5 yıldır evliyiz 2 yaşında çocuğum var, uzun zamandır eşimle sadece çocuğumuzla veya işle ilgili konuşuyoruz. İşlerimizi ayırmaya karar verdim, yavaş yavaş boşanmaya hazırlanıyorum sanırım. Ne kavga ne birşey, dışarıdan görenler ne kadar mükemmel bir eşin var diyor. ayrıca sizinki gibi benim oğlumun da uyumaması buna neden oldu diye düşünüyorum, hala şöyle gece yatıp sabah kalkmıyor oğlum, hala emzirmekten bitap düşüyorum, bana kalan azıcık zamanı da eşimle harcamak istemiyorum artık. İnşallah geçici bir psikolojidir, artık doğru dürüst gülmüyorum bile..Ya korkmayın, her ilişki farklı. 5 yıldır evliyiz, çocuğumuz 2 yaşında. O değişmedi aslında ilişkimiz değişti.
O zaman rol yapmayı bırakın .Ona kendinizi belli edin .Zira ikinizde oyun oynuyor gibi mutluluk rolü yapıyorsunuz .Ayrıca bir sözünüz dikkatimi çekti .İkimizde mutsuzuz ,bunun kanısına vardıysanız .Oda biliyorsa neden rol yapıyorsunuz .Birbirinizi kandırmaya çalışıyorsunuz .Gerçekten ortada yaman bir çelişki var .Sorunum olduğuna inanmaz demek istemiştim. Mutsuz olabilme ihtimalime inanmaz.
Yaptığım tam olarak bu ama işe yarar değil; yalnızlık büyüdükçe büyüyor ve iyi gelmiyor
Bence böyle durumların çözümü yok. Aşk, tutku, heyecan bitmiş. Sanıyorum cinsel hayatınız da ya görev gibidir ya da yok gibidir.
Kaybedilen aşk, heyecan geri gelir mi ki?
Bence eksiklik bu. Ben de bunu sık sık sorguluyorum. Eşimden önceki sevgilim ile 7 sene birlikteydim. Sırf bu yüzden ayrıldım. Kalbim güm güm çarpmıyordu çünkü... Onun dışında harika anlaştığım harika biriydi. Eşime ise kalp krizi geçirecek kadar aşığım.. Ama acaba bu da bitecek mi? Bilmiyorum. Belki de her uzun ilişkinin sonu budur. Kimisi kabul eder devam eder, kimisi çekip gider.
Devam etmeyi tercih etmek için iyi anlaşmak, arada sevgi ve saygı olması elzem.
Ha bir de neden hep kadın ilişkiye renk katmak zorunda ki? Erkekler bundan rahatsız olup bir şeyler yapsa? Benim kılımı kıpırdatasım gelmez şahsen.
Olumsuz cevap mı veriyorum? Pekii teşekkür ederim.Senin kafanda bitmiş herşey itiraf etmek yerine suçlama yapıyorsun gibime geldi... Sana çözüm yolu sunan insanlara olumsuz cevap vermen aslında çaba harcamak istememe den anlaşılıyor herşey.
Terapist e gitmen aslında ruhuna güç verir sağlıklı düşünme ve hissetmeni sağlar kendin için birşeyler yapmalısın...
Ahhh... Neden böyle... Çocuk beklemek öyle büyülüyken sonrası nasıl tepetaklak olabiliyor. Çoook doğru çokBizim de oğlumdan sonra öyle oldu. Eşim ben görünmezim gibi davranıyordu. Ne yapsam faydası olmadı. Sonra aynı evi paylaşan okul arkadaşı gibi olduk. Yatakta da askerlik arkadaşı.. derken daha fazla dayanamayıp babamlara geldim. 2 ay olacak. Anlaşmalı boşanmak için keyfini bekliyorum.
Kesinlikle evetBiraz melankolik olabilir misiniz ? Yorumlarınız bunu hissettirdi sadece. Eğer öyleyse 3 puanlık hareket veya hareketsizlik sizde 13 puanlık karşılıK buluyor olabilir mi?
