Çok teşekkür ederimGüzel bir ömrünüz olsun dilerim,çok güçlü ve ozel bir kadınsınız siz.
Çocuk yaşta sizi üzüp inciten yetişkinler ve onların yetiştirdiği çocuklar adına da üzgünüm zira hepimiz birer engelli adayıyız,başımiza ne gelecek belli değil. Biraz empati kurmak zor olmasa gerek.
Kızım 4.sınıfta geçen gün öğrendim sınifında özel gereksinimli bir çocuk olduğunu,başka sınif velileri bir konuda konuşurlarken söylediler. Kızım lafını bile etmedi 3 senedir beraberler. Hep anlatmıştım ona insanların farklılıkları olabileceğini,bacağı kopmuş(üzülmüştü epey) en sevdiği bebeğini alıp bak bu diğerlerinden farklı ama hala senin güzel bebeğin,güzelliğinden birşey kaybetti mi senin gozünde diye sormuştum, anlatmıştım insanlarda da bu tip farklılıklar olabilir bu çok doğaldır diyerek. Anlamıs ki yavrum,gelip demedi bile arkadaşımın böyle bir sorunu var diye. Çok zor değil çocuklara bunu anlatmak,cok da güzel anlıyorlar hatta koruyup kollamaya ,yardımcı olmaya da çalişıyorlar yeter ki aileler ileri geri konusmasin,bu çocukları dışlamasın.
Bu bi travma. Neden mi?Tebrikler hayatiniz icin. Haklisiniz da sitemlerinizde ama bu kadar sitemi icinizde tutup kinlenmek size zarar verir. MMeselasizin durumdan bagimsiz herkesin ilkokulda vs. Kazik yedigi arkadasi olur. Komşu çocugu ile oynaymayan da olur ben ce siz durumunuzu kendiniz abartiyorsunuz. yani basiniza gelenlerin cogu herkesin basina gelebilecek seyler ha yanlis mi abiki oyle cani insan cok. Ama ilkokul arkadasina kadar kinlenecek birşey yok isitme durumunuzu herseye yormuşunuz
Yanınıza gelip size sımsıkı sarılmak istedim sadece.. gurur duydum sizinle ve azminizle.. keşke herkes sizin gibi olsa...merhaba...
1,5 yaşında menejit nedeniyle havale geçirdim...
çok mutlu bir cocuktum... annem topluma katıyordu hep... ama her defasinda dişlandim istenmedim...
4 yaşında ilk cihazimi aldim.. ama cihazlari hep kırıyordum.. babam sürekli yaptırdı.. duymasini sağlasin diye. alışmam için uzun zaman aldi...
normal ilkokula yaşıtlarimla başladim... 7 yaşında... okula almam çok zor oldu... öğretmenler müdürler istemedi duymaz anlamaz diye...
bi arkadaşım oldu yanima. onla bağ kurrdum. ilk arkadaşım o olduğuna sevinmişsen onun beni hiç sevmediği öğrene kadar....
seviyorlar saniyordum sevilmedim... nedeni hiç konuşmadığımdandir...
annem benim için neler yaptı topluma girsin katılsın diye... annemin ayaklarini ellerini öperim... çok uğraşti benim için kavga etti komşularla... bi sürü şey... komşulardan nefret etme nedeni oradan geliyor. anneme kızımı senin kızını oynatmayacagim diyen komşuyu da biliyorum ne zaman görsem nefret ediyorum!!bunu kızı özürlü ve sakat diyen komşuyu da. taniyorum. bilmiyorum o yüzden hiç bi zaman komşularla bağ kuramiyorum!!.
işitme engelliydim ama azimliydim.. güzel konuşmak çok çaba harcadim. çok kitap okudum... çok ders çalıştım.. teşekkürü takdiri ilk lise sonda aldim son belgem olsun diye.. rehabilitasyon egitimi aldim.. konuşma egitimi aldim öğretmenlerimi çok sevdim onlarda beni.. harfleri çıkartmak için tek başına aynanin karşsında çalışmalar yaptım.. Sen çok güzel konuşacaksin dedim hep kendime... sürekli dedim..
oysa ben mutlu çocuktum yine de topluma katıldım.. dişlanmaya alışıktım.. kavga da ettim kendimi savunmak için... bi sürü şey...
üniverstemi normal okulda okudum. üniversite okurken Retinitis pigmentosa (RP rahatszlığı öğrendim dünyayi yıkıldım yine de ayaktayim dimdik...
ama bilmiyorum trawmalarimi unutamiyorum... neden böle oldum diyemiyorum Rabbim böle yaratmiş beni diyorum şükrediyorum...
konuşuyorum onada şükür. elim ayagim tutuyor ona şükür...
arkadaş ilişkilerimi kuramama nedeni güven meselesi.. çok kazik yedim... dişlandim derdimi anlatamadim.. bi sürü şey.
31 yaşındayim... kamuda memurum... Evlendim. ilkokul arkadaşımla...
o ilk arkadaşimdi.. evlenecegimi hissetmemişim. beni hep korumuştu kkonuşmami alay edenlerle... kaderimi ona yazıldı.
çok şükür 6 senelik evliyim 3 yaşında prensesim var.
5 yıl önce oğlumu karinmda kaybettim. o trawmayi unutamadim.. evlat acisi çektim hiç kimse orali olmadi.. anlamak istemedi.
şöle dediler;
DUYMA ENGELLİ BİR ANNE KARNİNDAKİ HAREKETLERİ HİSSSETMEMİŞ!!! öyle diyene Allah islah etsin dedim..
ama BEN BUNLARI UNUTMADIM UNUTAMADIM..
daha anlatacaklarim var.. bi sürü şeyler..
işte hayat hikayem böle...
ENGELLi hiç bişeye ENGEL Degildir..
sonuçta herkes engelli aday adayidir.. başınıza ne gelecegi bilemezsin.
kimseye ÖZÜRLÜ SAKAT diyemezsin... ÖZÜR kendindendir...
SAKAT da diyemezsin.. Sakatlari yoktur.. Rabbim anneleri engellieri özel yaratmişti..
okuyana Teşekkür ederim...
sevgilerimle..
kusura bakmayin..
eksik yadiklarimi mazur görün..
Çok teşekkür ederımYanınıza gelip size sımsıkı sarılmak istedim sadece.. gurur duydum sizinle ve azminizle.. keşke herkes sizin gibi olsa...
AminAllah cahil insanlardan korusun
keşke..Yanınıza gelip size sımsıkı sarılmak istedim sadece.. gurur duydum sizinle ve azminizle.. keşke herkes sizin gibi olsa...
Empati yeteneğine sahip olmak çok yorucudur aynı zamanda... Bu kadar empati yoksunu insan arasında. Bende yüksek lisansımı özel eğitim alanında yapmak istiyorum insallah olur.keşke..
ben empati kurduğumda anliyorum insanlari yerine koyarak büyüdüm acaba nasıl olur diye. empati yetenegim güçlüdür benim.