Doğum yaklaşirken duygularimiz

dilek_286

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
5 Ocak 2008
380
2
45
merhaba hamişler.....33. haftaya girdim...dogum yaklastı ama sanki hala çok vaktim varmış gibi hissediyorum...şoka girdim belkide...bebeime kavusma zamanı yaklastıkça...hergun dua ediyorum bebeimin sağlıgı için...son aylar gerçekten zor....karnım buyuyor bel agrısı sırt agrısı ....sıcaklar...bi kaç gundurde bacak agrılarım var..yuruyemiyorum...ama bebeime kavusma düsüncesi onun için hayaler kurmaya baslayınca hersey bitiyor...annelik duygusu bu olsa gerek...herseye katlanılıyor....hep aklımda ilk dogdugundaki hisselerimi ve babasını hayal ediyorum....devamlı hayal kuruyorum...sizlerdemi öyle hamişler..? dogum korkusu var ama artık dönüşü olmayan bir şey..çekiceksin ...diyorum....etraftan bi sürü seyler duyuyorum...çok agrılı olucak..sezeryan çok zor....sezeryan çok iyi...normal dogum daha iyi ..epıdural sakat bırakır..herkes bir yorum yapıyor ama ben kendimi zamana bıraktım artık..nasıl gelişirse hersey ona uyucam....şimdi belkide dahada vaktim var o yuzden bu kadar sakinim....son gunlerde telaslı ve korkulu olucam belkide...AMA YAVRUMA KIZIMA LİLYAMA KAVUSMUS olucam:sm_cool::sm_cool:
 
Dilekciğim bende çok heyecanlıım, nasıl olack bilmiyorum normalde istiyorum ama bebişim hala dönmedi. herkes bir yorum yapıyor, bu arada ben senden nerdeyse 20 gün önddeyim, eee bizimkii temmuzda gelme ihtimali var, herşeye rağmen ona o kadar alşmışımki, hep burada içimde yaşayacakmış gibi hissediyorum . Allah hepimize Hayırlı Doğumlar nasp eder inşallah
 
canım 34. haftayı geçtikten sonra doguracagımıza inanmış olacagız herhalde.. bende aynı senin gibiyim hiç doguracagım gibi gelmio sanki hep orda kalacak (şahsen dogduktan sonrada bu günleri özleyecegimi düşünüyorum onun içimde kıpırdaması konuştugumda tekmeleeriyle bize cevap vermesi ama belkide onunla ilgilenmekten özlemeye fırsatda bulamayacagız) bazen bian önce dogsun ve kızıma kavuşayım istiyorum sonrada yok diorum içimde ne kadar kalırsa onun saglıgı için o kadara daha ii olur.. dogum konusuna gelince dr. sezeryan dio etrafımdaklerin kimi en iyisi normal dio kimi kesinlikle sezeryan dio kafam iyice karışıo bende senin gibi herşeyi oluruna bırakaagım zamanı gelince ne uygunsa o olsun yeterki bebegim saglıklı olsun (sezeryan yapıpda öleni duymadım dogumdan sonra sıkıntılar oluyomuş ama herkes nasıl çekiyosa bende çekerim diom ) rabbim saglıkla bebeklerimizi kucagımıza almayı nasip etsinde biz anneyiz agrılara acılara dayanırızz.....
 
canım 34. haftayı geçtikten sonra doguracagımıza inanmış olacagız herhalde.. bende aynı senin gibiyim hiç doguracagım gibi gelmio sanki hep orda kalacak (şahsen dogduktan sonrada bu günleri özleyecegimi düşünüyorum onun içimde kıpırdaması konuştugumda tekmeleeriyle bize cevap vermesi ama belkide onunla ilgilenmekten özlemeye fırsatda bulamayacagız) bazen bian önce dogsun ve kızıma kavuşayım istiyorum sonrada yok diorum içimde ne kadar kalırsa onun saglıgı için o kadara daha ii olur.. dogum konusuna gelince dr. sezeryan dio etrafımdaklerin kimi en iyisi normal dio kimi kesinlikle sezeryan dio kafam iyice karışıo bende senin gibi herşeyi oluruna bırakaagım zamanı gelince ne uygunsa o olsun yeterki bebegim saglıklı olsun (sezeryan yapıpda öleni duymadım dogumdan sonra sıkıntılar oluyomuş ama herkes nasıl çekiyosa bende çekerim diom ) rabbim saglıkla bebeklerimizi kucagımıza almayı nasip etsinde biz anneyiz agrılara acılara dayanırızz.....