5 yıldır evliyiz 2 yaşında çocuğum var, uzun zamandır eşimle sadece çocuğumuzla veya işle ilgili konuşuyoruz. İşlerimizi ayırmaya karar verdim, yavaş yavaş boşanmaya hazırlanıyorum sanırım. Ne kavga ne birşey, dışarıdan görenler ne kadar mükemmel bir eşin var diyor. ayrıca sizinki gibi benim oğlumun da uyumaması buna neden oldu diye düşünüyorum, hala şöyle gece yatıp sabah kalkmıyor oğlum, hala emzirmekten bitap düşüyorum, bana kalan azıcık zamanı da eşimle harcamak istemiyorum artık. İnşallah geçici bir psikolojidir, artık doğru dürüst gülmüyorum bile..
Vaziyetler hep aynı, bu şekilde...5 yıldır evliyiz 2 yaşında çocuğum var, uzun zamandır eşimle sadece çocuğumuzla veya işle ilgili konuşuyoruz. İşlerimizi ayırmaya karar verdim, yavaş yavaş boşanmaya hazırlanıyorum sanırım. Ne kavga ne birşey, dışarıdan görenler ne kadar mükemmel bir eşin var diyor. ayrıca sizinki gibi benim oğlumun da uyumaması buna neden oldu diye düşünüyorum, hala şöyle gece yatıp sabah kalkmıyor oğlum, hala emzirmekten bitap düşüyorum, bana kalan azıcık zamanı da eşimle harcamak istemiyorum artık. İnşallah geçici bir psikolojidir, artık doğru dürüst gülmüyorum bile..
Karartmadınız, belki bi dönemdir diyorum, kestirip atmak istemiyorum ama hiç kıpırtı yok, ışıltı yok... BilmiyorumBizi anlatmissiniz sanki. 5 yillik evlilik, 2 yasinda oglumuz...uzun suren bir birlikteligin ardindan evlendik ve cocuktan sonra hicbir sey eskisi gibi degil. Biz diye bir sey kalmadi. Ama esime gore hicbir sorun yok. Sizin aksinize ben cogu kez dile getirdim rahatsizligimi ama onemsenmedim. Kucuk cocuklu her cift boyleymis, ne bekliyormusim ki, abartiyormusum vs...sizinki gorev gibi de olsa bir cicek almis bari iyi. Benimkinde o bile yok. Bunca yil aldiklarima say diye gevrek gevrek guluyor. Belki ben bir adim atsam devami gelecek ama benim de enerjim yok, istegim yok. Her yuk bnde ama yorulan esim. Demek bu adam beni ozlemuyor sevmiyor artik diye dusunuyorum. Ne bi guzel soz ne ince dusunce, ne romantizm, onlari gectim ne bir takdir...30 yasinda ruhumu 70 gibi hissediyorum...
Icinizi daha cok kararttim belki ama bi cozumum yok. Paylasmak istedim sadece
Ki biz neredeyse 5 yıla yakın çocuk için uğraştık. Tedaviler, ameliyatlar, tüp bebek.. çocuğumuz da oldu hiç derdimiz kalmaz diyordum ki evliliğim bitti. Eşimin evde hayalet gibi gezip, beni de görmezden gelmesine daha fazla katlanabilseydim çocuk için devam ederdi ama yapamadım. Ailesi ile ilgili de artık sabrım bitmişti zaten. Artık kısmet nasip..Ahhh... Neden böyle... Çocuk beklemek öyle büyülüyken sonrası nasıl tepetaklak olabiliyor. Çoook doğru çok
Bazı yorumlarda çok antipatik sorun çıkaran zor kadın gibi görünmüşüm... ama başımıza gelenler var.... doğumdan sonra, büyük bebek, doğum travmaları( büyük yırtıklar)oluştu ve zor iyileşti, sonrasında kist ameliyatı ve sonra rahim ağzı yaraları bitmek bilmedi. Doğumdan sonraki depresyonu ve hala uyumayan bebeği eklersek!...İlişki mi? O da ne?!!Kadın-erkek ilişkiniz nasıl ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?