Şebnem Susam,Sarajeva
Biz anneler, içinden kıymetli bir hediyenin bozulmadan, bir an önce çıkarılması için kesilmesi, yırtılıp buruşturulması gereken bir ambalaj kâğıdı değiliz. Dünyaca ünlü ebe İna May Gaskin'in dediği gibi “Eğer bir kadın, doğum yaparken tanrıça gibi görünmüyorsa, etrafındakilerden yeterince destek görmüyor demektir.” Buna bir şey daha eklenebilir: Etrafındakiler destek yerine, aslında köstek oluyorlar demektir.
Bu kitapta yirmi annenin doğum hikâyesini bulacaksınız. Sizin geçtiğiniz ya da geçmek üzere olduğunuz köprüden daha önce yürümüş anneler. Hepsi de bu hikâyeleri sizlerle paylaşmak istediler çünkü bir bildikleri var.
Hikâyeler çok çeşitli. Her birinde, hamileliğin ve doğumun yeni bir yüzü çıkacak karşınıza, yeni şeyler öğreneceksiniz. Ortak noktalarıysa, Türkiye gibi sezaryen oranları % 60 ila 80 arasında değişen bir ülkede yaşayıp da doğal ya da normal bir doğum yapabilmek için pek çok şeyi göze almış olmaları.
Böyle bir doğumun hem kendileri, hem de bebekleri için en iyi başlangıç olduğunu bilmişler. Bu amaçla okumuşlar, araştırmışlar, gerekirse birkaç defa doktor değiştirmiş, son dakikada bir hastaneden öbürüne geçmişler. Kalkıp dünyanın öbür ucuna gitmişler doğal yolla doğurabilmek için ya da dünyanın öbür ucundan ebe çağırmışlar, kendi evlerinde doğurabilmek için. Yeter ki, kendilerini destekleyen kişiler de doğumun doğallığına inansın, onların kararlarını saygıyla karşılasın, onlara ve vücutlarına güvensin…
Bize en çok destek olabilecek kişileri bulmak da, yine kendimize düşüyor. Eğer “cici kız” olmayı hayatta ilk kez bir kenara bırakacaksak, işte size en uygun zaman! Kuzu kuzu doğum masasına yatmak yerine, dişi aslan kesilip de doğurmak gerek.
