Endişe

vesikaliyarim .!.:

Maaşlı işte çalışmak yerine şahsen ben de kendi işim olsun isterdim...Bunu istedi ve uğraşıyor diye kafasız mı oldu adam? Yani iş kurmak kolay değil başlarda çok çalışmak gerekir iş oturana kadar...Başka sorunlarınızı bilmiyorum ama iş kurmaya çalışması güzel..Bir de erkek ailesinin sürekli sizi sorması beklentisindesin, uzak durmaları daha iyi değil mi

Genişletmek için tıkla...

Bissunicole .!.:

Bu adam iş falan batırmıştı yanlış hatırlamıyorsam. Herkes kendi işinde çalışmak ister ama herkes yapamaz. Öyle olsa idi günde bilmem kaç şirket , dükkan batmazdı.

Genişletmek için tıkla...

Laale .!.:

Madem o kadar büyük bir aşkınız var,sen bir adım at o zaman lily.
Boşanma sebebiniz de yok anladığım kadarıyla.
Denemekten zarar gelmez.
Yok şu zaman dava açacağım,yok annem bekle dedi ile olmaz bu işler.
Boşanmak isteyen çoktan davasını açar,bitirmek için çabalardı.
Belli ki sen özlüyorsun,seviyorsun,olabilir,haklısındır,o zaman bu şekilde sürüncemede kalacağına bir adım at ki içinde acaban kalmasın.

Genişletmek için tıkla...

lillyleon .!.:

Ah Lale ablacığım Önceki tartışmalarımızda hep ilk adımı atan ben oldum. Nasıl desem sana. Aslında şuan şoktayım abla çünkü bu adam beni çok seviyordu. Herşeyinden vazgeçer beni yine bırakmazdı. Şu durumlara düştüm diye o kadar berbat hissediyorum ki kendimi. Az önce arkadaşımla telefonda konuşuyoruz . Anlatıyorum anlatıyorum ama o kadar da utanıyorum ki. Gururum yerle bir oldu. Sanki insanların gözünde umursanmayan, önemsenmeyen, bir kenara atılmış biri gibi oldum. Ben bu adama güvenmiştim herşeyden önce. Aklı başında biriydi , hayrandım hatta bu yönüne. Fakat o kadar çok saçmalığı oldu ki evlendikten sonra. Bak bende sütten çıkmış ak kaşık değilimdir kabul. Fevri bir insanımdır, sabırsızımdır, olayların üzerine giderim, büyütürüm. Fakat evimi hiç terketmemiştim. Evet benim de sinirle yüzüne karşı senden boşanacağım, senden çocuk istemiyorum gibi lafım sözüm oldu. Ama onun gibi ailesini arayıpta onu şikayet etmedim. Oğlunuzdan boşanıyorum demedim. Bunları yaptı ve içi hep boş çıktı. İnan abla ortalığı tutuşturur velveleye verirdi boşacağım diye, düzelince barışınca bi bakarsın hiç o adam değil. Sevgi dolu. Sanki hiçbişey yaşanmamış gibi.

