• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Depresyondayım acil 😭

Selam arkadaşlar ben Almanya’da yaşıyorum,çok kötüyüm 2-3 aydır 20 kilo verdim,takıntımı depresyon mu bilmiyorum ama benim sorunum tam olarak yaşamak istememek evet tam olarak bu başka şekilde anlatamıyorum çünkü yani şu an ve şu saniye yaşamak istemiyorum ve bu his hiç geçmiyor,konsantrasyon sıfır,Ve en kötüsü de hiç geçmicek diye düşünmem,bu hayat bana göre değil diye düşünüyorum her saniye acı çekiyorum evet her saniye😞anlatmak mümkün değil yani zorla yaşıyorum,daha öncede çok depresyon geçirdim çocukluğumdan beri var ama bu bambaşka arkadaşlar,eriyorum artık,intihar etmem kesinlikle bir oğlum var ama bu acı beni zaten öldürecek,ilaç kullanıyorum cipralex 10 mg ve mirtazapin 15 mg ama bir faydası olmadı 3 aydır,artık kalbim yanıyor ve ağrıyor önümde uzun bir ömür var diyorum nasıl geçecek diyorum daha kötü oluyorum,hani istemediğiniz bir yerde zorla tutulursunuz ya hapishane gibi aynı öyle,kurtulamıyorum olumlu düşünmeyle de olmuyor,iyice aptallaştım artık ne söylenenleri anlıyorum ne birşeyle ilgim var,ne olur yardımcı olun ölmek istemiyorum yalvarırım,hayatım boyunca hep pasif bir insan oldum,mesela bir işe girip çalışamam hatta Almanca kursuna giderken bile depresyona giriyorum çok dağınık bir insanım zaten kafamda dağınık evimde,unutkanlıkta çok var yani bildiğiniz salak gibi bir yapım varyarıda bırakıyorum,böyle birşey yaşayan varmı aranızda?
Bence sorununuz Almanya orda teyzem ve evlenip giden kuzenlerm var hepside depresyonda...orda hayat durgun insanlar soguk ve yabancı yılın cogunlugunda hava kapalı kasvetli bir ülke...gezmeye gittim yıllar evvel Almanya'ya tamam etraf cok güzel her yer temz ama ısınamadım sogukluk var bian evvel dönmek istedm... Türkiye ye dönme şansınız yokmu
 
Bence sorununuz Almanya orda teyzem ve evlenip giden kuzenlerm var hepside depresyonda...orda hayat durgun insanlar soguk ve yabancı yılın cogunlugunda hava kapalı kasvetli bir ülke...gezmeye gittim yıllar evvel Almanya'ya tamam etraf cok güzel her yer temz ama ısınamadım sogukluk var bian evvel dönmek istedm... Türkiye ye dönme şansınız yokmu
Evet burayı hiç sevmiyorum çok disiplinli ve kuralları çok katı,dediğiniz gibi çok temiz bakımlı ama sosyallik sıfır,birde Türkler burada çok gruplaşıyorlar aralarına almıyorlar herkesi,bunu göze alarak geldim buraya 10 senedir buradayım ama bildiğiniz hayattan soğudum,eşim Türkiye’de geçinemem ben diyor maddi açıdan korkuyor,keşke gidebilsem ama zor gibi maalesef 😔
 
Evet burayı hiç sevmiyorum çok disiplinli ve kuralları çok katı,dediğiniz gibi çok temiz bakımlı ama sosyallik sıfır,birde Türkler burada çok gruplaşıyorlar aralarına almıyorlar herkesi,bunu göze alarak geldim buraya 10 senedir buradayım ama bildiğiniz hayattan soğudum,eşim Türkiye’de geçinemem ben diyor maddi açıdan korkuyor,keşke gidebilsem ama zor gibi maalesef 😔
Cok iyi anlıyorum sizi en son kuzenlerimden biri bosanmaya karar verdi yapamadı orda hiç ısınamadım alısamadm diyo eşide orda büyümüş gelmiyo Türkiye'ye ve oranın kuralllarına alısmıs disiplinli bir adam...Allah yardmcnz olsun bir psikologdan yardm almanızı tavsiye ederim gerekiyorsa ilaç tedavisi baslayın yoksa öyle hayat cekilmez
 
