buraya yazıyorum çünkü kmseye anlatamıorum..2 senelik evliyim 1 yaşında kızım var çok kusan bir bebek tek başıma büyüttüm çok zorlandığım pes ettiğim zamanlar oldu her anne gibi ama hep eşime olan sorumluluğumu da yerine getirmeye çalıştım,kızıma karşı da..en baştan başlıyayım..eşimle düğün günümüzde ailesiyle ilgli önmli bi sağlık sorunu oldu o yüzden düğünümüz güzeldi ama sonrasında balayına bile gidemedik..2 ay sonra da hamile kaldım..herşey üstüste geldi bitirmek zorunda olduğum okulum vardı hala bitiremedim..sonra kızım dünyaya geldi eşim bir anda değişti bir sezeryan oldum çıktım ama sonrası zor bi doğumdu sağlk problmm oldu fln eşim bir kez olsun elimi tutmadı..lohusalık depresyonuna grdiğimi şmdi anlıyorum daha o kadar tuhaf şeyler düşünüyordumki,sonra kızım 15 günlükken eşim iş seyahatine gtti annemlerle kaldm kendmi yapayalnız hssettim yine de kmseye hiçbirşeyi çaktırmamaya çalştım tamamen evdeydim gelen giden hiç bitmedi kızım sürekli fışkırarak kusuyordu,çok korkuyodum bi sıkıntısımı var die onca tahliller fln..hiçbirşey çıkmadı..çok şükür..o gün bugündür eşimle hemen her konuda birbirimize girebiliyoruz ve bana her zaman cevap verme bana diyor elini kaldırdığı bile oldu üstüme yürüyor ben zaten güniçinde yeterince yoruluyorum ama eşim çocukla ilgli en ufak birşeyde bana ya bağırıyor ya azarlıyor canımdan beziyorum o böyle yaptıkça evliliktende kendindende soğuyorum..ve kızdığı şeylere örnek emziği yere düştü mesela dışarıda at o emziği derhal atıcaksın gibi banyo yaptırırken çocuk ağlar bu beni azarlar artık bütün sabrım ve tahammülüm bitiyor..işinde çok yorulduğunu o yüzden tahammülünün olmadığını söylüyor konuştuğumuz zaman ben ne yapayım peki...ve o kadar çok çalışıyor iyi de mesleği ve maaşı var ama düğündeki altınlarım,takı setimide,kendi alyansınıda bana danışmadan satmış..şimdi de nerdeyse hiç paramız yok gbi davranıyor onca para nereye gidiyor anlamıyorum bile,sorduğumda geçiştiriyor üstelersem kızıyor,ne yapacağımı şaşırdım bıktım artık maddi manevi ve en kötüsü bu sabah kızıma mama yedrmeye çalışıyordum kızımda şımardı bu sabah bnde kızdım şımarmasın die eşimde bana bağırdı her zamanki gbi gderken bi de parmağını sallayıp gitti,bnde kızıma yansıttım sinirimi deliler gbi vicdan azabı da öteki yandan geliyor,artık bıktımmmm.........
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
derdim günden güne büyüyor
- Konu Sahibi vvinz
- Başlangıç Tarihi
durumunuz gerçekten zormuş,öncelikle Allah sabır versin. Eşiniz yorulduğu için sinirleri geriliyor olabilir onu anladım da, işi ve geliri iyi olan bir insan takılarınızı, hatta alyansını neden satma gereği duyuyor onu tam olarak anlayamadım.bence çözülmesi gereken konu burada.acaba iş işle ilgili size anlatamadığı, anlatırsa gururunun kırılacağını düşündüğü bir maddi sıkıntısı olabilir mi?ben olsam bu konuyu biraz araştırırdım.
allah yardımcın olsun... eşinle beraber aile terapistine gitseniz. çünkü gördüğüm kadarıyla sorunların cogu ondan kaynaklanıyor, ve tek bir sorunda yok.. bir kere iş yüüznden gergin olmasının acısını sizden çıkarması çok yanlış.. emrivaki cmleleri var sürekli sanırım.. ayrıca o altınlar nereye gitti.neden söylemiyor vss .. madde madde çözüme kavusturmak lazım sorunlarınızı
sorduğumda eve harcadım düğün masraflarına harcadım diyor fakat ailesininde durumu çok iyi..düğün parasını eşimmi verdi anlamak mümkün değil kime nasıl sorucam ki kredi kartı ekstresi fln da işyerine gidiyor ki 2 sene oldu zaten bana araba aldı o da doğuma gelen altınlarla bi kısmı kalanı da aylık 1000 tl ödenio, zaten işin maddiyat kısmınıda geçtim severek evlendiğim adamı tanıyamıyorum ve nefret duygsunu tatmam bana acı veriyor kendmede sevgim kalmadı..çünkü bana hiç anlayışlı değil etraftaki herkesi çok iyi anlar, mesela görümcem de çalışıyor bekar, o ne kadar yoruluyormuş ben hiç yorulmuyorum sanki.....o kadar çok şey var ki şu son 1 senemde 10 yaş yaşlandım...
