Depresyondayım acil 😭

erayim · 19 Haziran 2020

Selam arkadaşlar ben Almanya’da yaşıyorum,çok kötüyüm 2-3 aydır 20 kilo verdim,takıntımı depresyon mu bilmiyorum ama benim sorunum tam olarak yaşamak istememek evet tam olarak bu başka şekilde anlatamıyorum çünkü yani şu an ve şu saniye yaşamak istemiyorum ve bu his hiç geçmiyor,konsantrasyon sıfır,Ve en kötüsü de hiç geçmicek diye düşünmem,bu hayat bana göre değil diye düşünüyorum her saniye acı çekiyorum evet her saniye

anlatmak mümkün değil yani zorla yaşıyorum,daha öncede çok depresyon geçirdim çocukluğumdan beri var ama bu bambaşka arkadaşlar,eriyorum artık,intihar etmem kesinlikle bir oğlum var ama bu acı beni zaten öldürecek,ilaç kullanıyorum cipralex 10 mg ve mirtazapin 15 mg ama bir faydası olmadı 3 aydır,artık kalbim yanıyor ve ağrıyor önümde uzun bir ömür var diyorum nasıl geçecek diyorum daha kötü oluyorum,hani istemediğiniz bir yerde zorla tutulursunuz ya hapishane gibi aynı öyle,kurtulamıyorum olumlu düşünmeyle de olmuyor,iyice aptallaştım artık ne söylenenleri anlıyorum ne birşeyle ilgim var,ne olur yardımcı olun ölmek istemiyorum yalvarırım,hayatım boyunca hep pasif bir insan oldum,mesela bir işe girip çalışamam hatta Almanca kursuna giderken bile depresyona giriyorum çok dağınık bir insanım zaten kafamda dağınık evimde,unutkanlıkta çok var yani bildiğiniz salak gibi bir yapım varyarıda bırakıyorum,böyle birşey yaşayan varmı aranızda?

Szr_ · 19 Haziran 2020

erayim .!.:
Selam arkadaşlar ben Almanya’da yaşıyorum,çok kötüyüm 2-3 aydır 20 kilo verdim,takıntımı depresyon mu bilmiyorum ama benim sorunum tam olarak yaşamak istememek evet tam olarak bu başka şekilde anlatamıyorum çünkü yani şu an ve şu saniye yaşamak istemiyorum ve bu his hiç geçmiyor,konsantrasyon sıfır,Ve en kötüsü de hiç geçmicek diye düşünmem,bu hayat bana göre değil diye düşünüyorum her saniye acı çekiyorum evet her saniyeanlatmak mümkün değil yani zorla yaşıyorum,daha öncede çok depresyon geçirdim çocukluğumdan beri var ama bu bambaşka arkadaşlar,eriyorum artık,intihar etmem kesinlikle bir oğlum var ama bu acı beni zaten öldürecek,ilaç kullanıyorum cipralex 10 mg ve mirtazapin 15 mg ama bir faydası olmadı 3 aydır,artık kalbim yanıyor ve ağrıyor önümde uzun bir ömür var diyorum nasıl geçecek diyorum daha kötü oluyorum,hani istemediğiniz bir yerde zorla tutulursunuz ya hapishane gibi aynı öyle,kurtulamıyorum olumlu düşünmeyle de olmuyor,iyice aptallaştım artık ne söylenenleri anlıyorum ne birşeyle ilgim var,ne olur yardımcı olun ölmek istemiyorum yalvarırım,hayatım boyunca hep pasif bir insan oldum,mesela bir işe girip çalışamam hatta Almanca kursuna giderken bile depresyona giriyorum çok dağınık bir insanım zaten kafamda dağınık evimde,unutkanlıkta çok var yani bildiğiniz salak gibi bir yapım varyarıda bırakıyorum,böyle birşey yaşayan varmı aranızda?