Eşim çok iyi bir insan aslında bana çok destek oluyor ve üzülüyor,çok seviyorum eşimi onada kıyamam ve bir oğlumuz var 8 yaşında,ben mecbur fedakarlık yapmak zorundayım boşanmak en son çare,ama böylede mutsuzum,kaderimizde ne varsa yaşayacağız artık,doktora gidiyorum bu kaçıncı depresyonum unuttum artık ilaç alıyorum zaten 3 aydır ama bu sefer işe yaramıyor galiba çünkü hala keyifsizim,bu dünyaya niye geldik ki diye sorguluyorum devamlı,hayat çok uzun hep böyle kalırsam nasıl yaşarım diye düşünüyorum,sanki bu dünya bana yabancı gibi geliyor,umarım bu hisler geçicidir.
 
Selam arkadaşlar ben Almanya’da yaşıyorum,çok kötüyüm 2-3 aydır 20 kilo verdim,takıntımı depresyon mu bilmiyorum ama benim sorunum tam olarak yaşamak istememek evet tam olarak bu başka şekilde anlatamıyorum çünkü yani şu an ve şu saniye yaşamak istemiyorum ve bu his hiç geçmiyor,konsantrasyon sıfır,Ve en kötüsü de hiç geçmicek diye düşünmem,bu hayat bana göre değil diye düşünüyorum her saniye acı çekiyorum evet her saniye😞anlatmak mümkün değil yani zorla yaşıyorum,daha öncede çok depresyon geçirdim çocukluğumdan beri var ama bu bambaşka arkadaşlar,eriyorum artık,intihar etmem kesinlikle bir oğlum var ama bu acı beni zaten öldürecek,ilaç kullanıyorum cipralex 10 mg ve mirtazapin 15 mg ama bir faydası olmadı 3 aydır,artık kalbim yanıyor ve ağrıyor önümde uzun bir ömür var diyorum nasıl geçecek diyorum daha kötü oluyorum,hani istemediğiniz bir yerde zorla tutulursunuz ya hapishane gibi aynı öyle,kurtulamıyorum olumlu düşünmeyle de olmuyor,iyice aptallaştım artık ne söylenenleri anlıyorum ne birşeyle ilgim var,ne olur yardımcı olun ölmek istemiyorum yalvarırım,hayatım boyunca hep pasif bir insan oldum,mesela bir işe girip çalışamam hatta Almanca kursuna giderken bile depresyona giriyorum çok dağınık bir insanım zaten kafamda dağınık evimde,unutkanlıkta çok var yani bildiğiniz salak gibi bir yapım varyarıda bırakıyorum,böyle birşey yaşayan varmı aranızda?
 
Selam arkadaşlar ben Almanya’da yaşıyorum,çok kötüyüm 2-3 aydır 20 kilo verdim,takıntımı depresyon mu bilmiyorum ama benim sorunum tam olarak yaşamak istememek evet tam olarak bu başka şekilde anlatamıyorum çünkü yani şu an ve şu saniye yaşamak istemiyorum ve bu his hiç geçmiyor,konsantrasyon sıfır,Ve en kötüsü de hiç geçmicek diye düşünmem,bu hayat bana göre değil diye düşünüyorum her saniye acı çekiyorum evet her saniye😞anlatmak mümkün değil yani zorla yaşıyorum,daha öncede çok depresyon geçirdim çocukluğumdan beri var ama bu bambaşka arkadaşlar,eriyorum artık,intihar etmem kesinlikle bir oğlum var ama bu acı beni zaten öldürecek,ilaç kullanıyorum cipralex 10 mg ve mirtazapin 15 mg ama bir faydası olmadı 3 aydır,artık kalbim yanıyor ve ağrıyor önümde uzun bir ömür var diyorum nasıl geçecek diyorum daha kötü oluyorum,hani istemediğiniz bir yerde zorla tutulursunuz ya hapishane gibi aynı öyle,kurtulamıyorum olumlu düşünmeyle de olmuyor,iyice aptallaştım artık ne söylenenleri anlıyorum ne birşeyle ilgim var,ne olur yardımcı olun ölmek istemiyorum yalvarırım,hayatım boyunca hep pasif bir insan oldum,mesela bir işe girip çalışamam hatta Almanca kursuna giderken bile depresyona giriyorum çok dağınık bir insanım zaten kafamda dağınık evimde,unutkanlıkta çok var yani bildiğiniz salak gibi bir yapım varyarıda bırakıyorum,böyle birşey yaşayan varmı aranızda?
Merhaba çok geçmiş olsun. Bende aynı durumu yaşadım ve ara ara yaşıyorum. 3kez ağır depresyon geçirdim her seferinde ağırlaşarak geliyor.Bu son atağa kadar ilaç kullanmamıştım ama bu sonuncuda ilaca başladık etkisini göstermesi 6 altıncı ayda kendimi iyi hissetmeye başladım. Sabır göstermelisiniz kendinizi maneviy olarak güclendirin zamanla düzeleceksiniz.
 
