Dün dayanamadım mesaj attım, telinin cektiğini biliyordum. Ne kadar salağım değil mi? Gurur falan kalmadı, yerlerde :) Nasıl geçti yolculuk diye. O da iyi geçti salı günü orda olcaz sen nasılsın yazmış? Bende iyiyim görüşebilecek miyiz dedim o da en son sen benden ayrılmıştın dedi. Bende yüzüze konuşmak istediğimi ne olursa olsun gelince beni arayacağını düşündüğümü yanılıp yanılmadığımı sordum. O da yanılmadın ama beni çok kırdın çok kırılmı :) Bana o kadar yaptıklarından sonra ben hiç kırılmadım çünkü ben taşım :) Bunları söylemedim tabi ona çünkü yine kaçacağını biliyrum. Onu özlediğimi ve görüşmek istediğimi söuledim. Ama şu anda yine kendimi hiç iyi hissetmiyorum çünkü; ben bu adamı bu kadar severken ve beni bıraktığı duruma rağmen halen ilgisiz görünmesi beni çökertiyo. Şu anda o biliyor ki ben onun elindeyim çünkü seviyorum. Hatta mı yaptım bilmiyorum ama onun yüzünü çok özledim
Ben bu adamı cidden sevdimm. Şu anda içim o kadar dolu ki içimi boşaltıyorum burda. Görüşünce bana bişey söyleyemeyeceğini düşünüyorum yine. Sanırım ailesi istemeyince olacak bişey değil bu durum. Ama onu çok seviyorum ve canım yanıyoo
Ne yapıcam ben, kahretsin. Gurursuz bir kadın oldum karşısında. Çünkü onun sesine bile hasretim. Burada ki denizci eşlerine çok özeniyorum cidden. Sevdiklerini hasretle bekliyorlar çünkü güveniyorlar ve onlarında kendilerini sevdiklerini biliyorlar. Ben artık hiçbirşey bilmiyorum. Kendi sevgimden başka. Geldiğinde sadece konuşmak istiyorum eğer görüşürse benimle ki yine cevapsız sorularım olacak bu belli. Bu adam beni seviyor mu? Sevmiyor mu? Ailesinin baskısından mı bu şekilde. Hiç birşey bilmiyorum