Öncelikle geçmiş olsun arkadaşım. Psikiyatri desteği alıyor musun ? İlaçları kullandığını yazmışsın ama eğer gidiyorsanda bence seansları arttırman lazım. Sorunun nedir ? Çocuğun var ve anlaşılan epey üzücü şeyler yaşamışsın. Biz anneler her ne olursa olsun çocuklarımız için önce güçlü olmalıyız ki onları herşeyden koruyup kollayalım. Eğer o gücü kendimizde bulamıyorsak elimizden geldiği kadar mücadele vermeliyiz. Pasif dağınık biriyim diyorsun çoğu insanın depresyon zamanında yaşadığı durum bu. Ben açıkçası sorununun ne olduğunu merak ediyorum. Seni bu raddeye getiren şeyi. Paylaşırsan ona göre tavsiyede bulunabiliriz belki. Bak burda herkesin bi derdi var bunu unutma. Biraz da toparlanmak senin elinde senin istemenle olabilir.

erayim · 19 Haziran 2020

szryk .!.:
Öncelikle geçmiş olsun arkadaşım. Psikiyatri desteği alıyor musun ? İlaçları kullandığını yazmışsın ama eğer gidiyorsanda bence seansları arttırman lazım. Sorunun nedir ? Çocuğun var ve anlaşılan epey üzücü şeyler yaşamışsın. Biz anneler her ne olursa olsun çocuklarımız için önce güçlü olmalıyız ki onları herşeyden koruyup kollayalım. Eğer o gücü kendimizde bulamıyorsak elimizden geldiği kadar mücadele vermeliyiz. Pasif dağınık biriyim diyorsun çoğu insanın depresyon zamanında yaşadığı durum bu. Ben açıkçası sorununun ne olduğunu merak ediyorum. Seni bu raddeye getiren şeyi. Paylaşırsan ona göre tavsiyede bulunabiliriz belki. Bak burda herkesin bi derdi var bunu unutma. Biraz da toparlanmak senin elinde senin istemenle olabilir.

Cevabınız için teşekkür ederim,öncelikle sorunum kendime güvensizlik ve gençlğimde erkek arkadaşlarımla yaşadığım travmalarım oldu (cinsel açıdan)hiç kimseye hayır diyemeyen bir yapım var ve kullanıldım, ama bunlar çok önceydi 17-18 yaşlar,ailemle ilgili bir problemim hiç olmadı çok sevgi dolu bir ailede büyüdüm,7-8 yaşlarında ilk okula fotoğrafçı gelmişti sıkıntıdanmı heyecandanmı bilmiyorum fotoğrafımı çekemediler yüzüm sapsarı olmuştu,dediğim gibi çocukluktan geliyor ama nedenini bilmiyorum,bir defasında çok küçük bir yaşta sanırım 12-13 yaşlarındaydım obsesif konfulsif hastalığı oldum,nasıl ölececeğiz nasıl can vereceğiz,çok acı çekecekmiyiz falan,lise yıllarında yine derslerden bunalıp depresyona girdim,Almanya’ya geldim burda Almanca kursuna bile gidemedim sesli birşeyler okurken gülme isteği geliyor,sinirlerim mi çok zayıf anlamadım,bazen iyileşip tekrar tekrar giriyorum kendimden nefret ediyorum,kendime hiç özen göstermiyorum çok sığ bir yaşamım var ama nasıl değişebilirim ki bu yaştan sonra.

ADAY · 19 Haziran 2020

erayim .!.:
Selam arkadaşlar ben Almanya’da yaşıyorum,çok kötüyüm 2-3 aydır 20 kilo verdim,takıntımı depresyon mu bilmiyorum ama benim sorunum tam olarak yaşamak istememek evet tam olarak bu başka şekilde anlatamıyorum çünkü yani şu an ve şu saniye yaşamak istemiyorum ve bu his hiç geçmiyor,konsantrasyon sıfır,Ve en kötüsü de hiç geçmicek diye düşünmem,bu hayat bana göre değil diye düşünüyorum her saniye acı çekiyorum evet her saniyeanlatmak mümkün değil yani zorla yaşıyorum,daha öncede çok depresyon geçirdim çocukluğumdan beri var ama bu bambaşka arkadaşlar,eriyorum artık,intihar etmem kesinlikle bir oğlum var ama bu acı beni zaten öldürecek,ilaç kullanıyorum cipralex 10 mg ve mirtazapin 15 mg ama bir faydası olmadı 3 aydır,artık kalbim yanıyor ve ağrıyor önümde uzun bir ömür var diyorum nasıl geçecek diyorum daha kötü oluyorum,hani istemediğiniz bir yerde zorla tutulursunuz ya hapishane gibi aynı öyle,kurtulamıyorum olumlu düşünmeyle de olmuyor,iyice aptallaştım artık ne söylenenleri anlıyorum ne birşeyle ilgim var,ne olur yardımcı olun ölmek istemiyorum yalvarırım,hayatım boyunca hep pasif bir insan oldum,mesela bir işe girip çalışamam hatta Almanca kursuna giderken bile depresyona giriyorum çok dağınık bir insanım zaten kafamda dağınık evimde,unutkanlıkta çok var yani bildiğiniz salak gibi bir yapım varyarıda bırakıyorum,böyle birşey yaşayan varmı aranızda?