Eşim çok iyi bir insan aslında bana çok destek oluyor ve üzülüyor,çok seviyorum eşimi onada kıyamam ve bir oğlumuz var 8 yaşında,ben mecbur fedakarlık yapmak zorundayım boşanmak en son çare,ama böylede mutsuzum,kaderimizde ne varsa yaşayacağız artık,doktora gidiyorum bu kaçıncı depresyonum unuttum artık ilaç alıyorum zaten 3 aydır ama bu sefer işe yaramıyor galiba çünkü hala keyifsizim,bu dünyaya niye geldik ki diye sorguluyorum devamlı,hayat çok uzun hep böyle kalırsam nasıl yaşarım diye düşünüyorum,sanki bu dünya bana yabancı gibi geliyor,umarım bu hisler geçicidir.
Tabiki bu sebeple bosanmak dogru olmaz sonucta bir yuva kolay kurulmuyo....ve esiniz sizi siz esinizi seviyosanız zaten olacak sey degl...en güzeli hem terapi ve ilaç tedavisi almanız birde kanınıza baktırın vitamin eksikliği yada anemi varmı diye?
 
Merhaba çok geçmiş olsun. Bende aynı durumu yaşadım ve ara ara yaşıyorum. 3kez ağır depresyon geçirdim her seferinde ağırlaşarak geliyor.Bu son atağa kadar ilaç kullanmamıştım ama bu sonuncuda ilaca başladık etkisini göstermesi 6 altıncı ayda kendimi iyi hissetmeye başladım. Sabır göstermelisiniz kendinizi maneviy olarak güclendirin zamanla düzeleceksiniz.
Merhaba sizede geçmiş olsun,ben 3 ay oldu daha ilaca başlayalı ama iyi gelmedi,hiç keyfim yok zamanın bir türlü geçmemesi hissi yaşıyorum,daha önceleri hep bir sebepten dolayı giriyordum depresyona ama bu kez bir sebepte yoktu ve hiç geçmeyecek gibi geliyor artık,kendimi salak,beceriksiz gibi hissediyorum,bu dünyada yerim yokmuş gibi herşey bomboş geliyor,inşallah ilaç 6 aydan sonra iyi gelir yoksa böyle nasıl yaşanır bilmiyorum.
 
Tabiki bu sebeple bosanmak dogru olmaz sonucta bir yuva kolay kurulmuyo....ve esiniz sizi siz esinizi seviyosanız zaten olacak sey degl...en güzeli hem terapi ve ilaç tedavisi almanız birde kanınıza baktırın vitamin eksikliği yada anemi varmı diye?
Almanya’da Türk terapist bulmak bir dert ve ateş pahası,daha dün biriyle görüştüm 50 dk.80 Euro istedi,şimdilik ilaçla devam.
 
