Kıyaslanmaz ama anlıyorum ben seni sero cenazemizden sonra ilk yağmurda çok ağlamıştım kıştı üşür ıslanır gibi hissetmiştim hep annemi.
Ruhuna diye okunanları bağışlamayı dilim kabul etmiyordu.
Yakınımda gördüğüm bir şey var ölenlerin ardından en yakını bir süre hep bahsetmek istiyor giden kişiden. Çok alakasız bi yerde bakıyorsun oraya gelmiş konu.
Ben de öyle oldum.
Şİmdi seninde hep aklında hep dilinde olabilir bunun için ne bizden ne de yaradandan çekinme.
Evladını kaybettiğinde Peygamber efendimiz de üzerine kapanıp ağlamış bu acılar bizim için.
İsyan değil gözyaşların hasretin