İlkbahara girerken Hoca'nın eşeği ölmüş.Hoca,hem konuşur ,
hem ağlarmış komşuları:İlahi Hoca!,geçenlerde karın öldü,bu
kadar ağlamadın..demişler Hoca'da:Karım öldüğü zaman ,hepiniz,
Hoca üzülme,başın sağ olsun,seni yine evlendiririz dediniz.
Eşeğim ölünce ,kimse ,sana bir eşek daha alırız demedi.
İşte ben buna ağlıyorum..demiş.