Olum acisi cok zordur, yasayan bilir. Boyle bir durumda nasil bir psikolojide oldugunuzu tahmin edebiliyorum. Aciniz taze boyle anlarda karar vermek cok dogru degil diyecegim ama bu adam bu aninizda yaninizda yoksa ne zaman olacak? ailesini falan gectim ailesini siz de bir tarafa birakin ama esiniz ciddi sorun. neler yasadiginizi, hangi psikolojide oldugunuzu biliyor ama 2 aydir bir adim atmamis. En zor anlarinizda boyle olan adam iyi gununuzde yaninizda olsa ne olacak?
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Endişe
- Konu Sahibi lillyleon
- Başlangıç Tarihi
Olum acisi cok zordur, yasayan bilir. Boyle bir durumda nasil bir psikolojide oldugunuzu tahmin edebiliyorum. Aciniz taze boyle anlarda karar vermek cok dogru degil diyecegim ama bu adam bu aninizda yaninizda yoksa ne zaman olacak? ailesini falan gectim ailesini siz de bir tarafa birakin ama esiniz ciddi sorun. neler yasadiginizi, hangi psikolojide oldugunuzu biliyor ama 2 aydir bir adim atmamis. En zor anlarinizda boyle olan adam iyi gununuzde yaninizda olsa ne olacak?
Evet az önce kır papatyası’na da söyledim düzelse eminim bi yerde yine patlak verecek . O zaman düzelmesini beklemenin anlamı yok. Çünkü ben bu adamın yüzüne her baktığımda şu günlerimi hatırlayacağım . Başımda anne yok, baba yok, eş dost yok , babamın yasını tutuyorum bi taraftan. Babamın borçları icra dosyaları çıkıyor avukat avukat geziyorum bi taraftan. Bu karaktersiz kendi derdinde benden haberi yok. O ailesi bir kez olsun arayıp halimi hatrımı sormuyor kızım ne yaptın ne ettin nelerle uğraşıyorsun diye. Ne diyim yani Allah hepsinin belasını versin ne diyim artık..
Size bosanin ya da bosanmayin diyemem cunku ne yasadiginizi ve esinizi siz tanirsiniz. Sadece olum acisi cok baska ve insan saglikli dusundugunu saniyor ama aslinda o anlarda hic saglikli dusunmuyor. bu anlarda insan gun geliyor esine bile katlanamiyor cunku caniniz oyle bir yaniyor ki ne yapsaniz nereye gitseniz gecmeyen ama artan bir aci var. Evlenirken hepimiz Iyi gunde kotu gunde diyerek evlendik. Hani esiniz nerede? Iyi gununuzde zaten herkes yaninizda olur. Esiniz bu gun yok. Cok cok aci...
Evet o kadar iyi izah ettiniz ki. En basit örneğiyle şöyle açıklayayım bir gün uyanıyorum sinir küpü bir halde. Hazırlanıyorum anne ben avukata gidiyorum ne dersen de dinlemeyeceğim boşanacağım diyorum. Bir gün uyanıyorum ya diyorum acaba çok mu çekilmez mi hal aldım da böyle oldu? Bende mi hatalıydım? Birgün kalkıyorum ya o benden vazgeçemez dava açmıyor işte düzelir telafi eder hatasını diyorum. Bir başka gün gidip onu boğazlayasım geliyor arayıp o ana babasına bile saydırasım geliyor. Yani çok dalgalı duygularım sürekli değişiyor. Çoğu gün zaten yataktan sıçrayarak uyanıyorum. Dayanılmaz bi sancıyla. Babamı sayıklayarak uyandığım oluyor. “Babam yalnız öldü, babamın yanında olamadım.” diye. Ruhen gerçekten çok kötüyüm nasıl ayaktayım hala ben bile şaşırıyorum. Düşüncesinden dahi kaçtığım şeyleri bizzat yaşıyorum.
