yaklaşık 2buçuk ay önce 4yıllık ilişkim bitti. çok güzel başlamıştı daha ilk zamanlardan evlilik hayalleriyle yola çıkmıştık. ilk 3yıl sorunsuz gitti fakat son yıl sıkıntılar başladı. toplum içinde beni eleştirmek, çok ufak meselelerden dolayı azarlamak, bencillikle suçlamak ve sürekli sert eleştiri sık yaşadığımız sorunlar haline geldi. aralarda çok mutlu olduğumuz günler de oluyordu ama kavgalı gürültülü günlerin sayısı daha çoktu. onu mutlu edemediğimi düşünerek çırpınıp duruyordum. arkadaşlarım da daha ne yapacaksın diyerek durumda bir anormallik olduğu konusunda beni uyarıyorlardı ama ben çok sevdiğim için ve onun da sevgisinden emin olduğum için üzülüyordum. kötü biri olduğuma, yetersiz olduğumu öyle çok duydum ki öyleyim diye düşünüp iyi olmaya çalıştım..derken bir gün hiç tanımadığı bir kızla facebooktaki bir yorumdan yola çıkarak konuşmaya başladılar konuşmalar flört içeriyordu. şifresini bildiğimi bilmiyordu ve benimle normal devam ediyordu herşey..birkaç gün içinde durumu bildiğimi ve ayrılmak istediğimi söyledim ve arkasına bile bakmadan gitti..ne özür ne birşey..evliliği benden çok o istiyor gibiydi oysa..ayrılık sonrası farklı şehirlere dağıldık ve yüz yüze gelmedik hiç..telefondan mesajlaşmalar oldu ara sıra ve birlikteyken maruz kaldığım duygusal taciz devam etti (bencilsin, senin yüzünden ne hallere geldim gibi). yaşadıklarımın duygusal taciz olduğunu bugün internette dolaşırken farkettim..1saat öncesine kadar hala kendimi suçluyordum ben de..kendime güvenim kalmadı neredeyse..çözüm arayışımda yok çünkü çok bitkin hissediyorum ve özellikle yeni tanıştığım insanlara karşı çok kapalı ve suskun davranıyorum. onunla kurduğumuz hayalleri başka biriyle gerçekleştirme fikri de hiç hoşuma gitmiyor..artık onunla da olmayacağına göre hayat boyu yalnızım diye düşünüyorum sürekli..merak ettiğim acaba insanın duygusal tacizin etkilerinden kurtulması nasıl mümkün olur? önerileriniz nelerdir? Teşekkür ederim.