- 3 Ekim 2017
- 2.415
- 1.783
Selam hanımlar!
Sitenin arabeks queen'i gibi hissediyorum artık kendimi
Ben iyice ipleri kopardim galiba. Çorba içerken, ütü yaparken, dolmuş beklerken, çalışırken hatta sabah işe gelip poğaça yerken bile ağlayasim geliyor. Zaman mekan fark etmeden ağlıyorum deli gibi. Ağlayacak gibi olup ağladığımı kimse anlamasın diye lavaboya gitmekten ciğerim soldu. Sanırım çalışmasam iyice kafayı yiyeceğim. Normalde psikologa gittim kasim ayında süreçlerin normal olduğundan kendime zaman vermem gerektiğinden bahsetti. Hemen hemen 2 ay oldu ve ben hala batiyorum. Bu ay için yine randevu alacaktım ama Ocak ayı için randevuları dolmuş.
Depresyondayken (depresyon mu bilmiyorum.) kendinizi iyice koyvermeden nasıl ayağa kalkıyorsunuz? Neye tutunuyorsunuz?
Bu arada 1 hafta önce beni rehberinden sildi sanıyordum WhatsApp'tan hikaye paylaşmış, ama hikaye sadece bende görünüyor. Ben de galiba hala rahatsiz mi edeceğim diye endişeleniyor da deniyor diye düşündüm. Dün aradım. :') 100 kişi belki arama, gitme jehaan dedi ama pişman değilim. Böyle direğe carpmazsam kabullenemem gibi geliyor. Bı kere daha yüz yüze görüşmeye değecek bı şey yok muydu gibi bir şey sordum. Bu şekilde olmazdı dedi. Beraber olamayacagimi kabullendiği ses tonundan bile belliydi. Kırıldığı da. Sevildiğimi düşündüğüm için çok fazla zorladığımı, bunları rezillik olarak görmediğimi söyledim. Sevilmiyormuymuşsun yani iyi tamam dedi. Rahatsız etmeyeceğimi vsvs söyledim o da rahatsız etmek olarak algilamadigini söyledi. Sonrada bitti konuşma.
Sitenin arabeks queen'i gibi hissediyorum artık kendimi
Ben iyice ipleri kopardim galiba. Çorba içerken, ütü yaparken, dolmuş beklerken, çalışırken hatta sabah işe gelip poğaça yerken bile ağlayasim geliyor. Zaman mekan fark etmeden ağlıyorum deli gibi. Ağlayacak gibi olup ağladığımı kimse anlamasın diye lavaboya gitmekten ciğerim soldu. Sanırım çalışmasam iyice kafayı yiyeceğim. Normalde psikologa gittim kasim ayında süreçlerin normal olduğundan kendime zaman vermem gerektiğinden bahsetti. Hemen hemen 2 ay oldu ve ben hala batiyorum. Bu ay için yine randevu alacaktım ama Ocak ayı için randevuları dolmuş.
Depresyondayken (depresyon mu bilmiyorum.) kendinizi iyice koyvermeden nasıl ayağa kalkıyorsunuz? Neye tutunuyorsunuz?
Bu arada 1 hafta önce beni rehberinden sildi sanıyordum WhatsApp'tan hikaye paylaşmış, ama hikaye sadece bende görünüyor. Ben de galiba hala rahatsiz mi edeceğim diye endişeleniyor da deniyor diye düşündüm. Dün aradım. :') 100 kişi belki arama, gitme jehaan dedi ama pişman değilim. Böyle direğe carpmazsam kabullenemem gibi geliyor. Bı kere daha yüz yüze görüşmeye değecek bı şey yok muydu gibi bir şey sordum. Bu şekilde olmazdı dedi. Beraber olamayacagimi kabullendiği ses tonundan bile belliydi. Kırıldığı da. Sevildiğimi düşündüğüm için çok fazla zorladığımı, bunları rezillik olarak görmediğimi söyledim. Sevilmiyormuymuşsun yani iyi tamam dedi. Rahatsız etmeyeceğimi vsvs söyledim o da rahatsız etmek olarak algilamadigini söyledi. Sonrada bitti konuşma.