Size bir de olay gününü anlatayım. Evi terkettiğim günü yani. Siz söyleyin karşı tarafın haklılık payı var mı. Çok uzun olmasın diye detaylı anlatmamıştım burda. Babam öldükten bi kaç hafta sonrasıydı son bi kaç gündür zaten sürekli tartışıyorduk evden git, eşyanı al Çek git, inşallah boşanırız en kısa zamanda gibi şeyler söylüyordu . Siniri geçince dediğim gibi sanki o lafları söyleyen o değilmiş gibi bir hale bürünüyordu. Ama tabi benim içimde kalıyor. Kapıyı gösterip duruyor bana. Zaten kendi kendime diyordum gideceğim bu evden de acaba ne zaman diye.
Arabadaydık o gün beni bi yere bırakacaktı. Saçma bi sebepten tartıştık . Büyüttü nankör falan demeye başladı. Bende alındım zamanında anneme maddi manevi desteği olmuştu sağolsun ama son kuruşuna kadar geri ödendi. O yardımı o dönem çok kıymetliydi bizim için bunu hiç bi zaman inkar etmedim. Nankör derdi bazen ben istemsizce oraya çekerdim acaba başıma mı kalkıyor diye. Sonra tabi yok öyle değil o anlamda söylemedim falan derdi. Ben senin nankörlüğünden bizim için yaptıklarımı görmemenden bilmemenden bahsediyorum derdi.Neyse ben bu nankör lafına zaten kıl olduğum için açtım ağzımı yumdum gözümü . Sensin nankör dedim. Benim de senin ailene iyiliğim dokundu annen hastalandı baktım babana yemeğini yaptım ne diyim şimdi nankörler boğazınıza dursun mu diyim dedim. Bunu “annesine babasına yaptıklarım boğazlarına dursun” demişim olarak algıladı ve gideceğim yere 50 metre falan kalmıştı ki beni arabadan indirdi gitti. O sinirle beni yanlış anladı ve şuan hala anneme babama boğazlarına dursun dedi düşüncesiyle kin beslediğini düşünüyorum . Sonra bi ton mesaj atmıştı zaten ben senin annene babana hiç kötü bişey söyledim mi sen saygısızsın şöylesin böylesin vs. Diye. Olay işte o gün koptu. O gün eşyalarımı aldım çektim gittim ben. Dayımla konuşuyorlar o gün . Dayım niye böyle böyle yaptın diyor sinirlendim anneme babama saygısızlık etti ben boşanma taraftarı değilim seviyorum vs diyor dayım hatta lily nin psikolojisi iyi değil anlamaya çalış destek ol zaten annesinin yanına göndereceğim onu bir kaç ay kalsın diyor. Beyefendi tamam gitsin diyor. akşamına mesaj atıyor yine tartışıyoruz ertesi gün dayımı tekrar arayıp lily annesinin yanına gitmeden boşanalım diyor dayım da ağzının payını verip yolluyor. Lily oyuncak değil git aç davanı yakana yapışmaz daha dün seviyorum demiyor muydun bu ne böyle çocuk oyuncağı mı diyor. Böyle geçti günler 2 ay oldu o gün bu gündür karşı taraftan çıt yok.
1.si her dk.kapiyi gosteren bir adam var ortada. Bu durumda evi terketmeniz yapilabilecek en dogru hareket zaten.
2. Siz acinizi yasarken bile alttan almayip sizinle tartisan bir adam var ortada.
3. Merhamet bir insana yakisan en guzel duygudur. Bunun kadini erkegi yoktur. Bir insanda bu duygu yoksa gecmis olsun derim ben ki esinizde hic yok.
Sizin bosanmadiginiz halde evi terketmeniz blof. Cunku hala acabalariniz var. Butun bunlar yasadiginiz acinin yaninda hos gorulebilir seyler.
Bir diger hataniz esinizin isine karar vermek istemeniz.
