ders aralarında yalnız başıma ne yapabilirim?

selly64

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
20 Mart 2021
527
276
üniversitede bazı günler dersler arasında 2-3 saatlik boşluk oluyor. o saatte eve gidemem çünkü git gel yaparsam yetişemem zaten baya yol var.
sınıfta çoğu kişi gruplar halinde takılıyor. benim nerdeyse herkesle muhabbetim var ama çoğu kişinin gideceği yerler belli zaten ve oraya gidiyorlar.
geçen bu gruplardan bir tanesinin yanına oturdum selam verdim muhabbet konusu açtım.
sonra herhalde özel bir şey konuşuyorlardı hemen sustular bana cevap verdiler ama uzatmadılar muhabbeti. ben de anladım durumu kalktım bi bahane buldum.
yani kendimi geri çekmiyorum erkek kız fark etmeksizin muhabbet açmaya uğraşıyorum konuşuyoruz da ama bu ders aralarında herkes kendi köşesini kapıyor anlayacağınız. tek takılacak olanlar direkt gidiyor zaten okuldan. bir tane kulübe katılayım dedim kıza adımı numaramı verdim ama gruba almayı unuttu herhalde. her şey elimde kalıyor anlayacağınız.
sizce ne yapabilirim bu aralarda? yoklama alınmasa hiç gelmeyeceğim bu derslere yani o kadar rahatsızım bu durumdan. bir de sınıftan bir çocuk muhabbet arasında "sen de hep yalnız takılıyorsun"dedi gülerek. ben bu etiketi sevmiyorum işte. ben de istiyorum ki güzel arkadaş grubum olsun ama bulan bulmuş kendi grubunu.
şimdi saçma gelecek ama bir çocuktan hoşlanıyorum o da yan sınıftan, onunla aramızda bir şeyler olursa belki aramam çok fazla arkadaşlık. ama onunla da hiçbir şey olmuyor :) onunla tanışma ortamı yaratmaya uğraşmak istiyorum ama bir yandan da biri için çok çabalamak istemiyorum beni isteyen varsa kendi gelsin kafasındayım. siz benim yerimde olsanız ne yapardınız? bir de bir şeyleri yalnız yapmak hep yıkıklık gibi mi algılanıyor sizce? neden beni yalnız takıldığımda ezik gibi hissettirecek geri dönütler alıyorum ki:KK43:
 
Bizim de böyleydi ünideyken. Ders aralarında en az 3 saat olurdu. Çok iyi anlıyorum sizi.
Bizde de gruplaşma çoktu ve ben de çok sıcak biri olmama rağmen herhangi bir gruba dahil olamamıştım çok uzun bir süre. Genelde aynı memleketten gelenler gruplaşıyordu ve pek istemiyorlardı başkalarını. Başka sınıftan bölümden arkadaşlar bulursunuz illaki. Klup çok iyi fikir, unutmuştur kesin o kız, hatırlatın, devamı gelir. Kitap falan okuyun bi süre. Bir de ezik falan görünmezsiniz bence. Hiç takılmayın o laflara.
 
gruplara girmeye çalışmaktan çok tek kalan kişilere odaklan bence zamanla sayınız artar. gruplara genelde başta dışardan birini almak istemiyorlar. grubun oluşana kadar da kütüphane varsa oraya gidip kitap okuyabilir, telefondan bişeyler izleyebilirsin. karamsarlığa kapılma mutlaka herkesin yalnız dönemi olabiliyor. üniversitenin başında benim grubum vardı mesela ama kafamız uyuşmuyordu, sonra çoğu grup dağıldı yeni gruplar kuruldu.
 