Son olayda evi durup dururken terk etmedim. Ne zamandır sürekli Çek git, eşyanı al git diyip duruyordu. En son dayanamadım çektim gittim. Zoruna gitti tabi. Bi ton mesaj attı arkamdan sakın gelme birdaha , bu evde yerin yok vs. Dayımı arıyor ertesi gün ben boşanacağım annesinin yanına gitmeden boşanalım diyor. Dayım da ağzının payını vermiş. Sen daha dün bu kızı seviyorum boşanmam demiyor muydun git aç davanı lily yakana yapışacak değil bu ne böyle çocuk oyuncağı mı demiş. Madem öyle bekleyeyim açsın davayı boşanıp öyle gideyim dedim tık yok 2 aydır. Boşanmak isteyen adam harekete geçmez miydi bunca zamandır? Hepsi blöftü diyorum sonra diyorum ki düzeltmek adına da bişey yapmıyor ki. Engellemişti heryerden engelleri açtı oturdu bekliyor. Ailesi neden arayıp sormuyor? Annesi babasına da çok kızıyorum. Oğulları küsmüş bunlara da görüşmüyorlarmış. İnsan hangi delikteyse bulur çıkartır alır oğlunu karşısına konuşur sen ne halt etmeye çalışıyorsun diye. Beni arayıp sormamaları da tuhaf zaten. İnsanların diline düştüm resmen. Ağzı olan konuşuyor bunlar seni bitirmiş, seni gözden çıkarmış o yüzden arayıp sormuyorlar diyorlar. Eltim öyle bişey yok onlar da düzelin istiyorlar diyor ama dediğim gibi bi icraat yok. Adam herkesten elini eteğini çekti. Aslında şuan o kadar eminim ki lily arasa, çıksa gelse, yeniden başlasak diye düşündüğünden. Ama dedim ya abla. O hakkını tüketti. Bi çok kez aldım karşıma konuştum , ben adım attım fakat egosunu tatmin etmekten başka bi işe yaramadı . O yüzden bekledim. Bu tavrımı sonu boşanmak bile olsa sürdürmek zorundayım zira şu şartlarda kendi isteğimle aramam, sormam, konuşma talebinde bulunmam tüm ipleri onun elime vermek gibi olacak. Sonunda yine ben mutsuz olacağım. Herşeyden önce o yapmasını istemediğim işi de kabullenmiş olacağım. Annem o işi bırakmadığı sürece siz düzelemezsiniz diyor zaten. Çünkü sürekli maddi sıkıntıdayız. İhtarname geldi dün mesela. Kredi çekmişti son 2 taksitini ödememiş. Babası ödüyordu görüşmedikleri için ödenmedi muhtemelen. Bak görüyor musun işte ben istiyorum ki kimseye muhtaç olmayalım. Kendi borcumuzu kendimiz çalışıp ödeyelim , kimseye minnet etmeyelim, anasına babasına güvenmesin.. Ama yok.. Dediğin gibi abla aslında bu sürünceme de bana çok zarar veriyor. Şimdi gideceğim aylarca içim içimi kemirecek ne olacak diye. Annem sen buraya geldikten sonra da umursamamaya devam ederlerse o zaman biter zaten diyor. Anlayacağın kendi kendimi yiyeceğim yanı acaba ararlar mı, sorarlar mı diye.. Baktık olmadı o zaman Türkiye‘ye döner ararız bunları bu işi bitiririz diyor. Söyledim dün anneme . Yeterince zaman geçti şimdi arayalım ne olacaksa olsun diyorum . Verecekleri cevap belli oğlumuz bize küstü , konuşamadık, anlaşamadık falan diyecekler diyor. Sen buraya gel onlar alsınlar oğullarını karşısına adam akıllı oturup konuşsunlar ne yapacaklarına karar versinler o sürede diyor. Annem bir de hala Türkiye’de olmama güvendiklerini düşünüyor. Sen gelince onların umudu kesilir , ancak o zaman akılları başlarına gelir diyor.

Genişletmek için tıkla...

KIR PAPATYASII .!.:

Yani oturdum hayırlısını bekliyorum diyorsunuz

Genişletmek için tıkla...

lillyleon .!.:

Ne yapmamı önerirsiniz?

Genişletmek için tıkla...

KIR PAPATYASII .!.:

Açıkca söyleyeyim mi ? Doğru ya da yanlış kendi kararlarınızı vermenizi öneririm. Niye başkasının anne ve babasından medet umup kendinizi üzüyorsunuz ?

Genişletmek için tıkla...

lillyleon .!.:

