Bende 99 depremini yaşadım. Kayıplarımızda oldu. Ama şuan öyle düşüncelerim yok.
Sadece depremle ilgili değildir belkide. Normalde mesela tek kalabilir misiniz? Tedirgin bir insan mısınız? İçeriden tıkırtı falan duyduğunuzda korkar mısınız?
Tedbiri elden bırakmamak lazım elbette.
......
Nooption eski dostumuzu yad edelim.
ay tutulması ile deprem arasında bilimsel olarak kanıtlanmış bi bağlantı yok sanıyorum.
Senin gibilere hep özenmişimdir çünkü deprem anında bile emaan der popomu döner uyurum. Hasta olunca da aynı doktora gitmek yerine zamana bırakıyorum. Bilinçli olmak ve buna karşı önlemler almak çok güzel şey, ama hayatta hep kılı kırk yaran biri olmamak gerek, kafasına bişey takmayan insanlar pimpirikli insanlara oranla daha uzun yaşıyo. İkisinin ortasını tutturmak iyidir
Bende böyleyim,ama bu tarz hazırlıklar yaparsam daha kötü olurum. Çözümü hazırlarsak daha çok çekermişim gibi gelir, deprem yaşanacaksa, o an düşünmeyi tercih ediyorum.
Ben sırf bu yüzden uzun süreli deniz yolculuğu, uçak sarsıntılı yerler den kaçıyorum. Asansöre zor inip biniyorum kendime yüz vermem daha çok takıntı yapmak istemem. Ama her gece yatarken şunu kapar çıkarım diye düşünmek elimde değil. Sizi anlayabiliyorum ama çarem yok. Üstüne düşmemeye çalısın yoksa çok bunalırsınız
her sene çıkar böyle haberler. tıpkı her yaz " 40 yılın en sıcağı" haberleri çıktığı gibi. bunları düşünmemeye çalışın. 2012 de de kıyamet kopuyordu, dünyanın sonuydu mesela.sonuçta kader de varsa kimse bilemez böyle şeyleri ve önleyebileceğiniz pek birşey de yok. yani belli tedbirleri alırsınız ancak, evinizi test ettirirsiniz falan. onun dışında bu şeyler hep Allah'tan. eğer çok travmatik bir durumdaysanız bir psikoloğa görürün. daha farklı yöntemlerle sizi rahatlatabilir.
Dediginize benzer seyleri ben se yapiyorum hic risk almam. Daha cikanlari, riskli işler yapanları falan hayretle izliyorum. Ölmek değil beni korkutan ama dediğiniz gibi hep temkinli olurum. Sanırım anlamlı bir ölüm istiyorum. Tedbirsizligi kimvurduya gitmek gibi bir şey olarak algılıyorum sanırım.
o zaman ilgini yapmak istediklerine yoğunlaştırmak seni motive eder. hemde konudan uzaklaşır birazYok o kadar da aşırı derecede değil. Sanırım şu takip ettiğim şeylerden biraz uzaklasmaliyim. Insanı daha kötü yapıyor.
Elbette her şey O'ndan... sadece bu hayat 1 kez verildi ve daha yapacaklarım yapmak istediklerim var sanırım diye düşünüyorum. Bomboş gitmek istemiyorum galiba.
Çok teşekkürler.
17 ağustos depreminin üzerinden 19 yıl geçti.Halen deprem fobisi yaşaman normal değil.Psikologa gitmeni öneririm.Arkadaşlar merhaba.
Bir derdim var yaz gecelerinde daha da depreşen...
17 ağustos depremini yaşayan pek çok kişide deprem fobisi vardır. Ben merkez üssüne 2 - 3 saat uzaklikta bir sehirdeydim, 5 6 yaslarindaydim ama cok sallanmistik ve günlerce sokakta yatmistik.
Bi kaç gecedir yine uykum kaçıyor deprem anında da uyaniktim. 27 temmuzda ay tutulacakmis zihnimde bağlantı mi kuruyorum bilemiyorum. Benim gibi bu sıkıntıyı yaşayan var mi?
