Bakın bende 2 sene depresyon tedavisi gördüm. Ayni sizin gibi. Hatta belkide daha zoruydu ustelikte küçücük bebeğim vardı. Benimki lohusalık sonrası depresyonu 2 sene sürdü. Sabah kahvaltı ederdim zoraki masayı bile akşam toplardim. Temizlik hakgetire ve kendime ne eve bakabildim. İyi kötü bebeğime bakıyordum ona şükür olsun. Tedaviden sonra düzeldim. Hemen değil tabiki yavaş yavaş. Sende basaricaksin yeterki gayret etmerhaba,ben uzun süredir majör depresyonla boğuşuyorum.hâla düzelebilmiş değilim, ilacı yeni bıraktım, terapi alıyorum.
depresyonda olunca insanın karnını doyurmak için bile eli kolu kalkmıyor. sürekli uyuyordum. şu an 8-10 saate indirebildim. düzenli uyumak için program yaptım.bu süre zarfında evde çok is birikti, yemek temizlik yapamıyordum. yavaş yavaş toparlanmaya başladım.
size sorum şunlar;
1)bir yerden başladım ama her şey üstüme üstüme geliyor. 'başaramıycam' deyip bir çökkünlük içine giriyorum. bi de her şeyi cok ayrıntılı düşünüyorum. mesela çamaşır asmam için odayı temizlemeliyim, dolap baştan aşağı temizlenmeli, odanın tertemiz olması için duvarları, camları her yeri silmeliyim vs vs.. her şeyi birbirine bağlıyorum o karmaşık ağ beni çok yoruyor.daha pratik nasıl olabilirim?
2)birikmiş çamaşır çok, uzunca bir müddet kirli kaldılar. Bu yüzden makine deterjan ve suyu aldıktan sonra bekletmeye alıp, 10 saate yakın bekletiyorum. böyle makinem zarar görür mü? sizin başka öneriniz var mı?
3)evde iki kedim var kumları balkonda,o yüzden balkonu kullanamıyorum.kumlarını günde iki kere temizlesem de yetmiyor.bu konuda kedisi olanlar ne yapıyor fikirlerini merak ediyorum.bi de kedi ve çocuk aynı anda oluyor mu?nasıl oluyor, nelere dikkat ediyorsunuz?
4) kendimi toparlamadam çocuk yaparsam bakamam, hakkına girerim diye çocuk yapmadım. 35 yaşına geldim, sizce çok mu geç kaldım.
not: toparlanma aşamasındayım,lütfen kırıcı yorum yapmayın, modumu aşağı çekecek yorumlara değil, beni yukarı taşıyacak tavsiyelere ihtiyacım var.
bu durumu yaşamayanlar tam empati kurmakta zorlanabilirler.önceki hâlime, " bak gelecekte böyle olacaksın, evin böyle olacak" deselerdi ağzım açık kalırdı.böyle olacağımı hiç ummazdım. düsmez kalkmaz bir Allah..
umursamaz biri değilim, gerçekten umursuyorum. evime kimseyi çağıramıyorum, kendim çağıramadığım icin kimseye de pek gitmem. yardımcı kadın çağıramam, parayı denkleştirsem bile utanırım. annem de kaç kere yardım edeyim beraber halledelim dedi ama olmaz, kendim halletcem inşaallah.
35 yaş çocuk için geç değil. O şekilde düşünmeyin. Hatta olgunlaştığınız için çocuğunuzu daha iyi tolere edebiliyor olacaksınız. Çok geçmiş olsun. Kendinizi sıkmayın. Yavaş yavaş geçiş yapın. Bana zarar verebilir gibi geldi çamaşır makinenize. Normal yıkayıp iki defa yıkama yapsanız olmaz mı? Siz neleri qtlattınız. Bunu da atlatacaksınız. Kendinize güvenin.merhaba,ben uzun süredir majör depresyonla boğuşuyorum.hâla düzelebilmiş değilim, ilacı yeni bıraktım, terapi alıyorum.
depresyonda olunca insanın karnını doyurmak için bile eli kolu kalkmıyor. sürekli uyuyordum. şu an 8-10 saate indirebildim. düzenli uyumak için program yaptım.bu süre zarfında evde çok is birikti, yemek temizlik yapamıyordum. yavaş yavaş toparlanmaya başladım.
size sorum şunlar;
1)bir yerden başladım ama her şey üstüme üstüme geliyor. 'başaramıycam' deyip bir çökkünlük içine giriyorum. bi de her şeyi cok ayrıntılı düşünüyorum. mesela çamaşır asmam için odayı temizlemeliyim, dolap baştan aşağı temizlenmeli, odanın tertemiz olması için duvarları, camları her yeri silmeliyim vs vs.. her şeyi birbirine bağlıyorum o karmaşık ağ beni çok yoruyor.daha pratik nasıl olabilirim?