Anlıyorum canım bende yaşıyorum aynılarını hemde 2yıldır depresyondan dolayı bu düşünceler yalnız değilsin

Szr_ · 19 Haziran 2020

erayim .!.:
Cevabınız için teşekkür ederim,öncelikle sorunum kendime güvensizlik ve gençlğimde erkek arkadaşlarımla yaşadığım travmalarım oldu (cinsel açıdan)hiç kimseye hayır diyemeyen bir yapım var ve kullanıldım, ama bunlar çok önceydi 17-18 yaşlar,ailemle ilgili bir problemim hiç olmadı çok sevgi dolu bir ailede büyüdüm,7-8 yaşlarında ilk okula fotoğrafçı gelmişti sıkıntıdanmı heyecandanmı bilmiyorum fotoğrafımı çekemediler yüzüm sapsarı olmuştu,dediğim gibi çocukluktan geliyor ama nedenini bilmiyorum,bir defasında çok küçük bir yaşta sanırım 12-13 yaşlarındaydım obsesif konfulsif hastalığı oldum,nasıl ölececeğiz nasıl can vereceğiz,çok acı çekecekmiyiz falan,lise yıllarında yine derslerden bunalıp depresyona girdim,Almanya’ya geldim burda Almanca kursuna bile gidemedim sesli birşeyler okurken gülme isteği geliyor,sinirlerim mi çok zayıf anlamadım,bazen iyileşip tekrar tekrar giriyorum kendimden nefret ediyorum,kendime hiç özen göstermiyorum çok sığ bir yaşamım var ama nasıl değişebilirim ki bu yaştan sonra.

Bence kendinle barışmalısın ve kendine değer vermelisin. Herkes gibi olacak değilsin tabiki ama kendi değerini önce kendin vermelisin. Beğenmediğin bişeyin mi var üstüne git seni nasıl iyi hissettirecekse onu yapmalısın. Kendi iç sesini dinleyerek kendini depresyona sokuyorsun bence. Gerekirse giyim tarzını değiştir keyif aldığın şeyleri yapmak için kendine fırsatlar yaratmaya bak. Saçını mı beğenmiyorsun git kestir. İnan çok sorunları olan insanlar var. Ben neden böyleyim dersen daha da kötü olursun inan bana. Sosyalleşmeye bak biraz gez, eğlen, yeni insanlarla tanış, gıybet yap :) Bunlar insanın kafasını dağıtan şeyler. Ölmek istemek sürekli bu konuya yoğunlaşmak sıkıntılı bir durum. Geçmişte yaşadığın geçmişte kalır. Bizim hatalarımız yok mu ? Geriye döndüğümüzde pişmanlık duyduğumuz şeyler yok mu ? Bir sürüüüü…. Ama önce kendine güven, kilo vermen gerekiyorsa kilo ver. Bakım yapman lazımsa onu yap. Sev kendini herşeyden önce :)

Firstangel35 · 19 Haziran 2020

szryk .!.:
Öncelikle geçmiş olsun arkadaşım. Psikiyatri desteği alıyor musun ? İlaçları kullandığını yazmışsın ama eğer gidiyorsanda bence seansları arttırman lazım. Sorunun nedir ? Çocuğun var ve anlaşılan epey üzücü şeyler yaşamışsın. Biz anneler her ne olursa olsun çocuklarımız için önce güçlü olmalıyız ki onları herşeyden koruyup kollayalım. Eğer o gücü kendimizde bulamıyorsak elimizden geldiği kadar mücadele vermeliyiz. Pasif dağınık biriyim diyorsun çoğu insanın depresyon zamanında yaşadığı durum bu. Ben açıkçası sorununun ne olduğunu merak ediyorum. Seni bu raddeye getiren şeyi. Paylaşırsan ona göre tavsiyede bulunabiliriz belki. Bak burda herkesin bi derdi var bunu unutma. Biraz da toparlanmak senin elinde senin istemenle olabilir.