üniversitede bazı günler dersler arasında 2-3 saatlik boşluk oluyor. o saatte eve gidemem çünkü git gel yaparsam yetişemem zaten baya yol var.
sınıfta çoğu kişi gruplar halinde takılıyor. benim nerdeyse herkesle muhabbetim var ama çoğu kişinin gideceği yerler belli zaten ve oraya gidiyorlar.
geçen bu gruplardan bir tanesinin yanına oturdum selam verdim muhabbet konusu açtım.
sonra herhalde özel bir şey konuşuyorlardı hemen sustular bana cevap verdiler ama uzatmadılar muhabbeti. ben de anladım durumu kalktım bi bahane buldum.
yani kendimi geri çekmiyorum erkek kız fark etmeksizin muhabbet açmaya uğraşıyorum konuşuyoruz da ama bu ders aralarında herkes kendi köşesini kapıyor anlayacağınız. tek takılacak olanlar direkt gidiyor zaten okuldan. bir tane kulübe katılayım dedim kıza adımı numaramı verdim ama gruba almayı unuttu herhalde. her şey elimde kalıyor anlayacağınız.
sizce ne yapabilirim bu aralarda? yoklama alınmasa hiç gelmeyeceğim bu derslere yani o kadar rahatsızım bu durumdan. bir de sınıftan bir çocuk muhabbet arasında "sen de hep yalnız takılıyorsun"dedi gülerek. ben bu etiketi sevmiyorum işte. ben de istiyorum ki güzel arkadaş grubum olsun ama bulan bulmuş kendi grubunu.
şimdi saçma gelecek ama bir çocuktan hoşlanıyorum o da yan sınıftan, onunla aramızda bir şeyler olursa belki aramam çok fazla arkadaşlık. ama onunla da hiçbir şey olmuyor :) onunla tanışma ortamı yaratmaya uğraşmak istiyorum ama bir yandan da biri için çok çabalamak istemiyorum beni isteyen varsa kendi gelsin kafasındayım. siz benim yerimde olsanız ne yapardınız? bir de bir şeyleri yalnız yapmak hep yıkıklık gibi mi algılanıyor sizce? neden beni yalnız takıldığımda ezik gibi hissettirecek geri dönütler alıyorum ki:KK43:
Her çiçekten bal alayım derken doğru düzgün güvenebileceği arkadaşı olmayan biri haline gelmişsiniz. Herkesle iletişimi iyi olan birine kimse güvenmiyor maalesef.
Bizim sınıfta da vardı kız herkesle iletişim kurardı ama yüzeysel kalırdı, kimse onu grubuna dahil etmek istemezdi. Sizin gibi yalnız kalan birileri mutlaka vardır sınıfınızda. Yüzeysel olmayacak, ders araları ile sınırlı kalmayacak şekilde onunla arkadaşlık kurmaya başlayabilirsiniz.
 
Bizim de böyleydi ünideyken. Ders aralarında en az 3 saat olurdu. Çok iyi anlıyorum sizi.
Bizde de gruplaşma çoktu ve ben de çok sıcak biri olmama rağmen herhangi bir gruba dahil olamamıştım çok uzun bir süre. Genelde aynı memleketten gelenler gruplaşıyordu ve pek istemiyorlardı başkalarını. Başka sınıftan bölümden arkadaşlar bulursunuz illaki. Klup çok iyi fikir, unutmuştur kesin o kız, hatırlatın, devamı gelir. Kitap falan okuyun bi süre. Bir de ezik falan görünmezsiniz bence. Hiç takılmayın o laflara.
bizde de önceden tanisanlar, hazirliktan tanisanlar falan hep grup. onlarla normal konusuyoruz sıkıntı yok ama cok da dahil etmiyorlar gibi baskalarini.
baska fakulteden arkadaslarim var, ama surekli onlari cagirmak istemiyorum. bi cocukla arkadastik mesela yanlis anlasilmaya gitmemesi icin mesafe koymak zorunda kaldim, bi kizla arkadasiz ama o da beni cok kendi kafa yapisina uygun gormedi herhalde surekli bir gun mutlaka goruselim falan diyoruz ama o kadar. insan iliskileri cok karisik ya, nasil bunlara kafa yormadan arkadasliklar kurulabiliyor ki:/
 