Bence madem ki icinizde acabalariniz var kendinize zaman verin. iyice dusunup tartin. bunu yaparken esinizin ailesini bir tarafa birakin, sadece esininizi baz alin. gerekirse psikolojik destek alin. tek basima asmakta zorlaniyorum diyorsaniz destek alabilirsiniz. Artik daha iyiyim dediginiz zaman kararinizi verirseniz icinizde keske de olmaz, acaba da olmaz.
Hakkinizda hayirlisi olsun.
Her dakika kapıyı göstermesi ne zaman başladı biliyor musunuz. Ben alttan aldıkça azıttı. Önceleri ben sinirlenip gitmek isterdim de saçmalama derdi gidemezsin gerekirse ben giderim derdi göndermezdi. Kendi çıkar gider sakinleşince gelirdi. Demek ki taviz tavizi doğuruyormuş. Ben bu ilişki için çabalamaya başladıkça karşı taraf saldı kendini. Oysa yıllarca çabalayan, emek veren, alttan alan o olmuştu. Ciddi anlamda böyleydi. Hiç korkmazdım onu kaybetmekten. O beni kaybetmekten çok korkardı ama. Evlenince roller değişti. Acaba sevgisi mi bitti diyorum . Ben mi kabul etmek istemiyorum. O büyük aşkı bitti belki de. Ağızı hiç öyle söylemiyordu tabi ama yaptıkları, davranışları. Şunları bi başkası yaşıyor olsa bu adam seni sevmiyor derdim…
Merhameti yok diyorsunuz ya. Aslında evet çok merhametli bir insan değildir. Annesine babasına yeri gelir aylarca küser yüzlerine bakmaz. Bir gün kaybedeceksin yapma böyle deseniz ne yapim hayat bu ölüm hayatın gerçeği der. Böyle durumları çok çabuk kabullenir yani ketumdur biraz. Ben fazla duygusalım bana çok tuhaf gelirdi . Tabi bana karşı her zaman çok merhametliydi. Hatta anneme babama küsüyorum sana küsemiyorum. Ben kimseye eyvallah etmem bir tek sana yapamıyorum. Herkesten vazgeçerim senden vazgeçmem falan derdi. Evlenmeden önce tabi. 6 sene sürdü ilişkimiz. Bu yüzden artık bana olan şefkatinin merhametinin de bittiğini düşünüyorum bu davranışlarından dolayı.
İş konusuna gelince hep sustum inanın hiç karışmadım ama olmuyor. İyice saçmalamıştı artık o konuda. O işten dolayı evine, bana vakit ayıramıyordu hiç. Borç içinde yüzerken daha kredi çekip işi büyütmeyi falan düşünüyordu . Kısacası akla mantığa uymayacak şekilde hareket ediyordu. Beni bi çok kişi uyardı bu konuda. O işle ev geçindirilmez, bıraksın o işi falan diye. Haklılar da ama adamda biraz hayalperestlik var . Polyannacılık oynuyordu iş konusunda . En sonunda gerçekleri yüzüne vurdum işime gücüme saygı duymuyorsun , küçümsüyorsun , bana destek olmuyorsun dedi.