Ah Lale ablacığım Önceki tartışmalarımızda hep ilk adımı atan ben oldum. Nasıl desem sana. Aslında şuan şoktayım abla çünkü bu adam beni çok seviyordu. Herşeyinden vazgeçer beni yine bırakmazdı. Şu durumlara düştüm diye o kadar berbat hissediyorum ki kendimi. Az önce arkadaşımla telefonda konuşuyoruz . Anlatıyorum anlatıyorum ama o kadar da utanıyorum ki. Gururum yerle bir oldu. Sanki insanların gözünde umursanmayan, önemsenmeyen, bir kenara atılmış biri gibi oldum. Ben bu adama güvenmiştim herşeyden önce. Aklı başında biriydi , hayrandım hatta bu yönüne. Fakat o kadar çok saçmalığı oldu ki evlendikten sonra. Bak bende sütten çıkmış ak kaşık değilimdir kabul. Fevri bir insanımdır, sabırsızımdır, olayların üzerine giderim, büyütürüm. Fakat evimi hiç terketmemiştim. Evet benim de sinirle yüzüne karşı senden boşanacağım, senden çocuk istemiyorum gibi lafım sözüm oldu. Ama onun gibi ailesini arayıpta onu şikayet etmedim. Oğlunuzdan boşanıyorum demedim. Bunları yaptı ve içi hep boş çıktı. İnan abla ortalığı tutuşturur velveleye verirdi boşacağım diye, düzelince barışınca bi bakarsın hiç o adam değil. Sevgi dolu. Sanki hiçbişey yaşanmamış gibi.

Son olayda evi durup dururken terk etmedim. Ne zamandır sürekli Çek git, eşyanı al git diyip duruyordu. En son dayanamadım çektim gittim. Zoruna gitti tabi. Bi ton mesaj attı arkamdan sakın gelme birdaha , bu evde yerin yok vs. Dayımı arıyor ertesi gün ben boşanacağım annesinin yanına gitmeden boşanalım diyor. Dayım da ağzının payını vermiş. Sen daha dün bu kızı seviyorum boşanmam demiyor muydun git aç davanı lily yakana yapışacak değil bu ne böyle çocuk oyuncağı mı demiş. Madem öyle bekleyeyim açsın davayı boşanıp öyle gideyim dedim tık yok 2 aydır. Boşanmak isteyen adam harekete geçmez miydi bunca zamandır? Hepsi blöftü diyorum sonra diyorum ki düzeltmek adına da bişey yapmıyor ki. Engellemişti heryerden engelleri açtı oturdu bekliyor. Ailesi neden arayıp sormuyor? Annesi babasına da çok kızıyorum. Oğulları küsmüş bunlara da görüşmüyorlarmış. İnsan hangi delikteyse bulur çıkartır alır oğlunu karşısına konuşur sen ne halt etmeye çalışıyorsun diye. Beni arayıp sormamaları da tuhaf zaten. İnsanların diline düştüm resmen. Ağzı olan konuşuyor bunlar seni bitirmiş, seni gözden çıkarmış o yüzden arayıp sormuyorlar diyorlar. Eltim öyle bişey yok onlar da düzelin istiyorlar diyor ama dediğim gibi bi icraat yok. Adam herkesten elini eteğini çekti. Aslında şuan o kadar eminim ki lily arasa, çıksa gelse, yeniden başlasak diye düşündüğünden. Ama dedim ya abla. O hakkını tüketti. Bi çok kez aldım karşıma konuştum , ben adım attım fakat egosunu tatmin etmekten başka bi işe yaramadı . O yüzden bekledim. Bu tavrımı sonu boşanmak bile olsa sürdürmek zorundayım zira şu şartlarda kendi isteğimle aramam, sormam, konuşma talebinde bulunmam tüm ipleri onun elime vermek gibi olacak. Sonunda yine ben mutsuz olacağım. Herşeyden önce o yapmasını istemediğim işi de kabullenmiş olacağım. Annem o işi bırakmadığı sürece siz düzelemezsiniz diyor zaten. Çünkü sürekli maddi sıkıntıdayız. İhtarname geldi dün mesela. Kredi çekmişti son 2 taksitini ödememiş. Babası ödüyordu görüşmedikleri için ödenmedi muhtemelen. Bak görüyor musun işte ben istiyorum ki kimseye muhtaç olmayalım. Kendi borcumuzu kendimiz çalışıp ödeyelim , kimseye minnet etmeyelim, anasına babasına güvenmesin.. Ama yok.. Dediğin gibi abla aslında bu sürünceme de bana çok zarar veriyor. Şimdi gideceğim aylarca içim içimi kemirecek ne olacak diye. Annem sen buraya geldikten sonra da umursamamaya devam ederlerse o zaman biter zaten diyor. Anlayacağın kendi kendimi yiyeceğim yanı acaba ararlar mı, sorarlar mı diye.. Baktık olmadı o zaman Türkiye‘ye döner ararız bunları bu işi bitiririz diyor. Söyledim dün anneme . Yeterince zaman geçti şimdi arayalım ne olacaksa olsun diyorum . Verecekleri cevap belli oğlumuz bize küstü , konuşamadık, anlaşamadık falan diyecekler diyor. Sen buraya gel onlar alsınlar oğullarını karşısına adam akıllı oturup konuşsunlar ne yapacaklarına karar versinler o sürede diyor. Annem bir de hala Türkiye’de olmama güvendiklerini düşünüyor. Sen gelince onların umudu kesilir , ancak o zaman akılları başlarına gelir diyor.

