Sizi korkutmak icin degil ayni seyleri yasadigim icin yaziyorum, lutfen okurken bunu aklinizda bulundurun.
Ilk dogumum ayni sizinki gibi cok zor gecti, gebelik zehirlenmesi sebebiyle ben de hastanede yattim bir sure, dogum zamanina kadar da ciddi kilo aldim, hem zehirlenme sebebiyle yuksek derece odemim vardi hem de hipoglisemili olduğum icin yeme ataklari yaşıyordum.
Dogumum ciddi sancilarla gecerek uzun surdu, dogum sonrasi hemen ayaklansam da 18 dikisim oldugu icin ve kalca kemigim tam kapanamadigi icin aylarca ayakta dahi duramadim ve dolayisiyla ayni sizin yasadiginiz gibi ya canim acirsa korkusuyla aylarca esime yanasmadim, ustelik canim hic ama hic istemiyordu, ki biz cinselligi dolu dolu yasayan bir cifttik.
Yaklasik 9 ay esime ara ara ama istemeyerek yanastim (toplam 3 kere) ucunde de ciddi anlamda canim acidigi icin vazgectim. Sanki etim yirtiliyor gibi hissettim her seferinde.
Sonra doktoruma gittim, acaba dikislerimde bir problem mi var hani yanlis kaynama gibi cunku o bolgede duvar varmis gibi hissediyordum, doktor alttan muayene yaparken bile cekinerek acmistim bacaklarimi dikislerde problem goremedi, baska doktora da gittim belki kendi hatasini kabul etmek istemez diye yok, yine ayni cevabi aldim, dikisler iyiydi ve dogru kaynamisti.
Bunu duyduktan sonra esimle birlikte olmaya karar verdim, cunku fiziksel korkumun sebebinin dikis yirtilmasi korkusu olduguna inanmistim ve zorladim kendimi ilk sefer cidden canim acidi, ama sadece 30-40 sn surdu, sonrasinda tum sikintim gitti, istegim yerine geldi.
Hatta ilk bebegim 14 aylikken ikinciye gebe kaldim oyle soyleyim :)
Korkularinizin tam olarak sebebi tahminimce benimkiyle ayni, bir de ben kolay gebe kaldigim icin ilk basta hamilelik korkusu da vardi ustumde acikcasi.
2. Dogumdan sonra daha cok dikisim ve estetigim oldugu halde ortalama 50 gunlukken iliskiye girebilmistim.