Dediğiniz gibi umarım zaman herşeyi çözer sağlıklı bi karar verebilirim . Herşeyin hayırlısı olsun çok teşekkür ederim
Her dakika kapıyı göstermesi ne zaman başladı biliyor musunuz. Ben alttan aldıkça azıttı. Önceleri ben sinirlenip gitmek isterdim de saçmalama derdi gidemezsin gerekirse ben giderim derdi göndermezdi. Kendi çıkar gider sakinleşince gelirdi. Demek ki taviz tavizi doğuruyormuş. Ben bu ilişki için çabalamaya başladıkça karşı taraf saldı kendini. Oysa yıllarca çabalayan, emek veren, alttan alan o olmuştu. Ciddi anlamda böyleydi. Hiç korkmazdım onu kaybetmekten. O beni kaybetmekten çok korkardı ama. Evlenince roller değişti. Acaba sevgisi mi bitti diyorum . Ben mi kabul etmek istemiyorum. O büyük aşkı bitti belki de. Ağızı hiç öyle söylemiyordu tabi ama yaptıkları, davranışları. Şunları bi başkası yaşıyor olsa bu adam seni sevmiyor derdim…
Merhameti yok diyorsunuz ya. Aslında evet çok merhametli bir insan değildir. Annesine babasına yeri gelir aylarca küser yüzlerine bakmaz. Bir gün kaybedeceksin yapma böyle deseniz ne yapim hayat bu ölüm hayatın gerçeği der. Böyle durumları çok çabuk kabullenir yani ketumdur biraz. Ben fazla duygusalım bana çok tuhaf gelirdi . Tabi bana karşı her zaman çok merhametliydi. Hatta anneme babama küsüyorum sana küsemiyorum. Ben kimseye eyvallah etmem bir tek sana yapamıyorum. Herkesten vazgeçerim senden vazgeçmem falan derdi. Evlenmeden önce tabi. 6 sene sürdü ilişkimiz. Bu yüzden artık bana olan şefkatinin merhametinin de bittiğini düşünüyorum bu davranışlarından dolayı.
İş konusuna gelince hep sustum inanın hiç karışmadım ama olmuyor. İyice saçmalamıştı artık o konuda. O işten dolayı evine, bana vakit ayıramıyordu hiç. Borç içinde yüzerken daha kredi çekip işi büyütmeyi falan düşünüyordu . Kısacası akla mantığa uymayacak şekilde hareket ediyordu. Beni bi çok kişi uyardı bu konuda. O işle ev geçindirilmez, bıraksın o işi falan diye. Haklılar da ama adamda biraz hayalperestlik var . Polyannacılık oynuyordu iş konusunda . En sonunda gerçekleri yüzüne vurdum işime gücüme saygı duymuyorsun , küçümsüyorsun , bana destek olmuyorsun dedi.
Dediğiniz gibi umarım zaman herşeyi çözer sağlıklı bi karar verebilirim . Herşeyin hayırlısı olsun çok teşekkür ederim
Bakin ben olsam boyle bir adami hic cekmem ama hepimizin karakteri, hayati, evliligi ve beklentileri ayni degil. Bu yuzden size dusunun tasinin kendinizi en iyi hissettiginiz zamanda kararinizi verin diyorum.
Ben de annemi kaybettim. O surecte yaptigim sacmaliklari size anlatsam oturur kahkaha ile gulersiniz bana. Cunku o zaman saglikli bir ruh halinde degildim ve bunun en yakin sahidi esimdi. Esim o zamanlar beni alttan almasaydi coktan bosanmistik.
Esiniz bunlari bile dusunemeyecek kadar sadece kendine odakli yasayan bir insan. boyle biri ile barissaniz yarin baska bir sorun karsisinda yine tek basiniza kalacaksiniz. O yuzden ailesi oyle yapti, boyle yapti demedileri bir kenara birakin. Siz esinize bakin. Bu gunku tavri yarinin habercisi. Iyi dusunun.
