• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Desteğe istiyacım var. Bir akıl verin

kucukkedicikler

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
5 Temmuz 2009
77
0
86
Diğer
arkadaşlar doğum yapan bütün annelere ve bebeklerine sağlıklı uzun ömürler inşallah. 2,5 a önce 2. doğumumu yaptım. dünya tatlısı bir oğlum var. ancak eşimle büyük sorunlar yaşıyorum. hamileliğimin 3. ayından itibaren birlikte olmuyoruz. hamileyken hiç üstünde durmamıştım, onu zorlamak istemedim. hamileliğimden etkileniyor diye düşündüm. ama doğumdan sonrada yatakları tamamen ayırdı. soruyorum niye yatağa gelmiyorsun diyorum susuyor cevap vermiyor konuyu kapatıyor. ve bunu konuşacak yardım alacak kimsem yok bir anadolu kentine yeni tayin geldik 15 gün sonra göreve başlamam lazım iznim de bitiyor. geceleri bebek allaha şükür 2-3 defa kalkıyor son uyandığında saat 6 oluyor ve bir daha uyumuyor. gece uykusuz kalıp gündüz nasıl mesaiye gidicem, en azından ben çalışmaya başlayınca gece ben emzireyim sen uyut dedim onada yanaşmıyor. bu arada doğumdan önce 38 beden 59 kilo bir bayandım. 20 kilo aldım 7 kilosunu verdim. 72 kiloyum. beni artık hiç beğenmediğini düşünüyorum. her sabah ağlayarak kalkıyorum. ne zaman benim yanıma gelecek diye. yalnız uyanmak istemiyorum. kızlar bir akıl verin
 
slm arkadaşım aynı sorunu ben de yaşadım eşim ne doğumda ne de doğumdan sonra bana destek olmadı sürekli eleştirilerine maruz kaldım beğenmediğini açıkça itiraf ediyor bi geçmiş olsun demedi hiç bi sorun yoktu aramızda doğum yapalı 2 ay oldu hala düzelmedi yatağını ayırmafdı ama bereber olmaya da yanaşmıyor arkasını dönüp uyuyor çocuğu daha kucağına alıp sevmedi 1 kez sabrediyorum bakalım ne olacak kime anlatayım anlatılacak gibi değil duygularım çok kırgınım sadece
 
canım ya çok kötü bi durum allah kımsenın basına vermesi acaba hayatında başka biri olabilrmi senin hamilelik döneminde başlamış olabilir.yoksa bi erkek nıye eşinin en zor zamanında ona destek çıkmak istemez seven insan heran yanında olur özelliklede onun bebeğini dünyaya getirmişsen.bence bir psikiyatriye gitseniz iyi olacak en azından o gitmesse sen git bunları anlat inşallah aranız en kısa zamanda düzelir
 
slm arkadaşım aynı sorunu ben de yaşadım eşim ne doğumda ne de doğumdan sonra bana destek olmadı sürekli eleştirilerine maruz kaldım beğenmediğini açıkça itiraf ediyor bi geçmiş olsun demedi hiç bi sorun yoktu aramızda doğum yapalı 2 ay oldu hala düzelmedi yatağını ayırmafdı ama bereber olmaya da yanaşmıyor arkasını dönüp uyuyor çocuğu daha kucağına alıp sevmedi 1 kez sabrediyorum bakalım ne olacak kime anlatayım anlatılacak gibi değil duygularım çok kırgınım sadece

çok haklısın fersena kimseye söylenmiyor annemle konuşamam anlatsam bile pek akıl verecek destek olacak biri değil. buraya yeni geldiğim için yakın arkadaşımda yok.senin eşin bebeğinede yanaşmamış ona çok üzüldüm. benimkisi bebeğe çok düşkün iyi ki doğurmuşsun felan diye çok seviniyorum. bazen ben emzirirken geliyor bebeği öpüyor. yanıma yaklaşınca içim titriyor valla bana yaklaşmıyor diye gözlerim doluyor. başımı çeviriyorum farketmesin diye
 
