Deneyimli anneler bir el atın

Aynı benim oğlumu anlattınız. Evde bez değiştirmek çok büyük bir olay bizim için de:)benimki bugünlerde kafasını sürekli duvara vurmak istiyor oğlum yapma diye kızıyorum gülerek yapmaya devam ediyor dediginiz gibi.Bu anlarda nasıl yaklaşmam gerektiğini bilemiyorum açıkçası.
Kafasını duvara vurmaya başladığı anda onu tutmayın, durdurmayın, hatta harekete dair tek kelime etmeyin. Elinizi kafası ve duvar arasına koyun ve mesela hadi sana masal anlatayım, hadi kırmızı arabayı bulalım, hadi gel ayıcık saklanmış ona bakalım vs. deyin. Muhtemelen duvara hamle yapacak, yana kayacak ve devam etmek isteyecek siz de aynı şekilde eliniz koyup mesela kırmızı balık şarkısını söyleyin. Mesela siz burada sakin ve net bir şekilde sınır koyuyorsunuz. alternatif koymadığınızda inatlaşma başlar ama tekliflerinizle alternatif alanlar da yaratmış oluyorsunuz.
Yani sınır, disiplin; pskolojik şiddetle aynı şey değildir. Üstelik kızdığınız ve dikkatini dağıtmadığınız sürece harekete büyük anlam yüklemiş oluyorsunuz. Böylelikle dikkatinizi çekmek istediği her anda olumsuz davranışı sergilemesine yol açmış oluyorsunuz. Bu da olumsuz davranışı pekiştirir.
Umarım netleştirebilmişimdir.
 
Kafasını duvara vurmaya başladığı anda onu tutmayın, durdurmayın, hatta harekete dair tek kelime etmeyin. Elinizi kafası ve duvar arasına koyun ve mesela hadi sana masal anlatayım, hadi kırmızı arabayı bulalım, hadi gel ayıcık saklanmış ona bakalım vs. deyin. Muhtemelen duvara hamle yapacak, yana kayacak ve devam etmek isteyecek siz de aynı şekilde eliniz koyup mesela kırmızı balık şarkısını söyleyin. Mesela siz burada sakin ve net bir şekilde sınır koyuyorsunuz. alternatif koymadığınızda inatlaşma başlar ama tekliflerinizle alternatif alanlar da yaratmış oluyorsunuz.
Yani sınır, disiplin; pskolojik şiddetle aynı şey değildir. Üstelik kızdığınız ve dikkatini dağıtmadığınız sürece harekete büyük anlam yüklemiş oluyorsunuz. Böylelikle dikkatinizi çekmek istediği her anda olumsuz davranışı sergilemesine yol açmış oluyorsunuz. Bu da olumsuz davranışı pekiştirir.
Umarım netleştirebilmişimdir.
Evet çok teşekkür ederim bu dediklerinizi uygulayacağım
 
Selam hanımlar 16 ayı bitmek üzere olan yaramaz bir erkek çocuk annesiyim.Benim ufaklık da her çocuk gibi yaşının getirdiği bütün yaramazlıkları yapıyor sağolsun. Ben de sonsuz bir hosgörüyle engel olmuyorum ki keşfetsin engellenmiş hissetmesin kendini.Ama gelin görün ki son zamanlarda aşırı derecede inat olmaya, istediği olmayınca ağlamaya başladı ki asla ağladığı zaman istediğini yapmayız buna alışmaması için. Bu hareketlerini görünce ikilemde kaldım açıkçası. Acaba hiç kızmadığım için ilerde sınır tanımaz doyumsuz inatçı bir çocuk olur mu diye düşünüyorum. Ama kızmak da istemiyorum içim elvermiyor. Siz nasıl davranıyorsunuz çocuklarınıza bana da bi taktik verin
2 yasinda oğlum var, mümkün olduğunca keşfetmesine izin verdik. Hâlâ da veriyoruz. Yalnızca tehlikeli durumlar da hayır diyoruz, onu da aciklayarak. Tabiki tamam demiyor her zaman, bazen ağlıyor, bazen sinirleniyor ama duygularıni aynalayip, şefkat göstermeye çalışıyoruz. Aslında bebeklerin fizyolojisi ile ilgili bilgi sahibi olunca öyle ağlayarak birşey yaptırma gibi birşeyi düşünmediklerini anlıyorsunuz. ağladıklari şey gerçekten onlar için acı verici oluyor. Hatta bize saçma gelen şeyler dahi onlar için önemli.
Sinir koymak disipline etmek, ödül ceza vermek demek değil. Pozitif disiplin, şiddetsiz iletişimi araştırın. Ayrıca "oyun oynama sanatı" diye bir kitap önerebilirim.
 