bilmiyorum benim tarzim boyle olmadigi icin mi boyle dusunuyorum ama cekip gitmek, burnu surtulsun vs meseleleri bana dogru gelmiyor. yani boyle davranislarla o iliski surse bile nereye kadar devam eder bilemiyorum. belki de benim davranisim cok mantikli degil. ama ben net olma taraftariyim.Her dakika kapıyı göstermesi ne zaman başladı biliyor musunuz. Ben alttan aldıkça azıttı. Önceleri ben sinirlenip gitmek isterdim de saçmalama derdi gidemezsin gerekirse ben giderim derdi göndermezdi. Kendi çıkar gider sakinleşince gelirdi. Demek ki taviz tavizi doğuruyormuş. Ben bu ilişki için çabalamaya başladıkça karşı taraf saldı kendini. Oysa yıllarca çabalayan, emek veren, alttan alan o olmuştu. Ciddi anlamda böyleydi. Hiç korkmazdım onu kaybetmekten. O beni kaybetmekten çok korkardı ama. Evlenince roller değişti. Acaba sevgisi mi bitti diyorum . Ben mi kabul etmek istemiyorum. O büyük aşkı bitti belki de. Ağızı hiç öyle söylemiyordu tabi ama yaptıkları, davranışları. Şunları bi başkası yaşıyor olsa bu adam seni sevmiyor derdim…
Merhameti yok diyorsunuz ya. Aslında evet çok merhametli bir insan değildir. Annesine babasına yeri gelir aylarca küser yüzlerine bakmaz. Bir gün kaybedeceksin yapma böyle deseniz ne yapim hayat bu ölüm hayatın gerçeği der. Böyle durumları çok çabuk kabullenir yani ketumdur biraz. Ben fazla duygusalım bana çok tuhaf gelirdi . Tabi bana karşı her zaman çok merhametliydi. Hatta anneme babama küsüyorum sana küsemiyorum. Ben kimseye eyvallah etmem bir tek sana yapamıyorum. Herkesten vazgeçerim senden vazgeçmem falan derdi. Evlenmeden önce tabi. 6 sene sürdü ilişkimiz. Bu yüzden artık bana olan şefkatinin merhametinin de bittiğini düşünüyorum bu davranışlarından dolayı.
İş konusuna gelince hep sustum inanın hiç karışmadım ama olmuyor. İyice saçmalamıştı artık o konuda. O işten dolayı evine, bana vakit ayıramıyordu hiç. Borç içinde yüzerken daha kredi çekip işi büyütmeyi falan düşünüyordu . Kısacası akla mantığa uymayacak şekilde hareket ediyordu. Beni bi çok kişi uyardı bu konuda. O işle ev geçindirilmez, bıraksın o işi falan diye. Haklılar da ama adamda biraz hayalperestlik var . Polyannacılık oynuyordu iş konusunda . En sonunda gerçekleri yüzüne vurdum işime gücüme saygı duymuyorsun , küçümsüyorsun , bana destek olmuyorsun dedi.
Dediğiniz gibi umarım zaman herşeyi çözer sağlıklı bi karar verebilirim . Herşeyin hayırlısı olsun çok teşekkür ederim
ben sizin yerinizde olsam adamin artilarini ve eksilerini yazarim ve oncelikle bir karar veririm. bazi insanlar diyor ki tartisma anina bana bunu dedi artik asla olmaz vs ama genelde iki taraf da birbirini kiskirtiyor ve olay cozulmek duruma dogru gidiyor. daha sonra bosanmaya mi karar verdim yoksa devam etmeye mi onu netlestirirdim. eger devam etmeye karar veriyorsam hangi sartlarda karar veriyorum onu dusunurdum. ve adami konusmak icin cagirirdim. bunu taviz olarak gormezdim, bir karar konusmasi gibi. ve o konusmanin sonunda bir plan cizerdim. yani tekrar beraber olunacaksa kesinlikle evlilik terapisi almaniz gerekiyor bence. boyle beklemek cozum degil. ayrica 2 ayda ozlemeyen insana bir anda ne olacak ki sizi arayip geri donun diyecek? muhtemelen bu olmayacagi icin bir sure sonra siz bosanma blofunu kullanacaksiniz. ama bence mantikli bir yol degil.
