Ya aslında ben de başlayacaktım bu kitaba ama bir arkadaşım başladı ve çok sıkıcı deyip bıraktı o yüzden başlamadım. Fakat buradaki yorumların hepsi güzel ve akıcı olduğunu söylüyor. Okuyacağım kitapların arasına bunu ekleyeceğim
Ya aslında ben de başlayacaktım bu kitaba ama bir arkadaşım başladı ve çok sıkıcı deyip bıraktı o yüzden başlamadım. Fakat buradaki yorumların hepsi güzel ve akıcı olduğunu söylüyor. Okuyacağım kitapların arasına bunu ekleyeceğim
daha ortaokuldayken ilk okuduğum kitaplardan biriydi o yaşta inanılmaz etkilenmiştim. yıllar sonra tekrar okudum ve gerçekten aynı derecede etkilendim çok güzel bir kitap
Çok fazla kitap okuduğumdan çoğu kez artık kitapların içeriğini unuturum, ancak özetine göz atınca hatırlarım.
Bu kitabı okula gittiğim dönemlerde okumuştum ve ilginçtir ki hala aklımda:)
Unutmadığım, neredeyse tüm kitabı özetleyebilecek durumda olduğum tek kitap.
Bütün karakterler, yaşananlar, psikolojik sıkıntı ve baskılar hepsi aklımda, unutması güç bir kitap gerçekten.
Bir iç hesaplaşma...
Okudugum ve beni uzun süre etkisinde birakan müthis bir kitapti.
Dostojevskinin diger iki kitabini da okudum.
Evet onlarda güzeldi.
Ama Suc & Ceza ap ayri gercekten.
Adami tebrik ederim yani bunu yazabilmekte yetenek sabir ve saglim bir psikoloji ister.
küçüken okudum biraz unuttum ama güzel bi kitap gerçkten.......işlenilen suçun cezası muhakkak çekilir mesajı veriyor... ben dostoyevski hayranıyım.. özellikle rus yazarların kitaplarını okumayı çok sewiyorum...
Ben bu kitapta raskolnikov'un tefeci kadını öldürdüğü için vicdan azabı çekmemesini doğru bulmuyorum,yani sanki onun kardeşi de orda olmasa hiçbirşey hissetmeyecekmiş gibiydi.Oysa bu da bi cinayetti.Sonuçta yanlış bi iş yapıyor bile olsa tefeci kadının ne yaptığını bilerek ona giden kendisiydi.Ayrıca öldürdükten sonra ordan çaldığı eşyalar için de herhangibir vicdan azabı duyduğunu hatırlamıyorum,peki o eşyaların sahipleri ne olacak.Belki sonunda kendisi için çok önemli olan eşyayı geri alabilecek hale gelip de artık hiç umut kalmadığını öğrenen o insanlar için de bir vicdan azabı yoktu.Bence raskolnikov yeterince pişman olmadı...Gidip teslim olduğu için belki de bu yüzden hiç üzülmedim.
küçüken okudum biraz unuttum ama güzel bi kitap gerçkten.......işlenilen suçun cezası muhakkak çekilir mesajı veriyor... ben dostoyevski hayranıyım.. özellikle rus yazarların kitaplarını okumayı çok sewiyorum...
evet ben de bunu söylemeye çalışıyordum verilmek istenen mesaj buyken sanki sadece sebepsiz suçun cezası vardır denilmiş gibi.sanki bazı suçlar önemsiz bazıları önemli gibi ki romanı ne kadar beğensem de bu yanı hoş değildi.