2)birikmiş çamaşır çok, uzunca bir müddet kirli kaldılar. Bu yüzden makine deterjan ve suyu aldıktan sonra bekletmeye alıp, 10 saate yakın bekletiyorum. böyle makinem zarar görür mü? sizin başka öneriniz var mı?
3)evde iki kedim var kumları balkonda,o yüzden balkonu kullanamıyorum.kumlarını günde iki kere temizlesem de yetmiyor.bu konuda kedisi olanlar ne yapıyor fikirlerini merak ediyorum.bi de kedi ve çocuk aynı anda oluyor mu?nasıl oluyor, nelere dikkat ediyorsunuz?
4) kendimi toparlamadam çocuk yaparsam bakamam, hakkına girerim diye çocuk yapmadım. 35 yaşına geldim, sizce çok mu geç kaldım.
not: toparlanma aşamasındayım,lütfen kırıcı yorum yapmayın, modumu aşağı çekecek yorumlara değil, beni yukarı taşıyacak tavsiyelere ihtiyacım var.
bu durumu yaşamayanlar tam empati kurmakta zorlanabilirler.önceki hâlime, " bak gelecekte böyle olacaksın, evin böyle olacak" deselerdi ağzım açık kalırdı.böyle olacağımı hiç ummazdım. düsmez kalkmaz bir Allah..
umursamaz biri değilim, gerçekten umursuyorum. evime kimseyi çağıramıyorum, kendim çağıramadığım icin kimseye de pek gitmem. yardımcı kadın çağıramam, parayı denkleştirsem bile utanırım. annem de kaç kere yardım edeyim beraber halledelim dedi ama olmaz, kendim halletcem inşaallah.
Tamam güzel depresyonda değilsiniz anladıkta bu yazdığınızın konu sahibine ne gibi bir faydası var ? Yardım isteyen birinin konusunda bu tarz yorumlar hoş olmuyor.Depresyonda olmadığımdan emin oldum şu an teşekkürler.
Camasirlari makinede 10 saat bekletmenize gerek yok sonucta sokakta kalmadilar ki. Icinize sinmiyosa on yikama ekstra durulama falan yapin. Eger detayli isler kafa karistiriyosa oda oda ilerleyn. Her gun bi oda temizligi seklinde ilerlerseniz hem daha derli toplu olur hem kafaniz karismaz. Kedilerle ilgili net bisey diyemeyecegim naparsak yapalim o kumlar her yerde o tuvalet surekli temizlenmek istiyomerhaba,ben uzun süredir majör depresyonla boğuşuyorum.hâla düzelebilmiş değilim, ilacı yeni bıraktım, terapi alıyorum.
depresyonda olunca insanın karnını doyurmak için bile eli kolu kalkmıyor. sürekli uyuyordum. şu an 8-10 saate indirebildim. düzenli uyumak için program yaptım.bu süre zarfında evde çok is birikti, yemek temizlik yapamıyordum. yavaş yavaş toparlanmaya başladım.
size sorum şunlar;
1)bir yerden başladım ama her şey üstüme üstüme geliyor. 'başaramıycam' deyip bir çökkünlük içine giriyorum. bi de her şeyi cok ayrıntılı düşünüyorum. mesela çamaşır asmam için odayı temizlemeliyim, dolap baştan aşağı temizlenmeli, odanın tertemiz olması için duvarları, camları her yeri silmeliyim vs vs.. her şeyi birbirine bağlıyorum o karmaşık ağ beni çok yoruyor.daha pratik nasıl olabilirim?
2)birikmiş çamaşır çok, uzunca bir müddet kirli kaldılar. Bu yüzden makine deterjan ve suyu aldıktan sonra bekletmeye alıp, 10 saate yakın bekletiyorum. böyle makinem zarar görür mü? sizin başka öneriniz var mı?
3)evde iki kedim var kumları balkonda,o yüzden balkonu kullanamıyorum.kumlarını günde iki kere temizlesem de yetmiyor.bu konuda kedisi olanlar ne yapıyor fikirlerini merak ediyorum.bi de kedi ve çocuk aynı anda oluyor mu?nasıl oluyor, nelere dikkat ediyorsunuz?
