• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Doğum ve sonrası

hayirli olsun.

dogum konusunu takinti yapmis olmayi cevre baskisi olarak yorumluyorum. daha once kendim de farkinda olmadan bu baskinin altimda kaldım. doğum da onemli olan dogumun sekli degil saglikli bir bebek kucaga almak ve saglikli bir anne olmak olmali bence. doğum kosullari cok kisiye özel, kimsenin dogumu ayni degil. o nedenle asla karsilastirmamak ve hatta belki anlatmamak bile lazim. oncelikle sezeryan olmus olmaniz gerçeği ile barışın. bu ne sizi ne cocugunuzu eksik yapmaz. ve hatta belki sezeran olmasaydi cocugunuzun ya da sizin saglik sorunlariniz.olabilirdi. arti normal dogumdan sonra da asagi yukari hepimizin dikişleri oluyor, sancimiz oluyor, tuvalete cikmakta zorlaniyoruz, normal dogum da sonrasinda dertsiz tasasiz degil yani.

cocukla ilgili de ne kadar rahat olursan cocuk da o kadar rahat olur, daha az sıkıntı yasarsiniz. mesela dusmesin diye daha cok sakinilan cocuk daha cok düşer cunku dengesini saglamayi ogrenemez.
 
hayirli olsun.

dogum konusunu takinti yapmis olmayi cevre baskisi olarak yorumluyorum. daha once kendim de farkinda olmadan bu baskinin altimda kaldım. doğum da onemli olan dogumun sekli degil saglikli bir bebek kucaga almak ve saglikli bir anne olmak olmali bence. doğum kosullari cok kisiye özel, kimsenin dogumu ayni degil. o nedenle asla karsilastirmamak ve hatta belki anlatmamak bile lazim. oncelikle sezeryan olmus olmaniz gerçeği ile barışın. bu ne sizi ne cocugunuzu eksik yapmaz. ve hatta belki sezeran olmasaydi cocugunuzun ya da sizin saglik sorunlariniz.olabilirdi. arti normal dogumdan sonra da asagi yukari hepimizin dikişleri oluyor, sancimiz oluyor, tuvalete cikmakta zorlaniyoruz, normal dogum da sonrasinda dertsiz tasasiz degil yani.

cocukla ilgili de ne kadar rahat olursan cocuk da o kadar rahat olur, daha az sıkıntı yasarsiniz. mesela dusmesin diye daha cok sakinilan cocuk daha cok düşer cunku dengesini saglamayi ogrenemez.
Teşekkürler :)
Aslında normal dogumu kendim çok istedim. Ama takıntı olması dediginiz gibi çevre yüzünden oldu. O normal dogum yapamaz diyen mi dersiniz, kendş normal dpgum yapamadıgı için benim de normal yapmamı istemeyen mi dersiniz...
Cocugum konusunda da haklısınız belki bu süreç geçince daha rahat olurum
 
Nasıl beceriyorsunuz şu hayatta adına ne diyorsunuz anksiyete? bozukluğu yaşamayı. Daha başıma ne gelebilir dediğim her yıl daha felaketi yaşadım şu kadar kafaya koymadım. Şöyle düşün bir oyunun içindeyiz herkesin 1 can hakkı var ve bir gün fişimiz çekilecek oyundan çıkıcaz geri girme şansın yok ve oyundan ne zaman çıkacağını bilmiyorsun. Aslında çok zor değil biraz genişten bakınca olaya her şeyin boş olduğunu anlayabilirsin.
Her şeyin boş olması yaşama sevincimi elimden alıyor zaten. Ben de çok şey yaşadım. Hayatımda sadece evlendiğim zaman mutlu oldum ben. Anksiyete ise bir tercih degil, hastalık
 
Teşekkürler :)
Aslında normal dogumu kendim çok istedim. Ama takıntı olması dediginiz gibi çevre yüzünden oldu. O normal dogum yapamaz diyen mi dersiniz, kendş normal dpgum yapamadıgı için benim de normal yapmamı istemeyen mi dersiniz...
Cocugum konusunda da haklısınız belki bu süreç geçince daha rahat olurum

bir arkadasim normal dogumu takinti yapti. ilk cocugunu dr sezeryana ikna etti, normal olmaz dedi. sonra arkadasim ikincide sezeryandan sonra normal doğurtan bir dr buldu. bu sefer de dr normal doğuma zorladi ve dogum aninda yasananlardan dolayi bebekte hasar oluştu. siz saglikli bir cocuk kucaginiza almis olmanin kiymetini bilin. fatih urekten gelsin; elalem ne derse desin. hadi, hadi, hadi :)
 