Genişletmek için tıkla...

lillyleon .!.:

Tamam haklısınız. Şimdi diyelim kendi kafama göre hareket ettim. Ne yapmak isterim? Gidip direkt boşanma davası açmadan önce karşıma alıp konuşmayı düşürdüm son bi kez. Siz de böyle yapmaz mıydınız? Muhtemelen ilk etapta bi havalara girecekler lily geri dönme girişimlerine başladı diye düşünecekler. Karşılarında eski lily i bulacaklarını zannedecekler . Bekledikleri tavırda olmayacağım. Şartlarımı kabul ediyorsanız edeceksiniz etmiyorsanız güle güle diyeceğim. Hatta anneme dedim ki sen gel buraya. Bu işi bi sonuca bağlayıp öyle gidelim. Annem yanımda olmak istiyor çünkü bütün bunlar olurken beni yalnız bırakmak istemiyor. Fakat şuan gelebilmesi mümkün değil işinden izin alamıyor. Bir de dedim ya babamı kaybettim daha yeni. Psikolojim berbat. Annemi zaten görmüyorum 1 senedir. Muhtemelen gelsin önce bi kafasını toparlasın diye düşünüyor. Aslında sizinle aynı düşüncedeyim bende. Bana kalırsa herşey şimdi bi sonuca bağlansın öyle çekip gideyim benim için 2 ay zaten yeterince uzun bi süre. Bi 2 ay daha ne olacak diye beynimi kemirmek korkunç geliyor mesela. Fakat annem de huylarını biliyor işte. Bitirmeye yanaşmayacaklar diyor. Orta yol bulmaya çalışacaklar diyor. Sen bi adım attıktan sonra uğraşmaları da bişeye değmez gel bakalım görelim bir ne yapacaklar uğraşacaklar mı diyor. Ayrıca şu da var. Diyelim düzeldik. Bundan sonra her olaya kayıtsız kalacaklar . Nasılsa arayan soran işin peşine düşen lily oluyor. Aslında net olarak kafamda bitirmiş olsam haklısınız düşünmeye bile gerek yok. Fakat o konumda değilim şuan ne yazık ki.

Genişletmek için tıkla...

lillyleon .!.:

Kızlar merhaba. İçim bi tuhaftı bütün gün.. Çoğunuz eski konularımı biliyorsunuz kısaca özet geçmek gerekirse 1 senedir evliydim eşimle yaşadığımız bi tartışma sonucu evi terkettim . 2 buçuk ay oldu hemen hemen. Sinirle öfkeyle yaptığı fevri girişimlerden bıkmıştım. Sırf gözdağı vermek için boşanma lafı dilinden düşmüyordu son zamanlarda. Bi icraat yok tabi amaç göz korkutmak, sindirmek. En büyük sorunumuz maddi olarak babasına bağımlı olmasıydı. Ve sırf onlara yaranmak için beni peşinden sürükleyip duruyordu haftanın 2 günü net onlardaydık. Zamanla sıkıldım bu durumdan. Benim ailem uzakta ayda yılda bir görüyorum.. Babamla çocukluğumdan beri sorunlu bir ilişkimiz vardı son 2 senedir hiç görüşmüyordum. (Babamı kaybettim yakın zamanda) Bayramda seyranda ben ağlayıp sızlarken gidip millete sahte gülüşler atmak, hizmetlerini yapmak zoruma gidiyordu bazen..