4) kendimi toparlamadam çocuk yaparsam bakamam, hakkına girerim diye çocuk yapmadım. 35 yaşına geldim, sizce çok mu geç kaldım.
not: toparlanma aşamasındayım,lütfen kırıcı yorum yapmayın, modumu aşağı çekecek yorumlara değil, beni yukarı taşıyacak tavsiyelere ihtiyacım var.
bu durumu yaşamayanlar tam empati kurmakta zorlanabilirler.önceki hâlime, " bak gelecekte böyle olacaksın, evin böyle olacak" deselerdi ağzım açık kalırdı.böyle olacağımı hiç ummazdım. düsmez kalkmaz bir Allah..
umursamaz biri değilim, gerçekten umursuyorum. evime kimseyi çağıramıyorum, kendim çağıramadığım icin kimseye de pek gitmem. yardımcı kadın çağıramam, parayı denkleştirsem bile utanırım. annem de kaç kere yardım edeyim beraber halledelim dedi ama olmaz, kendim halletcem inşaallah.
Biliyorum. Her şeye duyar kasmasanız olmaz. Bir süredir kendimi kötü hissediyorum ben de depresif gibi. okuduklarımla beraber depresyonda olma ihtimalim gözümde azaldı. Bu kadarTamam güzel depresyonda değilsiniz anladıkta bu yazdığınızın konu sahibine ne gibi bir faydası var ? Yardım isteyen birinin konusunda bu tarz yorumlar hoş olmuyor.
Geçmiş olsun az da olsa toparlanmanıza (veya çabanıza diyim) sevindim. Yerinizde olsam önce atılacak birşeyleri atmakla işe başlarım. Çamaşırları saatlerce bekletmenize gerek yok direk uzun programda yıkayın, bekletirseniz renkleri solabilir. Bu sırada normal süpürme silme toz alma yapabilirsiniz, diğer detay şeylere de yavaş yavaş girersiniz. Eğer genel bir toparlama ve ufak bir genel temizlik yaparsanız en azından bir içiniz açılır yaptıklarınız göze gelir. Sonra da gün gün oda oda detaylı temizliğe girebilirsiniz enerjiniz oldukça.. Kediler için önerim, topaklanan kum kullanın idrar da içinde kalmadığı için koku minimum oluyor, o koku için de karbon filtreli tuvaletler var alabilirsiniz. Kumu günde 2 den az temizlemeyin. Balkonu da en az günde bir süpürün. Son olarak çocuk meselesine geleyim, kediyle çocuk aynı anda tabiki gayet de güzel olur ama şu an hastalığınızı atlatmaya öncelik verin çünkü çocuk kolay iş değil.. Bu arada 35 geç değil 39 da doğurdummerhaba,ben uzun süredir majör depresyonla boğuşuyorum.hâla düzelebilmiş değilim, ilacı yeni bıraktım, terapi alıyorum.
depresyonda olunca insanın karnını doyurmak için bile eli kolu kalkmıyor. sürekli uyuyordum. şu an 8-10 saate indirebildim. düzenli uyumak için program yaptım.bu süre zarfında evde çok is birikti, yemek temizlik yapamıyordum. yavaş yavaş toparlanmaya başladım.
size sorum şunlar;
1)bir yerden başladım ama her şey üstüme üstüme geliyor. 'başaramıycam' deyip bir çökkünlük içine giriyorum. bi de her şeyi cok ayrıntılı düşünüyorum. mesela çamaşır asmam için odayı temizlemeliyim, dolap baştan aşağı temizlenmeli, odanın tertemiz olması için duvarları, camları her yeri silmeliyim vs vs.. her şeyi birbirine bağlıyorum o karmaşık ağ beni çok yoruyor.daha pratik nasıl olabilirim?
2)birikmiş çamaşır çok, uzunca bir müddet kirli kaldılar. Bu yüzden makine deterjan ve suyu aldıktan sonra bekletmeye alıp, 10 saate yakın bekletiyorum. böyle makinem zarar görür mü? sizin başka öneriniz var mı?
3)evde iki kedim var kumları balkonda,o yüzden balkonu kullanamıyorum.kumlarını günde iki kere temizlesem de yetmiyor.bu konuda kedisi olanlar ne yapıyor fikirlerini merak ediyorum.bi de kedi ve çocuk aynı anda oluyor mu?nasıl oluyor, nelere dikkat ediyorsunuz?
