- 4 Mayıs 2023
- 74
- 31
- 24
- Konu Sahibi vibiasabina
- #1
Merhabalar herkese
Ben 100 kilo olarak başladım ve şuan 91.90 kg yim. Boyum 1.67.
Bu zamana kadar hep 65-70 kg larda takılırdım. 2020 Aralık ayında Trabzon'a tayin oldum ve yalnız yaşamaya başladım. Bir de üstüne hemen pandemi başladı. Oturdum evde, yedim durdum. Ağladım yedim, güldüm yedim.Antidepresan ve doğm kontrol hapları kullanıyordum o dönemde. Bunlarda inanılmaz iştahımı açtı ve bir anda 90 lara tırmandım. Diyetisyene gittim fakat hayatım boyunca hiçbir zaman bir listeye bağımlı olamadım. Düzenli hiçbir şey yapamıyorum ve iradem çok zayıf. Şuan hem insülinim hem pcos sendromum var. İlaç kullanmadan adet olamıyorum. (tek düzenli yapabildiğim şey ilaç kullanmak ) Her gün yataktan kalkınca sanki geceden kalma gibiyim. Her gün her tarafım ağrıyor. Şişkinlik de cabası, sonra düşünüyorum. BUNU NEDEN KENDİNE YAPIYORSUNNN!
Trabzon'da sadece sevgilimleyiz o da benim için burada kalıyor onun haricinde bir arkadaş ortamım yok. Bu sene mayıs ayında tayin isteme hakkım var, o zamana kadar da kendime çeki düzen vermek istiyorum. Bir de belki ekim ya da kasım ayı gibi bir nişan olabilir bakarsınız Yaniii demem o ki cidddeen zayıflamam gerekiyor artıkkk.
Üç aydır yarım yamalak diyet yaparak 91 kilolara indim. Servisi bıraktım, evden işe işten eve yürüyerek gidiyorum. Yediklerim de düzgün, sadece abur cuburdan vazgeçemiyorum. Akşam eve gidince ataklarım başlıyor. Duygusal yeme bozukluğumun olduğunu düşünüyorum. Akşama kadar her şey mükemmelken eve gidince kontrolümü kaybedip aburcubur yiyorum farkında olmadan bir bakıyorum 4 tane çikolata yenmiş bile...
Şiddetli geçimsizliği olan şiddetin bol olduğu bir evde büyüdüm. Akran zorbalıkları, dayaklar, tacizler... Kötü bir 20 seneydi kısacası. Şuan da iş yerimden çekiyorum tabi, bir sürü mobingler... Hani derler ya şu koskoca evrende hiçbir yere sığamadım.
Ama her şeyden önce artık bunları boşverip sağlıklı olmak istiyorum. Hayatıma artık yön verenin kendim olmasını istiyorum. Motive olabilmek, özgüvenli hissetmek, daha dinç ve enerjik uyanmak, geçmiişimi ardımda bırakıp yoluma devam etmek istiyorum.
Bunlar tabiki buraya yazabildiklerim, bir parça da özetim. Belki insanların daha da iyi anlayabilmesi için.
Birbirimize motive olabilir; diyet yaparken yaşadığımız sorunları, yaptığımız tarifleri, fayda gördüğümüz diyet listelerini beraber paylaşabiliriz. Daha hızlı konuşma havasında bulunabilmek için tlgrm da kurabiliriz.
Sizde kendinizce kendi yaşadıklarınızı, deneyimlediklerinizi, yaşantınızı, zorluklarınızı paylaşın.
Belki etrafımızdakilerden çok birbirimize iyi geliriz.
Ben 100 kilo olarak başladım ve şuan 91.90 kg yim. Boyum 1.67.
Bu zamana kadar hep 65-70 kg larda takılırdım. 2020 Aralık ayında Trabzon'a tayin oldum ve yalnız yaşamaya başladım. Bir de üstüne hemen pandemi başladı. Oturdum evde, yedim durdum. Ağladım yedim, güldüm yedim.Antidepresan ve doğm kontrol hapları kullanıyordum o dönemde. Bunlarda inanılmaz iştahımı açtı ve bir anda 90 lara tırmandım. Diyetisyene gittim fakat hayatım boyunca hiçbir zaman bir listeye bağımlı olamadım. Düzenli hiçbir şey yapamıyorum ve iradem çok zayıf. Şuan hem insülinim hem pcos sendromum var. İlaç kullanmadan adet olamıyorum. (tek düzenli yapabildiğim şey ilaç kullanmak ) Her gün yataktan kalkınca sanki geceden kalma gibiyim. Her gün her tarafım ağrıyor. Şişkinlik de cabası, sonra düşünüyorum. BUNU NEDEN KENDİNE YAPIYORSUNNN!
Trabzon'da sadece sevgilimleyiz o da benim için burada kalıyor onun haricinde bir arkadaş ortamım yok. Bu sene mayıs ayında tayin isteme hakkım var, o zamana kadar da kendime çeki düzen vermek istiyorum. Bir de belki ekim ya da kasım ayı gibi bir nişan olabilir bakarsınız Yaniii demem o ki cidddeen zayıflamam gerekiyor artıkkk.
Üç aydır yarım yamalak diyet yaparak 91 kilolara indim. Servisi bıraktım, evden işe işten eve yürüyerek gidiyorum. Yediklerim de düzgün, sadece abur cuburdan vazgeçemiyorum. Akşam eve gidince ataklarım başlıyor. Duygusal yeme bozukluğumun olduğunu düşünüyorum. Akşama kadar her şey mükemmelken eve gidince kontrolümü kaybedip aburcubur yiyorum farkında olmadan bir bakıyorum 4 tane çikolata yenmiş bile...
Şiddetli geçimsizliği olan şiddetin bol olduğu bir evde büyüdüm. Akran zorbalıkları, dayaklar, tacizler... Kötü bir 20 seneydi kısacası. Şuan da iş yerimden çekiyorum tabi, bir sürü mobingler... Hani derler ya şu koskoca evrende hiçbir yere sığamadım.
Ama her şeyden önce artık bunları boşverip sağlıklı olmak istiyorum. Hayatıma artık yön verenin kendim olmasını istiyorum. Motive olabilmek, özgüvenli hissetmek, daha dinç ve enerjik uyanmak, geçmiişimi ardımda bırakıp yoluma devam etmek istiyorum.
Bunlar tabiki buraya yazabildiklerim, bir parça da özetim. Belki insanların daha da iyi anlayabilmesi için.
Birbirimize motive olabilir; diyet yaparken yaşadığımız sorunları, yaptığımız tarifleri, fayda gördüğümüz diyet listelerini beraber paylaşabiliriz. Daha hızlı konuşma havasında bulunabilmek için tlgrm da kurabiliriz.
Sizde kendinizce kendi yaşadıklarınızı, deneyimlediklerinizi, yaşantınızı, zorluklarınızı paylaşın.
Belki etrafımızdakilerden çok birbirimize iyi geliriz.