arkadaşlar.......evet bu söz çok doğru bir söz........çünkü ben tek çocuk eğitmenin zorluklarını çok çekiyorum.....hatta eşimle birlikte çekiyoruz .....benim oğlum 13 yaşında ve çok kardeşi olmasını istiyor.......kardeş duygusunu bastırmak içinde bizden sürekli eve hayvan istiyor.........köpek,balık.......şimdide papağan.......birini alıyoruz çok kısa zamanda ondan bıkıp diğerini istiyor.........herşeye ça buk bıkıyor.........elde ettiği herşeyden çok çabuk sıkılıyor......bizde tek çocuk diye sanırım onun bizden istediği birşeyi biz daha fazlasını alıyor yada yapıyoruz.......bizde biricik oğlumuz var diye sanırım çocuğa sunduğumuz imkanları fazla abartıyoruz.....hatta bizim ilgimizden şu anda bıkmış durumda.......bana geçen gün,keşke bir kardeşim olsaydıda onunla ilgilenirken biraz benimle ilgilenmeyi bırakırdın,bende biraz rahatlardım dedi.....düşünün yani çocuk bizim ilgimizden okadar çok bıkmışki bana bunları söyledi.......şu anda ona nasıl davranacağımızı şaşırmış durumdayız......oğlum küçükken bunları anlayamıyorduk....oda hayatından memnundu....ama şimdi birçok şeyi düşünüyor ve bizimle paylaşıyor.........şu andada ergenlik dönemine giriyor.....çooooook zor........
Belki özel bir soru olacak ama neden 2.yi düşünmediniz?Hala 2. için şansınız var sanırım.Kardeş o kadar önemli ki.Kendimi kardeşsiz düşünemiyorum.Arkadaşlar bi yere kadar hayatta destek verir insana ama kardeş olmak bambaşka.Mesela bu gece ablası anneannesinde kaldı diye benim ufaklık kendini yerden yere attı Ablamı isterim diye kendinden geçti resmen.Ablası da gitmiş bulundu bende onun yerini tutamam ama fazla alaka ilgi gösterince teskin edebildim.Kardeşsizlik zorrr onu buna mahkum etmeyin (
Belki özel bir soru olacak ama neden 2.yi düşünmediniz?Hala 2. için şansınız var sanırım.Kardeş o kadar önemli ki.Kendimi kardeşsiz düşünemiyorum.Arkadaşlar bi yere kadar hayatta destek verir insana ama kardeş olmak bambaşka.Mesela bu gece ablası anneannesinde kaldı diye benim ufaklık kendini yerden yere attı Ablamı isterim diye kendinden geçti resmen.Ablası da gitmiş bulundu bende onun yerini tutamam ama fazla alaka ilgi gösterince teskin edebildim.Kardeşsizlik zorrr onu buna mahkum etmeyin (
evet kızlar topik çok güzel yeni gördüm benim dört yaşını dört ay geçmiş bi oglum var yuvaya gidiyo şimdi bende dört aylık hamileyim araları hemen hemen beş yaş olcak ben şubat gibi dogsun dedim ama olmadı eylülde hamile kalmışım iyimi yaptım çokmu ara verdim bilmiyorum ama iyidir herhalde yaşımda yirmi beş benim problemim oglum kız kardeş istemiyo hatta kuzeni var kızın canını okuyo ya kızım olursa neyapcam bilmem pedagog dan yardım alıcam artık kız olursa ıNŞALLAH olu bende bi kızım olsun çok istiyorum yaaaaaaaaaa
merhaba kızlar benimde kızlarımın arasında yedi yaş var büyük kızım birinci sınıfa giderken hamileydim yazın doğum yaptım işin zorunu atlattım 1 sınıf zor bir sınıftı çünkü ama bence çoçuğun büyükken kardeş yapmanın avantajı çok kızım belki çok istediğinden sevgiyle kucakladı ve bana her konuda yardımcı oldu elim kolum gibi oldu hiç kıskançlık yapmadı kendisi çok istiyordu çünki dezavantajıysa yetişkin olarak alıştınız rahat hayattan kopmak bazen insanı zorlaya biliyor şimdi büyük 12 küçük 4 yaşında asıl sorun şimdi var küçük durmadan büyüğü kıskanıyor büyük kızım emektarım halen ona karşı agırbaşlı alttan alıyor :):):) bu halleride sevimli
Arkadaşlar benim 3 yaşında bi kızım var. Her zaman hayalimde olan şeydi çocuklarımın yaşlarının yakın olması.Yakın arkadaş olmaları... Tabi ki kızım için uygun bi zaman belirlemek çok önemli benim için. Bugün yarın derken 3 yıl geçti. Tam herşey yolunda kızım da bu fikre alışmış derken...