Bebeginin cildi simdi cabuk kurur. Cildi kurudukca daxhuzursuz olur. Bebe yagiyla hergun yagla. Bu inu rahatlatir. Merak etme cildi cabuk emer yagi, kiyafeylerinde yag kalmaz.
Mama zehir degil. Annesi olmayan cocuklar mamayla buyuyor. Gayet de sagliklilar.
Bu kadar evhamli olma ya. Hayati oldugu gibi karsila ki sana hrp guzel seyler sunsun. Evhamlandikca, korktukca korktugun seyler de basina gelir. Merak etme hersey olmadi gereken gibi oluyor nasilsa.
Bebeginizi gule gule, saglikla buyutun. Allah anali babali buyutsun, hayirli ve saglikli mutlu, uzun omurler versin.
 
Merhaba arkadaşlar
21 Şubat 2020 de bebegimi spinal sezeryan ile kucağıma aldım. Daha önceden konu açmıştım, sezeryandan korktuğumu söylemiştim. Normal doğum için çok çabaladım iki gün de suni sancı çektim ama olmadı. Hiç beklemediğim ve planlamadığım bir şekilde bir anda kendimi ameliyat olurken buldum. Korktuğum gibi degildi ama bu durum ve öncesi beni psikolojik olarak çok etkiledi.
Çünkü zaten hassas bir yapım var. Cocukluk döneminde, ergenlik döneminde ve bundan iki yıl önce depresyon atlattım. Şimdi de sanırım yine depresyona girmek üzereyim,ya da girdim, bilmiyorum.
Psikolojik destek almak istemiyorum. Çünkü maddi durum olarak yetemem. Devlette de yeterince vakit ayırmıyorlar ve bir işe yaramıyor. Daha öncekilerden tecrubem fazlasıyla oldugu için bunları söylüyorum.
Hislerime gelince. Zaten bende her zaman olan belli düşünceler ve hisler var. Bunlar bu dönemlerde alevlenip beni huzursuz ediyor. Mesela yaşamak ve ölmek bana çok anlamsız geliyor. Nasılsa öleceğimiz bir hayatı severek yaşamak anlamsız geliyor. Bir de kaygı bozukluğu var ki sormayın. Sürekli ileriki yaşlarda yapayalnız kalırım, sevdiklerime bir şey olur korkusu. Asıl sebebi ise bu hayatı yalnız çekmekten korkmam. Ha bazen oluyor bu düşüncelerde olmama ragmen hayata baglı ve mutlu olabiliyorum. Ama bir süre sonra yine dipteyim. Bu kez de lohusalık sebebiyle böyle olabilirim.
Bebegime bu hallerim sütten geçer mi diye de düşünüyorum sürekli. Annesi yüzünden depresif olmaz inşallah.
Bu arada doğum Hikayemi @BlupBlupBlup bu arkadaş için yazacaktım ama zaten normal olmadı :)
Neyse diğer sorunum ise cok takıntılı bir anneyim. Ama hastanede doktorlar da dahil herkes bir şey söyleyip kafamı karıştırdı ve bu takıntılı tetiklediler.
Mesela bebegim ikinci gün çok agladı aç dediler mama verdiler hangi marka mama verdikleri aklıma takıldı ve dert ettim. Bebegim iki haftalık ve bunun beş günü, günde otuz CC mama verdim durmadığı için. Sanki onu zehirlendim gibi dert ediyorum. Ama vermeyince de durmamıştı. Meğer ağır geldiği için uyuyormuş hemen, aç olduğu için degil. Bunu da saglık ocağında söylediler. İyice vicdan yaptım. Mamayı tamamen kestim sütümü sağıyorum ve emerken yetmezse onu veriyorum. Doğru mu bilmiyorum.
Bebegim meger gaz nedeniyle huzursuz oluyormuş. Masaj, banyo ve Sab adında ilaçla rahatlatmaya çalışıyorum. Başka tavsiyede bulunmak isteyen varsa çok sevinirim. Sab zararlı mı bir de ona taktım tabi.
Bu süreçte sahiplendiğim kedim de öldü.
Her şey çok anlamsız geliyor ve hayata eşim, bebegim ve imanım nedeniyle tutunabiırum:KK43:
Konum çorba farkındayım. Yazma becerim sıfır. Bunun için özür diliyorum.
Bu arada 2018 Üniversite mezunuyum. Boş kalmamak için kpss çalışıp atanmak istiyorum. Sizce iyi geli r mi? Baska ne yapabilirim? Bebekle??
Kpss nin neresi iyi gelsin ki sinav da stres unsuru öncelikle hassasım takiyorumu bırakın
herkesin hayati zor bu kadar takintili bu kadar bozuk bir psikolojiye ragmen evlilik yapan siz,ustune bile bile doguran siz o zaman bu bebek icin güçlü olmak bu sacmasapan takıntıları bi kenara atmak zorundasiniz bırakın bu hassasim hallerini annesiniz.Cok daha zor halde insanlar var bence onemli olan icinde bulundugun sartlari trajediye cevirmemek.
 
