Değerini Bilseydin Denizlerde Ki Midyelerin
sen,
sadece sen kaldın
yüreğimin kimseyle paylaşmadığım
en ıssız
en acı veren yerinde.
hiç üşenmeden,
hiç yorulmadan
her akşam
davet eder gece yıldızları yalnızlığına
sen, ya sen
kendi ekseninde dönen çoban yıldızı gibi
benden uzaklarda kaldın
karanlığa yüz tutmuş penceremden
ya yoksan diye
semaya başımı her kaldırdığımda korktuğum...
hiç üşenmeden her sabah
dünyaya merhaba der güneş
ben, ya ben
bir merhabana hasret
büküp boynumu kaparım
her sabah
sensizliğin kapılarını
isimleri unutulmuş
eski aşklar
yarım kalan sonbarın
dökülmüş kızıl yapraklar gibi
çaresizliğe,
yalnızlığa savurdun beni
bir tek ben
bir tek ben kaldım
yuvasına dönmeyen eşini
sadakatle bekleyen kumrular gibi
çocukluğunda babasını
adamlığında annesini kaybetmiş
eşi ve çocukları olmayan
bir şair olarak ölürsem
ki o zaman eminim olmayacak
ne gözyaşların
ne pişmanlığın umurumda
vasiyetimdir sana
aklına her takıldığımda
beni üç kulhüvallahü bir elham'la anımsa
18,06,2008
değerini bilseydin
denizlerde ki midyelerin
kesildiğinde küçücük parmakların
ağlamaz, acı çekmez, kanamazdın
Ertuğrul Bayam