benim eşim buna sadece güler malesef...etrafa mutlu numarası yapıyoruz zaten,herşeyi emir vererek yaptırır ben zaten ona herşeyi severek yapıyordum ama artık böyle yapa yapa btrdi eskiden birbirimize saçmalama bile demezdik şmdi bana lan lar parmak kaldırmalar gır la .....
ailesi ile aranız nasıl,bu kadra agresif oldugunu biliyorlarmı
Son düzenleme:
gayet iyi sevdiğim insanlardır..arada görümcemle problemimiz oldu o kadar ama görümceme tapar eşim,mesela görümcem 30 ben 26 yaşındayım gayet minileri fln gyer gezer ben v yaka bile giyemezmişim yasakmış..görümcem dr bu arada doğumdan bir gün önce sancım vardı braz ben bakayım kaç cm açılma var bile dyeblen cürete sahip biri...
merhabalar; öncelikle rabbim bebeğinizi hayırlı sağlıklı bir ömür versin temennisi ile başlayım. benim de 10 aylık bir kzım var ve bu sizin açıızdan olaya bakmamaı kolaylaştırıyor. arkadaşım haddim olmayarak sizinle ilgili bi kaç tespitte bulunmak istiyorum. öncelikle psikolojik açıdan hala yorgun olduğunuzu düşünüyorum. ve sizi anlıyorum. çünkü ev işi, yemek, ütü, bulaşık, misafir derken buna bir de bebebksorumluluğu ve uykusuz geceler eklendi. benim nacizane tavsiyem hiçbir şekiilde beklenti içerisinde olmamanız. çünkü beklentiye girmeniz sizi daha çok yıpratır-beklenti karşılanmayınca- eşinizin tabiki de size karşı daha anlayışlı ve yardımcı olması gerekir. fakat bunu söz ile değil tavırlarınızla belli etmelisinzi. misal bebeğinizi eşinizle yıkamayın, onun kızdığı şeylere tepki vermeyin. arkadaşım siz haksız değilsizni bu sebeple eşiniz sinirlenince kendinizi açıklamaya veya cevap vermeye çalışmayın. fakat tavırlarınızla yaptığı yanlışı belli edin. size tafra yapın demiyorum ama bir baba olarak sorumluluklarından öfke ile sıyrılamayacağını anlamasını sağlayın
sakin zamanlarınıda birlikte bebeğinize faydalı olmak ve kaliteli zaman geçirmek için plan yapın. çok yoruluyorsa üstüne gitmeyin ama bebeğinizle hem vakit geçirmek hem de size destek olmak için bi sorumluluğu almasını isteyin. örneğin bebeği uyutabilir... bunun yanısıra sakın kendinizi üzmeyin ve eşinizin de üzmesine izin vermeyin. çocuğunuz için size kızdığında sizin de bir babanın çocuğu olduğunuzu ona hatırlatın. ve en önemlisi kendinize iyi bakın. siz bedenen ve ruhen iyi olmazsanız bebeğiniz de iyi olmaz. unutmayın küçük yavrunuzun size ihtiyacı var ve bu ihtiyacı mutlu, pozitif ve sağlıklı bir anne karşılarsa bebek de huzurlu olur. sevgiler...
çok teşekkür ederim, psikolojimin iyi olmadığının bende farkındayım,ama buraya yazmadığım özel problemlerde oldu ve hepsinin üstesnden artık gelemiyorum terapiye ihtiyacım var aslında ama izin vermez.
ama o doktor ve tıbbi olarak belki yardım etmek amacıyla bakmak istemiştir, yoksa oranın çokta umrunda olacak bir insan oldugunu sanmıyorum, sapık değilya...
hani acaba siz olayları büyütüyormusunuz acaba..