Engellemeye çalışmayın. En büyük hata bu, engellemek yerine dikkatini dağıtın. Yapmak istemediği şeyleri zorla yaptırmayın, bir müddet bekleyin tekrar deneyin.
Engellemeyin ama sınırları olsun, kontrolün sizde olduğunu bilsin. Otorite figürü çocuklar için çok önemli. Hayır’ınız asla evet’e dönüşmesin. Ya da siz hayır derken eşiniz evet demesin. Bir de çok hayır demeyin. Yapmak istedikleri kendine ya da bir başkasına zarar vermeyecekse bırakın yapsın.
Kısaca böyle. Bu dönemle baş etmek için çok okumak lazım. Zor bir dönem. “Anne baba beni anla” adlı bir kitap var. Ondan başlayabilirsiniz okumaya.
Bu kitap kaç yas arası cocuklara yönelik hazırlanmış?
 
Bende çözümü dikkat dağıtmakta buldum. Çünkü 3 yaşına gelene kadar onlar için kural yoktur, "Hayır" sadece oyundan ibarettir.

Yapmasını istemediğim birşey varsa hemen bir oyun uyduruyorum, o gelmezse kendim oynamaya devam ediyorum, sonra dayanamayıp oda geliyor.
 
Arkadaşlar dikkat dağıtmakla ilgili örnekleri okuyorum acaba şurayı kaçırıyor muyuz diye düşündüm bu şekilde yaptığı işe odaklanması engellenenen çocuklar ileride dikkat dağınıklığı sorunu ile karşılaşıyor. Ve bu sefer de neden bu çocuk odaklanamıyor diye düşünülüyor.
Ben konu sahibini özgürlük anlayışının çocuğun keşfetmesine yönelik olduğunu okuyorum bir çocuk için annesinden bu şanslı alanı bulabilmesi ne güzel kutluyorum.
Tehlikeli davranışlar için sınırlar kesindir, nettir ve herkes içindir. Misal yanımda yetişkin bir arkadaşım da kafasını duvara vursa zarar göreceğini söyleyerek onu durdururum ama gel film izleyelim demek onu durdurmaz. Neden kafasını duvara vurma isteği geldi burada hangi ihtiyacını karşılıyor altında yatan sebep ne bunu bulmak lazım
 
Ona zarar verecek durumlara engel oluyorum ama mesela evin çekmecelerini karıştırıyor bosaltiyor en basiti buna engel olmuyorum çünkü bu da merak duygusuyla yaptığı gelişiminin bir parçası. Ama biraz abartıyormuyum acaba diye düşünüyorum acikcasi

Daha öncede bu konuyla ilgili yazmıştım.

Antik kuntik gelisimcilerin uydurduğu " keşfetmek " eylemi tamamiyle saçma.

Yahu evin çekmesini , dolabını niye kesfetsizln çocuk.

Ne işi var orda, zekası mi gelişecek ?

Dolaptan istediği bir tencere kapak , varsa veririm yoksa dolaplarimi acamaz çocuklar.

