Merhabalar,
Ben Özlem Dağ. Ankara'da doğum fotoğrafları çekip anne babaların o mucize anlarına tanıklık ediyorum. Her bir doğum benim için yeniden doğmak gibi...
Mucizeleri her zaman en uzağımızda, en olmadık olaylarda ararız. Bir peri gelecek ve sihirli değneğiyle hayatımızı baştan aşağıya değiştirecektir. Bunu bekleriz ömrümüz boyunca. Oysa hep beklediğimiz o mucize, hemen gözümüzün önündedir. Ve mutlaka bizim de başımıza gelmiştir. Evet, kendi yaşamımızdan bahsediyorum. Annelerimizin yüreğinden koparak ilk soluk almaya başladığımız o an, aslında kendi mucizemizi yaşamaya başladığımız andır. Eminim ki hepimiz, bir anne babanın hayatına bir peri olarak girip sihirli değneğimizle mucizevi bir şekilde yaşamlarını değiştirmişizdir.
Ben de herkes gibi bu mucizeyi "unutalı" uzun zaman olmuştu. Tam da mucizelerden umudumu kestiğimde, artık mucize diye birşeyin olmadığına inanmaya başladığım dönemde başladım doğum fotoğrafçılığı yapmaya. O günden bu yana defalarca kez, farklı biçimlerde çok başka mucizelere tanıklık ettim. Bir bebeğin, annesinin varlığından koparak ilk nefesini alışı ve ilk çığlıklarını atışını her zaman şaşkınlıktan irileşmiş gözlerle ve her anı yakalayıp tutmak isteyen fotoğraf makinemle karşıladım, karşılamaya devam ediyorum.Bir süre sonra bu mucizeleri, herkesle paylaşmaya karar verdim. "Unuttuğumuz" o mucize anlarını hatırlayalım, yaşamımıza ışık yapalım diye.
Ben Özlem Dağ. Ankara'da doğum fotoğrafları çekip anne babaların o mucize anlarına tanıklık ediyorum. Her bir doğum benim için yeniden doğmak gibi...
Mucizeleri her zaman en uzağımızda, en olmadık olaylarda ararız. Bir peri gelecek ve sihirli değneğiyle hayatımızı baştan aşağıya değiştirecektir. Bunu bekleriz ömrümüz boyunca. Oysa hep beklediğimiz o mucize, hemen gözümüzün önündedir. Ve mutlaka bizim de başımıza gelmiştir. Evet, kendi yaşamımızdan bahsediyorum. Annelerimizin yüreğinden koparak ilk soluk almaya başladığımız o an, aslında kendi mucizemizi yaşamaya başladığımız andır. Eminim ki hepimiz, bir anne babanın hayatına bir peri olarak girip sihirli değneğimizle mucizevi bir şekilde yaşamlarını değiştirmişizdir.
Ben de herkes gibi bu mucizeyi "unutalı" uzun zaman olmuştu. Tam da mucizelerden umudumu kestiğimde, artık mucize diye birşeyin olmadığına inanmaya başladığım dönemde başladım doğum fotoğrafçılığı yapmaya. O günden bu yana defalarca kez, farklı biçimlerde çok başka mucizelere tanıklık ettim. Bir bebeğin, annesinin varlığından koparak ilk nefesini alışı ve ilk çığlıklarını atışını her zaman şaşkınlıktan irileşmiş gözlerle ve her anı yakalayıp tutmak isteyen fotoğraf makinemle karşıladım, karşılamaya devam ediyorum.Bir süre sonra bu mucizeleri, herkesle paylaşmaya karar verdim. "Unuttuğumuz" o mucize anlarını hatırlayalım, yaşamımıza ışık yapalım diye.