elifciğim ben de aynı senin gibi hissediyorum. :1hug: bazen karnımda olması hoşuma gidiyor, onunla tek bağı olan benim diyorum, bazen de bir an önce onu kucağıma almak istiyorum. sanki başka bir yerdeymiş de yanımaza ordan gelecek gibi geliyor. onu görmediğim için sevemediğim için karnımda olması bana yetmiyor. keşke zaman bi anda geçiverse diyorum bazen, bazen de bu anların tadını çıkarıyım diyorum. kafamçokkarıştı inşallah her şey güzel bir şekilde devam eder, bebeklerimizi sağlıklı bir şeklide kucağımıza alırız. tüm annleri ve bebişlerini öpüyorumŞeniz
 
kızlar ben çok problem yasadım ..ilk aylar hiç kalkmadan yattım....devamlı bulantı....daha sonra bacak agrılarım oldu ve hala devam ediyor...hamile olmanın bu kadar zor olucagını hiç dusunmemiştim....eşim şimdiden ikincide zorluk yasamassın diyor..sinirlerim kalkıyor....korkuyorum hamillikten :)belki kucagıma aldıgımda...ilerde ikinciyi yapmaya cesaretim olur ama.... içimde hissetmek çok guzel....ama bebeğimle gözlerimizle paylasmak daha guzel olucak...özellikle ayyyy ilk yurumeye ve konusmaya basladıgında inanılmaz tatlı ve şirin oluyorlar...birde ben hiç kucuk bebek görmedim :) ablam dogum yaptıgındada üniversite okuyordum...kucuk bebk nasıl olur..nasıl buyutulur onuda bilmiyorum :) herkes diyorki dogdugunda hemen ögreniyorsun....bebek gelişimi okumaya basladım ama ...uygulamalı olması lazım....çok seyler yasıcaz :) çoookkkkk..herseyin hayırlısı ve saglıklı olması..
 
kızlar ben çok problem yasadım ..ilk aylar hiç kalkmadan yattım....devamlı bulantı....daha sonra bacak agrılarım oldu ve hala devam ediyor...hamile olmanın bu kadar zor olucagını hiç dusunmemiştim....eşim şimdiden ikincide zorluk yasamassın diyor..sinirlerim kalkıyor....korkuyorum hamillikten :)belki kucagıma aldıgımda...ilerde ikinciyi yapmaya cesaretim olur ama.... içimde hissetmek çok guzel....ama bebeğimle gözlerimizle paylasmak daha guzel olucak...özellikle ayyyy ilk yurumeye ve konusmaya basladıgında inanılmaz tatlı ve şirin oluyorlar...birde ben hiç kucuk bebek görmedim :) ablam dogum yaptıgındada üniversite okuyordum...kucuk bebk nasıl olur..nasıl buyutulur onuda bilmiyorum :) herkes diyorki dogdugunda hemen ögreniyorsun....bebek gelişimi okumaya basladım ama ...uygulamalı olması lazım....çok seyler yasıcaz :) çoookkkkk..herseyin hayırlısı ve saglıklı olması..