Bizim de ilişki sıklığımız azaldı. Ben hatırlatmasam ya da laf çarpmasam hiç yanaşmıyor. Eskisi gibi ilgisi de kalmadı eşimin bana. Sürekli azarlar pozisyonda. Oturup konuşamıyoruz bile çoğu zaman. Yardım etmesine ediyor ama kendi kabul etmese de bana karşı çok değişti. Ne zaman sarıldığımızı hatırlamıyorum bile. Bu arada bizde hamilelik süresince birklite olmadık. EŞim şu anda daha çok acıyor bana, her halinden ve davranışlarından belli. Tek hissttiği duygu bu bence, yardım etmesi de o yüzden zaten acıdığı için yani. Sanırım çoğu erkekte var bu durum. Umarım geçici bir süreçtir. Ben elimden geldiğince takmamaya çalışıyorum. Bizim hazinelerimiz kucaklarımızda zaten. Kilo almış olabilirim, stresli olabilirim, evde bütün gün pijamalarla oturup saçlarım birbirinde kapıyı açabilirim, uykusuzluktan gözlerim morarmış olabilir ama olsun dünyanın en güzel şeyine sahibim. Bu hale gelmesem anne olamazdım ki, kolay olduğunu hiç kimse iddia etmedi. Ama bi gün bu yaadıklarımın hepsi biticek inşalah. Hayatım ve düzenim yoluna girecek işte o zaman korksun koçiş benden. Sen güçlü ol ki iyi bi anne olabilesin. Ben sorunu kafamda şöyle düşünerek bitirdim. Eşten önce anneyim. Yavrularımızın bize ihtiyacı var. Yanlışı yapan onlar.Umarım bi gün düzelir ve eskiden sevgili olarak sevdikleri karılarını, anne olarak kabul edip yeniden sevmeyi öğrenebilirler.
 
canım ya çok kötü bi durum allah kımsenın basına vermesi acaba hayatında başka biri olabilrmi senin hamilelik döneminde başlamış olabilir.yoksa bi erkek nıye eşinin en zor zamanında ona destek çıkmak istemez seven insan heran yanında olur özelliklede onun bebeğini dünyaya getirmişsen.bence bir psikiyatriye gitseniz iyi olacak en azından o gitmesse sen git bunları anlat inşallah aranız en kısa zamanda düzelir

başka birinin olduğunu sanmıyorum kesinlikle öyle biri değil. ama psikiyatr a ben gidebilirm. o gelmez. benim gitmemide istemez. özel problemlerimizi başkalarına anlatıyon der. ozyüzden yanlız gidebilirim.
 
neden
Mesaj Linki
beni eşim hamileliğimin 7.ayında aldattı.çok sıkıntılar yaşadım onun yüzünden neyse yuvamız yıkılmadı.bende çalışan bir anneyim.bebek ilk doğduğu zamanlar benim eşimde bebeğe çok ilgisiz alakasız kalmıştı çok üzülüyordum bbeği sevmiyor diye.bebek büyüdükçe daha çok ilgilenmeye başladı.hatta şimdi işini bıraktı bebeğin bakımını o yapıyor.diğer konuya gelince ise doğum yaptıktan sonra beni karısı olarak değil sadece çocuğunun annesi olarak görüyor. ben anlıyorum onu bana o konuda hiç yanaşmak istemiyor yanaştığı zamanda zorla yanaşıyor zaten sözlerindende belli sürekli bedenimle ilgili hakaret edip dalga geçiyor.birgün o evde yokken süslenip püslenip makyaj yapıp çarşıya çıktım bir bakna bi daha bakıyo yani oderece bu beni çarşıda buşekilde görünce kıyametleri kopartıp apar topar eve getirdi evdede dananın kuyruğu koptu.buda işin öbür yanı.hatta internette bu konuda araştırma yapmıştım orda şöyle diyordu babalar 6.aydan sonra bebeklerinin varlıklarını hissediyorlar.bebek büdükçe ona olan sevgileri artıyormuş.birde doğumdan sonra psikolojik depresyona giriyorlarmış vs.ne biliyim bizim başımızdada aynı dert ne çekersek bunlar yüzünden çekiyoz.

Bizim de ilişki sıklığımız azaldı. Ben hatırlatmasam ya da laf çarpmasam hiç yanaşmıyor. Eskisi gibi ilgisi de kalmadı eşimin bana. Sürekli azarlar pozisyonda. Oturup konuşamıyoruz bile çoğu zaman. Yardım etmesine ediyor ama kendi kabul etmese de bana karşı çok değişti. Ne zaman sarıldığımızı hatırlamıyorum bile. Bu arada bizde hamilelik süresince birklite olmadık. EŞim şu anda daha çok acıyor bana, her halinden ve davranışlarından belli. Tek hissttiği duygu bu bence, yardım etmesi de o yüzden zaten acıdığı için yani. Sanırım çoğu erkekte var bu durum. Umarım geçici bir süreçtir. Ben elimden geldiğince takmamaya çalışıyorum. Bizim hazinelerimiz kucaklarımızda zaten. Kilo almış olabilirim, stresli olabilirim, evde bütün gün pijamalarla oturup saçlarım birbirinde kapıyı açabilirim, uykusuzluktan gözlerim morarmış olabilir ama olsun dünyanın en güzel şeyine sahibim. Bu hale gelmesem anne olamazdım ki, kolay olduğunu hiç kimse iddia etmedi. Ama bi gün bu yaadıklarımın hepsi biticek inşalah. Hayatım ve düzenim yoluna girecek işte o zaman korksun koçiş benden. Sen güçlü ol ki iyi bi anne olabilesin. Ben sorunu kafamda şöyle düşünerek bitirdim. Eşten önce anneyim. Yavrularımızın bize ihtiyacı var. Yanlışı yapan onlar.Umarım bi gün düzelir ve eskiden sevgili olarak sevdikleri karılarını, anne olarak kabul edip yeniden sevmeyi öğrenebilirler.

aynı sıkıntıyı yaşıyormusuz kızlar. aynı şekilde beni karısı olarak görmüyor. çocuğunun annesi olarak görüyor. ama bu benim 2. bebeğim ilkinde böyle değildi ilişkimiz lohusalıktan sonra normale dönmüştü. doğumu yapan bizleriz bunalıma giren onlarmı yani. her akşam o gelmeden önce güzel güzel giyiniyorum. makyajımı yapıyorum. ama yok anam farketmiyor bile. mutfaga gidip ne yemek yaptığıma bakıyor sadece
 
allah yrd olsun kızlar zor bi durum gerçekten
henüz bebeğim yok ama halinize üzüldüm doğrusu
umarım eski hallerine dönerler
 
Allah yardımcınız olsun kızlar..
henüz bebeğimiz yok..
olsun diye uğraşıyoruz..
inş her ikimizde birbirimize ilgisiz olmayız..
eşim şimdiden bebek olunca benimle hiç ilgilenmezsin artık diyor zaten..
 
Hayretler içinde okudum yaaa
Bebek olunca koca karısına daha düşkün olur diye bilirdim bende...

Şaştım kaldım yaa
 
Allah yardımcınız olsun kızlar..
henüz bebeğimiz yok..
olsun diye uğraşıyoruz..
inş her ikimizde birbirimize ilgisiz olmayız..
eşim şimdiden bebek olunca benimle hiç ilgilenmezsin artık diyor zaten..

teşekkür ederim inşallah sende sağlıklı sıhhatli bebeğini kucağına alırsın. ama insan kocasını da yatağında yanında görmek istiyor.geceleri kocaman yatakta yanlız uyumak çok zor.
 
aynen bende şaşkınlık içinde okudum
bebek olunca bağlar daha bir güçlenir bence
ama sizde neden böle olmuş anlamadım
 
ınanın bende şaşkınlık içinde okudum aksine benim eşim hamilelik esnasında bana daha çok düştü hasta sancılandığım gece bile ve doğumdan sonra çok şaşkınım ama sıkmayın canınızı sizde istemiyormuş gibi yapın sonra siz yapın ne yapacaksınız.bizler kadınız yaa herşey bizim elimizde ademe bile yasak elmayı kopartmış hava ana elinizden geleni yapın yanlış anlamayın ama kadın kocasınız o.... dur harekete geçin bu gece bebekler yüzünden bırakmayın kendinizi :asigim:
 
tunaaras arkadaşım ben ikinci çocuğumu dünyaya getirdim ilkinde de aynı sorunları yaşadım ilişkimiz yok denecek kadar azdı kesinlikle aldatılmadığımı biliyorum dürüst bir insandır eşim yapsaydı kesin bilirdim zamanla düzelmişti umarım bu ilki kadar uzun sürmez kadın olmak çok zor ya
 
kizlar gercekten ALLAH yardimciniz olsun. okuduklarima cok uzuldum. tam tersi olmasi lazim halbuki.
esim benimle doguma bile girdi.
birde encok bebegini kucagina almayan babaya cok kizdim. nasil bisey bu ya insan evladina bir kez sarilmaz mi.
ne desem bilmiyorum. ALLAH islah etsin insALLAH.
 
teşekkür ederim inşallah sende sağlıklı sıhhatli bebeğini kucağına alırsın. ama insan kocasını da yatağında yanında görmek istiyor.geceleri kocaman yatakta yanlız uyumak çok zor.

amin canım sağolasın..
çok haklısın canım..
Allah akıl fikir versin eşin hatasını anlasın bir an önce inş..
 
canim ya ilk mesajini okudugmda bende aldatildigni dusundum cunku yatagini bile ayirdi
sakin beni yanlis anlama ama hic bir erkege guven olmaz
suanda diyorum esime sonuna kadar guveniyorum yani basimi koyarim beni aldatmadigina o kadar yani aldatilan bi kadin olarak demiyorum erkeklere guven olmaz diye
ama gercekten her zaman icinde bir suphe olsun ve her zaman takipte ol
cunku neden yani seninle iliskiye girmese bile seninle ayni yatakta yatabilir yatak ayirmak nedir ki
allah sabir versin ama oturup guzel guzel konusmaniz gerek
sorun kilo almis olman falansa kendine bak yeme icme zayifla yani canim
ama ne biliyim seven erkek bunlari hic dusunmez
 
doğumdan sonra benim eşimde çok değiştişti varsa yoksa kızı telefonla sıksık arıyor bebiş nasıl napıyor diye.
kızını benden daha çok seviyor ve bunu her fırsatta da dile getiriyor. geliyor kızımızla oynuyor ben seni ne kadar çok seviyorum biliyormusun diyor. bende "bende seni çok seviyorum" diyorum. anne bizi kıskanıyor kızım diyor. senide seviyorum ama önce kızım geliyor diyor. diğer özel meseleye gelirsek. doğumdan sonra bebeğimin gaz sancıları geçene kadar birlikte olamadık çünkü bize fırsat vermiyordu. uyusun diye dört gözle bekliyorduk ama nafile. şimdi bebişim altı aylık uykuları falan düzene girdi ama biz hala düzelemedik çünkü ben işe başladım bebişimle beraber işe gidiyorum erkenden onu kreşe bırakıyorum akşam gelirken kreşten alıyorum falan derken gün sonunda bitkin düşüyorum ve açıkcası şimdi farkettim sanırım ben ilgisiz davranıyorum. eşim tabiki kızımı benden çok seviyo ve ben benden çok kızımı sevmesini kabullenebilirim çünkü benim içinde kızımın yeri çok farklı kızımsız asla olmaz yani, onu anlayabiliyorum. umarım en yakın zamanda bu tür sorunları atlatıp yeniden eskisi gibi olursunuz. allah yardımcınız olsun
 
kızlar yorumlarınız ve destekleriniz için çok teşekkürler. biraz daha sakinleştim en azından fazla düşünmemeye çalışacam. umarım çabuk atlatırız. sevgiler hepinize...
 
Back