anneciğimi çok özledim..çok...
kokusunu,konuşmasını,bağırmasını,karışmasını,telefonumu karıştırmasını,ders çalış diye sürekli takpte bulunmasını,sabah uyandığımda yanına gider gitmez niye kalktın kızım gel yanıma yat deyip beni yanına almasını..herşeyini çok özledim annemin..
hiç bir şeyim olmasaydı da sadece anneciğim olsaydı yanımda..yanımızda..
''anladımki hiç kimse hiç kimse sen değil..hiç kimse senin kadar canımdan öte can değil....
(leman sam)