Neyse, durum böyle olunca bir halta yaramıyor oldum. Gelinlik beklentilerini karşılayamadım. Bunların gelini kocaya boyun bükecek, kaynananın dizinin dibinden ayrılmayacak, saygıda kusur etmeyecek, kocasını sayacak yüceltecek. Burada bir sorun var (!) demem çok yadırgandı.

Eşim maaşlı çalışmam, emir altında çalışmam, kendi işimi kuracağım, kendi işimin patronu olacağım, maaşlı işte çalıştığım parayı her türlü kazanırım ben, maaşlı işle ev geçindirilmez.. bu kafa yapısında bi insan. Okudu bölümünü birincilikle bitirdi güzel de bir mesleği var ama malesef akıl denen birşey yokmuş. Oysa bu adamın aklına zekasına hayrandım ben bir zamanlar. Evlenmeden önce bana vadettiği hiçbişeyi yerine getirmedi. Onaylamadığım bir iş yapıyor. Pazar tatili bile yok. Yıllık izni yok. Lily bu hayata katlanacak. Oturacak evde duvarları izleyecek . Balayına gitmediğimiz gibi beraber bi kahvaltıya , dışarda yemeğe dahi gitmedik . Şu şartlar devam etseydi de buncacık şeyler hep hayal olarak kalacaktı eminim. Yeter dedim çektim gittim işte.

Hatırlarsanız evi terkettiğim gün ailesine haber verdiğimden , babasının oğlunu aradığından ve tartıştıklarından bahsetmiştim. Eltimden alıyorum haberlerini adam hâlâ küs ailesiyle görüşmüyormuş. İnzivaya çekildi herkesten uzaklaştı. Eş ailesi beni arayıp sormuyor fakat ayrılmamızı da istemiyorlarmış oğullarına iş arıyorlarmış birilerini aracı ediyorlarmış fakat oğulları kabul etmiyormuş .

1-2 hafta sonra yurtdışına ailemin yanına gidiyorum kızlar. Ailemin Türkiye’deki evindeydim bunca zamandır. Orda kalacağım bi kaç ay. Özledim annemi. Gidip biraz kafamı dinleyeceğim. Annem bir kaç ay kalırsın sonra beraber döneriz ararız bunları biz açıyoruz davamızı alıyoruz eşyamızı deriz diyor. Bakarız ne tepki verdiklerine göre şekillenir herşey diyor. Acele karar vermemi istemedi annem hiç bi zaman. Bi çok kez tepemin attığı avukata gidiyorum diye evden çıktığım oldu annem sakinleştirdi beni her seferinde. Aklı selim hareket et eşyan dursun, isterse atsın satsın sadakan olsun eşyadan kime ne dedi. Sen bi toparlan ondan sonra gereken neyse beraber yaparız orda yalnız başına hareket etme dedi..

İçim dediğim gibi bir tuhaf.. bu işin sonu ne olacak bilmiyorum. Ne olacağını tabiki kestiriyorum da bazen işte bi mucize olur da adam kıvama gelir mi acaba diyorum. Kuyruğu sıkışınca, kaybedeceğini anlayınca akıllanır mı diyorum.. Boşanacağım diye asan kesen o olduğu halde öyle bir girişimde asla bulunmadı. Benimle hiç iletişim de kurmadı. Sadece ben gittikten 2 hafta sonra engeli açtı wp’tan. Sanırım hâlâ Türkiye’de olmam bile ona bir umut. Ama kalmam gerekiyordu babamın ölümüyle ilgili işler vardı yapmam gereken. Göreceğiz kim kimi sindirecek. Ayağımı direyeceğim . Kendimi her türlü duruma hazırladım zaten. Sinen ben olmayacağım. Saçma sapan şeyler uğruna çok kolay gözden çıkartılıyorsam da oturup şükrederim ancak erkenden kurtulduğum için..

