- 6 Mayıs 2023
- 6
- 11
- 1
- Konu Sahibi nonactivedeleted747848258
-
- #1
Selamlar hanımlaarr
Ergenliğimin başından beri hep depresyonla mücadeleyle geçti yıllarım. En sonunda ben de mücadele etmeyi bıraktım. Çünkü artık içinde bulunduğum durumu kabullendim, mutluluk ve iyi hissetmek hayal olarak kalmaya devam etmeli diye düşünmeye başladım.
Bu süreçte dönem dönem antidepresan ilaç tedavisi de gördüm ama sanırım insan hayatında bir şeyleri değiştirmedikten sonra hepsi boş. Çünkü ilacı bıraktığım an eski halimden daha kötü bir hale döndüm. Artık kendime olan inancım da , özgüvenim de kalmadı. Aklımda yapmayı planladığım birçok şey ve yerine getirmem gereken birçok sorumluluk var ama artık tembellik mi dersiniz, erteleme mi yoksa atalet mi, adı her neyse işte bir türlü harekete geçemiyorum. Gün boyu sadece evdeyim ve bilgisayar başında zaman öldürmekle geçiyor günlerim. İçimden hiçbir şey yapmak gelmiyor. Hem hiçbir şey yapmayı istemiyorum, hem de böyle bomboş yaşadığım için vicdan azabı çekiyorum, suçluluk duyuyorum.
Sorum depresyonla / kronik depresyonla mücadele edip bu süreci atlatabilmiş olanlara.
Bu süreçte size neler iyi geldi? Hiçbir şeyi yapmak istememe hissiyle nasıl baş ettiniz? Neler yaptınız? Yap/ yapma diyebileceğiniz şeyler neler ?
Önerilerinize ve tavsiyelerinize açığım.
Sevgiler.
Ergenliğimin başından beri hep depresyonla mücadeleyle geçti yıllarım. En sonunda ben de mücadele etmeyi bıraktım. Çünkü artık içinde bulunduğum durumu kabullendim, mutluluk ve iyi hissetmek hayal olarak kalmaya devam etmeli diye düşünmeye başladım.
Bu süreçte dönem dönem antidepresan ilaç tedavisi de gördüm ama sanırım insan hayatında bir şeyleri değiştirmedikten sonra hepsi boş. Çünkü ilacı bıraktığım an eski halimden daha kötü bir hale döndüm. Artık kendime olan inancım da , özgüvenim de kalmadı. Aklımda yapmayı planladığım birçok şey ve yerine getirmem gereken birçok sorumluluk var ama artık tembellik mi dersiniz, erteleme mi yoksa atalet mi, adı her neyse işte bir türlü harekete geçemiyorum. Gün boyu sadece evdeyim ve bilgisayar başında zaman öldürmekle geçiyor günlerim. İçimden hiçbir şey yapmak gelmiyor. Hem hiçbir şey yapmayı istemiyorum, hem de böyle bomboş yaşadığım için vicdan azabı çekiyorum, suçluluk duyuyorum.
Sorum depresyonla / kronik depresyonla mücadele edip bu süreci atlatabilmiş olanlara.
Bu süreçte size neler iyi geldi? Hiçbir şeyi yapmak istememe hissiyle nasıl baş ettiniz? Neler yaptınız? Yap/ yapma diyebileceğiniz şeyler neler ?
Önerilerinize ve tavsiyelerinize açığım.
Sevgiler.