Kesinlikle mantıklı olan bu zaten. Fakat şuan o kadar çok istemiyorum ki onunla konuşmayı. Yani tuhaf bi ruh haline bürünüyor ben konuşmak istediğim zaman. Konuştum bitirdik diyelim tamam sorun yok zaten yollarımız ayrılacak. Fakat düzeldiğini düşünün ki ailesi muhtemelen olumlu sonuçlanması yönünde bi tavır sergileyecek, söz de verse, benim şartlarım doğrultusunda da düzelse adam kendini kaf dağında görüyor sırf konuşma talebinde bulunan ben olduğum için, ilk adım benden geldiği için. Hani yine lily dayanamadı konuşmak istedi de öyle düzeldi diye düşünüyor. Bir de dediğim gibi yalnızım burda. Belki annem yanımda olsa şuan çoktan konuşulur bir sonuca bağlanırdı. Bu yüzden annem gel beraber döneriz diyor. Şuan gelemiyor annem . Doğrusu daha fazla travma kaldıracak halim kalmadı zaten. Bilmiyorum bazen de o kadar bunalıyorum ki şeytan aç davanı öyle git diyor. Yüzünü görmek istemiyorum şuan. İnanın gelse ayaklarıma kapansa şuan yine dönmem. İçim soğudu , inanılmaz kırgınım. Yine de ister istemez son kez konuşulacak ailesi aranıp haber verilecek biz açıyoruz davamızı diye. İşte o etapta annem yanımda olmuş olur en azından. Benim ömrümden de ömür gidecek bu süreçte tabi ama inanın bilmiyorum ..
duygusal dusunuyorsunuz, bosanacaksaniz bile bunu kizdiginiz icin degil oylesi uygun oldugu icin yapin. bence konusurken kararli olursaniz onun ne dusundugunun bir onemi yok. zaten sizin sundugunuz plani hic dusunmek bile istemiyorsa, kendi de cozum yolu onermiyorsa, sizin yapacaginiz pek bir sey yok. ama bu noktaya geldikten sonra da seni cok ozledim sensiz yapamadim tarzi duygusalliklar da beklemeyin. ortada kirilmis bir seyler var ve tamir etmek isterseniz epey caba gerekecek, belki de ayni noktaya geri doneceksiniz. bunu su anda bilemezsiniz ama siz caba gostermek istiyor musunuz ona karar verin ve daha sonra da ona bunu sorun. konustugunuz zaman ama sen bunu dedin ben bunu dedim meselelerine girmeyin. sadece su an bu noktadayiz, ne yapabiliriz, ne yone gidecegiz diye konusun. kesinlikle bitecek diyemiyorsaniz, bunun icin bir yol plani cizmek lazim. sonucta kimse mukemmel degil, yalnizlik da her zaman super bir sey degil. o yuzden iliskilere sans verilmesi gerektigini dusunuyorum (siddet, aldatma, bagimlilik olmadigi surece). siz bir cozum yolu bulmak istiyorsaniz, karsidaki de denemek istiyorsa o zaman bir uzmandan yardim alin.
Haklısınız . Şuan ne karar verirsem vereyim duygusal karar vermiş olacağım. Şuan ona hissettiğim ne biliyor musunuz? Sadece nefret.. Özlemiyorum, yanımda olsun istemiyorum , kırgınım. Ama daha önce de böyle hissettiğim zamanlar olmuştu . O nefret zamanla yerini sevgiye bırakabilmişti. Tabiki bu farklı bir durum ama. Tamam aldatma, şiddet olmadı ama hani iyi günde kötü günde’ydi? Affedersen kendini affedebilecek misin diyorum. Yüzüne her baktığında şu geçirdiğin yalnız ve zor günler aklına gelmeyecek mi diyorum. Bu kadar mı gurursuzsun diyorum. Siz olsanız affedebilir miydiniz zor gününüzde yanınızda olmayan adamı? Sebebi ne olursa olsun bu merhametsizlik değil midir?
Gerçi diyorum ya annemin söylediği gibi ben gittikten sonra da beni arayıp sormazlarsa zaten bitmiş olacak. Ki zannetmiyorum arayacaklarını. Düşünün aradan 4-5 ay geçmiş olacak kendiliğinden bitecek zaten. Gerçi bu hala bekler eminim. Annemle döndüğümde hala o evde oturup bekliyor olacak. Boşanma davası falan yalan olacak. Biz arayıp davamızı açıyoruz dediğimizde belki tutuşacaklar eminim arayı bulmaya çalışacaklar ama o zaman da iş işten geçmiş olacak.
