Ben de anneyim
Aynı korkular bende de var
Suyu elektriği tasarruflu kullanırım sırf enerji tüketimi acısından
Eczaneden ilaç alırım poşet almam
Eve sipariş versem çatal bıçak Peçete istemem
Yere asla çöp atmam eve kadar taşırım
Sebzeleri yıkadığım su ile çiçek sularım
Duş almadan önce musluğu açınca su soğuk akar ya onu doldurur yerleri silerim
Doğa yi korumaya çalışırım ama bir yandan yere tüküren , çiçekleri koparan , yerlere çöp atan , geri dönüşüm kutularını tekmeleyen insanları görünce boşa çabaladığımi fark ediyorum ....
Dünya her anlamda kötüleşti
Tecavüzlsr , ölümler , savaşlar , geçim derdi , işsizlik , sağlık sorunları , doğal afetler
bunlar hep benim de beynimde dolanır durur
Bebeğim 8 aylık ve şimdi düzeni bozuk bir dünya var
Yasarsam eğer kızım 20 yaşına geldiğinde basıl bir dünyada yasaycak
Ben ona nasıl sahip çıkacağım hep bınlsrı düşünüyorum
Biz de deprem bölgesindeyiz
Kızım için bir çanta hazırladım koridorda duruyor
İçşnde mama battaniye su
Arabamın anahtarı cüzdanim falan var
Bebeğimle enkazda kalmak en büyük korkum
Bebeğim olmadan önce yoktu deprem korkum
Ama şimdi ödüm kopuyor
Bir kere işterinde yakalandık bebeğim 3 aykıktı
Nasıl dısarı cıktık bilemedim
Çok zor
Allah hepimizi korusun
Felaketlerden uzak tutsun
Güzel şey; bilinçli ve iyi kalpli insanların kendileri gibi çocuklar yetiştirip dünyaya umut olması. Malum çok azlar artık...Evet insanlar yüzyıllardır yaşıyor ama nüfus bu kadar çok değildi, teknoloji yoktu, doğal ve sakin bir hayat yaşıyorlardı. Haklısınız bu düşüncelerle yaşanmaz... Ama bu aralar çok darlandım. Belki havadan, belki bu ara evde sürekli çocuklarla olmaktan, belki eşimin bu ara depresyonda olmasından... Hepsinden dolayı belki de. Ama sıkıldım bu kafadan. Nette dünyada güzel şeyler de var diye arattım, sonuç yok. Yani güzel dedikleri şeyler beklentimi karşılamıyor.
İyi geceler kızlar,
Kafamda sürekli bu başlıklar dönüyor. İçinden çıkamıyorum. Hep bir felaket senaryosu üretiyor beynim.
Deprem konusunda riskli bir bölgedeyiz. Deprem olursa korkusuyla, kendi odasında yatan büyük kızımı, gece bizim yatağa taşıyorum bazen... Beşiktekini de alıyorum, yatakta dört kişi yatıyoruz.
Çin'deki corona virüsü araştırıp duruyorum. Ya ülkemize gelirse ya çocuklara bulaşırsa ya bana bulaşır ben ölürsem çocuklar ne yapar... Çıldıracak gibi oluyorum, kendimi durduramıyorum.
Bulunduğum yere önceden kar yağar, epey tutardı. Son dört yıldır hiç yağmıyor, bu yıl pek soğuk bile olmadı. Başlıyorum küresel ısınma, dünyanın içine ettik, çocuklarıma berbat bir hava, çirkin bir dünya bırakıyorum.
Sonra kendime kızıyorum, neden böyle pis bir dünyaya iki çocuk getirdim diye... Onları koruyamayacağımı, başlarına bir şey geleceğini ya da bana bir şey olacağını ve savunmasız kalacaklarını düşünüyorum.
İyi bir şeyler söyleyin. Dünyada iyi şeyler de olduğunu duymaya ihtiyacım var...
aynı seyi son 1 yildir icimde tasiyorum. egitimleri gelecekleri icin imkanlari zorluyorum ama bakiyorum dünya yasanacak gibi degil bütün hevesim kaciyorİyi geceler kızlar,
Kafamda sürekli bu başlıklar dönüyor. İçinden çıkamıyorum. Hep bir felaket senaryosu üretiyor beynim.
Deprem konusunda riskli bir bölgedeyiz. Deprem olursa korkusuyla, kendi odasında yatan büyük kızımı, gece bizim yatağa taşıyorum bazen... Beşiktekini de alıyorum, yatakta dört kişi yatıyoruz.
Çin'deki corona virüsü araştırıp duruyorum. Ya ülkemize gelirse ya çocuklara bulaşırsa ya bana bulaşır ben ölürsem çocuklar ne yapar... Çıldıracak gibi oluyorum, kendimi durduramıyorum.
Bulunduğum yere önceden kar yağar, epey tutardı. Son dört yıldır hiç yağmıyor, bu yıl pek soğuk bile olmadı. Başlıyorum küresel ısınma, dünyanın içine ettik, çocuklarıma berbat bir hava, çirkin bir dünya bırakıyorum.