yaklaşık 1 ay önce hayvanları çok sevdiği için ona 2 küçük balık aldık. Çok mutlu oldu çok ilgili onlarla. Ama bu sabah "keşke 1 tane balığım olsaydı, benimle arkadaş olurdu. 0nun arkadaşı var ve beni sevmiyorlar" dedi Balıklar için bunu düşünmesi ne anlama gelir ki... acaba kardeş sohbetlerimiz onu strese mi soktu . Yardım edermisiniz tecrübenize fikirlerinize sığınıyorum....
Belki özel bir soru olacak ama neden 2.yi düşünmediniz?Hala 2. için şansınız var sanırım.Kardeş o kadar önemli ki.Kendimi kardeşsiz düşünemiyorum.Arkadaşlar bi yere kadar hayatta destek verir insana ama kardeş olmak bambaşka.Mesela bu gece ablası anneannesinde kaldı diye benim ufaklık kendini yerden yere attı Ablamı isterim diye kendinden geçti resmen.Ablası da gitmiş bulundu bende onun yerini tutamam ama fazla alaka ilgi gösterince teskin edebildim.Kardeşsizlik zorrr onu buna mahkum etmeyin (
sevgili sunflover.......evet çok haklısınız.....kendimi kardeşsiz bende düşünemiyorum......oğluma kardeş yapmak için senelerdir uğraşıyoruz(1 aşılama,3 tüp bebek tedavileri) geçirdim,ama olmadı..........halende uğraşıyoruz.......bu uğraşılarımızda tek oğlumuz için.....çünkü biz eşimle anne ve babalık duygularını tattık....ama oğlumuz kardeş duygusunu tadamadı........herşey nasip,kısmet işi.........sevgiler......
Benimkilerin arası 2 yaş. Ben çok da sıkıntı yaşamadım doğrusu. Benim de kardeşimle aram 2 yaştı ve hayattaki en canım dostumdur. Bence arayı çok açmamak lazım. 2 si birlikte büyür gider.gamyoncuiremsu(oğlum)opuyorumnanaktan(kızım)kaydirigubbakcemile(ikisi birden)(bu arada oğlum küçük olanı)
aynen katılıyorum benim kızımda22 aylıktı oğlum olduğunda zorlukları oldu yanımda kimsem yoktu tek başımaydım ama Allah dağına göre kar verirmiş derler ya öyle çok usluydular meleklerim benim tek çocuğa herzaman karşıydım aralarında da çok yaş farkı olmamalı bence ki ileride iki arkadaş gibi herşeyi paylaşsınlar çocuklar büyüdüklerinde anne ve babayla paylaştıkları azalır genelde kendim ve yaşıtlarımdan pay biçiyorum ama kardeş her zaman en iyi arkadaştır daima gerçeği söyler doğruyu gösterir kardeşler arasında sahtelik menfaat yalan yoktur en zor anlarımda yanımda olan kardeşlerim gibi
Benimkilerin arası 2 yaş. Ben çok da sıkıntı yaşamadım doğrusu. Benim de kardeşimle aram 2 yaştı ve hayattaki en canım dostumdur. Bence arayı çok açmamak lazım. 2 si birlikte büyür gider.gamyoncuiremsu(oğlum)opuyorumnanaktan(kızım)kaydirigubbakcemile(ikisi birden)(bu arada oğlum küçük olanı)
bende bayıldım sizinkilere şimdi ama.... Ben bu topiği açalı bayağı bi zaman oldu kararımı vermiştim ve topik kapandı sanıyordum Şimdi bi ara bakayım dedim ve bilmiyorumkismile
Arkadaşlar yorumlarınız için çok teşekkürler Kızım 3.5 yaşında ama korkuyorum :ecrin_bebek: Hala ben kızımı hazırlama çabasındayım... :çok üzgünüm:
Şimdi de erkek bebek istemiyoruz sorun bu Halasının oğlu olacağını öğrendiğinde uykuları bozuldu... Telefon açıp hanı kızın olacaktı bana öyle söylemiştin diye ağladı kafamçokkarıştı Ben ne yapıcam inanın bilmiyorum Erkek bebeğe ben bu kızı nasıl ikna ederim Kızda ısmarlanmıyor ki... ıkisine de onay almak gerekiyor ...