Her çiçekten bal alayım derken doğru düzgün güvenebileceği arkadaşı olmayan biri haline gelmişsiniz. Herkesle iletişimi iyi olan birine kimse güvenmiyor maalesef.
Bizim sınıfta da vardı kız herkesle iletişim kurardı ama yüzeysel kalırdı, kimse onu grubuna dahil etmek istemezdi. Sizin gibi yalnız kalan birileri mutlaka vardır sınıfınızda. Yüzeysel olmayacak, ders araları ile sınırlı kalmayacak şekilde onunla arkadaşlık kurmaya başlayabilirsiniz.
ama bu cok sacma degil mi, ayni siniftayiz daha sene baslayali 2 ay oldu. herkesle muhabbet etmem cok dogal geliyor bana, tabi herkesle samimiyetim ayni degil.
bana daha yakin ol 2 kisi var, onlardan biri de acayip ketum ve cok cool takildigi icin benim espri anlayisima falan cok ayak uydurmuyo gibi. cocukca buluyor muhtemelen. oyle hissettiriyor.
digeri de surekli benim yaptiklarimi elestiriyor gibi. birine bisey diyorum neden onu dedin ki, yanlis anlasilabilir falan diyor cogu sey icin. cok detayci davraniyor benim davranislarima karsi. diken uzerinde gibiyim onunlayken.
 
Önce ders aralarında çevrende oturanlar ile iletişim kurmaya başla. Basit konular “a üstündeki ne güzelmiş, nerden aldın?” “şu haberi okudun mu dün” ya da “bu hoca ne anlatıyor ya hiçbir şey anlamadım” small talk yapman lazım. O ara belli bir samimiyet oluşur zaten. Sonra büyük boşluklarda kahve içelim mi dersin?

samimiyet kurmak, işin düştüğünde konuşmak ya da öyle pat diye gidip masalarına oturmakla olmaz ki. Zaman vermelisin.
 
bizde de önceden tanisanlar, hazirliktan tanisanlar falan hep grup. onlarla normal konusuyoruz sıkıntı yok ama cok da dahil etmiyorlar gibi baskalarini.
baska fakulteden arkadaslarim var, ama surekli onlari cagirmak istemiyorum. bi cocukla arkadastik mesela yanlis anlasilmaya gitmemesi icin mesafe koymak zorunda kaldim, bi kizla arkadasiz ama o da beni cok kendi kafa yapisina uygun gormedi herhalde surekli bir gun mutlaka goruselim falan diyoruz ama o kadar. insan iliskileri cok karisik ya, nasil bunlara kafa yormadan arkadasliklar kurulabiliyor ki:/

Aynen bizde de hazırlık okuyanlar aralarına almazlardı bizi =)
Ben de çok takardım kafama sizin gibi, kendimi çok sorgulardım, ben mi soğuk , sevimsiz biriyim acaba derdim.
Vayy gençliğim aklıma geldi. Şimdi 35 yaşındayım ve girdiğim her ortamda çok kolay ilişki kuruyorum. Daha geçen yıl atandığım okulda gece pijama partisi verdiğim kız grubum var =) Biraz böyle böyle öğreniyoruz aslında ilişki kurmayı, arkadaşlığı, arkadaşlık ve dostluk arasındaki o ince çizgiyi... Ve de yalnızlığı.. Rahat olun, mutlaka birçok arkadaş edineceksinizdir. Sıcak ve samimi olun yeter. Bir de yalnızlığa "öcü" muamelesi yapmayın.
 
Arası herkesle iyi olan kişilere ben de güvenemiyorum şahsen. O kişilerin yanında özel şeyler konuşmam.
zaten yanimda ozel bir sey konusmalarini beklemiyorum kendi gruplari icinde konusacaklar tabiki, ben kendi bakis acimdan olaylari anlatip ne yapmaliyim diye sordum sadece, nasil degerlendireyim bu zamani diye. bir de aram herkesle iyi dediysem hepsiyle kan kardesi gibi degilim elbette, sinifta birbiriyle daha bir kere iki kere konusmus insanlar varken ben sıkıntı etmeden oturup bir cafede birseyler icebiliyorum siniftan herhangi biriyle. o samimiyeti almislar diye dusunuyorum. ama sıkıntı su ki bu bosluklarda genelde herkes kendi cevresinde takiliyor, ben ise baya yalniz kalmis oluyorum.
yani iletisim problemi desem o degil, herkesle cok yakin olmam desem o da degil cunku fazla yakin degilim dedigim gibi. neden basibos kaliyorum bunu cozmeye calisiyorum aslinda
 