Hepsi geçecek, bol bol ten tene temas yap sev öp kokla. Sana ne kadar ihtiyacı olduğunu ve kimsenin onu senin kadar koruyup kollamayacağını düşün. Kullanılan gaz damlaları elbette ki bir takım kimyasallar içeriyor ama bu zehir değil. O acıyla kıvranan bebeği rahatlatmak için aynı dönemlerde birçoğumuz damla kullandık. Heralde benim de kullanmadığım marka kalmadı. Ama o an için gerekliydi. Mama da verdim 4 ay , tecrübesiz bir anne olarak aç zannedip takviye yaptım mamayla. Bunlara takılma. Lohusalıkta oluyor. Bazen kendimi öyle yorgun çaresiz hissettiğim oldu ki bir iki defa eşime al bu çocuğu yoksa atacağım camdan diye bağırdığım oldu. Kötü bir anne miyim hayır saçının bir teline kıyamam. Kendini kötü hissetme hemen herkes karmakarışık duygular yaşıyor
 
Nasıl beceriyorsunuz şu hayatta adına ne diyorsunuz anksiyete? bozukluğu yaşamayı. Daha başıma ne gelebilir dediğim her yıl daha felaketi yaşadım şu kadar kafaya koymadım. Şöyle düşün bir oyunun içindeyiz herkesin 1 can hakkı var ve bir gün fişimiz çekilecek oyundan çıkıcaz geri girme şansın yok ve oyundan ne zaman çıkacağını bilmiyorsun. Aslında çok zor değil biraz genişten bakınca olaya her şeyin boş olduğunu anlayabilirsin.

Bu kadar basite indirgenecek bir rahatsizlik degil anksiyete.Allah kimseye yasatmasin bu illeti.Azcik geniş ol,takma kafaya telkinleriyle iyilesilebilecek bir psikolojik hastalik ta degil malesef.Insan hayatini her yonuyle ele gecirir .Ciddi bir tedavi gerektiriyor.
 
Bizimde 3.haftada başladi gaz sancilari.. 2 aylik olduk sanki azaldi bizde damla kullaniyoruz onun etkisi mi bilemem. Sutum azaltigi icin sut yapici damla kullaniyorum asiri ise yariyor. Kullanmak isterseniz ozelden ismini yazabilirim. Benimkide son zamanlarda doymuyordu cunku. Damlaya basladik.

Bu surecin gecici olacagini bilmeniz yetrr. Ben de ilk 1 ay hayati sorguladim hep ömrum oyle gecicek sandimm bende sizin ki gibi bebege ne yapmislar altinimi degistirmisler pek kafa yoramiyordum. Halbuki herseyi arastiririm. 1 ay sonra vucut normale dondukce o psikolojide gidiyor. Hele birde sizin gozlerinize bakip gulumseyince sizi gercekten taniyinca hersey biranda unutuluyor saglikla buyutun bebeginizi. Ve emzirin lutfen emzirdikce cogaliyor sut
 