Aklınızın alabilecegi her türlü oyun kuruyorum onlara, rahatlar, eğleniyorlar , kesfediyorlar ancak dağıtmak, dolap içleri sınırı asmaktir

Her çocuk evin düzenini bilmeli, kurallarına göre yetistirilmelidir.

Bqzen öyle çocuklar geliyor ki evime , masamın ustunde tek bir esya dahi birakamiyorum. Evim berbat hale giriyor.

Kesfetsin diye büyütülen çocuklar bunlar işte.

Benim cocuklarimda fazlasıyla huysuz , hareketli ve yaramazlar. Ancak kurallarla büyüdüler. Ve asla taviz vermem.

Bağırmak değildir bunun yolu, kararlı ve net olmaktır.
 
Bu hareketlerini görünce ikilemde kaldım açıkçası. Acaba hiç kızmadığım için ilerde sınır tanımaz doyumsuz inatçı bir çocuk olur mu diye düşünüyorum.


Bu yazdığınızda şimdi yapmadığınız bir şey yüzünden ileride karşılaşabileceğiniz durumlar için endişelendiğinizi okuyorum. Burada içinizdeki ses ile elalemin sesi çakışıyor mu.
Anladığım kadarıyla özgür, keşfeden, rahatlıkla oynayabilen bir çocuk olmasını isterken inatçı, sınır tanımaz bir çocuk olmasından da korkuyorsunuz.

Ağladığında da ona alan açmanızı önerebilirm. Neden ağlıyor? İhtiyacı ne ? Onun ağlamasını engellemek ya da ağladığında istediğini yapmamak yerine merakla ona sorabilir misiniz bunları ?

Duyu regülasyonu ve aynalama üzerine biraz okumak da iyi gelebilir.
 
Ona zarar verecek durumlara engel oluyorum ama mesela evin çekmecelerini karıştırıyor bosaltiyor en basiti buna engel olmuyorum çünkü bu da merak duygusuyla yaptığı gelişiminin bir parçası. Ama biraz abartıyormuyum acaba diye düşünüyorum acikcasi


Neden abarttığını düşünüyorsun ?Kendi yaptığının doğruluğu ile ilgili çeliştiğin yer neresi anlamak istedim?
 
Neden abarttığını düşünüyorsun ?Kendi yaptığının doğruluğu ile ilgili çeliştiğin yer neresi anlamak istedim?
Dediginiz gibi özgürce oynayabilen kendini ifade eden kısıtlamayan bir çocuk olsun istiyorum dolayısıyla her zaman şöyle düşünüyorum kendine ya da etrafa zarar verecek birşey yapmadığı sürece çocuğu kısıtlama. Verdiğim çekmece örneği en basiti.o çekmece 50 kere boşalsa 50 kere yerine yerlestiriyorum bi tepki vermeden.Ama bazı kurallarimiz da var tabiki mesela ağlayarak istediği hiçbirşeyi yapmayız sakinleşmesini bekler açıklamaya çalışırız babası da ben de.Ama son zamanlarda inatlasmaya başladığı için bende de bu düşünce oluşmaya başladı.
 
Benim oğlum da 21 aylık. Sınırları yapma etme diyerek değil önlem alarak koyduk. Tüm çekmecelerde bebek kilidi var, tüm köşeler köşe koruyuculu, tv ünitesini vs kaldırdık, avizelere balon, top atıyor sallanmasını izliyordu avizeleri kaldırdık sadece duy kaldı, koltuktan aşağı atlıyor minderler yerde, ev savaş alanı haline döndü ama evin içinde ona tehlike oluşturacak bir şey bırakmadık şimdi sınırlı alanı içinde özgür, biz çözümü böyle bulduk tabi hala kendini tehlikeye atacak bir şey yaratabiliyor kriz çıkabiliyor ama sürekli hayır yapma etme dur demektense evin görselliği gitsin konforumuz azalsın ama o Özgür olsun dedik
 
Daha öncede bu konuyla ilgili yazmıştım.