Tek takılmalısınız. Wifi bulabiliyosanız zaten vakit hızlı geçer. Kitap okuyun, ders çalışın. İnsanlarla tanışmaya, yanlarına oturmaya çalışmayın. İtici bir konuma düşmüşsünüz. İnsanlar sizin kendi kendinize yetebilen biri olduğunuzu görünce yanınıza gelir. O gruplar elbet bozulur, sizinle arkadaş olmak isteyen çıkar. Şu anda böyle davranarak fakultedekilere muhtaç birisi gibi izlenim veriyorsunuz. Özellikle gençler bunu eziklik olarak görür. Herkese iyi davranmayın, yapmacık derler. Normal olun, kendi kendinize takılın.
 
ama bu cok sacma degil mi, ayni siniftayiz daha sene baslayali 2 ay oldu. herkesle muhabbet etmem cok dogal geliyor bana, tabi herkesle samimiyetim ayni degil.
bana daha yakin ol 2 kisi var, onlardan biri de acayip ketum ve cok cool takildigi icin benim espri anlayisima falan cok ayak uydurmuyo gibi. cocukca buluyor muhtemelen. oyle hissettiriyor.
digeri de surekli benim yaptiklarimi elestiriyor gibi. birine bisey diyorum neden onu dedin ki, yanlis anlasilabilir falan diyor cogu sey icin. cok detayci davraniyor benim davranislarima karsi. diken uzerinde gibiyim onunlayken.
Bizim hazırlıkta başladı arkadaşlarımın dördüyle serüveni. İkisiyle ilk senenin ikinci ayı ters düşüp ayrıldık. Kaldı iki arkadaşım. Diğer arkadaşımı ise ilk senenin 4.ayında tanışıp devam ettirip kendimiz bir grup olduk.

Demem o ki biriyle yalnız kalmamak için başta arkadaş olursun. Sonra onun nasıl bir insan olduğunu tanıdıkça anlayıp yollarını ya ayırır ya da devam ettirirsin. O yüzden bu kadar erken gruplaşmalar gayet normal.

Benim yollarımı ayırdığım kişilerle olan iletişimim de sizinki gibi diken üstündeydi. Onlarla ayrılınca dediğim gibi üç kişi kaldık. Yemekhanede oturacak yer bulamayınca tek başına yemek yiyen bir kızın yanına oturmak istedik. O kız şuan bizim en yakın arkadaşımız grubumuzun dinamiği resmen. Eskileri konuşunca hep der ki "Tüm gruplarla takıldım ama kimsenin içine derinlemesine giremedim. Sizleri tanıdığım gün iyi bir kimya tutturduk." O yüzden tek kalanlara yanaşın derim.

Bir önceki mesajda anlattığım kız ise grupsuz arkadaşsız mezun oldu çünkü tek kişilere şans vermek yerine hep gruplara girmeye çabaladı. Sonuç hüsran
 
Çok arkadaş, hiç arkadaş… direkt sohbet eden insanların masalarına oturursanız ve özel bir şey konuşuluyorsa o an size istenmediğinizi hissettirirler. Onun yerine kısa molalarda konuşup arada kahve mi içsek yemek mi yesek gibi plan yaparsanız istenmeyen misafir konumuna düşmezsiniz. Hem bi bakarsınız o aralarda iyi vakit geçirir bunu rutine bindirirsiniz
 
Benimde böyleydi derslerim uzun aralar olurdu, yanımda kitap götürürdüm çayımı kahvemi alırdım kitap okurdum genelde. Zaman çabucak geçerdi. :) o günlerimi çoooook özlüyorum 😔
 