Geçmiş olsun canım kaç yaşındasın bence anlattığım şeylerin çoğu depresyondan kaynaklanıyor bende zzman zaman yaşıyorum bu hisleri ama bir evladın varmış ınun için iyi olmaya çalışmalısın ailen elin dostun arkadaşın yokmu sürekli onlarla birlikte olmaya çalış yanlız kalmamaya çalış ama ilk olarak psikiyatrise, randevu al ilaç dolarını artırsın belliki yeterdi, geliyor çok daha kuvvetli etkili ilaçlar var çünkü sana iyi geleni bulduktan sonra kendine bir hobi bir ii bulman gerekli oyalanmak için biliyorum sen yataktan bile çıkmak istemiyorsun nekadar hareketten uzak kalırsan depresyon okadar artıyor hareket spor egzersiz beyin kimyasımda değişiklik yapıyor seretonini artırıyor kendini zorla yada evde kendin yap ama hergün mutlaka da olsa yap zamanla normale dönmeye başlayacaksın birde namaz kılmaya çalış ben bu şekilde gün gün açıldığımı hissediyorum

hmkh · 24 Haziran 2020

erayim .!.:
Selam arkadaşlar ben Almanya’da yaşıyorum,çok kötüyüm 2-3 aydır 20 kilo verdim,takıntımı depresyon mu bilmiyorum ama benim sorunum tam olarak yaşamak istememek evet tam olarak bu başka şekilde anlatamıyorum çünkü yani şu an ve şu saniye yaşamak istemiyorum ve bu his hiç geçmiyor,konsantrasyon sıfır,Ve en kötüsü de hiç geçmicek diye düşünmem,bu hayat bana göre değil diye düşünüyorum her saniye acı çekiyorum evet her saniyeanlatmak mümkün değil yani zorla yaşıyorum,daha öncede çok depresyon geçirdim çocukluğumdan beri var ama bu bambaşka arkadaşlar,eriyorum artık,intihar etmem kesinlikle bir oğlum var ama bu acı beni zaten öldürecek,ilaç kullanıyorum cipralex 10 mg ve mirtazapin 15 mg ama bir faydası olmadı 3 aydır,artık kalbim yanıyor ve ağrıyor önümde uzun bir ömür var diyorum nasıl geçecek diyorum daha kötü oluyorum,hani istemediğiniz bir yerde zorla tutulursunuz ya hapishane gibi aynı öyle,kurtulamıyorum olumlu düşünmeyle de olmuyor,iyice aptallaştım artık ne söylenenleri anlıyorum ne birşeyle ilgim var,ne olur yardımcı olun ölmek istemiyorum yalvarırım,hayatım boyunca hep pasif bir insan oldum,mesela bir işe girip çalışamam hatta Almanca kursuna giderken bile depresyona giriyorum çok dağınık bir insanım zaten kafamda dağınık evimde,unutkanlıkta çok var yani bildiğiniz salak gibi bir yapım varyarıda bırakıyorum,böyle birşey yaşayan varmı aranızda?

Herşeyi boşver nefes almak ve bir yavruya sahip olmak büyük nimet namaz kıl allaha dua et seni kurtarsın bu çıkmazdan

erayim · 25 Haziran 2020

szryk .!.:
Bence kendinle barışmalısın ve kendine değer vermelisin. Herkes gibi olacak değilsin tabiki ama kendi değerini önce kendin vermelisin. Beğenmediğin bişeyin mi var üstüne git seni nasıl iyi hissettirecekse onu yapmalısın. Kendi iç sesini dinleyerek kendini depresyona sokuyorsun bence. Gerekirse giyim tarzını değiştir keyif aldığın şeyleri yapmak için kendine fırsatlar yaratmaya bak. Saçını mı beğenmiyorsun git kestir. İnan çok sorunları olan insanlar var. Ben neden böyleyim dersen daha da kötü olursun inan bana. Sosyalleşmeye bak biraz gez, eğlen, yeni insanlarla tanış, gıybet yap :) Bunlar insanın kafasını dağıtan şeyler. Ölmek istemek sürekli bu konuya yoğunlaşmak sıkıntılı bir durum. Geçmişte yaşadığın geçmişte kalır. Bizim hatalarımız yok mu ? Geriye döndüğümüzde pişmanlık duyduğumuz şeyler yok mu ? Bir sürüüüü…. Ama önce kendine güven, kilo vermen gerekiyorsa kilo ver. Bakım yapman lazımsa onu yap. Sev kendini herşeyden önce :)

