en yakın arkadaşım yok?

meliss7623 .!.:

öncelikle iyi gecelerr herkese
Arkadaşlar, ben 22 yaşındayım ve üniversite öğrencisiyim. Mahalledir,ilkokuldur, lisedir hiç şehir değiştirmedim yalnızca üniversite icin şehir dışına cıktım. Ailemden uzak olduğum ve orda çevre edinemediğim için de açıkçası çok pişmanım. 22 senelik yaşantıma şöyle bi göz attığımda arkadaşlarımın olduğunu ama en yakın arkadaşım olmadığını fark ediyorum. Gerçekten beni arayan soran arkadaşlarım var, senede 2-3 kere de olsa buluşmak için yazan.. Ama , mesela bi işim olsa benimle gelir misiniz desem çoğu zaman mırın kırın ederler, bunu biliyorum. En yakın arkadaşlık daha samimi bir birliktelik ve bunun nedense bi eksikliğini hissediyorum gibi.
Hani zaten hayatımın hiçbir döneminde bir arkadaş grubum olmadı. Hep 2 kişilik olurdu masamız. Onların da çoğuyla uzaklaştık okul,iş vs derdine düştük çünkü. Hatta gerçekten kardeş gibi olduğumuzu sandığım 2 kişiyle de küstüm, yollarımı ayırdım maalesef. Kıskançlığa vs arkadaşlıkta çok gelemiyorum çünkü yani. Kırmızı çizgim olan samimiyetsizliğe hiç gelemiyorum ve direkt siliyorum o insanı. Özellikle cok vakit geçirdiğim insanlarla bu şekilde durumlar yaşamış olmak beni baya kırdı.
İnsanlardan çekinir oldum aslında kendim de en yakın arkadaş olmaktan korkuyorum. Problem bende mi bunu bilmiyorum ama kalıcı arkadaşlıklarım oldu dediğim gibi yalnızca görüşemiyoruz. Şehirler farklı artık, mesafeler var aramızda maalesef. Üniversitede de yurtta da adam akıllı bi arkadaş bulamadım yani herkes cok garip geliyor. Ve herkes çok kalabalık gruplarla takılıyor, anlamlandıramıyorum. İyice kendimi soyutluyorum ama bi yandan da yalnız kalmak istemiyorum. İllaki arkadaşlarımla yollarım ayrılacak, kimse benim yanımda yıllarca kalamaz ailem dışında. Misafir sayılırlar yani bir bakıma. Herkes bir yerde dönüp hayatına bakıyor.
Esasen bunu buraya yazma niyetim en azından benim gibi olan bikaç kişiden tavsiye almak veya rahatlatacak bikaç söz duymak.
22 yaşında bu normal mi ? Yani olgunlaşmak mı? Zaten büyüyünce, işe girince evlenince mesela, yalnız kalacak mıydım? Bunları merak ediyorum..
Teşekkür ederim simdiden

Genişletmek için tıkla...

rdrsn .!.:

Valla çok arkadaşım var ama dostum 5 parmağı geçmez aylar geçsin yine görüşsek aynı samimiyeti yakaladığım insanlar çok değerliler. Amma velakin çooook kazık yedik mi yedik bacım. Şimdi kimseye merhaba diyemiyorum yeni kişilere çok kapalıyım seni anlıyorum insanlar hayal kırıklığına uğradığında bir saha güvenemiyor bence hobilerin olduğu şeylerle ilgili bir kursa gidebilirsin resim ise resim müzik dans her ne olur ise ortak noktan olan biri ile tanışmak iyi gelir ve bir de HAYIRLI KISKANÇ OLMAYAN bir dost için çok dua et çünkü 4 tane 25 kuruş da 1 tl 1 tane 1 tl de … Bir olsun tam olsun

notwithstandin .!.:

"... kimse benim yanımda yıllarca kalamaz ailem dışında. Misafir sayılırlar yani bir bakıma. Herkes bir yerde dönüp hayatına bakıyor."

öncelikle arkadaş/arkadaşların bir yerde dönüp hayatınıza baktıkları anda sizin arkadaşınız/arkadaşlarınız olduğunu hatırlatmak isterim, çok doğru söylemişsiniz yukarıda, "misafir sayılırlar bir bakıma" aslında sayılır demek de yersiz, onlar misafirler, ama siz de ev sahibi değilsiniz unutmayın, birbirine aynı anda misafir olanlarsınız, belli bir ev sahibi yok, eşzamanlı bir konukluk: siz onların hayatına (onların izin verdiği ölçüde, sınırlı şekilde) eşlikte, onlar da aynı ölçütlerde sizin hayatınıza sizin hayatınız olarak eşlik etmekte.

bu yüzden aile gibi arkadaşlıktan da bir ömürlük saadet umamayız çünkü zorunda da değil hiçbir arkadaş sizinle sizin hayatınıza baş koymaya, böyle bir prensip olur mu ölüme kadar beraberiz dağlar devrilse biz biriz vs. gibi (bu arada aile bile artık çok uzun ömürlü değil, küslükler dargınlıklar pek sık yaşanıyor).

kafanızın uyuştuğu, birlikte eğlenebildiğiniz ya da aynı zamanda aynı dertlerle kederlenebildiğiniz dostluklara henüz denk gelemediğiniz için bir sorgulamışsınız olan biteni, hakkınızdır. ama emin olun bir kişi de olsa hayatınızın herhangi bir döneminde anlamlı bulduğunuz bir paylaşımınız muhakkak olacak herhangi biriyle. biz hepimiz insanız, sosyallik/sosyalleşme ve paylaşım bizim can damarımız.

kendinizi bir tane de olsa bir arkadaşım olsun/olmalı zorlantısında bulup arkadaşlık müessesesinden illallah edeceğiniz bir beraberliğe sokmadığınız sürece bu kadar olumsuz ya da karamsar olmaya gerek yok sanki. güzel, anlamlı, size iyi gelecek arkadaşlıklar dilerim :))

ek 1: benim en yakın arkadaşım bir tekir.

ek 2: çaktırmıyor ama onun da en yakın arkadaşı benim.

Genişletmek için tıkla...

ahahahshahah tekir kısmına bayıldımmmm çok teşekkür ederimmm yazdıklarınız cok iyi geldi

Genişletmek için tıkla...

sedoskoo .!.:

Arkadaş başka dost başka canım dostlukta öyle kolay kurulmuyor maalesef, çok fazla arkadaşım var ama dostum dediğim iki kişi var ikisi de uzakta, biri başka şehirde biri başka ülkede ama her gün görüntülü konuşuruz her yıl muhakkak görüşürüz
Şimdi düşündüm de senin konunu okuyunca, onlar olmasa inanılmaz bir boşluk olurdu herhalde hayatımda.
Umarım karşına koşulsuz güvenebileceğin hatalarında bile yanında olacak insanlar çıkar ve hiç ayrılmazsınız

Genişletmek için tıkla...