4) kendimi toparlamadam çocuk yaparsam bakamam, hakkına girerim diye çocuk yapmadım. 35 yaşına geldim, sizce çok mu geç kaldım.
not: toparlanma aşamasındayım,lütfen kırıcı yorum yapmayın, modumu aşağı çekecek yorumlara değil, beni yukarı taşıyacak tavsiyelere ihtiyacım var.
bu durumu yaşamayanlar tam empati kurmakta zorlanabilirler.önceki hâlime, " bak gelecekte böyle olacaksın, evin böyle olacak" deselerdi ağzım açık kalırdı.böyle olacağımı hiç ummazdım. düsmez kalkmaz bir Allah..
umursamaz biri değilim, gerçekten umursuyorum. evime kimseyi çağıramıyorum, kendim çağıramadığım icin kimseye de pek gitmem. yardımcı kadın çağıramam, parayı denkleştirsem bile utanırım. annem de kaç kere yardım edeyim beraber halledelim dedi ama olmaz, kendim halletcem inşaallah.
Duyar kasmakla alakası yok karşınızda yardım isteyen birisi var sizde nispet yapar gibi aaa tskler bende bu durumun olmadığını anladım yazıyorsunuz. Konu sahibi değilim ama empati içermeyen yorumunuz beni rahatsız etti.Biliyorum. Her şeye duyar kasmasanız olmaz. Bir süredir kendimi kötü hissediyorum ben de depresif gibi. okuduklarımla beraber depresyonda olma ihtimalim gözümde azaldı. Bu kadar
Ben hic gecirmedim ama sizide anliyoru.İyilesmeden çocuk yapmama fikrinizi de cok mantikli buldum.Acele etmeyin ne olur zaten tedaviniz buyuk aşamayi gecmişsiniz tam düzelin yoksa gebelik ayri bebek ayri sıkinti olur üstesinden gelemezsiniz.En güzeli hazir olunca.İsleri çok ayrintili düşünmeyin bir yerden başlayin arkasi gelir dusunurseniz o bile stres kaynagi olurku bu dönemde sizin kesinlikle stresten uzak durmalisiniz.Ayrica annebizden neden yardim istemiyorsunuz bu hastaliktir sizi anneniz yardim etmeyecek kim edecek izin verin etsin yoksa stres yaparsiniz hiç iyilesemesiniz.Hiç sorun etmeyin kabadan baslayin detaya sonra girin biter merak etmeyin iyileşmeye bakin.gecmis olsun.merhaba,ben uzun süredir majör depresyonla boğuşuyorum.hâla düzelebilmiş değilim, ilacı yeni bıraktım, terapi alıyorum.
depresyonda olunca insanın karnını doyurmak için bile eli kolu kalkmıyor. sürekli uyuyordum. şu an 8-10 saate indirebildim. düzenli uyumak için program yaptım.bu süre zarfında evde çok is birikti, yemek temizlik yapamıyordum. yavaş yavaş toparlanmaya başladım.
size sorum şunlar;
1)bir yerden başladım ama her şey üstüme üstüme geliyor. 'başaramıycam' deyip bir çökkünlük içine giriyorum. bi de her şeyi cok ayrıntılı düşünüyorum. mesela çamaşır asmam için odayı temizlemeliyim, dolap baştan aşağı temizlenmeli, odanın tertemiz olması için duvarları, camları her yeri silmeliyim vs vs.. her şeyi birbirine bağlıyorum o karmaşık ağ beni çok yoruyor.daha pratik nasıl olabilirim?
2)birikmiş çamaşır çok, uzunca bir müddet kirli kaldılar. Bu yüzden makine deterjan ve suyu aldıktan sonra bekletmeye alıp, 10 saate yakın bekletiyorum. böyle makinem zarar görür mü? sizin başka öneriniz var mı?
3)evde iki kedim var kumları balkonda,o yüzden balkonu kullanamıyorum.kumlarını günde iki kere temizlesem de yetmiyor.bu konuda kedisi olanlar ne yapıyor fikirlerini merak ediyorum.bi de kedi ve çocuk aynı anda oluyor mu?nasıl oluyor, nelere dikkat ediyorsunuz?