erayim · 25 Haziran 2020

Anlıyorum ama Almanya’da yaşıyorum burda arkadaşımda yok sadece evdeyim genelde,ailem Türkiye’de onlarıda çok özlüyorum senede bir defa izine gidiyoruz,benim sorunum düşünce yapımı değiştiremiyorum birde çok hassas bir kişiliğim olduğunu söyledi psikoloğum,bilinç altıma nasıl yerleştirdirsem bu sefer iyileşeyeceğim fikrini bu beni çok zorluyor,ataktayım işlerimi falan yapabiliyorum ama çok zorlanıyorum mesela yarın ne yemek yapıcam diye düşünmek bile inanılmaz yoruyor beni,eğer iyileşemezsem bu ömür daha çok uzun nasıl dayanırım böyle yaşamaya,üzüntüden başka hastalıklar çıkacak busefer,inanın salmıyorum kendimi ama yinede geçmiyor,3 ayda 20 kilo verdim ve halen vermeye devam ediyorum,kimsede yardım edemiyor çok çaresizim artık.

Daphne133 · 25 Haziran 2020

erayim .!.:
Anlıyorum ama Almanya’da yaşıyorum burda arkadaşımda yok sadece evdeyim genelde,ailem Türkiye’de onlarıda çok özlüyorum senede bir defa izine gidiyoruz,benim sorunum düşünce yapımı değiştiremiyorum birde çok hassas bir kişiliğim olduğunu söyledi psikoloğum,bilinç altıma nasıl yerleştirdirsem bu sefer iyileşeyeceğim fikrini bu beni çok zorluyor,ataktayım işlerimi falan yapabiliyorum ama çok zorlanıyorum mesela yarın ne yemek yapıcam diye düşünmek bile inanılmaz yoruyor beni,eğer iyileşemezsem bu ömür daha çok uzun nasıl dayanırım böyle yaşamaya,üzüntüden başka hastalıklar çıkacak busefer,inanın salmıyorum kendimi ama yinede geçmiyor,3 ayda 20 kilo verdim ve halen vermeye devam ediyorum,kimsede yardım edemiyor çok çaresizim artık.

Eşinizle beraber tatile falan çıksaniz belki iyi gelir kısa bir tatil

ADAY · 25 Haziran 2020

erayim .!.:
Anlıyorum ama Almanya’da yaşıyorum burda arkadaşımda yok sadece evdeyim genelde,ailem Türkiye’de onlarıda çok özlüyorum senede bir defa izine gidiyoruz,benim sorunum düşünce yapımı değiştiremiyorum birde çok hassas bir kişiliğim olduğunu söyledi psikoloğum,bilinç altıma nasıl yerleştirdirsem bu sefer iyileşeyeceğim fikrini bu beni çok zorluyor,ataktayım işlerimi falan yapabiliyorum ama çok zorlanıyorum mesela yarın ne yemek yapıcam diye düşünmek bile inanılmaz yoruyor beni,eğer iyileşemezsem bu ömür daha çok uzun nasıl dayanırım böyle yaşamaya,üzüntüden başka hastalıklar çıkacak busefer,inanın salmıyorum kendimi ama yinede geçmiyor,3 ayda 20 kilo verdim ve halen vermeye devam ediyorum,kimsede yardım edemiyor çok çaresizim artık.

