En yakın arkadaşım evli birini takıntı yaptı..

Resmen takıntı yapmış,psikoterapi alsa iyi olur.Çocuk onu aşağıladığı için egosu zedelenmiş, aslında çocuğu sevmiyor sadece zedelenen egosunun getirdiği hırsa kapılıyor.Kızı stalklayarakta ben aslında o kızdan daha iyim,daha güzelim diyip zedelenen egosunu düzeltmeye çalışıyor.Psikiyatrın yazdığı ilacı kullanmalı ve terapiye başlamalı.
 
Yüksek lisans yaparken çok yakın bi arkadaşım dersimize giren evli ve yabancı bi hocayi takinti haline getirmişti. Adam tüm öğrencilerine eşit mesafedeydi. Konuşkan bi tipti ve kibardi çoğu yabancı hoca gibi. Bu da dersten sonra yanina gidip abuk sabun sohbet etmeye çalışır ve adamın da ona ilgisi olduğunu India ederdi. Öyle olmadığını soyler ve uyarirdim onu. Hatta bu yüzden aramiz bile acildi. Bi sure uzak durdum çünkü laftan anlamıyordu. Sonra kendisi durumu kabullendi, benden de özür diledi. Bi sure kendi halind bırakın. Bu tipler sizi de dibe ceker
 
Hanımlar acil yardımınızı istiyorum. En yakın dostum, kardeşim gibi gördüğüm bir kız arkadaşım var anaokulundan beri arkadaşız, beraber tatillere gideriz yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmez(di). Bu kız yaklaşık bir buçuk sene önce hayallerinin erkeği olarak gördüğü sevgilisi tarafından terkedildi. Üstelik ayrılık konuşması da son derece travmatikti, zeka ve entelektüel seviye olarak yanına yakıştıramadığını söylemiş çocuk vs. Neyse biz bunun sıkıntısını çok çektik, arkadaşım inanılmaz bunalıma girdi 15-20 kg verdi. Bir yandan da belediyenin piyano kurslarına vs giderek kendini geliştirmeye çalıştı (bunu kendi için yaptığını söylüyor ama ben çocuğu etkilemeye çalıştığını biliyorum). Bu esnada sürekli stalklar ve mesajlar vs devam etti. Çocuk nezaketini bozmadan her seferinde reddetti. İlk büyük krizimizi çocuğun apar topar nişanlandığını duymamızla yaşadık detaylara çok girmeyeceğim ama çocuk evlenmek isteyen bir tipti zaten ve arkadaşımla ayrılmasaydı onunla da en kısa zamanda evlilik düşündüğünü söylüyordu zaten. Nişandan sonra araya çok zaman koymadan da evlendi zaten. Bu esnada yaşadığı duygusal bunalımları da geçiyorum inanılmaz değişti arkadaşım. Annem ve ablam bile illallah etti onun davranışlarından ve çok şaşırdılar.

Asıl krizi çocuk evlendikten sonra yaşadık. Sürekli fotoğraflarına bakıyor fake hesaplardan istek atıyor, adamın karısına. Mesaj atacağını söylüyor ve bunaldım artık zaptedemiyorum. Son zamanlarda biraz mesafe koydum aramıza. Çocukluk arkadaşım ve tek dostum, onu böyle zor bir zamandayken hayatımdan çıkarmak istemiyorum ama sinirlerim çok bozulmaya başladı ADAM EVLİ ARTIK diye çığlıklar atmak istiyorum. Psikiyatra gitti bu arada ama ilaç kullanmak istemiyor. Ne yapabilirim arkadaşımı bu bataktan kurtarmak için? Karısının gelinlikli fotoğraflarına falan bakıp içip içip ağlıyor.
Rabbim yüreğine ferahlık versin.Cok kötü bir dönemden geçiyor.Bence onu şimdi bırakmayın.Zaten ciddi bunalımda hayalleri yıkılmış kızın.Akli başında olsa zaten bunları yapmazdi.Yapacak şey ilaçları kullanıp gerekirse bir tatile çıkmak.Siz biraz daha sabredin elbet pes edip gururunu toplayacaktır
 
Eger normalde duzgun biriyse, evli adam vs ilgisini ceken bir durumlar olmadiysa ben arkadasligimi bitirmezdim.
Arkadasiniz normalde de ahlaksiz biri miydi yoksa ciddi bir travma mi yasiyor bunun cevabi onemli.
Arkadasin tabiki hakli degil ve dogru seyler yapmiyor ama ben olsam sacini basini yolar psikiyatra gotururdum o kadar samimiysem. Ailesine de soylerdim aileden utanmak, ananin babanin konusmasi da bir nebze ise yarayabilir. Zaten sonra ben ne yaptim diyecek
Normalde öyle biri değildi. Ama ben maalesef ilişkimi kesmek zorunda kaldım. Güncel durumdan haberim yok inşallah akıllanmıştır
 
Hanımlar acil yardımınızı istiyorum. En yakın dostum, kardeşim gibi gördüğüm bir kız arkadaşım var anaokulundan beri arkadaşız, beraber tatillere gideriz yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmez(di). Bu kız yaklaşık bir buçuk sene önce hayallerinin erkeği olarak gördüğü sevgilisi tarafından terkedildi. Üstelik ayrılık konuşması da son derece travmatikti, zeka ve entelektüel seviye olarak yanına yakıştıramadığını söylemiş çocuk vs. Neyse biz bunun sıkıntısını çok çektik, arkadaşım inanılmaz bunalıma girdi 15-20 kg verdi. Bir yandan da belediyenin piyano kurslarına vs giderek kendini geliştirmeye çalıştı (bunu kendi için yaptığını söylüyor ama ben çocuğu etkilemeye çalıştığını biliyorum). Bu esnada sürekli stalklar ve mesajlar vs devam etti. Çocuk nezaketini bozmadan her seferinde reddetti. İlk büyük krizimizi çocuğun apar topar nişanlandığını duymamızla yaşadık detaylara çok girmeyeceğim ama çocuk evlenmek isteyen bir tipti zaten ve arkadaşımla ayrılmasaydı onunla da en kısa zamanda evlilik düşündüğünü söylüyordu zaten. Nişandan sonra araya çok zaman koymadan da evlendi zaten. Bu esnada yaşadığı duygusal bunalımları da geçiyorum inanılmaz değişti arkadaşım. Annem ve ablam bile illallah etti onun davranışlarından ve çok şaşırdılar.

Asıl krizi çocuk evlendikten sonra yaşadık. Sürekli fotoğraflarına bakıyor fake hesaplardan istek atıyor, adamın karısına. Mesaj atacağını söylüyor ve bunaldım artık zaptedemiyorum. Son zamanlarda biraz mesafe koydum aramıza. Çocukluk arkadaşım ve tek dostum, onu böyle zor bir zamandayken hayatımdan çıkarmak istemiyorum ama sinirlerim çok bozulmaya başladı ADAM EVLİ ARTIK diye çığlıklar atmak istiyorum. Psikiyatra gitti bu arada ama ilaç kullanmak istemiyor. Ne yapabilirim arkadaşımı bu bataktan kurtarmak için? Karısının gelinlikli fotoğraflarına falan bakıp içip içip ağlıyor.
Çok yazık ya resmen kızın hayalleriyle oynamış

Değmez ki kendi ömründen harcıyor bilemedim psikolojik destek alması lazım yoksa sizi dinlemez
 
Ben bu hayatta şunu öğrendim. Psikiyatrik vakayı psikiyatra birakacaksin. Ülkenin bir sürü hekimi, psikiyatri servisi var. Rahatsızlığı olan gitsin.
Benim böyle bir arkadaşım vardı. Her yıl yeni birine aşık olur, o kişinin de ona aşık olduğunu iddia eder, o dönem tamamen kafa açar, en son adamlara itiraf edip reddedilince utandı da reddetti diye bahaneler uydururdu, bunun sözde bir yakın arkadasi da habire gaz verirdi. Normal hayatta çok verici, güler yüzlü bir kızdı. Ben ne zaman onun bu saçmalıklarıni dinlememeye başladım. Benden kötüsü olmadı.
O yüzden insan zor zamandan geçen birinin yanında olmalı tabi. Ama bu sözlük bir konu değil. Tek tavsiyeniz psikiyatriste devam etmesi olsun. Çok da görüşmeyin. Bencillik değil bu.
 