Merhaba çok geçmiş olsun. Bende aynı durumu yaşadım ve ara ara yaşıyorum. 3kez ağır depresyon geçirdim her seferinde ağırlaşarak geliyor.Bu son atağa kadar ilaç kullanmamıştım ama bu sonuncuda ilaca başladık etkisini göstermesi 6 altıncı ayda kendimi iyi hissetmeye başladım. Sabır göstermelisiniz kendinizi maneviy olarak güclendirin zamanla düzeleceksiniz.
Ilk iki atak da ilaçsız nasıl atlatmıstinz
 
Anlıyorum ama Almanya’da yaşıyorum burda arkadaşımda yok sadece evdeyim genelde,ailem Türkiye’de onlarıda çok özlüyorum senede bir defa izine gidiyoruz,benim sorunum düşünce yapımı değiştiremiyorum birde çok hassas bir kişiliğim olduğunu söyledi psikoloğum,bilinç altıma nasıl yerleştirdirsem bu sefer iyileşeyeceğim fikrini bu beni çok zorluyor,ataktayım işlerimi falan yapabiliyorum ama çok zorlanıyorum mesela yarın ne yemek yapıcam diye düşünmek bile inanılmaz yoruyor beni,eğer iyileşemezsem bu ömür daha çok uzun nasıl dayanırım böyle yaşamaya,üzüntüden başka hastalıklar çıkacak busefer,inanın salmıyorum kendimi ama yinede geçmiyor,3 ayda 20 kilo verdim ve halen vermeye devam ediyorum,kimsede yardım edemiyor çok çaresizim artık.
Ya Rauf esması dusunce gucunu değiştiriyor
 
Selam arkadaşlar ben Almanya’da yaşıyorum,çok kötüyüm 2-3 aydır 20 kilo verdim,takıntımı depresyon mu bilmiyorum ama benim sorunum tam olarak yaşamak istememek evet tam olarak bu başka şekilde anlatamıyorum çünkü yani şu an ve şu saniye yaşamak istemiyorum ve bu his hiç geçmiyor,konsantrasyon sıfır,Ve en kötüsü de hiç geçmicek diye düşünmem,bu hayat bana göre değil diye düşünüyorum her saniye acı çekiyorum evet her saniye😞anlatmak mümkün değil yani zorla yaşıyorum,daha öncede çok depresyon geçirdim çocukluğumdan beri var ama bu bambaşka arkadaşlar,eriyorum artık,intihar etmem kesinlikle bir oğlum var ama bu acı beni zaten öldürecek,ilaç kullanıyorum cipralex 10 mg ve mirtazapin 15 mg ama bir faydası olmadı 3 aydır,artık kalbim yanıyor ve ağrıyor önümde uzun bir ömür var diyorum nasıl geçecek diyorum daha kötü oluyorum,hani istemediğiniz bir yerde zorla tutulursunuz ya hapishane gibi aynı öyle,kurtulamıyorum olumlu düşünmeyle de olmuyor,iyice aptallaştım artık ne söylenenleri anlıyorum ne birşeyle ilgim var,ne olur yardımcı olun ölmek istemiyorum yalvarırım,hayatım boyunca hep pasif bir insan oldum,mesela bir işe girip çalışamam hatta Almanca kursuna giderken bile depresyona giriyorum çok dağınık bir insanım zaten kafamda dağınık evimde,unutkanlıkta çok var yani bildiğiniz salak gibi bir yapım varyarıda bırakıyorum,böyle birşey yaşayan varmı aranızda?
çok geçmiş olsun. bence bunlar sadece ilaçla geçmiyor. benim de psikolojik bir sorunum olmuştu ilaç kullandım ama gelçmedi. terapi aldğımda geçti. yani mutlaka terapi almalısın ilaç yine kullan ama terapiyi de ekle bence. orası yabancı geliyorsa türkiyede uzaktan al online terapiler yapılıyor burda. a hatta istersen kendi doktorumu bile önerebilirim. ama bir şekilde terapi al yoksa geçmiyor ben denedim olmuyor. hatta iki doktor değiştirdim üçüncüd iyi geldi. bu işler biraz zor oluyor canım. çok geçmiş olsun inşallah sen de iyi olursun
 
çok geçmiş olsun. bence bunlar sadece ilaçla geçmiyor. benim de psikolojik bir sorunum olmuştu ilaç kullandım ama gelçmedi. terapi aldğımda geçti. yani mutlaka terapi almalısın ilaç yine kullan ama terapiyi de ekle bence. orası yabancı geliyorsa türkiyede uzaktan al online terapiler yapılıyor burda. a hatta istersen kendi doktorumu bile önerebilirim. ama bir şekilde terapi al yoksa geçmiyor ben denedim olmuyor. hatta iki doktor değiştirdim üçüncüd iyi geldi. bu işler biraz zor oluyor canım. çok geçmiş olsun inşallah sen de iyi olursun
merhaba doktorunuzun ismi ve telefonu varsa alabilirmiyim eğer memnunsanız bencede sadece ilaçla geçmiyor şuan hala köyüyüm zaten.
 