İştah yapan kilo aldıran antidepresanlar var canım psikiyatri ne diyorsa onu yap cipralex banada kötü gelmişti ve iştahsızlık yapmıştı paxeraya geçmiştim sonra başka sağlık sorunlarım oldu kortizon felan kullandım o yüzden iyileşemedim ama sana iyi gelen ilaçlar olur illaki

Betulyarim · 25 Haziran 2020

erayim .!.:
Cevabınız için teşekkür ederim,öncelikle sorunum kendime güvensizlik ve gençlğimde erkek arkadaşlarımla yaşadığım travmalarım oldu (cinsel açıdan)hiç kimseye hayır diyemeyen bir yapım var ve kullanıldım, ama bunlar çok önceydi 17-18 yaşlar,ailemle ilgili bir problemim hiç olmadı çok sevgi dolu bir ailede büyüdüm,7-8 yaşlarında ilk okula fotoğrafçı gelmişti sıkıntıdanmı heyecandanmı bilmiyorum fotoğrafımı çekemediler yüzüm sapsarı olmuştu,dediğim gibi çocukluktan geliyor ama nedenini bilmiyorum,bir defasında çok küçük bir yaşta sanırım 12-13 yaşlarındaydım obsesif konfulsif hastalığı oldum,nasıl ölececeğiz nasıl can vereceğiz,çok acı çekecekmiyiz falan,lise yıllarında yine derslerden bunalıp depresyona girdim,Almanya’ya geldim burda Almanca kursuna bile gidemedim sesli birşeyler okurken gülme isteği geliyor,sinirlerim mi çok zayıf anlamadım,bazen iyileşip tekrar tekrar giriyorum kendimden nefret ediyorum,kendime hiç özen göstermiyorum çok sığ bir yaşamım var ama nasıl değişebilirim ki bu yaştan sonra.

Canim çok geçmiş olsun.bazen hicbirsey yaşamadan da depresyon olabiliyor insan.diger yandan çok ağır şeyler yaşayan biri rahatsizlnmaz bu yatkinlikla ilgili.bazen neyin var şükret denir.kendinde bilirsin birşey yoktur ama asamazsin.cocugun varmış onun için Dr la görüşme ayarla git bence tekrar.ilacin dozu az gelmiş olur başka ilaç gerekebilir.kendinizi seviyorsunuz şu an ama inanın çok değerlisiniz.

erayim · 25 Haziran 2020

Daphne133 .!.:
Eşinizle beraber tatile falan çıksaniz belki iyi gelir kısa bir tatil

Eşim çalışıyor ve koronadan dolayı oğlum bazen okula gidip bazen evde kalıyor,okula gitmediği günlerde eve ödev veriyorlar,üstelik 3 ay önce evimiz yandı ondan beri görümcemlerde kalıyoruz,yani imkansız gibi birşey tatil,ailem Türkiye’de onlarda gel diyor çok üzülüyorlar ama gidemiyorum işte,zaten Almanya’dan da nefret ediyorum evlenip geldim eşimi seviyorum ama burda sosyal hayat sıfır

erayim · 25 Haziran 2020

ADAY .!.:
İştah yapan kilo aldıran antidepresanlar var canım psikiyatri ne diyorsa onu yap cipralex banada kötü gelmişti ve iştahsızlık yapmıştı paxeraya geçmiştim sonra başka sağlık sorunlarım oldu kortizon felan kullandım o yüzden iyileşemedim ama sana iyi gelen ilaçlar olur illaki

İştah yapan ilaç verdi zaten kullanıyorum mirtazapin ismi.biraz yiyebiliyorum ama kilo almadım daha 2 aydan beri,cipralex neredeyse 3 ay olacak 10 gün sonra ama daha iyi gelmedi sorun olanda bu.bunun yanında tiroid ilacı da kullanıyorum yani günde 3 tane ilaç alıyorum.

erayim · 25 Haziran 2020

Betulyarim .!.:
Canim çok geçmiş olsun.bazen hicbirsey yaşamadan da depresyon olabiliyor insan.diger yandan çok ağır şeyler yaşayan biri rahatsizlnmaz bu yatkinlikla ilgili.bazen neyin var şükret denir.kendinde bilirsin birşey yoktur ama asamazsin.cocugun varmış onun için Dr la görüşme ayarla git bence tekrar.ilacin dozu az gelmiş olur başka ilaç gerekebilir.kendinizi seviyorsunuz şu an ama inanın çok değerlisiniz.