Antik kuntik gelisimcilerin uydurduğu " keşfetmek " eylemi tamamiyle saçma.

Yahu evin çekmesini , dolabını niye kesfetsizln çocuk.

Ne işi var orda, zekası mi gelişecek ?

Dolaptan istediği bir tencere kapak , varsa veririm yoksa dolaplarimi acamaz çocuklar.

Aklınızın alabilecegi her türlü oyun kuruyorum onlara, rahatlar, eğleniyorlar , kesfediyorlar ancak dağıtmak, dolap içleri sınırı asmaktir

Her çocuk evin düzenini bilmeli, kurallarına göre yetistirilmelidir.

Bqzen öyle çocuklar geliyor ki evime , masamın ustunde tek bir esya dahi birakamiyorum. Evim berbat hale giriyor.

Kesfetsin diye büyütülen çocuklar bunlar işte.

Benim cocuklarimda fazlasıyla huysuz , hareketli ve yaramazlar. Ancak kurallarla büyüdüler. Ve asla taviz vermem.

Bağırmak değildir bunun yolu, kararlı ve net olmaktır.
Tabiki siz öyle düşünüyor ve o şekilde yetiştiriyor olabilirsiniz herkesin düşündüğü doğrusu farklıdır. Ama sonuçta çocuğun yaptığı her eylem zekasını geliştirmeye yönelik olacak diye birşey yok adı üstünde çocuk bunlar.Etraflarinda gördükleri bize basit gelen herşey onlar için çok değişik.Dolayisyla alakasız eşyalara sarmaları çok normal. Tabiki de evin kuralları olmalı size bu konuda sonuna kadar katılıyorum ama bunun yolu burayı elleme oraya dokunma seni ilgilendirmeyen şeyler e bulaşma sadece oyuncaklarla oyna değil bence .
 
Kızmaktan kastım bir şeyi yapmamasını sert bir şekilde söylemek. Maalesef ki sakin kalarak söylediğimde pek etkili olmadığımi düşünüyorum .yapmamasi gereken birşeyi yaptığında gayet sakin oğlum yapma dediğimde anne diyip bana bakarak yapmaya devam ediyor.
Şöyle bir uzman görüşü okumuştum :
Çocuklara yapmamasi gereken bir şey söylediğimizde, o durum zihninde canlanır. Mesela ' cam bardak kırılabilir ona dokunma' deyince çocugun kafasında bu canlanıyor ve bardağa dokunup bunu deneyimlemek istiyor.
Bunun yerine alternatif bir şey önermeyi deneyebiliriz. 'oyuncak bardaklarini getirmemi ister misin?, mutfaktaki plastik kaplarla oynayabilirsin.' gibi öneriler.

Ağlayıp tepinme olayıni siz ona kızsaniz da, otoriter bir ebeveyn olsanız da yapar.
Ben böyle kriz anlarında, bunu çok istediğini biliyorum güvenliğin için onu sana veremem sakinleşmen için sarılabiliriz, diyorum. Elbette yine de ağlıyor çocuk :)
bu bana bir sorun gibi gelmiyor, bazen içlerinden ağlamak geliyor sebep arıyorlar zaten. Negatif enerjilerini boşaltıyor olabilirler ağlayarak.
 