merhaba doktorunuzun ismi ve telefonu varsa alabilirmiyim eğer memnunsanız bencede sadece ilaçla geçmiyor şuan hala köyüyüm zaten.
burdan yazmak doğru mu bilmiyorum. Volkan öztürk'e gitmiştim. Numarasını özelden yazayım şimdi doğru olmaz yazmak. Şahsi numarasını vermişti ozamanlar bişey olursa ulaşabileyim Tabi ben izmirdeyim volkan bey izmirdeydi. gerçi şehir dışındaysan online da veriyor diye biliyorum. Atarım sana canım geçmiş olsun tekrar
 
İşte yine kötüyüm arkadaşlar 1 sene iyiydim ama yine aynı durumları yaşıyorum,20 mg cipralex alıyordum klo yapıyor diye bırakmak istedim 10 mg düştüm,yine aynı şeyleri yaşıyorum ana mücadele ediyorum bu sefer,işhahım kapandı kilo veriyorum,doktorum yine 20 mg yükseltti☹️
 
İşte yine kötüyüm arkadaşlar 1 sene iyiydim ama yine aynı durumları yaşıyorum,20 mg cipralex alıyordum klo yapıyor diye bırakmak istedim 10 mg düştüm,yine aynı şeyleri yaşıyorum ana mücadele ediyorum bu sefer,işhahım kapandı kilo veriyorum,doktorum yine 20 mg yükseltti☹️
Merhaba tesadüf konunuza denk geldim ,tekrar yeni yazmişsiniz.
Eşimde sizin gibi türkiyeden almanyaya geldi ve hic bir zaman isinamadi .Dil öğrenmedi sayilir kendini az bucuk idare ediyor .Erkek olduğu için çoğu işleri ben halletmem gerekti ,bunlarda özgüvenini zedeledi.
Eşim almanyayi hiç sevmedi sevmiyor ,aliştimi?
Fakat bizede hayat karanlik oldu ,onun isteksiz solgun enerjisiz hali ister istemez bizede bulaşti.
Allah korusun ama evimizde hergün cenaze var gibi suskun.

Bu sorunlar malesef sadece ilaclarla gecmiyor .Birde çok yan etkileri var ,hastaliğiniz kronikleşir ve duygu hislerinizi yavaş yavaş kayip edersiniz .
Uyari: asla ilaclarinizi kendi başiniza birakmayi önermiyorum.
Krize girersiniz! Dr. konuşun .

Almanyada sağlik sikortasi terapi ücretlerini karşiliyor .
Büyük şehirlerde bir süre türk dernekleri ( Verein)var. .Etkinliklere katilin mutlaka ,kadinlara özel kahvalti saati veya sohbetlere.Camilerde artik sosyal faaliyetler sunuyor .
Maddi durumunuz elle veriyorsa siz yaz tatilini hepsini gidin .Eşinizde nekadar izin alabilirse.
Korkmayin bir iki hafta ac kalmaz eşiniz.Hatta Osterferiendede gidin ailenizi görün ,kesinlikle .
Yoksa gittikce rahatsizliğiniz çogalacak ve sizin bildiğiniz gibi başka daha ağir hastaliklara yol acacaktir .
Ben eşime tavsiye etmiştim ,istediği zaman ailesine gitmesini fakat o kendi egosuna yediremedi gitmedi .
Şimdi yaşayan ölü.
 