Teşekkür ederim sizlerde çok değerlisiniz,özellikle böyle zor zamanlarda iyi ki varsınız.iki gün önce randevum vardı ilacın dozunu 10 mg dan 15 yaptı bugünden itibaren 15 mg alıyorum artık,ama depresyon atağı geldiği zaman midem ve bağırsaklarım okadar kötü oluyor ki hemen iştahım kapanıyor,yüzümün rengi soluyor o an,nasıl geçecek böyle nasıl yaşarım hiç bir fikrim yok

ADAY · 25 Haziran 2020

erayim .!.:
İştah yapan ilaç verdi zaten kullanıyorum mirtazapin ismi.biraz yiyebiliyorum ama kilo almadım daha 2 aydan beri,cipralex neredeyse 3 ay olacak 10 gün sonra ama daha iyi gelmedi sorun olanda bu.bunun yanında tiroid ilacı da kullanıyorum yani günde 3 tane ilaç alıyorum.

Bende troid ilacı kullanıyorum sabret iyi gelmeye başlar bu ilaçlar biraz geç etki ediyo

Daphne133 · 25 Haziran 2020

erayim .!.:
Eşim çalışıyor ve koronadan dolayı oğlum bazen okula gidip bazen evde kalıyor,okula gitmediği günlerde eve ödev veriyorlar,üstelik 3 ay önce evimiz yandı ondan beri görümcemlerde kalıyoruz,yani imkansız gibi birşey tatil,ailem Türkiye’de onlarda gel diyor çok üzülüyorlar ama gidemiyorum işte,zaten Almanya’dan da nefret ediyorum evlenip geldim eşimi seviyorum ama burda sosyal hayat sıfır

O yüzden depresyondasiniz büyük ihtimalle aslında ailenizin yanına gitseniz çok iyi olur size uzaklaşmak iyi gelir

erayim · 25 Haziran 2020

Daphne133 .!.:
O yüzden depresyondasiniz büyük ihtimalle aslında ailenizin yanına gitseniz çok iyi olur size uzaklaşmak iyi gelir

Keşke,ama dediğim gibi çocuğun okulu var ve eşimde yoğun çalışıyor,aslında burda yaşamayı biç sevmiyorum eşime diyorum gidelim temelli Türkiye’ye diye ama o istemiyor doğma büyüme Almanya’da çünkü,ama burada da ben mutlu değilim zaten dil öğrenmek tam bir işkence,okadar zor bir dil ki düşünün ikinci sınıftaki oğlumun ödevlerinde eşim bile zorlanıyor,senede bir defa izin 4 hafta hiç yetmiyor zaten bazen ailemi bile zor görüyorum oraya buraya gezmekten.

Daphne133 · 25 Haziran 2020

erayim .!.:
Keşke,ama dediğim gibi çocuğun okulu var ve eşimde yoğun çalışıyor,aslında burda yaşamayı biç sevmiyorum eşime diyorum gidelim temelli Türkiye’ye diye ama o istemiyor doğma büyüme Almanya’da çünkü,ama burada da ben mutlu değilim zaten dil öğrenmek tam bir işkence,okadar zor bir dil ki düşünün ikinci sınıftaki oğlumun ödevlerinde eşim bile zorlanıyor,senede bir defa izin 4 hafta hiç yetmiyor zaten bazen ailemi bile zor görüyorum oraya buraya gezmekten.

Aileniz yaniniza gelemez mi vize falan ayarlarsanız böyle olmak sizi yıpratıyordur muhtemelen. Birde bende boşanma sürecini böyle dusuncelerle atlattım bana kitap okumak çok iyi geldi hani kitap okurken orayı kurguladigim için düşünemiyordum birşey belki size de iyi gelir

erayim · 25 Haziran 2020

Sizede geçmiş olsun boşanmakta hiç kolay bir süreç değil,annem geldi sadece bir defa ki 10 seneden beri buradayım,çağırıyorum kimse gelmiyor hem maddi sebeplerden dolayı hemde şimdi bu koronadan korkuyorlar.aslında kitap okumayı bende çok severim ama konsantre olamıyorum şu sıralar.

Depresyondayım acil 😭

Guru

Kısa çöp uzun çöpten hakkını alır elbette..

Guru

Guru

Kısa çöp uzun çöpten hakkını alır elbette..

Aktif Üye

Popüler Üye

Guru

Guru

Üye

Guru

Üye

Guru

Guru

Guru

Guru

Üye

Guru

Üye

Guru

Benzer Konular