- 1 Şubat 2008
- 1.108
- 12
- Konu Sahibi BENRUYARUYA
- #1
Yıllarca rahat nefes alamamaktan ve geceleri uykumu alamadığım için yorgun uyanmaktan bıkmıştım, sürekli bir halsizlik yaşıyordum (bu zamana kadar o kadar çok doktora gittim ki) gittiğim doktorlar yapılan testler tahliller sonucunda hiç bişey bulunamayınca antidepresan verip yolluyorlardı, en son iki sene öncede sürekli faranjit ve sinüzit olunca (hatta sinüzit yüzünden ambulanslarla hastaneye bile kaldırıldım.) aile hekimim burnumda yamukluk olduğunu ve burnumun şeklinin de nefes almaya pek müsait görünmediğini bir kbb'ciye görünmem gerektiğini söyledi, (daha önce Kayserideyken bir Kbb'ciye görünmüştüm ama yamukluk önemli değil, ameliyat olmana gerek bile yok demişti, ben de inanmıştım.) burnumun şekli çok tuhaftı, (son iki yıldır nedendir bilmiyorum ama sol burun ucumda düşme olmuştu ona rağmen) önden bakınca bir problem olduğunu anlamak kolay değildi, aslında şekil olarak da önden çok kötü durmuyordu, ama yandan bakınca sanki önden baktığınız kişiyle yandan baktığınız kişi çok farklıydı, yine de işin açıkcası pek dert etmiyordum, eee malum 30 yaşına geldim, evliyim, bir çocuğum var bu saatten sonra manken olacak halim yok ya diyordum (tabi yerseniz, kendime bilem yedirmeye çalışıyodum da :))) ), lise yıllarında bir ara takıntı yapmıştım ama uzun dalgalı saçlarım burnumu çok güzel kamufle ediyordu ve bu takıntımda o kadar uzun ömürlü olmamıştı. Derken birgün konuşma arasında kaynıma problemimi burnumdaki yamukluğu ve doktorun söylediklerini anlatınca o da bana bir arkadaşının septum deviasyonu nedeniyle yeni ameliyat olduğunu, doktorun aynı zamanda estetik ameliyatta yaptığını söyledi, arkadaşıyla görüştüm, çok memnundu, nefes problemi gittiği gibi burnunun görüntüsü de çok güzelleşmişti, o an karar verdim ben de Doç.Dr. Timur Akçam'la görüşmeye, Amasya'dan kalktım Ankara Gata'ya (Gata'ya sivil vatandaşta gidip muayene ve ameliyat olabiliyor bu arada) gittim kendisiyle görüştüm, sağolsun çok ii davrandı ve ilgilendi, eylül ayında tahlillerimi yaptırmamı ameliyat günününde tahlillerden sonra 1.5 ay içinde belli olacağını ve bana telefonla bildireceklerini söyledi, bu arada ben yıllardan beridir doğru dürüt ziyaret etmediğim bu sitenin müptelası oldum, baktım herkes birbirine moral veriyor, yardımcı oluyor, evde olduğum sürede zamanımın çoğunu bu sitede araştırma yaparak ve moral bularak geçiriyordum, daha önce ameliyat olan arkadaşların resimlerine bakıp yorumlar yapıyordum kendi çapımda, valla bu site olmasa bu kadar cesaret edemezdim açıkcası, çünkü acayip derecede korkuyordum, sonucundan ziyade ameliyat beni çok ürkütüyordu, eylül ayında, doktorumla ayrıntılı görüştüm, ameliyat öncesi ve sonrası albümlerine baktım ve ne kadar isabet ettiğimi düşündüm, benim aradığımda doğal ama güzel şekilli burunlardı, tahlillerimi yaptırdım, doktorum türlü açılardan resimlerimi çekti aradan zaman geçti ve telefonum çaldı 29.09.2010 tarihinde ameliyat olacağımı söylediler, hemen mazeret izni alarak Ankara'ya gittim, ameliyata saat 11:00 'de girdim yaklaşık saat 14:00 gibi ameliyattan çıktım, herşey normaldi, başta hafif bir bulantım oldu ama hemen geçti, hiç korktuğum gibi bir acı da yoktu ortada, neticede ben daha önce sezeryan ameliyatı olduğum için yine canım çok yanacak diye bekliyordum, eee kolay değil burun kemiklerin kırılıyor yani ama buna rağmen ağrı kesici bile almadan durulabilecek kadar bir sızlamanın dışında kaydadeğer bir ağrı yoktu, saat 18:00 gibi de hastaneden taburcu olup kayınvalidemlerin evine gittim, o geceyi hastahanede bile geçirmedim. İki gün boyunca çok sıkıntı çektim, ama kesinlikle sıkıntı nedenim acı değildi, ilk iki gün tamponlar nedeniyle doğru dürüst yutkunamadım, yemek bile yiyemedim boğulacağım korkusuyla, sıvı gıdalar alıyordum o da yudum yudum zorlanarak, gece de hiç kolay geçmiyordu, sürekli ağız açık olduğunda ağzım kuruyor ve oturur pozisyonda yattığım için sık sık uyanıyordum, yinede ikinci gece güzel uydum diyebilirim, çarşamba ameliyat oldum, cuma tampon denilen o işkence aletini (işkence gibi bişeydi çünkü :) ) çıkardı doktorum, Allah'ım tekrar nefes almak ne güzeldi, valla burun deliklerimi biraz genişletmiş (kanatları yapışıktı öncesinde) resmen ciğerlerim bayram ediyordu, ben ömrümce oksijen alamamışım burnumdan resmen eziyet çekmişim diye düşündüm, bir kaç gün içinde yıllardan beridir sürekli olan ve benim herkeste olduğunu sandığım geniz akıntımda