Merhaba kızlar.Suan kimseye paylaşamadıgım seyleri buradan paylaşacagım.Benim 10 yıllık bir ilişkim var suan 28 yasındayım özel bi kurumda öğretmenlik yapıyorum.Aslında cocukluk askımla birlikteyim.üni kazandıgımda en büyük destekcim oldu.o babası kanser olduğu için üniye gidemedi çalışmak zorundaydı.Neyse ben okulu bitirdim memlekete döndüm en basta aileme söylemiştim ama okulu bitirtmez gibi şeylerle karsı cıktılar ve bende yalan söylemek zorunda kaldım ayrıldık dedim ve bu bilmedikleri dönemde sadece onu sevdiğimi ve görüşmediğimizi baska kimseyle de görüşmicgmi söyledim her seferinde.Yasadığım yer cok kücük kasaba gibi düşünün.Döndüğümde işe girdim 5 yıldır aynı kurumda calısıyorum yüksek lisansa basladım.Fakat babam memur olduğu için sürekli çatısma halindeydik neyse gelelim esas meseleye tabi sevgilimle durumu öğrendi bizimkiler e artık yasta geldi annem ve babam cok karsı cıktı hatta evlatlıktan red bile yemiş olabilirim o süreçte 6 ay ne ailemle ne de erkek arkadasımla görüşmedim.Benim için cok zor bi süreçti.Daha sonra erkek arkdasım dayanamayıp geldi yanıma özlem giderdik daha sonra beni aileme götürdü.Ailem hala istemiyolardı nedeni ise sevgilimin abisi biraz sorumsuz olması kücük yer olduğu için annesiyle ilgili dedkodu olması ve sevglimin lise mezunu olması.Ve cok zorlu gecen 2 sene hayatımda.Daha kötüsünü yasayabilir miyim bilmiyorum.Düşününki hayatınızda 10 yıldır biri var ve sizi öyle güzel seviyorki bunu damarlarınızda gezen kanda dahi hissediyorsunuz ve bitaraftada cok sevdiğiniz kararlarınıza saygı duyacagını düşündüğünüz aileniz..Suan daha sakin yumusak hersey sanırsam anne ve babamı ikna ettim cok savaş verdim cok direttim yasadıklarımı dertleşmek için anlatıyorum benim yerimde siz olsaydınız ne yapardınız kızlar ?