Dayanamıyorum evet.. cok yoruldum.. yorgunum kırgınım çaresizim.. henüz 9 aylık evliyim..
Hergün kavga gürültü.. sağlımdan da oldum iyi değilim daha dün hastanedeydim..
Panik atak hastasıyım kriz gibi birşey geçirdim.. evimdeym şimdi ağlıyorum durduramıyorum kimsem yok derdimi paylaşacam...
Ben eşimin ailesini sevmiyorum görmek dahi istemiyorum çok çektirdiler bana..
Ben sütten çıkmış akkaşık mıyım hayır asla.. ama cok sorunlar yaşadım anlatmak istemiyorum burada..
Kaynanama her gitmemizde onun lafları sözlerinden dolayı rahatsızlandm eve geldim acile gittim igneler serumlar .. dayanamıyorum o kadına.. tahammlüm yok..
görünüşte yaşlı hasta.. iyi melek.. ama gelin bide bana sorun zehir ettiler bana evliliğimi..
En son eşimle tartıştık eşime dedim ki ;
Ben artık annene babana bu kadar sık gtmek istemiyorum hatta iyileşene kadar mümkünse gtmeyecem sen git gör..
Eşim bana peki sen bilirsin gitme zorlamıcam seni o insanlarda oraya gönülsüz gittiğinin herşeyinin farkındalar zaten merak etme.. benim huzurum olmadınıda biliyorlar sorun oldugunuda biliyorlar herşeyi biliyorlar..
eşim annesi ile konuşmuş
Anne böyle böyle gelmek istemiyor.. sizde beklemeyin gelecek die ben gelip giderim.. yanınıza..
Annesi : taMAM oglum kendi bilir.. benm gelene kapım açık gelmeyennde paşa gönlü bilir demiş.. Eşim bana bundan sonra stres skntı yapma kendine.. gidersen gidersin koluma girip gitmessen de gtmesssin kendin bilirsin bu saatten sonra tantana su bu istemiyorum bitti kapandı konu artık benim ne huzurum kaldı ne birşeyim.
Keşke birşeyleri çok uzatmasaydın olan oldu biten bitti yaşanan yaşandı diyemedin..
Ablam sana mesaj attı yakınlaşmaya çalıştı.. konuşmadın ..
bir şekilde birşeyler oldu eyvallah.. yaşandı bitti.. ama bu kadar uzatıp bu raddeye getirmesedin keşke dedi..
Bana hep ailesini savundu hatalarını kusurlarını görmedi beni haksız gördü hep..
Senin ailen söyle annen sunu dedi ablan bunu yaptı dedikçe onlara düşleşdi beni susturdu..
Ben onlar gibi olamadım yüzlerine gülemedim yalakalık yapamadım hep net oldum bu yüzden kaybettim..
Dün yine hastanedeydim.. pek iyi değilim eşimde bunu bilyor.. önceden üstüme titrerdi oyssa..
Sabah kalktık yine pek iyi değildim hatta başım döndü yıgıldım kaldım.. ona ragmen işine yolladım yolcu ettim kahvaltısını hazırladım..
İşe gitti ve beni aradı.. Ben bugün çıkışta annemlerin o tarafa gideceğim
Hmm öyle mi tamam peki.. Yemeğede beklemeyim o zaman orda yersin artık canm görüşürüz ..
görüşürüz diyerek kapattı.. Ben biliyorum ki eşim bundan sonra her fırsatta ben hastada olsam.. su da olsam buda olsam hep ailesine gidecek daha cok düşleşdi onlara yıuvamızdan evinden uzaklaşmaya başladı..
Ben artık tepki vermeyrm bilmyrm hatam nerde
ama sunu çok net biliyorum eşim git gide benden soguyor.. uzaklaşıyor
Ve oraya her gitmesinde aramız açılıo
her gitmesindee o kadın eşimi dolduruyor..
her gitmesnde aramızda duvarlar oluşuyor...
Artık biliyorum hep gidecek hatta izin günlerinde bile önceliği hep onlar olacak
bana asla vakit ayırmayacak igilenmeyecek ve umrunda olmayacagm cok uzgünüm
napmam lazım bilmyrm aglamaktan başka birşey gelmiyor elimden
Rabbime sıgınmaktan başka ..