kesildi, çok rahatlamıştım, beşinci günde de burnumun dışındaki (uç kısmındaki) dikişleri aldırdım, bu arada kızımdan ve evimden ayrı olduğum için nasıl canım sıkılıyordu anlatamam, ayrıca içimden hep bir his doktoruma çok güvenmeme rağmen," benim hiç bir işim kolay olmadı bu zamana kadar kesin bir aksilik olacak, burnum kesin yamuk olacak" diyordu, dokuzuncu gün atelin alındığı zaman tam bir hayalkırıklığı yaşadım, resmen dumura uğradım, aynanın karşısındaki kişi benden çok Avatar filmindeki Avatar denilen yaratığa benziyordu, elimden geldiğince çaktırmamaya çalıştım doktoruma ama o bana şimdi çok şiş iki hafta sonra eski halini hatırlamayacaksın bile dedi, hatta şişliklerden resmen atel burnumla bütünleşmiş adamcağız zor çıkardı ateli burnumdan :))) atel çıkar çıkmaz evime Amasya'ya döndüm ama o arada on günden beridir beni görmeyen ve beni eve götürmek için gelen eşim ve arkadaşımıza bana bakmamalarını aynı bir yaratığa benzediğimi söyledim, bana moral vermek için çok güzel olduğunu, şişlikler inince harika olacağını söylediler, bazen inandım bazen beni rahatlatmak için söylediklerini düşünüp canımı sıkmaya devam ettim, atelin çıktığı gün yandan ve önden bir resmimi çektirdim eşime (o resim albümümde de var, ancak cesaret edemediğim için önden olan resmi koymamıştım), yandan sipsivri, delikleri upuzun duran iğrenç bir burun vardı, önden daha fena toparlacık ucu olan üst tarafı şişlikten iki gözümü birbirinden alenen ayıran yaratığa benzememe neden olan bir burun, gidip gelip aynaya bakıyordum ve pişman oluyordum, salak kafam ne halt yemeye ameliyat oldun diyordum, sonra aradan günler geçmeye başladı şişlerim hafifçe inmeye başladıkça burnumun şekli değişmeye ve güzelleşmeye başladı, her geçen gün burnum resmen evrim geçiriyordu, halen de şiş ve bu evrimi olumlu yönde devam ediyor, gören herkes burnuma hayran oluyor, dün kızımın öğretmeni ne güzel olmuş üstler şiş olmasına rağmen çok beğendim dedi, bugün de işyerimden en sevdiğim üç arkadaşım geldi ve ameliyattan sonra ilkkez gördüler beni, o kadar çok beğendiler ki, bu kadar beklemediklerini söyleyerek bir kamyon dolusu iltifat ettiler,nasıl moral oldu anlatamam :)) Aslında her gün resim çekip koyacaktım albümüme ama bazen kendimi psikolojik olarak çökerttiğim için eşim aynaları ve fotoğraf makinasını yasaklamıştı, ama bugünden itibaren iki üç günde bir resim çekip topluca albümüme koyacağım, burnumun üst tarafındaki şişlikler inince de önden çekilmiş suratımı da gösteren bir resmimi koyacağım. Şu anda özel albümümde ameliyat sonrasına ait üç adet resim bulunmakta, bakmak isteyenler arkadaşlık isteği gönderdiği takdirde bakabilirler. (En kısa zamanda yeni resimlerimi de koyacağım.) 
Ameliyat sonrasında kafaları yemek üzereyken bana destek olan benimle hemen hemen aynı tarihlerde ameliyat olup benimle aynı kaderi paylaşan dünya güzelleri PIRLANTA84, TERMESSOS'a ve yaptığı yorumlarla içimi çok rahatlatan AÇELYAM'a ve kadınlarkulübü üyesi olup bana destek veren herkese ayrı ayrı ve çok çok teşekkür ediyorum, haaa tabi en büyük teşekkürü hakeden kahraman doktorumu unutmamak lazım, Doç. Dr.Timur AKÇAM'a da benim burnum gibi problemli bir burundan harikalar yarattığı için ve bana katlandığı için çokkkk teşekkür ediyorum, ellerine sağlık diyorum. :)
Umarım devamında da aksilik çıkmadan güzel bir şekilde atlatırım bu günleri :) Ameliyat olacak arkadaşların hepsine şimdiden geçmiş olsun diyorum, Allah yar ve yardımcıları olsun ve umarım benim büyüttüğüm kadar büyütmezler bu ameliyat olayını.lmaz:
Ameliyat sonrasında kafaları yemek üzereyken bana destek olan benimle hemen hemen aynı tarihlerde ameliyat olup benimle aynı kaderi paylaşan dünya güzelleri PIRLANTA84, TERMESSOS'a ve yaptığı yorumlarla içimi çok rahatlatan AÇELYAM'a ve kadınlarkulübü üyesi olup bana destek veren herkese ayrı ayrı ve çok çok teşekkür ediyorum, haaa tabi en büyük teşekkürü hakeden kahraman doktorumu unutmamak lazım, Doç. Dr.Timur AKÇAM'a da benim burnum gibi problemli bir burundan harikalar yarattığı için ve bana katlandığı için çokkkk teşekkür ediyorum, ellerine sağlık diyorum. :)
Umarım devamında da aksilik çıkmadan güzel bir şekilde atlatırım bu günleri :) Ameliyat olacak arkadaşların hepsine şimdiden geçmiş olsun diyorum, Allah yar ve yardımcıları olsun ve umarım benim büyüttüğüm kadar büyütmezler bu ameliyat olayını.
lmaz:
haha şimdi aklıma geldikçe gülüyorum
P kaydirigubbakcemile (Allah'ım şu smile a bir bakın napıyo o öyle 