Arkadaşlar dikkat dağıtmakla ilgili örnekleri okuyorum acaba şurayı kaçırıyor muyuz diye düşündüm bu şekilde yaptığı işe odaklanması engellenenen çocuklar ileride dikkat dağınıklığı sorunu ile karşılaşıyor. Ve bu sefer de neden bu çocuk odaklanamıyor diye düşünülüyor.
Ben konu sahibini özgürlük anlayışının çocuğun keşfetmesine yönelik olduğunu okuyorum bir çocuk için annesinden bu şanslı alanı bulabilmesi ne güzel kutluyorum.
Tehlikeli davranışlar için sınırlar kesindir, nettir ve herkes içindir. Misal yanımda yetişkin bir arkadaşım da kafasını duvara vursa zarar göreceğini söyleyerek onu durdururum ama gel film izleyelim demek onu durdurmaz. Neden kafasını duvara vurma isteği geldi burada hangi ihtiyacını karşılıyor altında yatan sebep ne bunu bulmak lazım
Yetişkinler ve çocuklar arasında fark var ama değil mi?
Dikkat dağıtmak her yaşta yapılmaz zaten.
Ek olarak sizin bahsettiğiniz dikkat dağınıklığı bu sebepten olmaz.
 
Canım biz de hiç yasak koymadık.
Neredeyse herşeye sınırsız erişimi vardı, tek kuralimiz ekran ve aburcubur konusunda, hala da öyle.
Onun dışında esnegiz.
Ama bizim cocuga başka türlüsü olmaz, olmuyor yani.

Seninki kaldiriyorsa oluyorsa elbette keşfetmesini de desteklereyerek az daha sinir koy derim.
Daha bugün bir sıkıntı yaşadık, 4 yaş oldu bu arada.
Hastaneye gittik beraber döner kapısı var, tek başıma gecicem diyor, ama kapıyla beraber de dönmüyor 😂😂

Carpicak yani kapı, dusucek, ama anlamıyor , şimdi gülüyorum da o an bağırıp da hastanedekiler bize bakınca baya üzülmüş ve ne yapacağımı bilememistim 😕😕

Neyse, normal seninki de.
Ama dinletebilirsen şimdiden dinlet derim.
Yoksa bağımsızlık benim karakterimdir sözünün canlı örneği gibi dolaşıyorlar 😍😍

Örnek, balığın suyunu tek başıma degistiricem,
Çayı ben demlicem,
Siz hastaneye gidin gelin ben tek kalicam gibi 😁😁😁
 
Dediginiz gibi özgürce oynayabilen kendini ifade eden kısıtlamayan bir çocuk olsun istiyorum dolayısıyla her zaman şöyle düşünüyorum kendine ya da etrafa zarar verecek birşey yapmadığı sürece çocuğu kısıtlama. Verdiğim çekmece örneği en basiti.o çekmece 50 kere boşalsa 50 kere yerine yerlestiriyorum bi tepki vermeden.Ama bazı kurallarimiz da var tabiki mesela ağlayarak istediği hiçbirşeyi yapmayız sakinleşmesini bekler açıklamaya çalışırız babası da ben de.Ama son zamanlarda inatlasmaya başladığı için bende de bu düşünce oluşmaya başladı.

Bir kere de kesfedemedigi cekmecede 50. De ne bulmasini umuyorsunuz?
Cocuk gelisimci, psikolog, öğretmen falan degilim, ama sizin gectiginiz yoldan 3. Kez geçmekteyim
Evde hic bir cekmecenin 50 kere bosalmasina izin vermedim. bunun kimseye faydasi yok.
Her seyin bir siniri var.
Cocuga bir yerde dur demesini bilmelisiniz.
Su an ki durumunun sizin tutumunuzla alakasi var mi bilmiyorum, ama bu ozgur kesfeden cocuk ekolu ebeveyni cocuga kole yapma uzerine mi Kurulu anlamlandiramiyorum.
 
Erkek çocuğum var.Erkek cocugu yetistirmek zordur kız cocuklara göre ( genel olarak ) Mutlaka sınır koyun ,acımayin bunu onun iyiligi icin yapin.Uyku saatlerine ,düzenine dikkat etsin.Kural taniyan bir cocuk olsun.Çünkü ileride önüne gecemezsiniz.Imkan olsa geriye gitsem ,o kadaaar farkli yetiştirirdimki cocugumu simdiki aklimla..Her istedigi olan cocuk mutlu olamaz zaten..
 