Arkadaşlar ben "nasıl olsa alışır" fikrine pek katılmıyorum... Onlar, o küçücük dünyalarında stresten karmaşık duygulardan uzak, mutlu, huzurlu büyümeleri gerekiyor. Yaşları küçük te olsa tahminimizden daha olgun oluyorlar... Ben kızımın mutlaka kardeş sevgisini tatmasını istiyorum ama bu ona psikolojik sorun olarak geri dönsün istemiyorum ... Netertua cım sen benim karar verdiğimi düşünüyordum fakat hala durum bundan ibaret... Bekliyoruz ve zaman geçiyor ...:içelim:
slm canım benimde hayalimdi senin gibi keşge balık yerinine cocuk yapsaydın bi manin yoksa bende senin gibiyim olum aynı hiç istemiyo bebek kıskanıyo olmadan ne yapıcam bilmiyorum.
bencede bian önce karar ver yoksa karar vermekde kabul etmekde zor oluyor.kızım 7 yaşında ve 9haftalık hamileyim.inan çok zor geliyor.rahata alışmadan gözünü karart.önceden bana söylerlerdi şimdi bende sana söylüyorum:) zaten hayırlısıysa olsun dedinmi hayırlı zamanı bekler bebişin gelmesi:)
bende bayıldım sizinkilere şimdi ama.... Ben bu topiği açalı bayağı bi zaman oldu kararımı vermiştim ve topik kapandı sanıyordum Şimdi bi ara bakayım dedim ve bilmiyorumkismile
Arkadaşlar yorumlarınız için çok teşekkürler Kızım 3.5 yaşında ama korkuyorum :ecrin_bebek: Hala ben kızımı hazırlama çabasındayım... :çok üzgünüm:
:) ikinciyi istiyorsan şimdi en en iyi zaman, kızına zaten gerekli zamanı ayırmışsın, doğuma kadar yine öyle olacak. hamileliğin son iki ayındada kreşe verirsin daha rahat edersin, hem arkadaşları hemde kardeş fikrine daha çok alışmış olur. zemuszemus
Benim ilk iki oglumun arasi 20 ay. ..Yalniz buyumesini istemedigimizden planlamistik boyle olmasini. Benim icin cok zor oldu, 6-7 ay iki cocuk birden bezledim..Surekli agliyolar birbirlerini uyandiriyolar falan. Ama zor gunler geride kaldi, zahmeti gitti rahmeti kaldi. Su anda buyugum 4 u doldurdu, kucugum 28 aylik cok guzel oynuyorlar ihtiyac olmadikca benim yanima gelmiyorlar..Hatta kucugu surekli herseyi abisinden istiyor oda cok memnun oluyo abilik yaptigi icin..Ayni anda uyuyup uyaniyolar..
Tek cocugun sikintisinin daha cok oldugunu soyluyor arkadaslar..Benim ogullarim birbirlerinin en yakin arkadaslari insallah bole devam eder..