Bu konuda adamı ve eşini kusurlu bulanlara şaşırdım.adam kızı aldatmamis,kandirmamis,oyalamamis.açıkça konusup ayrılmış ve sonra evlenmiş.
Sosyal medyayı herkes çok da ciddiye almıyor.gelen istekleri öyle denk gele atılmış birsey diye geçiştiriyor ciddiye bile almıyor olabilirler.zaten tanımadığımız insanlardan bile istek gelebiliyor.bana gelince ismine resmine bile bakmıyorum bazen önemsemiyorum sonra da unutuyorum.
Bu kişi ciddi şekilde hasta...takıntı derecesi korkutucu.tedavi olmazsa kendine de çevresine de zarar verecek kapasitesi var.konu sahibi,bence tedaviye yanasmiyorsa yavaş yavaş uzaklaşın,sizi de takıntı yapmasın.
 
Bu konuda adamı ve eşini kusurlu bulanlara şaşırdım.adam kızı aldatmamis,kandirmamis,oyalamamis.açıkça konusup ayrılmış ve sonra evlenmiş.
Sosyal medyayı herkes çok da ciddiye almıyor.gelen istekleri öyle denk gele atılmış birsey diye geçiştiriyor ciddiye bile almıyor olabilirler.zaten tanımadığımız insanlardan bile istek gelebiliyor.bana gelince ismine resmine bile bakmıyorum bazen önemsemiyorum sonra da unutuyorum.
Bu kişi ciddi şekilde hasta...takıntı derecesi korkutucu.tedavi olmazsa kendine de çevresine de zarar verecek kapasitesi var.konu sahibi,bence tedaviye yanasmiyorsa yavaş yavaş uzaklaşın,sizi de takıntı yapmasın.
Ben görüşmeyi kestim. Ama çok yakın arkadaşımdı, anasıfından beri beraberdik yani nerdeyse 20 yıllık arkadaşımdı. Aklıma gelmediği bir gün bile yok. Arkadaştan ayrılmak sevgiliden ayrılmaktan daha zormuş ama elimde başka bir seçenek kalmadı, bana ve erkek arkadaşıma çok kabalıklar etti. Erkek arkadaşımın suratına ben sizi hiç yakıştırmıyorum bence ayrılın falan dedi çok ciddi şekilde ne diyeceğimi şaşırdım. Adamın da peşini bırakmadı tabi. O da son damla oldu artık ama üzülüyorum tabi
 
Ben görüşmeyi kestim. Ama çok yakın arkadaşımdı, anasıfından beri beraberdik yani nerdeyse 20 yıllık arkadaşımdı. Aklıma gelmediği bir gün bile yok. Arkadaştan ayrılmak sevgiliden ayrılmaktan daha zormuş ama elimde başka bir seçenek kalmadı, bana ve erkek arkadaşıma çok kabalıklar etti. Erkek arkadaşımın suratına ben sizi hiç yakıştırmıyorum bence ayrılın falan dedi çok ciddi şekilde ne diyeceğimi şaşırdım. Adamın da peşini bırakmadı tabi. O da son damla oldu artık ama üzülüyorum tabi
Üzülmeniz çok normal ama oncelik kendi iyiliginiz her zaman. Ki siz elinizden gelen herseyi yapmışsınız. Psikolojik sorunları olabilir çok normal ama bu derece takıntılı olup yardım etme çabanız bile görmüyorsa hiç vicdan yapacağınız birsey yok.siz de dikkatli olun bence.
 
X