• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

erken su kesesi boald iin dk yapan var m?

merhabalar..hep kendi kendime sözler vermiştim burda kötü şeyleri paylaştığım gbi bir gün iyi şeyler de paylaşıcam die..o günler geldi çok şükür..ben de bugüne kadar yorum yaptığım her topiğe başımdan geçenleri yazıp umut olmak istedim..o yüzden en başından paylaşıcam yaşadıklarımı..ilk gebe kaldığımda lekelenmeler kanamalarla 10. haftaya kadar geldim.sonra bebeğimde ense kalınlığı tespit edildi..sıvı alındı..trizomi 18 olduğu ve yaşamıycağı anlaşıldı..fakat kürtajı istemedim 20.haftaya kadar bekledim..dedikleri oldu karnımda öldü meleğim..sonrası suni sancıyla düşük..korunma..5 ay sonra yeniden hamile kaldım..ikili testimiz falan yapıldı..herşey güzelken 16. haftada bir sabah aniden suyum geldi..sonrası yine suni sancıyla düşük..yine korunma dönemi..6 ay sonra tekrar hamile kaldığımda ilk işim iyi bir doktor bulmaktı..doktorum ikincide suyum geldiği için rahim ağzı yetmezliğinden şüphelendi ve 13.haftada rahim ağzına dikiş atıldı sonra devamlı yatak istirahati..devamlı derken cidden devamlı..sadece tuvalet ve banyo için kalkıodum ayağa..imkansız gbi geliyo önce ama sonra alışıyo insan :) bu dönemin zorluğunu anlatmama bile gerek yok..ilaçlar iğneler..yeri geldi hastanede yattım..vs.nihayet 38.haftaya geldiğimde dikişlerim alındı.ve sezaryenle aldım oğlumu kucağıma..yaşadığım tüm acılara tüm üzüntülere değdi sonunda..bugün oğlum bir aylık ve sünnetini bile oldu :;) allahım yaşamak isteyen herkese bu duyguyu nasip etsin..size bunları böyle detaylı yazdım çünkü eminim bir yerlerde benm gbi benm asla bebeğim olmıycak die düşünüp kahrolan bi sürü insan var..size sesleniyorum..umudunuzu asla ama asla kaybetmeyin..bugün ya da yarın o bebek size gelecek..önce kendinizi buna gerçekten inandırın..allahımın yanında zor die bişe yok..günü geldiğinde allahım hepinizin kucağını sağlıklı hayırlı evlatlarla doldursun..kimseyi evladıyla sınamasın rabbim..
 
Çok üzgünüm. Hem acı çeken minicik bedenler, hem kendim hem de sizler için. Ali Can bebeğimin suyu 23+3'de boşaldı. Hastanede 20 gün karnımda tutarak büyüttüm onu. Enfeksiyon başlayınca 26+2'de doğuma aldılar. Sandım ki Amerika'daki erken doğan şanslı bebekler gibi o da yaşayacak. Karnımda susuz kaldığı yetmiyormuş gibi bir de 8 gün bu dünyada çekti yavrum. Meleğimi ilk 3 günlükken gördüğümde gözyaşlarına boğuldum. Harika, minicik birşeydi. Babacığımın kopyası. 6 günlükken toparlamaya başlayınca solunum cihazından ayırmışlardı. 7 günlükken apne oluşunca tekrar cihaza bağlamışlar. Ne olduysa o zaman oldu işte. Bebeğimin tablosu bir anda bozuluverdi. Elektrolit bozukluğu oluştu. 8 günlükken kaybettik. İnsan bebeği küvezde her yanında kablolar varken yüzünü tam seçemiyor. Bebeğim vefat edip yıkanınca melek yüzü gözü ortaya çıkıverdi. Uzun saçlı, kaşlı, kirpikli çok güzel bir bebekti. Yumuşacık alnına 4 kez öpücük kondurarak ve gözyaşlarımı akıtarak vedalaştım onunla. Bir yeri incinir diye sımsıkı sarılamadım bile. Ömrümün sonuna kadar boğazımda bir yumru olarak kalacak. Onunla ilgili hiçbir detayı unutmamak için sürekli geçmişe gidip, her anı tekrar tekrar yaşıyorum. Hayatın amacı neydi? Herşey anlamını bir anda yitirivermişti. 45 gündür yabancı siteler dahil okumadığım yazı kalmadı. Diğer acı yaşayanların da dediği gibi bizi en çok üzen şey onlara hakettikleri hayatı verememiş olmamız, onların sesini hiç duyamayacak, büyüdükçe nasıl olacaklarını göremeyecek olmamız. Bebeğimin yanına dostlarımın ona aldıkları emzik, çorap, oyuncak, zıbın gibi bazı eşyaları, arkasına yazmış olduğum bir fotoğrafımı ve saçımı koydum kendisini yalnız hissetmesin diye. Tek bir dileğim var, dilerim bebeğim şu anda cennettedir ve ben ona zamanı geldiğinde kavuşurum. O bir kahramandı. Benimle birlikte 28 gün mücadele verdi. Affet beni bebeğim, bu kalp attığı sürece seni sevecek, özleyecek ve hiçbir zaman unutmayacak.

Kızlar, beni en çok üzen şeylerden birisi de doktorların, ailelere karşı hukuki sorumluluğa düşmemek için baştan negatif tablo yaratmaları. Yüzlerce okuduğum yazıdan çıkarttığım sonuç şu: Eğer bebek erken doğduğunda (25-26-27. haftalar gibi) hastanede aylarca kaldıktan sonra vefat ediyorsa o hastane ve doktorlar elinden gelen herşeyi yapmış demektir ama bebek yoğunbakıma alındıktan kısa süre sonra vefat ediyorsa hastane ve doktorlar yeterince çabalamamış, yorulmamış demektir. Kocaeli Üniversitesi'nden doktor ve hemşirelerin yenidoğan yoğunbakım etikleri hakkında bir tez okudum. Belli bir noktada doktorlar (bebekte nasıl olsa araz kalacak diye) tedaviye devam etmeyebiliyorlarmış, hatta kalp durduğunda bir kez daha canlandırmayabiliyorlarmış. Olan, hayatı yaşayamayan bebeğe ve hayata küsen anne-babaya oluyor tabii. Bir de bu kararları alırken yenidoğan yoğunbakımdaki yer durumu, maliyetler de sözkonusu oluyor. Benim bebeğim 3. kez canlandırılsaydı, 2-3 ay daha kalacaktı.
 
allah herkese sabir ihsan eylesin ayni aciyi bende gecen ay yasadim ve 35 gun oldu cok kotu bir aksam gece olarak hafizama kazildi 13 haftaliktim sabah rahimagzinda hafif agri hissedince hastaneye gittim bebek cok iyidi yine herzaman dedikleri gibi. ultrason hep bebegim iyidi haraketleri valan hala gozlerimin onunde. sabah acile gittigimde idrarimda bacterie buldular ve idrar yolu enfeksiyonu var dediler antobiotica verdiler. oglen 3 te onu ictim aksam 7 de sancim tuttu iki saat boyunca ama ben bilemedim kramp sandim. ve ebeyi aradigimda normaldir rahmin buyuyor dedi bekledim taki sanci dayanilacak gibi olmadigi anda tekrar telefon actim dayanamiyorum ve gelmek istiyorum diye,, onlar da gel dediler tam uzerimi giyinirken suyum patladi cok panik oldum cok kan kayip ettim ambulans aramyi bile 5 dakika sonra akil ettim. ambulans geldigimde hemen hastaneye gittim ama hersey icin gecti bebegim coktan cikmisti ve yasamiyordu. bir kizim vardi ama hayatta degildi. dokterlara gelince gercekten bu cok onemli iyi secim yapmamiz ben cok kontrola gittim ama hep bebek iyi dediler bana hic bakmadilar. okadar tercube ediyor ki insan hepinizide cok iyi anliyorum. birdaha oldugunda ne yapiyim diye. ve bu aciyi unutmak icin tekrar hamile kalmamiz gerek cokta istiyorum ama hala bilmiyorum neyden oldu ve bunu beni daha cok bunaltiyor. bu mubarek muharem ayinda rabbim herkesin diledigini gonlune versin. sagliklik hamilelik gecirmeniz dilegiyle.
 
çok zor bir durum rabbim kimseye yaşatmasın bende haziranda 22 haftalık kaybettim ikiz yavrularımı
tüp bebekle olmuştu şimdi yine tedaviye başlıycam hem korkuyorum hemde yine aynı olmaz inşallah
diyiyorum rabbim hepimizin hakkından hayırlısını versin birdaha yaşatmasın kimseye :KK50:
Mrh görür musun girmez misin bilmiyorum ama srormak istedim.ayni durumu yaşadığım icin.simdi durum ne
 
Back