dilekcim bende ilk 3,5 ayı çok zor geçirdim hiç bişi yiyemiyodum bide sürekli çıkaryodum 2-3günde bir hast. yatıyodum serumlarla kendime geliyodum 1 haftada 4 kilo verdim 5 gün hast. yattım sonra 2 kilo daha verdim.o günlerde eşim beni öle görünce kesinlikle 2. çocuk olmıcak 1 tanemiz bize yeter sen çok yıprnıyosun hele bi büyüyünce seni üzsün... diodu bende bebek dogduktan sonra bunları unutursun diodum ki daha dogmadan unuttu şimdi hemen 2. de olsun beraber büyüsünler dio ama ben en az 2 yıl istemiorum kızımın biraz tadını çıkarayım kızım toparlanmadan aynı sıkıntıları çekmek istemiorum. bide benim kızım tüp bebek yöntemiyle oldu o yüzden daha bi özel bizim için hamile kalana kadar çok zor günler yaşadık .. ben hatta 2. yi hiç istemiorum kızımın papucu dama atılırsa kıskanırsa die o bizim tek prensesimiz olsun istiorum. ama bellide olmaz o büyüyünce belki bi kardeşe ihtiyacı oldugunu düşünürsek olabilir.bebek bakımı konusunda da ben daha önce 0-6 yaş çocuk gelişimi kursuna gitmiştim o zamanlar ben kesinlikle kendim bakabilirim gibi geliodu ama şuan aklımda hiç bişi yok neyseki kayınvaldem ve annem ilk zamanlar yanımda olacak sonrada anneligin verdiği içgüdüyle bebeğim için en iyisi ne ise onu yaparım die düşünüyorum...
 
dilekcim bende ilk 3,5 ayı çok zor geçirdim hiç bişi yiyemiyodum bide sürekli çıkaryodum 2-3günde bir hast. yatıyodum serumlarla kendime geliyodum 1 haftada 4 kilo verdim 5 gün hast. yattım sonra 2 kilo daha verdim.o günlerde eşim beni öle görünce kesinlikle 2. çocuk olmıcak 1 tanemiz bize yeter sen çok yıprnıyosun hele bi büyüyünce seni üzsün... diodu bende bebek dogduktan sonra bunları unutursun diodum ki daha dogmadan unuttu şimdi hemen 2. de olsun beraber büyüsünler dio ama ben en az 2 yıl istemiorum kızımın biraz tadını çıkarayım kızım toparlanmadan aynı sıkıntıları çekmek istemiorum. bide benim kızım tüp bebek yöntemiyle oldu o yüzden daha bi özel bizim için hamile kalana kadar çok zor günler yaşadık .. ben hatta 2. yi hiç istemiorum kızımın papucu dama atılırsa kıskanırsa die o bizim tek prensesimiz olsun istiorum. ama bellide olmaz o büyüyünce belki bi kardeşe ihtiyacı oldugunu düşünürsek olabilir.bebek bakımı konusunda da ben daha önce 0-6 yaş çocuk gelişimi kursuna gitmiştim o zamanlar ben kesinlikle kendim bakabilirim gibi geliodu ama şuan aklımda hiç bişi yok neyseki kayınvaldem ve annem ilk zamanlar yanımda olacak sonrada anneligin verdiği içgüdüyle bebeğim için en iyisi ne ise onu yaparım die düşünüyorum...


sende zor geçirmissin cnm....ama gerçekten unutuluyor...2 yıl içerisinde neler yasıcaz bakalım deilmi:) zaaman neler göstercek..şimdiden plan yapmak dogru deil aslında...benimde annem ve kayınvalidem yanımda olucak ayrıca birde ablam...düsünemiyorum kendimi:sm_cool: ya ben onları komple evden kovarım yada onlar beni....cnm hiç susmucaklar biliyorum...ablam dicek hyr böyle olmaz...annem dicek böyle olsun..kayınvalidem...sakın yapma öyle....eşime biraz biraz çıtlatıyorum..ama erkekler fazla böyle durumları anlamıyorlar..zamanı gelince anlıcak...ancak o mudahale ederse..susar hepsi sanırsam....saolsunlar yardımcı olucaklar bende bişey bilmiyorum fazla ama...şimdiden ögrenmeye çalışıyorum.....üçü birbirine inat neler yapıcaklar bakalım...bide lohusalıkta bunu dusunuyorum...ilk aylarda bebek ve anne yanlız kalıp birbirini hisssetmesi gerekiyormuş...mesele ilk zamanlarda bebegi fazla kucaga almamak lazımmıs...annem bunu söyluyor devamlı ..kucaga alınmaması lazım..kayınvalidem uzakta oldugu için doya doya sevmek koklamak isticek...sonra gidecek çocuk kucaga alısacak...geceleri otur artık:teytey::teytey:cnm anlıcagın işim zor gibi....YARDIMC
I OLUCAKLAR SAOLSUNLAR:dance:
 
