Daha önce burada bir konuya yorum yapmış, konu sahibine de kızmıştım.
Hasta olan eşi ile kendini kiyasliyordu, o zaman bende ağır bir grip atlatiyordum. Halden anlamiyor diye düşünmüştüm. Ah almış olmalıyım, buralardaysan Özür dilerim :)
Hayatımda ilk defa hasta birine bu kadar sinirlendim.
Akşam işten eve geldi, her şey normal, midem iyi değil yemek yemeyecegim dedi
Nane-limon kaynattım, içtikten yarım saat sonra haşlanmış patates istedi
O da tamam
Sonra siyasi mevzular patlak verdi ayaklandı biraz, bu arada mutemadiyen su tüketiyor.
Sonra ben Üşüyorum diye yorganlara sarıldı. Ve kabus başladı...
Aman allah im! Nasıl bir hastalıksa, güç bela uyuttuğum bebeği bile bile bağıra bağıra aaaaaaaaahhhh , bu ne biçim hastaliiiiiikk vs söyleniyor.
Ve nasıl bir akıl tutulması ateşi yükselmesine rağmen üzerine 2 kat yorgan 1 kat battaniye ve sıcak su torbası varken, daha da ort Üşüyorum diyebiliyor.
Ve nasıl bir hayal gücüyle sen bana zulmediyorsun, niye beni isitmiyorsun diyebiliyor.
Ve daha neler neler, ne vicdansızlıgım kaldı, ne anlayışsızlığım, ne tembelliğim, ne bencilliğim, ne ukalaligim. Yediğim fırçanın haddi hesabı yok.
İlaç içmeyi ve doktora gitmeyi de kabul etmiyor tabiki bu arada...
Hic sesimi çıkarmadım tabiki. Üst üste orttum. Ellerimle coraplarını giydirdim
Sıcak su torbası yetmedi pet şişelere de koydum.
Sonra da babasını aradım.
Şimdi hastanedeler.
Direnişi böylece bitti, bende bittim.
Bu ne naz arkadaş!
Bu ne söylenme!
Bu ne can tatliligi!