Şimdi kızlar gideceğim annemlerin yanına bi kaç hafta içinde . Kimbilir belki de temelli. Aklıma hep yengemin söyledikleri geliyor. Kızı 5 senelik evliliğini bitirip çocuğuyla baba evine dönmüştü. “Yüzünü güldüremedim” demişti yengem. En son başka şehire taşındı kız orda çocuğuyla kendine yeni bi hayat kurdu. Bu eş ailesi de bana hep öyle derdi. O evde artık yadırganırsın, göze batarsın, eskisi gibi olmaz vs.. Amaç aklımı çelmek. Annemle bi sorunum olmaz, erkek kardeşimle de öyle. Kız kardeşimle biraz geçinemeyiz evvelden beri. Yaşlarımız yakın. İçimde bi korku , endişe yok değil.. Herşey güzel olur mu sizce kızlar?

Genişletmek için tıkla...

KIR PAPATYASII .!.:

Ben bitirin diyemem çünkü sadece burda yazdılanlara bitir diyorsam ya şiddet ya da aldatma vardır. Çünkü sizin burda yazdıklarınızla yaşadıklarınız bir değil . Biz tam olarak bilemeyiz. Şu an babanızın kaybı zaten ağır travma yanlızsınız açıkcası psikolojik olarak çok zor durumdasınız. Direk dava açmayı doğru bulmuyorum ama başkalarının karar vermesini beklemeniz çok tuhaf. Doğru olan kovdu gittim evden ailesi barıştırdı geri döndüm bu doğru değil ki. Fark ettim ki eşinizi seviyorsunuz ayrılmak istemiyorsunuz o zaman bir süre annenizin yanına gidin kafanızı dinleyin. Benim sinirlendiğim nokta eş ailesinin kararını beklemek oldu sadece. Oğluşları sinirlenmiş ne sizle ne onlarla konuşmuyormuş. Bir de unutmayın bir insan ailesine nasıl tavırlar sergiliyorsa eşine de sergiler.

Genişletmek için tıkla...

lillyleon .!.:

Babamın kaybı çok zor oldu benim için. Babamla da büyümedim ama çok düşkündüm çok severdim görüşürdüm ara sıra. Son 2 senedir kırgındık. Gidip gelmiyordum babamın yanına. Gideceğim, özledim dediğim vakit babamı kaybettim. Göremedim son kez. Bir de ani ölüm kalp krizinden vefat etti. 2 aydır inanın kendi evliliğime, sorunlarıma bile yanamadım babamın acısından. Onun acısı herşeyi bastırdı. Yeni yeni kendime dönmeye başladım . Allah kimsenin başına vermesin çok zor günler geçirdim.

Evet tabiki haklısınız keşke biraz adam olsaydı da ailesine de bırakmasaydı bişeyi çıkıp lily biz ne yapacağız gel oturup konuşalım diyebilseydi . Diyorum ya alıştı benden bekledi. Lily nasıl olsa dayanamaz arar diye düşündü. Bakalım ben en iyisi gidip anneme bi kavuşayım önce sonra ne yapacağımıza bakarız . İnanın son noktayı koyan ben olurum yine biterse. Bunlardan bi halt çıkmaz. Onların kararı zaten belli düzelsin de lily kendi gelsin bizim başımız ağrımasın elimizi taşın altına sokmayalım. Lily birdaha evini terkedemesin bak gidince arkamı aramıyorlar desin burnu sürtsün. Az çok tahmin ediyorum ne düşündüklerini. Keşke şöyle sağlam kafada, sağlam psikoloji de olsam da bitti ya ben gidiyorum dönmem diyebilsem. Annem de bana güvenmiyor o konuda haklı olarak. Zaten kendimde değilim. Sanırım bu yüzden biraz daha zamana yaymak istiyor.

Genişletmek için tıkla...

KIR PAPATYASII .!.:

Evet en iyisi siz kendinizi biraz toparlayın bir süre düzelin annenizle oturun. Sonra pişman olacağınız üzüleceğiniz bir sürece girmeyin. Umarım bu süreci en az hasarla atlatırsınız.
Şu an barışsanız bile sanki bunun patlamasını ağır yaşarsınız.