Bebeginin cildi simdi cabuk kurur. Cildi kurudukca daxhuzursuz olur. Bebe yagiyla hergun yagla. Bu inu rahatlatir. Merak etme cildi cabuk emer yagi, kiyafeylerinde yag kalmaz.
Mama zehir degil. Annesi olmayan cocuklar mamayla buyuyor. Gayet de sagliklilar.
Bu kadar evhamli olma ya. Hayati oldugu gibi karsila ki sana hrp guzel seyler sunsun. Evhamlandikca, korktukca korktugun seyler de basina gelir. Merak etme hersey olmadi gereken gibi oluyor nasilsa.
Bebeginizi gule gule, saglikla buyutun. Allah anali babali buyutsun, hayirli ve saglikli mutlu, uzun omurler versin.
Çok teşekkür ederim 💕
Evet,bir de kötüyü çağırma gibi bir olay var ki daha da Korkuyorum :)
 
Kpss nin neresi iyi gelsin ki sinav da stres unsuru öncelikle hassasım takiyorumu bırakın
herkesin hayati zor bu kadar takintili bu kadar bozuk bir psikolojiye ragmen evlilik yapan siz,ustune bile bile doguran siz o zaman bu bebek icin güçlü olmak bu sacmasapan takıntıları bi kenara atmak zorundasiniz bırakın bu hassasim hallerini annesiniz.Cok daha zor halde insanlar var bence onemli olan icinde bulundugun sartlari trajediye cevirmemek.
Yani boş kaldıkça sürekli bunalımda oluyorum belki meşguliyet olur diye düşündüm
 
Hepsi geçecek, bol bol ten tene temas yap sev öp kokla. Sana ne kadar ihtiyacı olduğunu ve kimsenin onu senin kadar koruyup kollamayacağını düşün. Kullanılan gaz damlaları elbette ki bir takım kimyasallar içeriyor ama bu zehir değil. O acıyla kıvranan bebeği rahatlatmak için aynı dönemlerde birçoğumuz damla kullandık. Heralde benim de kullanmadığım marka kalmadı. Ama o an için gerekliydi. Mama da verdim 4 ay , tecrübesiz bir anne olarak aç zannedip takviye yaptım mamayla. Bunlara takılma. Lohusalıkta oluyor. Bazen kendimi öyle yorgun çaresiz hissettiğim oldu ki bir iki defa eşime al bu çocuğu yoksa atacağım camdan diye bağırdığım oldu. Kötü bir anne miyim hayır saçının bir teline kıyamam. Kendini kötü hissetme hemen herkes karmakarışık duygular yaşıyor
Beni şimdilik ayakta tutan nadir şeylerden biri onun kokusu ve ona bakmaya bile kıyamıyorum :) bunlar gerçekten çok güzel hisler ama bu bunalım bu suçluluk bana hayatı zehir ediyor
 
Bizimde 3.haftada başladi gaz sancilari.. 2 aylik olduk sanki azaldi bizde damla kullaniyoruz onun etkisi mi bilemem. Sutum azaltigi icin sut yapici damla kullaniyorum asiri ise yariyor. Kullanmak isterseniz ozelden ismini yazabilirim. Benimkide son zamanlarda doymuyordu cunku. Damlaya basladik.

Bu surecin gecici olacagini bilmeniz yetrr. Ben de ilk 1 ay hayati sorguladim hep ömrum oyle gecicek sandimm bende sizin ki gibi bebege ne yapmislar altinimi degistirmisler pek kafa yoramiyordum. Halbuki herseyi arastiririm. 1 ay sonra vucut normale dondukce o psikolojide gidiyor. Hele birde sizin gozlerinize bakip gulumseyince sizi gercekten taniyinca hersey biranda unutuluyor saglikla buyutun bebeginizi. Ve emzirin lutfen emzirdikce cogaliyor sut
Süt yapan damla içerik olarak güvenilir mi peki? Şuan ihtiyacım yok ama ileride olabilir. isim verebilirseniz sevinirim :)
Onbeş günlük bebek bana mı öyle geliyor bilmiyorum ama bana olan bakışları çok anlamlı geliyor :)
 
sen artik bir annesin güçlü ol bebegin icin en iyisini de sen bilirsin en guzelini de sen yaparsin. depresyon falan dusunme hepimiz bazi zamanlar zorlaniyoruz derin dusuncelere giriyoruz sen guclu olursan atlatirsin.
kendine güven bol bol da ayetler sureler oku eminim faydasini goreceksin.
 
