doğum sonrası eşlerin tutumu

ben doğum yapalı yaklaşık 21 gün oldu ve eşim daha yeni yeni kızımızı kucağına almaya başladı.Çok endişeli ve korkarak tutuyor:)
Ben tabiki yardımcı oluyorum ama daha idrak edemedi sanırım :)Sizlerde de aynı durum var mı acaba?
Bir de doğum sonrası deprosyon diyorlar bunu yaşayan var mı acaba nasıl bir şey ki?:sm_cool:

merhaba.bn dogum yapaalı 4ucuk ay oldu.bebegim ilk dünyaya geldiğinde anlattıgın gibi babasının tutamama gibi bir roblemi olmadı.belki esinin yakınında daha önce hic cocuk büyümediği için böyle bir tedirginlik yasayabilir.
depresyon kısmına gelince ben bunu fazlasıyla yasadım.ilk baslarda değil ama 30uncu günden sonra yerli yersiz aglamalarım oldu.kendimi eve hapsolmus bir daha hic bişey yapamayacakmısım gibi hissettim.eşimin ve cevremdekilerin yardımıyla atlattım.sana tavsyem hani derler 40lı kadın dısarı cıkmaz diye kimeyi dinleme eşinle beraber ara ara dısarıya cık...umarım depresyonsuz günler gecirirsin.bu arada bebeğin hayırlı olsun...Allah analı babalı büyütsün

benim eşimde ilk 1-2 gün kucağına alırken canını yakmaktan çok korktu ama atlattı sonra.şimdi elinden gelse bana hiç vermeyecek.Allah nazardan saklasın çok iyi anlaşıyor kızıyla bende kıskanıyorum.şaka tabiki....
depresyona gelince şimdilik bişiy yok çok şükür ama ben şimdiden dışarı falan çıkıyorum.

sanırım depresyon konusunu en ciddi yaşayanlardan biri benim..çünkü 1 buçuk yıl oldu dgğuumun ardından hatta depresyon hamileliğimde başladı ve tam anlamıyla geçmedi hala..ilk zamanlara göre iyiyim ama olumsuz düşüncelerim hala var atlatamıyorum ilk zamanlar ki korkular kendine güvensizlik ve o bitkinlik hali daha az ama tam da iyi değilim mutlu değilim

chicek .!.:

sanırım depresyon konusunu en ciddi yaşayanlardan biri benim..çünkü 1 buçuk yıl oldu dgğuumun ardından hatta depresyon hamileliğimde başladı ve tam anlamıyla geçmedi hala..ilk zamanlara göre iyiyim ama olumsuz düşüncelerim hala var atlatamıyorum ilk zamanlar ki korkular kendine güvensizlik ve o bitkinlik hali daha az ama tam da iyi değilim mutlu değilim

Genişletmek için tıkla...

eyvah
vay başıma gelenler
çok isteyerek hamile kalmama rağmen kendime olan güvensizliğimden kendimi hamile kalacam diye kasmaktan ben de depresyona girdim
iyi düşünmeden karar verdiğim için de 9 ay boyunca hep kendimi suçladım
eşimin desteğini hiç göremediğim için mutsuzluğum katlandı
depresyon kendini uykusuzluk olarak gösterdi
hala uykularım düzelmiş değil senağlama benneyaptımki
bir kaç güne kadar doğum yapacağım ve şimdiden ne yapacağımı bilmiyorum
allah herkesin yardımcısı olsun o zaman
:Saruboceq::Saruboceq:

eşim iyi bi baba olmaya çalışıo