canım dogru diosun yardımcı olucaklar ama her kafadan bi ses çıkınca şler karışabilir. her ikisininde yaşadıkları şehirler farklı ona görede davranışları adetleri .... kayınvaldem ilk 3 ay bende kaldı bana baktı saolsun çok iidir kendisi ama bazen sohbet arasında bebek bakımıyla ilgili konuşurken çok farklı adetleri oldugunu ögrendim anneme sordum onunda o konularda hiç bilgisi yok. senin anlayacagın benim işimde zor olucak ikş farklı kültür umarım kimsenin kalbi kırılmaz sorunsuz büyütürüz bebegimi..
ben büyük bi ihtimal sezeryan yapacagım bu yüzdende yanımda mutlaka birilerinin olması lazım belki normal olsa senin dediğin gibi anne ve bebek yanlız kalabilir anne rahatlıkla bebegiyle ilgilenir ama szeryan olunca bu biraz zor olur bence....
 
merhaba hamişler.....33. haftaya girdim...dogum yaklastı ama sanki hala çok vaktim varmış gibi hissediyorum...şoka girdim belkide...bebeime kavusma zamanı yaklastıkça...hergun dua ediyorum bebeimin sağlıgı için...son aylar gerçekten zor....karnım buyuyor bel agrısı sırt agrısı ....sıcaklar...bi kaç gundurde bacak agrılarım var..yuruyemiyorum...ama bebeime kavusma düsüncesi onun için hayaler kurmaya baslayınca hersey bitiyor...annelik duygusu bu olsa gerek...herseye katlanılıyor....hep aklımda ilk dogdugundaki hisselerimi ve babasını hayal ediyorum....devamlı hayal kuruyorum...sizlerdemi öyle hamişler..? dogum korkusu var ama artık dönüşü olmayan bir şey..çekiceksin ...diyorum....etraftan bi sürü seyler duyuyorum...çok agrılı olucak..sezeryan çok zor....sezeryan çok iyi...normal dogum daha iyi ..epıdural sakat bırakır..herkes bir yorum yapıyor ama ben kendimi zamana bıraktım artık..nasıl gelişirse hersey ona uyucam....şimdi belkide dahada vaktim var o yuzden bu kadar sakinim....son gunlerde telaslı ve korkulu olucam belkide...AMA YAVRUMA KIZIMA LİLYAMA KAVUSMUS olucam:sm_cool::sm_cool:

dilekcim aynı duygular korkular heyecanlar hepimizde var tatlım. benimde ilk 3.5 ayım bulantılarla geçti,sadece uyurken rahattım.şimdi ise sıcak,kramplar,mide yanması,bacak kalça ve bel ağrıları vs... göbeğim çıkana kadar hatta içimde hareketlerini hissedene kadar hamile olduğuma inanamamıştım.şimdi bile şaka gibi geliyor.ama cadım içimde oynadıkça huzur buluyorum..ben de elif gibi bi çıksın diyorum çok merak ediyorum sonra da yok çıkmasın içimde oynması daha güsel. ne dersek diyelim yakın zamanda hepsi kucaklarımızda olacaklar inş ve hepimiz için yepyeni bir dönem,hayat başlayacak. sağlıkla gelsinler hepsi inş..tek bildiğim hepsinin çok seveni olacak ve hepsi çok şanslılar :) bütün miniklerimizi öpüp,kokluyorum!!! :nazar: coksekeriremsu
 