• Bir de 2 sene önce yazılmış şu yazı var:
https://www.sozcu.com.tr/astroloji/...analizi-ve-2018-yili-buyuk-deprem-beklentisi/
• Ve ayrıca bunu güncel entryleri de hep okuyorum:
https://eksisozluk.com/beklenen-buyuk-istanbul-depremi--271597
Öyle veya böyle kuzey anadolu ve doğu anadolu fay hattı bolgesindeyiz ayrıca ege de de bolca fay hattı var.
• Güncelleme fay hattı bilgileri için e-devletinizle giriş yapabilir ve görebilirsiniz:
https://tdth.afad.gov.tr
Neler yapmalıyız diye düşünüyorum.
1)Kesinlikle içinde ses düdüğünden wc kağıdına kadar bulunan sirt çantası şeklinde bir deprem çantası hazırlayacağım eşim ve kendim için.
2) Şehirde afet anında buluşmak için bir toplanma noktası belirleyecegim.
3) Malum sıcak yaz günleri ve çoğumuz dışarıya çıkamayacağimiz kıyafetlerle uyuyoruz. Baş ucu komidinine uzun hırka şeklinde basit giyilebilecek kıyafet koyacağım.
4) Deprem anında nereye sığınabilirsek sağlıklı olur bunu belirleyeceğim ve tehlike arz eden eşyaları duzenleyecegim.
5) kısacası teyakkuz halinde olmak istiyorum ve buna göre davranacagim.
Amacim tedirginlige sevketmek degil, uyanmak ve bunun icin bir seyler yapmak. Benim gibi dert edinen varsa paylaşırsa çok mutlu olurum♡ çok teşekkürler.
17 Ağustos depremini en ağır şekilde yaşadım, ailemi kaybettim, 6 saat enkazda kaldım, çıktıktan sonra 6 ay kadar yürüyemedim. Uzun süre çadırda yaşadım. İstanbul gelmek istediğim en son yerdi ama eşimin işi, kariyeri için fedakarlık yaptım, geldik. 6 yıldır buradayız, İstanbul'da da bir sürü sarsıntı yaşadım. Bazı geceler korkudan uyuyamadığım, kalp çarpıntımın sarsıntısını deprem sandığım zamanlar oldu. Sonra bebeğim oldu, onun için korkmaya başladım, ya bir şey olur, onu kurtaramazsam korkusu... O acizlik hissini biliyorum, çünkü 17 Ağustos'ta yanı başımdaki yatakta uyuyan kardeşimi kaybettim. Ara ara yine kafayı yiyecek gibi korkuyorum. Çözümü depremle ilgili haberlere asla bakmamakta, hayatımı yaşamaya odaklanmakta, eşeğimi olabildiğinde sağlam kazığa bağlamaya çalışmakta buldum.
Eski binada oturmam, çürük zeminli yerde oturmam, alt katlarda oturmam, alt katında yüksek tavanlı dükkanlar olan binalarda oturmam. Evimizde bir deprem çantası hep hazır. Olur da gündüz olursa ve eşimle ayrı yerlerde olursak, depremden sonra bir buluşma noktası belirledik. Gerisini de Allah'a bırakıyorum. Bütün bu hazırlıkları yapmış olmam sürekli depremi düşündüğüm anlamına gelmiyor. Mesela bu başlığı görene kadar uzun zamandır aklıma gelmemişti. Zamanla olabildiği kadar normale döndüm.
Yapabileceğim her şeyi yaptığımı düşünüyorum, korkuyorum ama kendimi kaybedecek kadar değil. Bunu bir sebebi de depremin ne zaman olacağının asla bilinememesi. Belki bir 20 sene daha asla olmayacak. Belki yarın olur, kim bilir. Bir klasik olarak her 17 Ağustos yaklaştığında ya da her küçük sarsıntının ardından deprem çığırtkanları fırlar ortaya, aynı şeyleri tekrar tekrar söylerler. On sene önce de böyleydi, şimdi de böyle. Uzattım, kısaca, hayatta bazı şeyler gerçekten korkutucu ama daha kötüsü o korkutucu şeylerin olabilme ihtimaline kafayı takıp, bugünü zehir etmek. Bunu uzun süre yapmış biri olarak böyle düşünüyorum.