Gözünüz aydın sağlıkla analı babalı büyütün bebeğinizi inşallah. Her bebeğin farklı durumları oluyor deneme yanılma ve özellikle iç güdülerinizle bunu siz keşfedeceksiniz. Bebekle ilgili pek çok şey söylenmiş zaten ben sizin hakkınızda yazmak istiyorum. Önceden de böyle miydiniz Doğum sonrası mı böyle oldunuz yada Doğumdan sonra arttı mı bu durumlar? Hamilelik 9 ay, gün be gün vücudumuz ve hormonlar bizi değiştirse de yani duruma yavaş yavaş alışsak da bir gün önce evde sadece 2 kişiyken ertesi günü huyu suyu belli olmayan minnoş ama ağlamaklı bir bebişle eve geri dönmek, normal yaşantıya bir de bebeği eklemek ve hatta bebeği hayatının merkezine oturtmak;eşle başbaşa izlenen filmler,içilen kahveler , cilveler yerini “kaka mı yapmış yoksa koklasana bi poposunu??” Muhabbetine dönmesi, bebeğin gazlı yada gece uyanan bebek olması, ev işlerinin eskisinden çok daha fazla vakit alması ve yetiştirememe, dolayısıyla genellikle eşle aradaki eski muhabbetin kalmaması,bebeğin zamanla memede uyumaya alışması ve siz memeden ayırır ayırmaz ağlamaya başlaması bütün günü memeye yapışık bir şekilde geçirmesi, tuvalete dahi gidememe banyoyu bile eş evdeyken hızlıca yapmaya çalışma,ona rağmen banyo kapısında beliren eş ve bebeğin dudaklarını büze büze ağlaması , annesiiiii meme istiyor sanırım diyip bebeği neredeyse şampuanlı kafanızla Size satmaya çalışan baba (ki eşim bunu yapmış bir kişi :KK70:) , gelenlerin doymuyor mu , aç bu çocuk söylemleri, filancanın bebeğinin sizinkinden daha fazla kilo alması, aman şimdi hava soğuk,şurası çok kalabalıktır yada başına güneş geçer sebepleri ile bir süre dışarı çıkamayacak olmanız, varsa arkadaşlarınızın çocuklarının sizinkinden muhtemelen büyük olması ve tam da zar zor hazırlanıp iki lafın belini kıracekken bebeği uyandırması, iceteaye dönen çaylar (hangimiz sıcak çay içebildik ki) , bir yandan emzirme çabası diğer yandan emzirirken ağza iki lokma atmaya çalışmak, gece uykuların sık sık bölünmesi ve eşin çalıştığı için yardım etmemesi (edememesi) , süreçle hep annenin ilgilenmesi, aşı yapılırken dahi babanın gidip dışarda beklemesi,aşı bitince ooouuyyy yavrumun kolunu uf mu etmişler diye gıcık gıcık söylemleri, annenin işinden yada çalışmıyorsa da günlük rutininden vazgeçtiği bir hayata başlaması tabii insanı karamsarlığa düşürüp depresyona sokabilir. Hepimiz aşağı yukarı aynı şeyleri yaşadık . Hatta ben şanslılardanım 3 kere yaşadım 🤗 hepsi geçiyor , sadece biraz sabırlı olmalısınız. Ve kendinize ödüller vermelisiniz , boş kaldığınızda mutlaka sevdiğiniz birşeyler yapın;eşinizle yaptığınız şeyleri yine devam ettirin. Film izliyorsanız film, diziyse dizi. Alışverişe çıkın beraber. Çocukla olmaz diye ertelemeyin. Bebeğiniz biraz daha büyüsün havalar da ısınacak zaten alın bebeğinizi yürüyüşe çıkın. Açık hava hem bebeğinize hem de size iyi gelir. Bir bakmışsınız ki gezerken uyumuş kalmış :) KPSS için de şunu söyleyebilirim, sınava az kaldı ve bebeğiniz küçük. Bebekle sınava da hazırlanır ben de yaptım bebeğim 1 yaşlarında filandı sanırım. Ama hem süre az kaldı hem bebeğiniz çok küçük şu an tamamiyle size ihtiyacı olan bir dönemde. Kendinizi boşuna strese sokmayın önümüzdeki döneme denerseniz daha iyi sonuçlar alacağınızı düşünüyorum. Öteki türlü güveniniz zedelebilir bu kadar kısa sürede çalışıp başarmak hali hazırda zorken...

