Herkese merhaba, ben çok küçük yaşta aile baskısıyla kapanmış bir genç kızım.Okuldaki beden derslerinde kenarda kitap okuyan veya çizim yapan asla hareketli oyunlara dahil olamayan özgüvensiz birisiydim.Kenarda öylece oturur insanları izlerdim, başörtüm ve üstüme giydiğim uzun kıyafetlerle rahat hissetmezdim, çünkü istediğim görüntüde değildim ve bunu maalesef sosyalleşmeye engel olarak gördüm.Neyse konumuz bu değil...sadece ne kadar içimde şey kaldığını bir kesitten örnek vermek istedim.Çocukluğumdan genç kızlığa geçiş evresini esir almış gibi hissediyordum.Şu an özgüvenim eskiye oranla daha fazla yerinde ve başörtüm sosyalleşmeme engel değil bunun da farkındayım...ama içimdeki heves zaman zaman beni zorluyor.Ailemle yaşıyorum şu anlık , birkaç defa gizlice dışarıda onların göremeyeceği yerlerde istediğim şekilde giyindim.Bundan 1 2 ay öncesinde de yakın kız arkadaşımdan giymek için şort istedim.Güvendiğim birisiydi ve sadece bir günlüğüne başka bir ilçede sahilde gezip gelecektim, çok heves etmiştim.Kendim alamazdım çünkü evde saklamam sıkıntılı.
Bana dedi ki başta benim şortum sana olmaz, ama hemen hemen aynı bedendeydik sadece onun boyu benden biraz daha kısa ama bana kalırsa o şort bana olurdu.Bende bence bana olur pek fark yokki aramızda dedim.Sonra dedi ki şortumu sana sadece şu sebeple veririm bizim evin önünde sitede giyersen , aksi halde vermem dedi.İşte benim komiğime giden buydu.Vermeye gönlü olan insan zaten verir kaldı benim nerede giyeceğime o karar veremez ki.
Ona gerçekten kırıldım, çünkü kendisi bizim evimize girip çıkan birisiydi keza bende onun annesini falan tanırım samimiydik ve daha öncelerde ben dolabımda kıyafetlere bakarken bir gömleğimi çok beğendi ve denemek istedi.Bende sevdiğim insanlar denemek isterse veririm ama kıyafetlerim de önemlidir, çok beğendiğini görünce ona hediye ettim hatta.Çok mutlu oldu .Yani ben ondan sakınan birisi değilim, ben verdim diye o vermek zorunda mı tabiki hayır.Hatta en başından direkt vermek istemiyorum benim kıyafet konusunda hassasiyetim var deseydi asla bişey demezdim benim kendi ablamda öyle çünkü.Benim hijyen konusuan dikkat ettiğimi yıkamadan kullanmayıp o şekilde de asla geri vermeyeceğimi lkendisi bilir, bana hep bebek gibi koktuğumu söyler ama iş kendi malına gelince böyle oldu.Kaldı ki madem hijyen takıntın vardı neden benim kıyafetimi denedin diye de sorarlar.Ben bana şart koşulan işi yapmam teşekkür edeim dedim ona sadece.Kalsın istemiyorum dedim.Hanımefendi bir de beni eleştirmeye kalktı bunu da yazmadan edemeyeceğim.Neymiş ben bir anda nasıl bu kadar açılabilirmişim ? ya sen benim seküler kafa yapısında olduğumu sıradan bir açıktan farkım olmadığını biliyorsun dedim bana nasıl bunu söylersin.Sanki ben medrese hocasıyım kendimi çok dindar lanse ediyorum da bir günde açılmışım gibi konuşamazsın dedim.Hiçbir şey bir günde olmaz hatta ben tesettürden çıkmayı türkiyedeki boşanmış kadınların sürecine benzetiyorum.Hiçbir kadın bir anda boşanmaz o adamın düzelmesini bekler aynı şekilde insanlar da bi anda değişemez süreç alır bu nasıl bir anda olsun.Ben senin kafa yapını bilmiyordum ki dedi.Halbuki biz sürekli konuşurduk benim her şeyimden de haberdardı.Neyse .İşin özü ben arama mesafe koydum sonra işte son günlerde kendisinin bana ders konularında işi düştü ama yardımcı olmak istemiyorum sizce haksız mıyım.Sevdiğim bi insanın böyle yapması da ayrı üzdü.Arkadaşık olaylarına da gereksiz önem vermemem gerektiğini anladım.Kimse benden değerli değil
edit
kendisi de açık ve ailesi de son derece geniş beraber rakı sofraları kuruyorlar evlerinde...Uzattığın parmak temiz mi bak önce diye bir söz var :)