktular ders calisisyorum diye halbuki ben evlenmeden öncede kpss ye hazırlandığını biliyorlardı o zman hiç demediler çalışmasın diye evlenince bu konuda hep laf soktular aramızı çok bozdular hepsini anlatmaya zamanım yetmez kısaca bizi hep birbirimize düşürdüler ve ben artık eşimin beni eskisi gibi sevmediğini dusunuyorum ben de onu eskisi gibi sevmiyorum bu çok zoruma gidiyor. Bana söylediklerini hakaretlerini unutamıyorum. Eşim öğretmen biz doğudayız şimdi 15 tatil geliyor ve biz memlekete gideceğiz, bugun bilet bakmaya baslayinca benim moralim bozuldu o da fark etti her oraya giderken böyle mi olacaksın diye kavga cikti ayrılalım o zaman dedi orda kalın siz dedi. Benim tek isteğim ona güvenmek ama ona güvenmem icin hicbir şey söylemiyor. Laf açıldığında hicbir şey yokmuş ben çıkarıyormuşum gibi davranıyor. Ailesinin haksizliklarini hiç görmüyor kendini ezmişler şimdi benim de her lafi çekmemi, her küfürü duymamı, elimizden bişey alındığında sesimi çıkarmamami bekliyor böyle alışmış hep. O atanınca ailesi özellikle abisi hiç sevinmedi çünkü benim eşimin iyi bir hayatı olamaz olmamalı düşünün böyle bir abi her gittiğimizde bir konu bulur eşimin üzerine gelir ben tavrımı koymasaydım bana da aynısını yapacaktı
Ama ben yaşananları unutamıyorum memlekete girmek istemiyorum kendi ailem orda ona rağmen bir sıkıntı düşüyor içime o insanları gormek ostemiyorum. Esim hicbir zman beni korumayacak inanmiyorum sadeve bunu diyorum "bana laf ettiklerinde benim esim oyle bir insan degil" demeni bekliyorum diyorum ama hicbir sey demiyor. Hic guven vermiyor cok sikildim artik bana bi akil verin. Ailem ise yrilmmi hiç istemiyor orası ayrı sorun. Babam bu yaz sorun olduğunda eşimle konuşmuş ama nafile eşim değişmez hep bana laf ettirecek beni huzursuz edecekler cocugumla uğraşacaklar bir de o tarafı var. Aramızı bozacaklar eşimin veni sevmesine izin vermeyecekler asla o da dolduruşa gelmeye çok müsait. Bugün dedi ayrılalım siz kalın orsa ben tek döneyim. Eşim bunu dediğinde bir rahatlık çöktü sanki bunu istiyorum çocuğu da kolayca bana bırakacak gibi bir söylemi vardi sanki artik şunu istiyorum cocuguml sadece kendi ailemin evinde olmak. Cocugun doğduğunu çok ugrstilr sanki bana ihtiyacı olmasa elimden alacaklar o durumlarda çok sorun oldu dediğim gibi hangini anlatayım bilemiyorum. Sizce boşanmalı miyim?
2 yıl geçmiş şimdi nasılsınız neler yaptınız hangi yolu buldunuz?Merhaba arkadaşlar, çok çıkmazdayım yardım edin 4 yıllık evliyim 18 aylik bebegim var doğumun sırasında olanları unutamıyorum eşimden ayrılmak istiyorum veni çok kırdı söylediklerini unutamıyorum eskisi gibi yanında huzurlu değilim güvenmiyorum sanki ailemin evine gidince huzurlu olacakmışım gibi geliyo artik onun ailesiyle muhattap olmak istemiyorum. Eşim aile icin de çok pasif herkes ona her şeyi söylüyorlar onun sesi çıkmıyor nisanliyken abisi hiç yoktan yere benim önümde kaç kere hakaret etti düşünün nişanlısı var demedi hem de ortada bir şey yokken, ben şunu fark ettim ailede hep ezilmiş laf edilmiş biri, annesi bile ondan bahsederken onun sesi cikmaz o kızmaz o bir şey demez diye bahseder. Onun bu hali evliligimize de yansidi benim her seyime laf edildi oraya her gittiğimde durduk yere laf sokuldu ben hiç sesimi çıkarmazdım ama eşimle aramız bozulurdu benim hiç saygisizligim olmadi niye böyle yaptıklarına anlam veremezdim sonra anladim eşimin pasifliği yüzünden olduğunu sonra ben hamileyken eşim kardeşini kaybettik olanlar o zmna oldu hepsi benim üstüme geldi doğum yaptıktan sonra iyice coştular sanki çocuğu ben doğurmamışım sadece onlara aitmiş gibi davrandılar ailemin evimize gelmesini istemediler benim kendi ailemin evine gitmemi istemediler elimizden arabamızı aldılar ama bizim cok ihtiyacimiz varken sonra geri istedik diye yine o abisi bize demedigini birakmadi etmedigi kufur kalmadi. Esim abisiyle bi sure konusmadi sonra barismislar