O yaşayan ölüden biride benim,ben 10 senedir burdayım dil öğrenemiyorum öğrenmeye çalıştıkça sıkıntıya giriyorum,çok yalnızım burda hiç arakadaşım yok zaten sosyal bir insanda değilim hangi akla hizmet geldiysem buraya,ben çocukluğumdan beri depresyon hastasıyım çok sık ataklarım var artık umudum kalmadı inanın bu hayat böyle nasıl geçer diye düşünüyorum,ben aslında temelli Türkiye’ye dönmek istiyorum ama eşimi ikna edemiyorum,geçinemeyiz orda diyor çok korkuyor iş saatleri çok uzunmuş şartlar zormuş onuda anlıyorum ben onun için 10 yılımı verdim depresyona gire çıka savaştım o benim için bunu yaparmı bilmiyorum,sen git ben gelmem diyor 1 tanede oğlum var ne yapıcam bilmiyorum günden güne eriyorum,ilaç kullanıyorum ama çözüm o değil ben burada mutlu değilim,ailem kardeşlerim hepsi ordalar çok özlüyorum 😢
 
Burda kalsam delirecem,Türkiye’ye dönsem ordada kendi ayaklarımın üzerinde durmaya mecburum,ailem çok iyi çok anlayışlı yapamıyorsan gel diyorlar,ama onlara yük olmaktanda korkuyorum depresyona girdiğimde çalışamıyorum çünkü,intiharda edemem bu gidişle kanser olurum zaten😢
 
Anlıyorum ama Almanya’da yaşıyorum burda arkadaşımda yok sadece evdeyim genelde,ailem Türkiye’de onlarıda çok özlüyorum senede bir defa izine gidiyoruz,benim sorunum düşünce yapımı değiştiremiyorum birde çok hassas bir kişiliğim olduğunu söyledi psikoloğum,bilinç altıma nasıl yerleştirdirsem bu sefer iyileşeyeceğim fikrini bu beni çok zorluyor,ataktayım işlerimi falan yapabiliyorum ama çok zorlanıyorum mesela yarın ne yemek yapıcam diye düşünmek bile inanılmaz yoruyor beni,eğer iyileşemezsem bu ömür daha çok uzun nasıl dayanırım böyle yaşamaya,üzüntüden başka hastalıklar çıkacak busefer,inanın salmıyorum kendimi ama yinede geçmiyor,3 ayda 20 kilo verdim ve halen vermeye devam ediyorum,kimsede yardım edemiyor çok çaresizim artık.
canım anladıgım kadarıyla sende kronik depresyon var o yüzden ömür boyu ilaç kullanmalısın.Öncelikle sana fayda edecek ilaçları bulmalısın.Bak bende de efexor tek başına yetmedi yanına etkili bir ilaç daha verdi.onlarlada iyi olamadım tam oalrak sopnra ilaçlarım değişti.ilaçlar seni bu duygu durumundan çıkarır.ama doğru ilaçları bulman lazım.ilk işin bir pskiyatriye gitmek olsun e ilaçları hiç bırakma rabbim seni bu karanlıklardan kurtarsın
 
Spora yazılsanız, spor insanı hem bedenen hem de ruhen yukarı çekiyor. Sürekli ne olacak diye düşünmektense, kendinizi ve durumunu kabullenmeye çalışabilirsiniz. Deneyin, kolay değildir eminim ama denemek için şansınız var, neden olmasın.

Sürekli bir şeylerle meşgul olmak, size kendi durumunuzu sorgulamanıza izin vermeyecektir. Sürekli bir şeyle oyalanın, Tüm vakitlerinizi doldurun,

Bakım yapın,
yürüyüş yapın,
Dans edin, kursa yazılın
El işi yapın,
Resim yapın,
Sorunlarınızı kağıda dökün, aklınızda duracağına kağıtta dursun, hatırlamak isterseniz açar okursunuz. İstemezseniz belki unutursunuz.
Temizlik yapın
Evde değişiklik yapın,
Çocuğunuzla kurabiye yapın,
eşinizle film izleyin
ailenize akşam yemeği hazırlayın
uyuyun
bir plan defteri oluşturup, neyi yapıp neyi yapmadığınızı kontrol edin.
sizi mutsuz eden şeyleri kişileri hayatınızdan çıkarın, mutlu eden bir şeyler katın.
Sağlıklı beslenin
meditasyon yapın, kendinizi iç huzurunuzu dinleyin, kendinizi sevin.

aklıma bir şeyler gelirse yazarım.

unutmayın size sizden başka biri yardımcı olamaz. İyi olmak istiyorsanız, biraz çaba sarfedip kendinize bir yol çizin. İyi olacağınıza inanıyorum.
 
Back