peki nasıl bir tepki verdiniz görümcenize...yani bu sizi birazda olsa tanımamız için çok önemli
tabi ki sapık anlamnda söylemiyorum ama kim ister ki ve bana sormadan direkt evde lateks eldiven varmı ben bi bakıcam demesi ne kadar hoş ertesi gün sezeryan olacağım zten ! tepkimde kesnlkle hayır dedim sancım olursa hastane 10 dk dedim o da saçmalıoysundedi direkt
canım anlattıklarına çok üzüldüm. bende 2 senelik evliyim. çocuğum yok daha ama hamile kalmak istiyorum. ama şu kadarını söyleyim. benim eşimde çocuk olduğu zmn çok gergin olacakmış gibime geliyor. çünkü tembel bir insan uykusuna fln hiç dayanamaz. o yüzden beni yıpratır diye korkuyorum. acaba eşin ailesine fln mı yardım ediyor. neden maaşı ii olduğu halde altınları bozdurdunuz? okulu da bitirseymişsin keşke. en azından kendini iyi hissederdin. benim eşim de benim çalışmama izin vermiyor ama çok şükür ben okulumu bitirdim. eşin gergin biri sanırım o yüzden böyle davranıyor. dua edelim inşaallah düzelsin
aslında sizin anlattıklarınıza istinaden sizin bu olayların arkasında eşiniz hakkında bir kaç şüphe var mı yok mu? onu çok merak ediyorum. yalnız şunu belirtmek isterim ki. hayatta nasıl yaşamak istediğimiz önemli değil nereye vardığımız önemlidir. bence eşim şunu yapıyor bunu yapıyoru düşünmek yerine siz ne istiyorsunuz ve eşiniz bu beklentinizi ne kadar karşılıyor ve eğer olumsuzsa sizin onun yanında tutan nedir ve de tutan şey varsa bir korkunuz da vardır o korkunuz nedir? bu soruları sormanız da yarar var. ayrıca yanlış anlamazsanız sizin bence profesyonel bir desteğe ihtiyacınız var. şu anda bazı şeyler başlamış gibi sizde ileriye dönük daha yoğunlaşmadan önden önlem almanız daha iyidir. tabi bunlar benim tespitimdir bilimsel bir yanı yoktur. anlattıklarınıza göre büyük ihtimal de yalnızlık duygusu çok çekiyorsunuz. bence ileriye yönelik kendiniz için birkaç adım atmalısınız. kendinize güveniniz gitmiş gibi yazmışsınız bu da hayat konusunda kararlı duruşu engeller ve bazı şeyleri görmek istemeyiz aslında bu kendimizden başkasını üzmek değildir. unutmayın ki siz izin vermedikçe aslında kimse size ulaşamaz. hayatın güzellikleri etrafınızı donatması kalbiniz de sevginin solmaması dileğiyle saygılar
agresif bir kişi oldugunuzu düşünmüyorum.gayet seviyeli bir beraberliğiniz varmış eşinizle..ben sorunların aşılacagını düşünüyorum ama biraz soru cevap gibi oldu ama neden kaynaklandıgını bulmaya calışıyorum
bebekten önce nasıldı ilişkiniz..
izin vermezse kendinize terapi yapın:) ben size yardımcı olurum buradan dilerseniz. ama bence iyi olmak için öncelikli olarak eşinizin öfkesini ve sorumsuzluğunuzu kafanıza takmayın. önce de belirttiğim gibi bu davranışların yanlış olduğunu ona bir şekilde anlatmalısınız ama sıcağı sıcağına değil. öfke ateşten bir top gibidir. tutanın da attığının da elini yakar. bence her şeyden önemlisi kendi değerinizin farkına varın. kendinize "benim için en kıymetli olan benim, çünkü ben iyi olmazsam yuvama ve çocuğuma iyi bakamam" deyin. ve öfke anlarında eşinizle muhatap olmayın. bir restleşme olarak değil ama öfke anında sakince odayı terkedin. ama belirttiğim gibi bunu sinir ve tepki olarak yapmayın. bebeğinizle mutlu olacak yollar bulun. eviniz dışında bi yaşam alanı oluşturun. ailenizle, dostlarınızla vakit geçirin. eşiniz sizin için en önemli şeyin kendisi olduğunu ve vazgeçilmez olduğunu düşünürse üzerinize daha çok gelir. vazgeçilmezizniz bile olsa bunu ona çok çaktırmayın:) o olmadan da başardığınızı, özgüven sahibi olduğunuzu, mutlu olduğunuzu görsün. ilk etapta bunları denerseniz faydası olabilir diye düşünüyorum. umarım işe yarar. kolay gelsin..
madem eşinizin ablası doktor tıbbi meselelere uzak bir aile değildir yani. bence terapiye gitmek istediğinizi belirtin. ayrıca sizi ezmesine izin vermeyin o size yüklenirse eğer sizde karşılığını verin. Ezdikçe ezer yoksa sizi.
canım ister istemez annenin hayatı ve duyguları değiştiği gibi babanın da değişiyor ama benim eşim ekstra stresli bir insan daha önce de böyleydi ama hayatın her zaman karşımıza ne çıkaracağını bilemiyoruz biz belki çocuk konusunda erken davrandık belki ben yeterince hazır değildim ..ama iyi şeyler düşünün iyi şeyler olsun..
ben normalde de şüpheci bir insanım aslında telefon görüşmelerini fln kontrol ediyorum çaktırmadan mail fln da öyle..ben üstüme fazladan yıkılan sorumlulukların alınmasını ve anlayış istiyorum, beni onun yanında tutan sevgim ve aşkım ama saygı azalınca bunlarda sarsılma oldu..yalnızlık ta aslında benim de tercihim bir yerde çünkü insanlar en ufak bir sorununuzu anlattığınız zaman ilerde sizi bunla vurabiliyor bu anlamda hayattan dersimi almış biriyim o yüzden yalnzlık tercihim oldu..