dilekciğim , elifciğim , nihancığım, merveciğim, her ne kadar doğsun desekte, içimizde vazgeçemediğimiz bir organımız olmuş bebeklerimiz, içimizdeyken en azından daha çok hissediyoruz ve sadee bu yoğunluğu en fazla ve en iyi hisseden biz olduğumuzdan , yani bende öyle çok fazla dışarı çıktığında paylaşmakta istemiyorum kızımızı kimseyle. benim k.validem sanki ona bir evlat doğuruyormuşum gibi hissetiriyor bazen, ama bu benim bebeğim, ve üzerinde kimse istediğini yapamaz müsaade etmeyeceğim :) ben onun için 3-4 ay boyunca açlık çektim birşey yiyemedim, halsiz düştüm, yemek pişiremedim, evimi temizleyemedim , çünkü kusmaktan halim kalmıyordu , hem kusuyordum hemde o an bir taraftan kusarken altıma kaçırdığımda oldu, bu halimde işe gitmek ve geç saatlere kadar çalışmak zorunda kaldım, pskopat bir patronla, ve en zor anlarımda yalnızdım, şimdi olduğu gibi, bütün gün temizlik yaptım , siyatiğim azdı, ve ağlamak üzereyim. haftaya ablam yardıma gelecek, onuda her seferinde yormak istemiyorum, çünkü çok yoğun çalışıyor,
Temizlikci alamıyorum eve, çünkü peşinden yeniden temizliyorum Evi . kızımı kucağıma almayı nekadar çok istesemde , bir o kadarda içimde kalmasını istiyorum , garip bir çelişkiiikafamçokkarıştı
 
bende doğumdan bahsedildiği zaman sevinç korku karışımı duygular yaşıorum bebeğimi kucağıma alacak olmamamın heyecanı doğumumun nasıl geçeceği hepsi bi r muallak Allahtan hayırlısını istemekten başkaa çare yok herkes kolay diyor ama ilk bebek neticede hepimizin hayırlısıyla doğumlarımızı geçirmemiz dileğiyle...
 
bebişimi rüyamda görmek bile beni nasıl mutlu ediyor, onu kucağıma aldığım anı hayal bile edemiyorum, zaten bebişleri çok severdim, kendi bebeğime olan sevgim müthiş bi şey olacak galiba.sıcakta da günler geçmek bilmiyo sanki, nolur hemen ağustos olsa sanki...
 
Heycan,korku karmakarışık bişeyy...

amam bebeğimi biran önce kucağıma almak istiyorum..onla geçireceğimiz güzel günleri hayal ediyorum..inş sağlıklı bir şekilde gelir hepsi.....annelerin kollarına..

çok güzel bişeyyy çokkkkkkkk:dance:
 
Oncelikle cok mutluluk var tabi,sonra bir huzun kapliyor insanin icine hep kendime soruyorum ACABA sorusunu yapabilecekmiyim,nasil olucak vss... Sonra KORKU var ilk defa yasicagim nasil olucak,nasil atlaticam ... Anliyacaginiz duygularim karmakarisik,aslinda bununda bir sebebi hamileligimizin basindan beri surekli merak ettiklerimizi internet vasitasiyla ogrenmemiz oluyor,Bir doktor kadar bilgi sahibi oluyor insan.. EEE cok bilincede karmakarisik oluyo insan,allah herkese hayirli dogumlar nasip eder insallah... Tek dilegim o...
 
heyecan mutluluk endişe bütün duygular birbirine karıştı sanki. kızıma kavuşucağım zamanı iple çekiyorum. şu an bütün hayallerimiz onun üstüne. şimdi tam bir aile olduğumuzu hissediyorum. ve annecim seni çoooooookkkkkk seviyorumm.
 