Bende 3. ogluma 5 aylik hamileyim. Bu planli olmadi, korunuyorduk ama oldu, demekki dunyaya gelecegi varmis dedik, kabullendik.. Cocuklarimda cok heyecanli abi olcaz diyolar, bakalim 4 yas altinda 3 cocuk nasil olcak!
selam bayanlar,
benimde 14 aylık bir oğlum var bende sürekli düşünüyorum
2. ciyi ne zaman yapsam?
en ideal zaman ne zaman? diye felan....
offff gerçekten çok kararsızım çünkü okudum da bütün yorumları kimi demişki 3yaştan önce veya sora, kimi ilk birinci sınıfa başlamadn önce veya sonra :uhm:
peki ama arada çok az bir zaman kalıyor yani ya1-3 yaş arası yada4-6 yaş arası
yani ideali bu yaşlar mı ki?
eltimin birninde tek çocuğu var ve yapmadığına pişman, şuan cesaret edemiyor çünkü çalışıyor ve oğlu 8 yaşında "şimdi gözümde büyüyor aslında yapsaydım zamanında iyi olurdu" d,yor oğluda hem çok istiyormuş ve imreniyormuş kardeşi olan çocuklara :gitme:
ama öte yandan da rahata yeni yeni kavuşuyorum ve artık bende gezmeyi özledim. tekrar bebek demek bir daha "eve hapsolmak" demek olacak benim için :a015:
birde daha çok çalışmak zorunda kalacağım ve yıpranacağım yani hem madden hemde manen , çünkü 2. çocuk demek daha çok yıpranmak demek :ecrin_bebek:
ne yapmam lazım hangisi en idelai ah bir karar versemde "işe koyulsam" hemen ya a.s
Cocuklarin 2-3 yas arasi minik ergenlik donemleri kabul ediliyor. Bu yaslarda her sey benim der, paylasma bilmez ve cok hircin olurlar. Bu bir donem ve 3 yasin sona ermesiyle bitiyor. Cocuk pedagoglari 4 yas aranin saglikli oldugunu dusuyor genelde.Cocugun fizyolojik olarak bagimliligida hemen hemen 3 yasin sonunda bitiyor..Kendi yemegini yiyebilir, uzerine giyebilir hale geliyor(benim oglum 2 yasindan beri herseyini kendisi yapiyor).Kardesi olunca malum tek cocuga gosterdigin ozeni ilk baslarda gosteremiyorsun. Ben bu duruma cok uzuluyordum, ama pedagog bi arkadasim aslinda cocugun her ihtiyacinin anne tarafindan karsilanmamasi gerektigini anlatmisti, aslinda buda bi nevi olgunlasma cocuk adina..
Tabi birde 2.bebegi okula basladigi seneye getirmemek gerekli imis, cocuk surekli evde annesiyle bebegin ne yaptigini dusunurmus.. Benim kardesim ben 1 e basladigimda dogmustu, ilk sene cok basasiriz bir cocukmusum, her gun bin turlu bahaneler buluyormusum okula gitmemek icin..
Sahsen biz 4 kardesiz ve hepimizin arasi en az 6 sene ,8 sene, 10 gibi..Annem guya rahat etmis ama biz hicbisey paylasamadik.Ben o yuzden cektigim sikintilara raziyim yeterki cocuklarimin kardeslik bagi guclu olsun..
Su anda biz arkadas aramiyoruz cunku surekli kardesiyle oynuyor, kucugu cabuk konusuyo abisinden cok sey ogreniyo vs. yani avantaji da cok.
Bu arada benim esim her aksam 11 de gelir sabah 6 da gider..ABD de calisma kosullari agir, ben tek basima bakiyorum diyebilirm..Yardimcim yok, Tr de olsaydim hersey daha kolay olurdu ..
Benim nacizane fikirlerim..Hakkinizda hayirlisi olsun..
arkadasim cok guzel anlatmissiniz.benimde 3 cocugum var buyuk 6 kucuk 4 minigimde 4aylik bende yurtdisinda yasiyorum burda kimsem yok yavrularim hem bana arkadas hemde birbirlerine arkadas benimde cok zorlandigim zamanlar oluyor ama onlarin sevgisi herseye deger.benim hic cocugum yokken hayret ederdim nasil bakiyorlar bukadar cocuga diye inanin karsidan cok zor gorunuyor ama aslinda o kadarda zor degil :lepi: