• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

dertleşmeye ihtiyacım var, nasıl geçecek bilmiyorum, boğuluyorum

bingofresh

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
30 Ağustos 2021
10
5
1
dün de uzun uzun anlatmıştım. ben 19 yaşındayım, 3 yaşında annemi kaybettim ve sonra anneannem beni büyüttü. anneannemi 6 7 ay önce kaybettik ve birkaç gün sonra onun için mevlüt okutacağız. önceden onunla yaşadığım evde okutacağız. tüm anılarım, anneannem, çocukluğum, her şeyim orada sanki. ve en son cenazede gitmiştim oraya. hala alışamıyorum anneannemin öldüğüne inanamıyorum elim telefona gidiyor aramak istiyorum hep onu. annem oydu sanki. o eve nasıl gireceğim, nasıl hiçbir şey yokmuş gibi yemek dağıtacağım gerçekten bilmiyorum. eksikliği, yokluğu o kadar büyük ki. ve bu derdimi yakın çevremden hiç kimseye anlatamıyorum. çünkü beni çok derinden etkiliyor ve yakın çevreme anlatırsam onlar da üzülecekler gibi geliyor. o kadar yalnız hissediyorum ki anneannemsiz. sanki hala varmış, arasam ulaşacakmışım ve her şey geçecekmiş gibi geliyor. gülüyorum eğleniyorum gayet günlük hayatta ama aklıma geldiğinde terk edilmiş kedi yavrusu gibi hissediyorum kendimi. çok güçsüz hissediyorum
 
dün de uzun uzun anlatmıştım. ben 19 yaşındayım, 3 yaşında annemi kaybettim ve sonra anneannem beni büyüttü. anneannemi 6 7 ay önce kaybettik ve birkaç gün sonra onun için mevlüt okutacağız. önceden onunla yaşadığım evde okutacağız. tüm anılarım, anneannem, çocukluğum, her şeyim orada sanki. ve en son cenazede gitmiştim oraya. hala alışamıyorum anneannemin öldüğüne inanamıyorum elim telefona gidiyor aramak istiyorum hep onu. annem oydu sanki. o eve nasıl gireceğim, nasıl hiçbir şey yokmuş gibi yemek dağıtacağım gerçekten bilmiyorum. eksikliği, yokluğu o kadar büyük ki. ve bu derdimi yakın çevremden hiç kimseye anlatamıyorum. çünkü beni çok derinden etkiliyor ve yakın çevreme anlatırsam onlar da üzülecekler gibi geliyor. o kadar yalnız hissediyorum ki anneannemsiz. sanki hala varmış, arasam ulaşacakmışım ve her şey geçecekmiş gibi geliyor. gülüyorum eğleniyorum gayet günlük hayatta ama aklıma geldiğinde terk edilmiş kedi yavrusu gibi hissediyorum kendimi. çok güçsüz hissediyorum
Ölüm.. insanın çare bulamadığı 2 şeyden 1’i… acısını da yaşayan bilir, ateş düştüğü yeri yakar haklısınız.. biz ne desek boş…

Ancak anneannenize layık, onun öğretileri doğrultusunda bir hayat sürmek sizin elinizde. Hatıralarını onurlandırın, yetiştirdiği o güzel çocuk olarak yaşayın. En azından bunu yapabilirsiniz, anneannem olsa benimle gurur duyardı diyeceğiniz bir hayat yaşayın, olur mu ❤️
 
Başınız sağ olsun.
Mekanı cennet olsun.
Allahım büyük sabırlar versin inşallah.
 
Başınız sağolsun. Ölüm çok acı bir süreç. Ama yas döneminizi yalnız geçirmeyin. Böyle bir dönemde güçlü görünmek zorunda değilsiniz ki. Etrafınızda sevdiğiniz insanlarla hislerinizi acılarınızı paylaşın. Bu size iyi gelecektir. En kötü günlerinizde başkalarının üzüntüsünü düşünöeyin. İçinizde yaşadıkça geçmez. Acınızı paylaşın. Anneannenize de Allahtan rahmet diliyorum. Sizin gbii düşünceli vefalı bir insan yetiştirerek zaten ne kadar harika bir insan olduğunu ortaya koymuş. Tabbim cennetinde kavuştursun inşaalllh
 
Back