Genişletmek için tıkla...

lillyleon .!.:

Evet o ağır patlamayı yaşadık aslında biliyor musunuz.. Son 2-3 aydır sürekli sorun, tartışma, geçimsizlik. Evden gitti ailesinin yanında kalmıştı bi kaç gün. Ben evimdeydim. O süreçte işte babama ihtiyacım olduğunu farkettim. Özledim. Canım da sıkkın . Babama bi kez sarılsam geçecek. Ama sürekli erteliyorum sıkıntılarım var düzelsin de eşimle beraber gidelim diyorum. Pazar akşamıydı ailesi geldi dayımı da çağırdılar bizi barıştırdılar. Eşime yarın babama gidelim diyecekken telefon geldi. Ben ne olduğunu da anlamadım. Yüzü düştü hazırlan lily gidiyoruz dedi ne oldu dedim seni seviyorum falan dedi sarıldı ve babamın vefat ettiğini söyledi. Şuan yazarken bile o anı , o acıyı yaşıyorum hala. O kadar canım yandı ki sanki tüm kemiklerim birbirine girdi . Hayır hayır diyerek sürekli inkar ettim. Gittik babamı evinden ceset torbası içinde çıkardılar. O gün bende öldüm zaten. Dünya başıma yıkıldı Günlerce kendimi yedim bitirdim babam hastaydı evet çok kırgındım ama gidebilirdim bi tabak çorba içirebilirdim nasip olmadı. Belki bunda da vardır bi hayır. Çünkü gittiğimde hep kalbimi kırıyordu cevap veriyordum sonra içimde büyüyordu pişman oluyordum günlerce üzülüp ağlıyordum bu yüzden görüşmeyi kesmiştim.. O gün kaynanama da carladım milletin içinde. Sizin yüzünüzden babama gidemedim, sizinle uğraştım, babama gitmeyi erteledim diye. O günden sonra iyice aramız açıldı zaten eş ailesiyle. Üzerinden bi kaç hafta geçti eşimle ipleri koparan tartışmayı yaşadık çıktım gittim dayanamadım daha fazla. Benim kafam babama takılı. Beyefendi borç içinde yüzüyor kafası oraya takılı. Herkes köşesine çekildi işte. Ben içime kapandım pek kimseyle görüşmüyorum. O da aynı şekilde herkesle arayı açtı görüşmüyor. Böyle tuhaf şeyler oldu işte. Kusura bakmayın içimi döktüm size umarım kafanızı patlatmamışımdır. Çok teşekkür ederim herşey için

Genişletmek için tıkla...

lillyleon .!.:

Evet o ağır patlamayı yaşadık aslında biliyor musunuz.. Son 2-3 aydır sürekli sorun, tartışma, geçimsizlik. Evden gitti ailesinin yanında kalmıştı bi kaç gün. Ben evimdeydim. O süreçte işte babama ihtiyacım olduğunu farkettim. Özledim. Canım da sıkkın . Babama bi kez sarılsam geçecek. Ama sürekli erteliyorum sıkıntılarım var düzelsin de eşimle beraber gidelim diyorum. Pazar akşamıydı ailesi geldi dayımı da çağırdılar bizi barıştırdılar. Eşime yarın babama gidelim diyecekken telefon geldi. Ben ne olduğunu da anlamadım. Yüzü düştü hazırlan lily gidiyoruz dedi ne oldu dedim seni seviyorum falan dedi sarıldı ve babamın vefat ettiğini söyledi. Şuan yazarken bile o anı , o acıyı yaşıyorum hala. O kadar canım yandı ki sanki tüm kemiklerim birbirine girdi . Hayır hayır diyerek sürekli inkar ettim. Gittik babamı evinden ceset torbası içinde çıkardılar. O gün bende öldüm zaten. Dünya başıma yıkıldı Günlerce kendimi yedim bitirdim babam hastaydı evet çok kırgındım ama gidebilirdim bi tabak çorba içirebilirdim nasip olmadı. Belki bunda da vardır bi hayır. Çünkü gittiğimde hep kalbimi kırıyordu cevap veriyordum sonra içimde büyüyordu pişman oluyordum günlerce üzülüp ağlıyordum bu yüzden görüşmeyi kesmiştim.. O gün kaynanama da carladım milletin içinde. Sizin yüzünüzden babama gidemedim, sizinle uğraştım, babama gitmeyi erteledim diye. O günden sonra iyice aramız açıldı zaten eş ailesiyle. Üzerinden bi kaç hafta geçti eşimle ipleri koparan tartışmayı yaşadık çıktım gittim dayanamadım daha fazla. Benim kafam babama takılı. Beyefendi borç içinde yüzüyor kafası oraya takılı. Herkes köşesine çekildi işte. Ben içime kapandım pek kimseyle görüşmüyorum. O da aynı şekilde herkesle arayı açtı görüşmüyor. Böyle tuhaf şeyler oldu işte. Kusura bakmayın içimi döktüm size umarım kafanızı patlatmamışımdır. Çok teşekkür ederim herşey için

Genişletmek için tıkla...