Sonra kendime kızıyorum, neden böyle pis bir dünyaya iki çocuk getirdim diye... Onları koruyamayacağımı, başlarına bir şey geleceğini ya da bana bir şey olacağını ve savunmasız kalacaklarını düşünüyorum.
İyi bir şeyler söyleyin. Dünyada iyi şeyler de olduğunu duymaya ihtiyacım var...
300.000 yıldan beri insanlar yaşıyor..
Bugün biz eksilecegiz, yarın başkası.
Yaşam var olduğu yere kadar olacağız..
Bu kadar düşünmeye gerek yok.
Hayır bende düşünüyorum ama sonunu bulamadım, relaksa bağladım
Bosverin düşünsek de sonumuzda ne varsa o olacak.
Taşa takılıp da ölebiliriz..
Az rahatlayın, stres en büyük zarar.
Anda kalalım
Aynı konuyu açmak istemiştim birkaç gün önce. Aynı endişeler bonuslariyla birlikte bende de var :)İyi geceler kızlar,
Kafamda sürekli bu başlıklar dönüyor. İçinden çıkamıyorum. Hep bir felaket senaryosu üretiyor beynim.
Deprem konusunda riskli bir bölgedeyiz. Deprem olursa korkusuyla, kendi odasında yatan büyük kızımı, gece bizim yatağa taşıyorum bazen... Beşiktekini de alıyorum, yatakta dört kişi yatıyoruz.
Çin'deki corona virüsü araştırıp duruyorum. Ya ülkemize gelirse ya çocuklara bulaşırsa ya bana bulaşır ben ölürsem çocuklar ne yapar... Çıldıracak gibi oluyorum, kendimi durduramıyorum.
Bulunduğum yere önceden kar yağar, epey tutardı. Son dört yıldır hiç yağmıyor, bu yıl pek soğuk bile olmadı. Başlıyorum küresel ısınma, dünyanın içine ettik, çocuklarıma berbat bir hava, çirkin bir dünya bırakıyorum.
Sonra kendime kızıyorum, neden böyle pis bir dünyaya iki çocuk getirdim diye... Onları koruyamayacağımı, başlarına bir şey geleceğini ya da bana bir şey olacağını ve savunmasız kalacaklarını düşünüyorum.
İyi bir şeyler söyleyin. Dünyada iyi şeyler de olduğunu duymaya ihtiyacım var...
Sizden hic bir farkim yok inanin,cocuklarimin adina cok endiseliyim onlarin doneminde dunyada sartlar nasil olur pek bir tahminim yok ama sunu soyleyebilirimki artik insanlar yavas yavas bir cok konuda bilincleniyor.Bir cok giyim firmasi denizlerden toplanilan atiklari donusumle tisortten,ayakkabiya kadar yeniden kullanim imkani sunuyor.yine araba markalarinin artik elektrikli modelleri uretiliyor.enerji uretimi olarak solar panel kullanimi ilerleyen zamanlarda populer hale gelicek.Bu ve bunun benzeri bircok dogayi koruyacak etkinlikler yapilmaya baslandi.Insanoglu akli basina biraz gec geldi.
Yazdiklarinizin her kelimesine katiliyorumAynı konuyu açmak istemiştim birkaç gün önce. Aynı endişeler bonuslariyla birlikte bende de var :)
Anne olunca endiseler katlanıyor malesef.
Ama geçen bir yazı okudum. Deprem, virüs vs korkularının stresiyle hasta satisi artacak gibi bir yazı.
Düşündüm ki belki deprem 30 yıl sonra olacak, belki seneye bu virüsün varlığını bile hatırlamayacağız. Bu bu stresle onlara gerek kalmayacak zaten.
Size onerim sürekli internette felaket haberlerini okumayın. 99 depreminden hemen sonra baslandi ve bir çok tarih verildi deprem için ama bakın üzerinden 20 yil geçti.
Geçtiğimiz yıllarda sars virüsü vardi, şimdi hatırlanmıyor bile. Bu felaketler dunya uzerinde herzaman vardı ve varolmaya devam edecek
Endişelenerek bir yere varılmıyor, takip etmemeye çalışın bu haberleri. Biraz polyannaciliktan kimseye zarar gelmez.
25 litre belgeselinin faydaları :) umarım sizin benim gibi herkes dikkat ediyordur buna. yoksa sonumuz yakındır allah korusunHıh bi de bu var: SU.
Çok önemli. Evde dikkat ederim, en dikkat ettiğim şeydir. Gelecekte çocuklarımın ve bütün insanlığın susuzluktan ölme senaryosu da var. Kızımı alıştırdım, ellerini yıkarken suyu kısık açar. Eşim dişini fırçalarken su akıyorsa kapatıp uyarırım hep. Su, yaşam kaynağımız, temizliğimiz.
Ben dikkat ediyorum, çocuklarıma bunu elimden geldiğince vermeye çalışıyorum ama dünyada delice bi tüketim var.