Tek takılmalısınız. Wifi bulabiliyosanız zaten vakit hızlı geçer. Kitap okuyun, ders çalışın. İnsanlarla tanışmaya, yanlarına oturmaya çalışmayın. İtici bir konuma düşmüşsünüz. İnsanlar sizin kendi kendinize yetebilen biri olduğunuzu görünce yanınıza gelir. O gruplar elbet bozulur, sizinle arkadaş olmak isteyen çıkar. Şu anda böyle davranarak fakultedekilere muhtaç birisi gibi izlenim veriyorsunuz. Özellikle gençler bunu eziklik olarak görür. Herkese iyi davranmayın, yapmacık derler. Normal olun, kendi kendinize takılın.
off bu kadar needy gözüktüğümü düşünmüyodum yaa:KK43: kimseye de bir gün şunu yapalım bi gün bunu yapalım falan demem gerçi ama içten içe bunu beklediğimi anlamış olabilirler. haklısınız, bende birisinde çok yakınlaşma hissedersem soğurum. o enerjiyi vermemem lazım
 
Ben lisede yaşamıştım bu teklik olayını ondan sonrada çabaladın yalnız kalmamak için. Ünide önce yanlış bir gruba sonra da daha serbest bir arkadaşlığım oldu. Son sene sınıfta hoşlandığım çocukla sevgili olduk. Daha rahattım arkadaşlık aramıyordum zaten pek şansım da yoktu yakın arkadaşım hiç olmadı.
 
Önce ders aralarında çevrende oturanlar ile iletişim kurmaya başla. Basit konular “a üstündeki ne güzelmiş, nerden aldın?” “şu haberi okudun mu dün” ya da “bu hoca ne anlatıyor ya hiçbir şey anlamadım” small talk yapman lazım. O ara belli bir samimiyet oluşur zaten. Sonra büyük boşluklarda kahve içelim mi dersin?

samimiyet kurmak, işin düştüğünde konuşmak ya da öyle pat diye gidip masalarına oturmakla olmaz ki. Zaman vermelisin.
aslinda artik o evreyi gectik gibi. yani tanisiyoruz, konusuyoruz ama herkes zaman gecirmek icin kendi grubunun yanina gidiyo. uzamiyo bi noktadan sonra aramizdaki muhabbet. ben senenin basinde baska fakultedeki tanidiklarimla falandim,o zaman daha ulasilmaz saniliyodum herhalde. simdi biraz onlara muhtac gibi kaldim.
 
Ben lisede yaşamıştım bu teklik olayını ondan sonrada çabaladın yalnız kalmamak için. Ünide önce yanlış bir gruba sonra da daha serbest bir arkadaşlığım oldu. Son sene sınıfta hoşlandığım çocukla sevgili olduk. Daha rahattım arkadaşlık aramıyordum zaten pek şansım da yoktu yakın arkadaşım hiç olmadı.
benim hoslandigim cocuk baska sinifta ve ben kimden hoslansam hep kotu bittigi icin platonik olmayi hic sevmem normalde. ama suan okula gitmek icin en azindan bi heyecan duyuyorum bu da hosuma gidiyor.
 
Netflixten dizi indir evinde,aç izle.
Ya da kitap oku , ya da bahçede kedi sev...neden illaha birine ihtiyaç duyasin ki zmaan geçirmek için?
 
Netflixten dizi indir evinde,aç izle.
Ya da kitap oku , ya da bahçede kedi sev...neden illaha birine ihtiyaç duyasin ki zmaan geçirmek için?
ben de bu kafadaydim normalde ama birkac kisi "sen napiyosun hep kendi kendine misin?" veya "sen niye tek takiliyosun" gibisinden seyler demeye basladilar konu ders aralarında ne yaptigimiza gelince. herkes bisey anlatiyo ama ben kendimi cok asosyal hissediyorum. tek takilmak bence kotu bisey degil ama oyle algılandıgini fark ettigim icin beni de birini bulma ihtiyacina itiyor son zamanlarda. yani dusunun kulube katilmak icin de verdim numarami vs. hala oraya bile giremedim. inatla bir seyler ters gidiyor gibi bu konuda.
 
X