Hani insan sevdiği dostlarını sırtında taşır ya tabiri caizse bende minik kızımı karnımda taşıyorum şuan.Hemen doğmasını istiyorum,yüzünü bana bakışını hayal ediyorum hep:))Onunla oynayacağımız oyunları düşünüyorum,sanırım bende onunla çocuk olacağım tekrardan.Karnımda kıpırdanışlarını mutlaka özleyeceğim ama doğsunda sağsağlam ben onu yüreğimdeki kıpırdanışlarına teslim edeceğim.
Doğum olayı beni biraz ürkütüyor elbet ama bilmediğim bir acı deyip geçiyorum.Sonuçta bir hastalık değil sonunda güzel bir hediyemiz yani bebişlerimiz var...
Herkeze güzel,kolay doğumlar diliyorum.Bebişlerle en tatlı oyunlara inşallaah...
 
Hani insan sevdiği dostlarını sırtında taşır ya tabiri caizse bende minik kızımı karnımda taşıyorum şuan.Hemen doğmasını istiyorum,yüzünü bana bakışını hayal ediyorum hep:))Onunla oynayacağımız oyunları düşünüyorum,sanırım bende onunla çocuk olacağım tekrardan.Karnımda kıpırdanışlarını mutlaka özleyeceğim ama doğsunda sağsağlam ben onu yüreğimdeki kıpırdanışlarına teslim edeceğim.
Doğum olayı beni biraz ürkütüyor elbet ama bilmediğim bir acı deyip geçiyorum.Sonuçta bir hastalık değil sonunda güzel bir hediyemiz yani bebişlerimiz var...
Herkeze güzel,kolay doğumlar diliyorum.Bebişlerle en tatlı oyunlara inşallaah...
 
dün kocamla dısarı çıktık...sıcaktan bunaldım...ırmak kenarında serinlemeye gittik...beni bir huzun kapladı...eşime dedimki...nasıl olcak askım..aramıza bir kişi katılıyor..yavrumuz....nasıl olucaz...bakabilecekmiyim...ömür boyu sorumluluk...bebeimi çok seviyorum ama...suan içimde daha mı iyi acaba...eşim daha farklı yaklasıo..çok heyecanlı ve biran önce gelsin diooo..ne diosun sen dioooo....kıslar çıkınca olucakları hayal ediyorum KORKUYORUM...çok seviyorum kızımı ....ama korkuyorum işte...bide 9 ay yasadıkların dogum anı yasıcaklarım.......dogumdan sonra nasıl olucak....dogum anı nasıl gecicek............ayyyyyyyyyyyyy kıslar sıktım sizi demi :KK43: ama hep aklımda bunlar var...sizdede oluomu yaaaa
 
canım o an hepimizin aklındaa bi hayırlısıya kucağımıza alsaydıkk...bizde eşimle hep merak ediyoruz hayatımız nasıl değişecek..o baba olucak diye heycanlanıyoo..sen çok güzel anne olursun bundan eminim diyorr:asigim:canımmm :asigim:bende eşimin çok iyi bir baba olcağından eminim...inş çocuklarımız bize hayırlı evlat bizde onlara hayırlı anne baba oluruzz....hep böle dua ediyorum..
 
canım o an hepimizin aklındaa bi hayırlısıya kucağımıza alsaydıkk...bizde eşimle hep merak ediyoruz hayatımız nasıl değişecek..o baba olucak diye heycanlanıyoo..sen çok güzel anne olursun bundan eminim diyorr:asigim:canımmm :asigim:bende eşimin çok iyi bir baba olcağından eminim...inş çocuklarımız bize hayırlı evlat bizde onlara hayırlı anne baba oluruzz....hep böle dua ediyorum..

evet en önemliside o değil mi iyi bir anne baba olmak benimde hiç aklımdan çıkmıyo gelecek ay doğmuş olacak hayırlısıyla sanki şu 3,4 hafta hiç geçmiycek gibi geliyo bana ilk başlarda epeyi zamanım olduğunu bildiğim için bu şekilde olmuyodu ama şimdi çok farklı anlatılmaz bişey Allah olmayanlarada versin çok güzel bi duygu bence....
 
X