Okuma okuma okuma. Elif Şafak tamamen popüler kültüre çalışan, popülarist bir yazar. Cümleleri çok zorlama ve yapaydır. İşlediği konular da hep sivri, dikkat çekici konular.
Şems ve Mevlana konusunun cıvkını çıkardı yazarlar artık. Bir de adı aşk, kapağı da pembe olunca bizim gibi bayanları vurdular. İmkansız aşkı koymuş içine tamamdır bittiğimiz an. Bir kere Şems ve Mevlana'nın arasındaki bağ, bir kadın ve bir erkeğin arasındaki etkileşimden çok çok farklı.
Şems ve Mevlana konusu bu kadar çok gündeme gelmediği zamanlar Orhan Pamuk'un Kara Kitap'ını okumuştum. Kıyas bile edilemez. En azından popüler bir amacı yoktu, kendini beğendirme telaşı yoktu. Sonra Ahmet Ümit'in Bab-ı Esrar kitabını okudum. Zar zor bitirdim. Çok basit, çok zorlama buldum. Ekşisözlük Elif Şafak başlığında da düşüncelerime destek buldum. Meğer ne çok benim gibi düşünen insan varmış. Siz de bakınız.
"Aşk" da öyle işte. Okunmamalı. Ama "ayyy ne hoooş bir aaaaşşşk, keşke ben de böyle aşık olsam" gibi düşüncelere kapılma niyaetiniz varsa, içiniz bir hoş olsun istiyorsanız, okuyun. Ama edebiyat okumak istiyorsanız "Kara kitap" okuyun. Rüya'la Galip'le Celal'le tanışın. Üstüne bir de Yeni Hayat'ı okuyun, tam olsun.
