- 31 Ağustos 2014
- 664
- 564
- 35
Herkese merhaba..Çok şükür benim de bir doğum hikayem oldu. Meleğim uyurken yazıyorum :) bayramda gelir diye yolunu gözlediğimiz bebeğim biraz nazlı çıkmıştı. Doktorum fazla bekleme taraftarı değildi. Günü dolunca en fazla bi hafta bekletirim diyordu. Pazartesi kontrole gittik eşimle. O gün 40+3 olmuştum. Bebeğin suyu iyiydi boynunda kordon yoktu. Açılmam 1,5 cmdi. Doktorum rahmi biraz uyaralım dedi alttan muayene 1 dk falan sürdü. Sonra nstye girdim. Bebeğimde hareket yoktu doktorum tekrarlamamızı istedi. O gün akşama kadar hastanede kaldık tam 4 kez nstye girdim ama yine de bebekte pek hareket yoktu. Sadece bende biraz düzensiz sancılar çıktı. Doktorum bebeğin daha fazla bekleyemeyeceğini risk almamamız gerektiğini söyledi. Yarın sabah gel yatışını yapalım önce suni deneriz olmazsa sezaryen dedi. Ama sen yine de yarına kadar elinden geldiğince hareket et yürüyüşe çık belki suyun gelir doğum kendi başlar diye de ekledi. Biz de eşimle hastaneden eve yürüyerek geldik. Akşam yemeğinden sonra yine 1,5 saat yürüdük. Eve geldik duş aldım annem ben eşim meryem suresini okuduk. Gece 12 gibi yattım. Sonra kasıklarıma giren hafif sancılarla uyandım. Saat ikiydi. Önemsemedim yalancı sancıdır diye. Uyumaya devam ettim. Bir iki saat kadar uyumuşum. Uyandığımda sancılar biraz artmıştı uyutmuyordu artık. Sabah ezanı okunuyordu. Eşimi uyandırdım dedim sancım var birlikte dk tuttuk beş dkya bir geliyor bir dk sürüyordu. Ben heyecanlanmaya başladım doğum başlıyor demekti bu. Namazlarımızı kılıp hastanenin yolunu tuttuk. Acilden giriş yaptık doktorumu aradılar. Doğum servisine çıktık açılmama baktılar 3cm olmuş. Hazırlıklar yapıldı. Hastane önlüğü giydim damar yolu açıldı lavman yapıldı nstye bağlandım. Ebe nstde düzenli sancın görünüyor ama az dedi. Ki bana hiç de az gelmiyordu biraz korktum azı buysa fazlası nasıl olacak diye. Epidural istediğimi söyledim anestezi uzmanları saat sekizde geliyormuş beklememi söylediler. O sırada saat altıydı. Ben de zaten iki saate açılmam 4cm olur diye düşündüm. Sancıları koridorda yürüyerek çektim geldikçe derin nefes aldım çok değildi dayanabiliyordum. Eşim elinde kuranı kerim okuyordu yanımda. Saat sekiz buçukta doktorum geldi açılmama baktı hala 3cm. Suyumu patlattı bebeğin kakasını yapma olasılığından korkuyorduk ama çok şükür yapmamıştı suyum temiz aktı. Ondan sonrası sancılar biraz artmaya başladı ama hala dayanılmaz değildi. Nstye sürekli bağlandığım için sancıları yatakta çekmek zorunda kaldım. Bebeğimin kalp atışları artmıyordu doktorum sancı geldikçe artması gerektiğini söylüyordu. Bebek beklemek istemiyor beni hemen doğurtun diyor dedi. Sezaryene alabiliriz dedi kağıt getirdiler imzaladık. Ameliyathane doluymuş bekleyelim dediler. Ben bi taraftan korkuyor bi taraftan da bebeğim sağlıkla doğsun yeter diyordum. Doktorum beklerken son bi kez daha bakalım nstye dedi. 20dk bağlı kaldım son dakikalarda biraz iyileşme oldu sanırım. doktorum riske girelim mi dedi. Normal olsun. Siz nasıl uygun görürseniz dedim. Açılmama baktı 5,5 cm. Epidural istiyorum dedim. Olmaz doğum gecikir biz bir an önce olmasını istiyoruz riske girdik dedi. O an inanılmaz umutsuzluğa kapıldım normal doğumu sırf epidural alabilcem diye istiyordum. Sancılara nasıl dayanırım diyordum üstelik yolu daha yeni yarılamıştım 10 cm.e çok vardı. O andan sonra nstye bağlı olmadığım zamanlarda sancıları koridorda eşimle yürüyerek karşıladık sancı geldikçe eşim belime masaj yapıyordu. Annem dua ediyor bi taraftan. Ben Allah'a yalvarıyorum dayanma gücü versin diye. RABBİ YESSİR okuyorum durmaksızın. Eşim hadi diyor sen yaparsın. Son saatler geçmek bilmiyor nstye sürekli bağlı kalıyorum artık yatarak sancı çekmek zorundayım. Sancılar artık sıklaşıyor rahatlama payı yok gibi bşy. Konuşamıyorum yorgunluktan sesim çıkmıyor sadece terliyorum sancı geldikçe geçecek az kaldı diye diye kendime moral veriyorum. Ebe açılmama bakıyor 7-8cm diyor. Biraz yürüyoruz. Sonra yine nst. Artık dayanamıycam dediğim vakitlerde ebe geliyor açılmama bakıyor ve "tam açıklık. hadi doğuma gidiyoruz" diyor. Sancılara rağmen o an benden mutlusu olamazdı diye tahmin ediyorum :) doğumhanenin kapısından giriyoruz çatala çıkarıyorlar beni. Saat 12.55 doktorum gelmiş. Şimdi sancı geldikçe ıkın diyor. Başımda aile dostumuz hemşire var saçlarımı okşuyor hadi cnm yapacaksn diyor. Ikınıyorum. Doktorum hadi bi kez daha diyor sancı geliyor ıkınıyorum tüm gücümle. Çok az kaldı bu kez tüm gücünle ıkınırsan çıkacak bebek diyor. Sancıyı bekliyorum gelmiyor. Etrafımdaki ebeler heyecandandır diyor :) 1 2 dk bekliyoruz sancı geliyor ben tüm gücümle ıkınıyorum ve bi ağlama..bak bebek çıktı çok güzel diyorlar. Saati soruyorum 13.10 diyorlar .göbek kordonu kesiliyor bebeğimi masaya alıp üstünü giydiriyorlar. Soruyorum bebeğim 3750 gr. 53 cm doğmuş. Babayı çağırın diyor doktorum. Eşim giriyor içeri gözleri dolu dolu. benim de öyle. Bebeğimizi kucağımıza veriyorlar ilk fotoğrafımız çekiliyor. Doktorum dikişlerimi atıyor. 10 dk sonra tekerlekli sandalyede kucağımda bebeğimle çıkıyorum..o an o kadar güzel ki..yaşadığım tüm sıkıntılar unutulmuş..hayata yeniden doğmuşum gibi..iyi ki normal doğum yapmışım..herkese tavsiye ediyorum bi sıkıntınız yoksa yapabilecekseniz normal doğum yapın. O hissi yaşayın derim..Allah tüm hamilelere kolay ve sağlıklı doğumlar nasip etsin
