- 18 Ocak 2021
- 1.546
- En iyi cevaplar
- 1
- 2.430
- 83
Kuzum ona gore bence evli cocuklu esi yaninda kavgasi da yok seninle, o okey yani ..konussan guzelce tutku mu kayboldu acaba vs diyeİşler ne ara burada yazmaya kadar geldi bilmiyorum. Arkadaşsızlık, yalnızlık belki. Eşim normal şartlarda çok iyi bir baba, efendi bir erkek, çoook kibar ve düşünceli bir kocadır. Yani dışarıdan bakan birine anlatsam bana şaşırır. O yüzden kimseye dert yanamıyorum. Ama bir şey var ki bu gerçek: Oldukça mutsuzum.( O da mutsuz ama birbirimize söyleyemiyoruz) Çocuktan sonra her şey sarpa sardı. Birbirimizle konuşmuyoruz, biri konuşurken diğeri telefonuna bakıyor, hı hı diye geçiştiriyor. Çoook kibar, ama herkese zaten öyle, bana özel bir tavrı yok. Acaba kimim? Bazen abim gibi hissettiriyor ya da ne bileyim iyi bir aile dostu. Ama asla sevgili-eş değil. Bittik biz ya... Ne konuşuyorum ki burada. Sevgiler... ( Ha bir de sevgililer gününüz kutlu
Kayboldu, bu bir gerçek... Norveç mi burası, yaşa işte, daha ne istiyorsun, diyen çıkacaktır illa... Konuşsam -ki konuşmak tuhaf geliyor böyle şeyleri- bu kez de madem sen öyle diyosun, istiyorsun deyip hooop bir görev verilmiş gibi ... İşte buna dayanamıyorum. Hiçbi şeyi kendisi düşünmüyor, istemiyor. İki yemekten birini seçip öbürünü yemem demiyor. "Sen nasıl istersen, hangisi varsa, fark etmez...."Kuzum ona gore bence evli cocuklu esi yaninda kavgasi da yok seninle, o okey yani ..konussan guzelce tutku mu kayboldu acaba vs diye
Çocuktan sonra biz de genelde böyleyiz. Eşimi benim kafam götürmüyor o da çocuk uyuyunca hadi ben yatıyorum diye kaçıyor. Ne biliyim normal benceİşler ne ara burada yazmaya kadar geldi bilmiyorum. Arkadaşsızlık, yalnızlık belki. Eşim normal şartlarda çok iyi bir baba, efendi bir erkek, çoook kibar ve düşünceli bir kocadır. Yani dışarıdan bakan birine anlatsam bana şaşırır. O yüzden kimseye dert yanamıyorum. Ama bir şey var ki bu gerçek: Oldukça mutsuzum.( O da mutsuz ama birbirimize söyleyemiyoruz) Çocuktan sonra her şey sarpa sardı. Birbirimizle konuşmuyoruz, biri konuşurken diğeri telefonuna bakıyor, hı hı diye geçiştiriyor. Çoook kibar, ama herkese zaten öyle, bana özel bir tavrı yok. Acaba kimim? Bazen abim gibi hissettiriyor ya da ne bileyim iyi bir aile dostu. Ama asla sevgili-eş değil. Bittik biz ya... Ne konuşuyorum ki burada. Sevgiler... ( Ha bir de sevgililer gününüz kutlu olsun)
Bence kendince sana guveniyor kuzum ondandir belki... bazen yonlendirmek gerekiyor ,konusmak...erkekler bizim gibi degil detayli dusunemiyorKayboldu, bu bir gerçek... Norveç mi burası, yaşa işte, daha ne istiyorsun, diyen çıkacaktır illa... Konuşsam -ki konuşmak tuhaf geliyor böyle şeyleri- bu kez de madem sen öyle diyosun, istiyorsun deyip hooop bir görev verilmiş gibi ... İşte buna dayanamıyorum. Hiçbi şeyi kendisi düşünmüyor, istemiyor. İki yemekten birini seçip öbürünü yemem demiyor. "Sen nasıl istersen, hangisi varsa, fark etmez...."