Bir de devlet hastanesindeki doktorlara değineyim; bende hiperaktivite ve dikkat eksikliği var. Ondan önce de 10 yıl önceki sıkıntılı hamilelik sürecimden sonra (preeklampsi geçirmiştim ) oğlum doğunca okb olmuştum.okbden kurtulmak yıllarımı aldı o kadar ilaca rağmen başarılı bir tedavim olmamıştı. Bu durumun bende bittiğini düşünerek ilaçlarımı azaltarak kestim ( iyi bir hasta değilim siz sakın benim gibi yapmayın ) ve kendimi motive etmeye çalıştım. Başka uğraşlar buldum ve okb bitti. Tam artık rahatım derken bu sefer de hiperaktivite başladı. Aslında başlamak da denemez yıllardır varmış da hep böyle olduğum için normali bu sanıyormuşum :) bunu da devlet hastanesindeki doktorum teşhis etti. Doktorunuzu araştırarak gidin, sadece beni değil anlattıklarımı da önemsiyor ayda bir gidiyorum ben doktora , oğlum rahatsızlanmıştı mesela görüşmemiz sırasında biraz ondan da bahsetmiştim, unutmamış diğer görüşmemizde bana oğlumu sormuştu doktorum. Okb iken bir doktorum vardı o da devlet hastanesindeydi görüşmemizde söylediğim şeyleri el yazısıyla kendi defterine not ederdi. Ben kadar ince bir davranış. Gideceğiniz hastanenin doktorları hakkında bilgi edinin ona göre seçin doktorunuzu , doktorum benim oturduğum ilçede olmamasına rağmen ben her ay doktoruma gidip geliyorum. Göreceksiniz birkaç Sene sonra bu yazdıklarınızı gülerek okuyacaksınız :)) sevgiler 🤗
 
Süt yapan damla içerik olarak güvenilir mi peki? Şuan ihtiyacım yok ama ileride olabilir. isim verebilirseniz sevinirim :)
Onbeş günlük bebek bana mı öyle geliyor bilmiyorum ama bana olan bakışları çok anlamlı geliyor :)

Evet ama belirli bir sure sonra sizi uzaktaykende gorebiliyor 😂 suan yakininizdayken goruyor. Mesela benimki benim sesimi duyunca kafasini cevirip beni ariyor 😂
 
Fazla gerçekçi oldugunuz için kaygı bozukluğunuz normal.emzirirkende kullanabileceğiniz ilaçlar oldugunu unutmayın ve doktorunuzdan yardım isteyin ki lohusalık süreciniz daha sağlıklı geçsin.
Sadece bu zorlu sürecin geçeceğine emin olun.
Herkesinki geçti sizinkide geçecek.
Diğer yandan anne pimpirikliği ilk kez anne olanlarda gayet normaldir.
Bu durumda yapacağınız tek şey , alanında uzman ve iyi kalpli (bu çok önemli) bir çocuk doktoru bulup , diğer bütün çevresel faktörlere he he deyip geçmeniz.
Çocugunuza sadece annelik içgüdülerinizi kullanarak bile mükemmel bir şekilde bakacaksınız buna emin olun.
Anne sütü ve mama olayında lütfen kimseyi dinlemeyin.bebeğine mama vermek zorunda kalan bir anne olarak tecrübelerime araştırmalarıma (yerli-yabancı) güvenin lütfen.
tabiki anne sütünüz yeterli ise öncelik anne sütüdür.
Ancak , şimdiki mamalar anne sütüne neredeyse eşdeğer sayılacak durumdadır.mama çocuga ağır gelmez , biberondan çekerken içmesi daha kolay oldugu için tam doyum sağlanır ve nekadar içtiği nettir.ve uzun süre acıkmaz.
Gaz problemi varsa , mama verdiğiniz zamanlarda içine yarım çay kaşığı gerçek zeytinyağı ekleyin.
Son olarak , eğer çocugunuz için birşey yapmak istiyorsanız lütfen sakin olun ve kimsenin sizi üzmesine izin vermeyin.herkesin canı cehenneme :)
 
Back
X