4) kendimi toparlamadam çocuk yaparsam bakamam, hakkına girerim diye çocuk yapmadım. 35 yaşına geldim, sizce çok mu geç kaldım.
not: toparlanma aşamasındayım,lütfen kırıcı yorum yapmayın, modumu aşağı çekecek yorumlara değil, beni yukarı taşıyacak tavsiyelere ihtiyacım var.
bu durumu yaşamayanlar tam empati kurmakta zorlanabilirler.önceki hâlime, " bak gelecekte böyle olacaksın, evin böyle olacak" deselerdi ağzım açık kalırdı.böyle olacağımı hiç ummazdım. düsmez kalkmaz bir Allah..
umursamaz biri değilim, gerçekten umursuyorum. evime kimseyi çağıramıyorum, kendim çağıramadığım icin kimseye de pek gitmem. yardımcı kadın çağıramam, parayı denkleştirsem bile utanırım. annem de kaç kere yardım edeyim beraber halledelim dedi ama olmaz, kendim halletcem inşaallah.
On saat bekletme. Önce makinaya at kısa devir yap. On beş dakika yıka bitsin. Sonra iki saatlik ayara at. İçin rahat eder. O kadar saat su bekletme makina sonuçta bu. Önce temel ihtiyaçlarını hallet. Çamaşırlar önemli ama on saat olayını bırak. İnan bana yarım saat yikansa bile temiz oluyo o çamaşırlar. Daha sonra evi toparlamaya çalış. Bı gün yatak odasıni dolaplarını. Dok sil katla yerleştir . Cami kapıyı sil. Temiz nevresimler şer . Aşırı detaya girersen bitmez. Öncelik evi duzene sok. Çamaşır işini bitir . Sonra yavaş yavaş detaya gir. Kendini yıpratma. Kimse pislikten ölmez. Ama evi duzene koyarsan temizlik yapmak her zaman kolay olur.merhaba,ben uzun süredir majör depresyonla boğuşuyorum.hâla düzelebilmiş değilim, ilacı yeni bıraktım, terapi alıyorum.
depresyonda olunca insanın karnını doyurmak için bile eli kolu kalkmıyor. sürekli uyuyordum. şu an 8-10 saate indirebildim. düzenli uyumak için program yaptım.bu süre zarfında evde çok is birikti, yemek temizlik yapamıyordum. yavaş yavaş toparlanmaya başladım.
size sorum şunlar;
1)bir yerden başladım ama her şey üstüme üstüme geliyor. 'başaramıycam' deyip bir çökkünlük içine giriyorum. bi de her şeyi cok ayrıntılı düşünüyorum. mesela çamaşır asmam için odayı temizlemeliyim, dolap baştan aşağı temizlenmeli, odanın tertemiz olması için duvarları, camları her yeri silmeliyim vs vs.. her şeyi birbirine bağlıyorum o karmaşık ağ beni çok yoruyor.daha pratik nasıl olabilirim?
2)birikmiş çamaşır çok, uzunca bir müddet kirli kaldılar. Bu yüzden makine deterjan ve suyu aldıktan sonra bekletmeye alıp, 10 saate yakın bekletiyorum. böyle makinem zarar görür mü? sizin başka öneriniz var mı?
3)evde iki kedim var kumları balkonda,o yüzden balkonu kullanamıyorum.kumlarını günde iki kere temizlesem de yetmiyor.bu konuda kedisi olanlar ne yapıyor fikirlerini merak ediyorum.bi de kedi ve çocuk aynı anda oluyor mu?nasıl oluyor, nelere dikkat ediyorsunuz?
4) kendimi toparlamadam çocuk yaparsam bakamam, hakkına girerim diye çocuk yapmadım. 35 yaşına geldim, sizce çok mu geç kaldım.
not: toparlanma aşamasındayım,lütfen kırıcı yorum yapmayın, modumu aşağı çekecek yorumlara değil, beni yukarı taşıyacak tavsiyelere ihtiyacım var.
bu durumu yaşamayanlar tam empati kurmakta zorlanabilirler.önceki hâlime, " bak gelecekte böyle olacaksın, evin böyle olacak" deselerdi ağzım açık kalırdı.böyle olacağımı hiç ummazdım. düsmez kalkmaz bir Allah..
umursamaz biri değilim, gerçekten umursuyorum. evime kimseyi çağıramıyorum, kendim çağıramadığım icin kimseye de pek gitmem. yardımcı kadın çağıramam, parayı denkleştirsem bile utanırım. annem de kaç kere yardım edeyim beraber halledelim dedi ama olmaz, kendim halletcem inşaallah.