Canım biz de hiç yasak koymadık.
Neredeyse herşeye sınırsız erişimi vardı, tek kuralimiz ekran ve aburcubur konusunda, hala da öyle.
Onun dışında esnegiz.
Ama bizim cocuga başka türlüsü olmaz, olmuyor yani.

Seninki kaldiriyorsa oluyorsa elbette keşfetmesini de desteklereyerek az daha sinir koy derim.
Daha bugün bir sıkıntı yaşadık, 4 yaş oldu bu arada.
Hastaneye gittik beraber döner kapısı var, tek başıma gecicem diyor, ama kapıyla beraber de dönmüyor 😂😂

Carpicak yani kapı, dusucek, ama anlamıyor , şimdi gülüyorum da o an bağırıp da hastanedekiler bize bakınca baya üzülmüş ve ne yapacağımı bilememistim 😕😕

Neyse, normal seninki de.
Ama dinletebilirsen şimdiden dinlet derim.
Yoksa bağımsızlık benim karakterimdir sözünün canlı örneği gibi dolaşıyorlar 😍😍

Örnek, balığın suyunu tek başıma degistiricem,
Çayı ben demlicem,
Siz hastaneye gidin gelin ben tek kalicam gibi 😁😁😁
Allahım hepsi aynı bu modellerin galiba 😂
 
Dediginiz gibi özgürce oynayabilen kendini ifade eden kısıtlamayan bir çocuk olsun istiyorum dolayısıyla her zaman şöyle düşünüyorum kendine ya da etrafa zarar verecek birşey yapmadığı sürece çocuğu kısıtlama. Verdiğim çekmece örneği en basiti.o çekmece 50 kere boşalsa 50 kere yerine yerlestiriyorum bi tepki vermeden.Ama bazı kurallarimiz da var tabiki mesela ağlayarak istediği hiçbirşeyi yapmayız sakinleşmesini bekler açıklamaya çalışırız babası da ben de.Ama son zamanlarda inatlasmaya başladığı için bende de bu düşünce oluşmaya başladı.
İnatlaşmak için iki kişi gerekir derler inatlaşmada istediğini keşfetmeye çalışmanızı önerebilirim.
Çekmece örneği basit ama iyi bir örnek burada toplamaktan yorulup bir süre bağırmak yerine güvenli sınır konulabilir boyunun yetiştiği alttaki iki çekmeceye onun ilgisini çekecek şeyler koyup dağınık olduğunda da burası hakkında düşünüp dert etmemek gibi. hem çocuk çekmece ile oynar hem siz burayı devamlı toplayarak yorulmazsınız.

Ağlamasını susturmaya çalışmak yerine sebebi tahmin ediyorsanız sormayı dener misiniz? Mesela ben kırmızı kamyonu istiyorum diye ağlamaya başladı ama elindeki kamyon mavi. Elindeki kamyon kırmızı olmadığı için mi ağlıyorsun? O kamyonun kırmızı olmasını mı isterdin? Kırmızı kamyon olmadığı için ağladığını görüyorum çok mu üzüldün gibi.
Çok öfkeli ve şiddetli bir ağlaması varsa zaten sizi duymayacaktır, sakinleşmesini beklemek en güzeli. Ama burda git odanda ağla ya da sus öyle gel, ağlarsan yapmam susarsan konuşurum gibi enerjilerle değil de;
Ağlıyorsun ben de ne için ağladığını merak ediyorum ağlayan halini de kabul ediyorum bana sarılmak ister misin ya da bana anlatmak ister misin diyerek bir bekleme süresi sakinleşmeyi kolaylaştırabilir. Ağlamanın da gülmek kadar doğal olduğunu hissettirmek ağladığı için çocuğu utandırmamak onun duygularını ifade etmeyi öğrenmesini kolaylaştırabilr.
 
Back