Canım benimde doğumdan sonra başlayan kaygılarım korkularım öz. bana be ve babasına birşey olucak bebeğim ortada kalıcak düşüncesi, ya da bebeğime birşey olursa ben ne yaparım gibi sonu olmayan kötü senaryolar uzun bir süre benimle birliktelerdi malesef.Oğlum şimdi 2.5 yaşında hala arada aklıma geliyor ama eskisi gibi sık değil. Psikiyatra da gittim ancak 2 yaşıan kadar emzirdiğim için ilaç kullanamadım. Şanslıydım ki görümcem psikolog onunla konuşa konuşa rahatlıyordum bu bir süreç ve geçicek bunu öncelikle bil. Ayrıca beni kendime getiren bir kitabı okumanı mutlaka isterim ve içindeki alıştırmaları yapmalısın gerçekten okuduktan sonra kendimi toparlamaya başladım. Seni çok iyi anlıyorum içindeki bu korkular yüzünden sürekli huzursuzsun. Kitabı alana kadar ufak birkaç tavsiyede bulunucam aklına bu düşünceler geldiği anda zihnini başka birşeyle meşgul et , hayal kurmaya çalış önceleri zor ama başarıyorsun inan ki. Derin derin nefes al,dışarı çık çıkamazsan pencereyi aç bir süre dışarıyı izle olmadı bir yakınını ara başka şeyler hakkında konuş. Ama bil ki hepsi geçicek ihtiyacın olursa bana msj at :)