Kısasa kısas yap canım sende o yokmuş gibiİşler ne ara burada yazmaya kadar geldi bilmiyorum. Arkadaşsızlık, yalnızlık belki. Eşim normal şartlarda çok iyi bir baba, efendi bir erkek, çoook kibar ve düşünceli bir kocadır. Yani dışarıdan bakan birine anlatsam bana şaşırır. O yüzden kimseye dert yanamıyorum. Ama bir şey var ki bu gerçek: Oldukça mutsuzum.( O da mutsuz ama birbirimize söyleyemiyoruz) Çocuktan sonra her şey sarpa sardı. Birbirimizle konuşmuyoruz, biri konuşurken diğeri telefonuna bakıyor, hı hı diye geçiştiriyor. Çoook kibar, ama herkese zaten öyle, bana özel bir tavrı yok. Acaba kimim? Bazen abim gibi hissettiriyor ya da ne bileyim iyi bir aile dostu. Ama asla sevgili-eş değil. Bittik biz ya... Ne konuşuyorum ki burada. Sevgiler... ( Ha bir de sevgililer gününüz kutlu olsun)
Yaptığım tam olarak bu ama işe yarar değil; yalnızlık büyüdükçe büyüyor ve iyi gelmiyorKısasa kısas yap canım sende o yokmuş gibi
Hayır ben aşırısından bahsettim,kusursuz görünen erkeklerden,konu sahibi de dışardan birine anlatsam inanmaz demesi kilit cümle zaten neden inanmasın insan değil mi kusur olabilir bazen kavga olabilir iniş çıkışlar olabilir,benim partnerim de çok iyidir ama kusurları var ve bunları saklamaz,kastettiğim kusursuz görünen erkeklerHmm aslinda biraz fazla bir genelleme olmus yani ben katilmiyorum, ben en cok kibarliktan etkilenirim yani efendilikten kastinz nedir bilmiyorum ama bence bir kadinla nasil konusacagini bilmesi, temiz ve kibar olmasi cok onemli, esimde de en cok kibarligndan etkilenmistim ve hic sasrtmadi yani bana karsi asla kabalasmaz, kalbimi kirmaz...zaten konu sahibi esini kotu huylarindan bahsetmiyor aralarinda kopan iliskiden bahsediyor bunun kibarlikla cok alakasi yok kaba bir insanla da cocuk olduktan sonra bu sorunu yasayabilirsinz, bence konu sahibinde de birseyler kopmus yani ikisinin de suan icinden gelmiyor
Sorunum olduğuna inanmaz demek istemiştim. Mutsuz olabilme ihtimalime inanmaz.Hayır ben aşırısından bahsettim,kusursuz görünen erkeklerden,konu sahibi de dışardan birine anlatsam inanmaz demesi kilit cümle zaten neden inanmasın insan değil mi kusur olabilir bazen kavga olabilir iniş çıkışlar olabilir,benim partnerim de çok iyidir ama kusurları var ve bunları saklamaz,kastettiğim kusursuz görünen erkekler
Merak ettim kaç yıllık evlisiniz ve kaç çocuğunuz var, ben yeni evli sayılırım benim esimde kibar biri , bizde böyle olur muyuz diye korktum açıkçası, yani çocuk olursa değişir mi diye, yeni evliyken nasıldıİşler ne ara burada yazmaya kadar geldi bilmiyorum. Arkadaşsızlık, yalnızlık belki. Eşim normal şartlarda çok iyi bir baba, efendi bir erkek, çoook kibar ve düşünceli bir kocadır. Yani dışarıdan bakan birine anlatsam bana şaşırır. O yüzden kimseye dert yanamıyorum. Ama bir şey var ki bu gerçek: Oldukça mutsuzum.( O da mutsuz ama birbirimize söyleyemiyoruz) Çocuktan sonra her şey sarpa sardı. Birbirimizle konuşmuyoruz, biri konuşurken diğeri telefonuna bakıyor, hı hı diye geçiştiriyor. Çoook kibar, ama herkese zaten öyle, bana özel bir tavrı yok. Acaba kimim? Bazen abim gibi hissettiriyor ya da ne bileyim iyi bir aile dostu. Ama asla sevgili-eş değil. Bittik biz ya... Ne konuşuyorum ki burada. Sevgiler... ( Ha bir de sevgililer gününüz kutlu olsun)
Aslinda konu sahibinn bahsettigi daha farkli birsey bence, kibar erkeklerinde kusuru var zaten insanlarin cogu disariya karsi kusurlarini saklar yani nasil deyim kusurlarini zamanla beraber yasadikca gorursunuz ama bunun icinde psikopat derecesinde olanlari da beraber yasadikca gorursunuz ama burdaki mesele daha farkliHayır ben aşırısından bahsettim,kusursuz görünen erkeklerden,konu sahibi de dışardan birine anlatsam inanmaz demesi kilit cümle zaten neden inanmasın insan değil mi kusur olabilir bazen kavga olabilir iniş çıkışlar olabilir,benim partnerim de çok iyidir ama kusurları var ve bunları saklamaz,kastettiğim kusursuz görünen erkekler
Ya korkmayın, her ilişki farklı. 5 yıldır evliyiz, çocuğumuz 2 yaşında. O değişmedi aslında ilişkimiz değişti.Merak ettim kaç yıllık evlisiniz ve kaç çocuğunuz var, ben yeni evli sayılırım benim esimde kibar biri , bizde böyle olur muyuz diye korktum açıkçası, yani çocuk olursa değişir mi diye, yeni evliyken nasıldı
Yooo eşimde problem görmüyorum. Haklısınız.Bence problem sadece eşinizde değil, sizde de bir şeyler bitmiş ve düzeltmeye niyetiniz yok gibi...
Çünkü çözüm odaklı değilsiniz.
Daha ortada bir sorun olduğunu kabullenip bunu konuşmamışsınız bile...
Halbuki iletişim her şeydir. Siz kabullenmişsiniz aranızdaki bu iletişimsizliği, rahatsızsınız ama çaba göstermek gibi bir derdiniz yok.
Yaşadıklarınızla ilgili ayrıntılı somut örnekler de vermiyorsunuz.
Bu durumda ne denir ki..?
Inanın korkuyorum esimde çocuk olursa değişir diyeYa korkmayın, her ilişki farklı. 5 yıldır evliyiz, çocuğumuz 2 yaşında. O değişmedi aslında ilişkimiz değişti.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?