Eşim ondan sonra çok değişti bana karşı. 1 sene çok kotu davrandı. Kardeşinin acısı dedim sustum. Ama kardeşinin ölümünü eşim üzerinde sanki kullandılar gibi geliyo günaha girmek istemiyroum ama o kadar üstüme gelindi ki öyle anladim. Şimdi düzeldi ama her memlekete gidişimizde sorun çıkıyor bu yaz gittik ben ailemin yanında kaldim beni yıpratmasınlar diye yine rahat vermediler her gidişimde laf soktular ders calisisyorum diye halbuki ben evlenmeden öncede kpss ye hazırlandığını biliyorlardı o zman hiç demediler çalışmasın diye evlenince bu konuda hep laf soktular aramızı çok bozdular hepsini anlatmaya zamanım yetmez kısaca bizi hep birbirimize düşürdüler ve ben artık eşimin beni eskisi gibi sevmediğini dusunuyorum ben de onu eskisi gibi sevmiyorum bu çok zoruma gidiyor. Bana söylediklerini hakaretlerini unutamıyorum. Eşim öğretmen biz doğudayız şimdi 15 tatil geliyor ve biz memlekete gideceğiz, bugun bilet bakmaya baslayinca benim moralim bozuldu o da fark etti her oraya giderken böyle mi olacaksın diye kavga cikti ayrılalım o zaman dedi orda kalın siz dedi. Benim tek isteğim ona güvenmek ama ona güvenmem icin hicbir şey söylemiyor. Laf açıldığında hicbir şey yokmuş ben çıkarıyormuşum gibi davranıyor. Ailesinin haksizliklarini hiç görmüyor kendini ezmişler şimdi benim de her lafi çekmemi, her küfürü duymamı, elimizden bişey alındığında sesimi çıkarmamami bekliyor böyle alışmış hep. O atanınca ailesi özellikle abisi hiç sevinmedi çünkü benim eşimin iyi bir hayatı olamaz olmamalı düşünün böyle bir abi her gittiğimizde bir konu bulur eşimin üzerine gelir ben tavrımı koymasaydım bana da aynısını yapacaktı
Ama ben yaşananları unutamıyorum memlekete girmek istemiyorum kendi ailem orda ona rağmen bir sıkıntı düşüyor içime o insanları gormek ostemiyorum. Esim hicbir zman beni korumayacak inanmiyorum sadeve bunu diyorum "bana laf ettiklerinde benim esim oyle bir insan degil" demeni bekliyorum diyorum ama hicbir sey demiyor. Hic guven vermiyor cok sikildim artik bana bi akil verin. Ailem ise yrilmmi hiç istemiyor orası ayrı sorun. Babam bu yaz sorun olduğunda eşimle konuşmuş ama nafile eşim değişmez hep bana laf ettirecek beni huzursuz edecekler cocugumla uğraşacaklar bir de o tarafı var. Aramızı bozacaklar eşimin veni sevmesine izin vermeyecekler asla o da dolduruşa gelmeye çok müsait. Bugün dedi ayrılalım siz kalın orsa ben tek döneyim. Eşim bunu dediğinde bir rahatlık çöktü sanki bunu istiyorum çocuğu da kolayca bana bırakacak gibi bir söylemi vardi sanki artik şunu istiyorum cocuguml sadece kendi ailemin evinde olmak. Cocugun doğduğunu çok ugrstilr sanki bana ihtiyacı olmasa elimden alacaklar o durumlarda çok sorun oldu dediğim gibi hangini anlatayım bilemiyorum. Sizce boşanmalı miyim?
Profilinde hala evli gözüküyor.Boşanmadı demek ki.2 yıl geçmiş şimdi nasılsınız neler yaptınız hangi yolu buldunuz?
Ola bilir nasıl hall etdiği ile ilgili yazsa bizede ışık olurdu her ne yoldaysa mutlu olsun her zamanProfilinde hala evli gözüküyor.Boşanmadı demek ki.
Ne güzel abla iyiki yapmışsın hayat kısa onlara karşı iyi ol ancak onlar öyle olmazsa kendine yol çiz yanlış insanlarla olmaktansa yanlız başına olmak daha iyidirIki yıl gecmedi ki arkadaşlar 1 ay once yazmıştım bu mesajı ve yarın memlekete gidiyoruz. Bu süre icin de eşimle konuştum onu ezdiklerini ve ben onun karisi olduğum icin böyle devam ettirdiklerine dair, eşim tepki vermedi anladı gibi bana laf getirme bir daha dedim, tamam dedi bilemiyorum, yarından sonra göreceğiz ailesinin yanında nasıl olacağını.