KIR PAPATYASII .!.:

Olurmu öyle şey kusura bakmayın asıl ilk yorumlarda bende size yüklendim. Babanızın vefatı için baş sağlığı diliyorum. Yaşınız çok genç bu kadar şeyi tek başınıza kaldırmak ne kadar zor olmuştur. Umarın en kısa sürede hepsi düzelir. Sizin kafanızı toplamaya annenizin şevkatine çok ihtiyacınız var. Eşinize çok kızdım bu süreçte bile yalnız kalıp saçma sapan şeylerle uğraşmışsınız
Eşiniz de belli ki psikolojik bir bunalımda kendi ailesiyle de ilişkileri azaltmış sizin yaşadıklarınız da bir yandan yalnız kaldıkça birbirinize daha çok yüklenmişsiniz. Belki bu sürede destek almanız sizin için sağlıklı olur. Aslında şu anda karara varmamanız daha doğru olmuş. Umarım bu puslu hava sizin için bir an önce dağılır. Bence şu an eşinizle ve ailesiyle bir araya gelmeyin hele barışmayın belli ki kimsenin tavrını çekecek durumda değilsiniz. Bu konudan biraz uzaklaşın belki bir tatil yapsanız bu konuyu düşünmeyeceğiniz şeylerle uğraşsanız daha iyi olur.

Genişletmek için tıkla...

lillyleon .!.:

Hiç önemli değil kötü niyetli bişey yapmadınız ki sadece yardımcı olmak istediniz Evet babamın kaybı ve her ne olursa olsun yanımda olacağına inandığım adamın ş*erfsizliği hepsi üst üste çok ağır oldu. Çok kızgınım inanın geri dönmek değil de benimkisi bu kadar değersiz, önemsiz olduğumu kabullenememek galiba. Hala yok o öyle yapmaz şu zaman arayacak, şöyle olacak böyle olacak diye kendimi avutuyorum farkındayım . Böyle sevgi olur mu? Ben bunun yüzüne her baktığımda şu günlerimi hatırlamayacak mıyım? Allah’ından bulsun inşallah. Umarım gider annemin yanına düzenimi kurmaya başlarım yavaş yavaş. Sonrada kafamda herşeyi bitirmiş olarak bu işi sonlandırmak üzere geri dönerim. Aslında benimki de sevgiden ziyade bağımlılık gibi birşey. Baba eksikliği . Onda kapatmıştım onu. Böyle de değildi tabi her düştüğümde kaldıran o olduğu için. Babadan görmediğin değeri bi başka erkekten görünce böyle kapılıp gidiyorsun işte. 5 yaşımdan beri babasızım ben. Ömrümün sayılı günleri babamın yanında geçti. Asla övünmek için değil ama o kadar da beğenilirim ki samimi söylüyorum . Karşıma çıkan erkekleri elimin tersiyle ittim. Bunun insanlığına güvenmiştim. Bizi yan yana görseniz buna nasıl baktın dersiniz. Bir Allah’ın kulu da yakıştırmadı beni ona . Karakteri güzel dedim meğer o da yokmuş. Bunun altından da kalkacağım ama. Neler atlattım ben bunu da atlatacağım. Sonunda perişan olan o olacak. Benim hayatım inanıyorum çok daha iyi yerlere doğru ilerleyecek o yerinde sayıp duracak bundan adım gibi eminim. Hayatıma başka birini alacak mıyım birdaha ASLA. Tabiri caizse iyi dediğimin altından bi ton b*k çıktı kimseye güvenmem artık. Hayırlısı olsun ne diyim..

Genişletmek için tıkla...